جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

---

‫اهلبيت (ع) در حديث نبوى ثقلين، قرين و همراه قرآن معرفى شدهاند. به نظر مىرسد فلسفه اين همراهى صيانت قرآن از مهجوريت و تحريف لفظى و معنوى آن و ارائه تفسير و تأويل صحيح آيات و مبارزه با تفسير به رأى و تأويلات باطل قرآن بودهاست. در اين پاياننامه با عنايت به اين حقيقت، پاسدارى اهلبيت از قرآن براساس آيات، روايات و تاريخ بررسى شدهاست.

‫پايان نامه حاضر، ضمن بررسي ابعاد مختلف زندگاني ابوذر غفاري يکي از صحابه بزرگ پيامبر اسلام و جنبه‌هاي اخلاقي، عبادي و سياسي شخصيت وي، تشيع و همراهي او با رسول خدا و اميرالمؤمنين علي(ع) را به تصوير مي‌کشد. نويسنده در هفت فصل به زوايايي از زندگاني ابوذر غفاري قبل از اسلام آوردن وي در دوران نبوت پيامبر اسلام و دوران خلافت خلفا پرداخته و شخصيت، اخلاقي، ديني و ولايي وي را وصف مي‌کند. نگارنده در فصل اول با اشاره به ويژگي‌هاي شخصيتي و ديني ابوذر غفاري، خاندان، اسم و نسب، اوصاف و گوشه‌هايي از زندگاني وي در دوران جاهليت را باز گفته و ابوذر را در همان زمان نيز فردي عابد و با اخلاق و عالم برمي‌شمارد، که آلوده به مسايل ضد اخلاقي اعراب جاهلي نبوده است. وي در فصل دوم به جريان اسلام آوردن و ايمان آوردن ابوذر به‌خدا و رسول خدا( اشاره کرده و جايگاه خاص وي نزد پيامبر اکرم( را ترسيم مي‌کند. نويسنده در فصل سوم به داستان زندگي ابوذر غفاري بعد از وفات پيامبر گرامي اسلام و موضع‌گيري او در قبال سقيفه پرداخته و ديدگاه منفي وي درباره خلافت خلفا را برجسته کرده است. مشارکت داشتن ابوذر غفاري در فتح‌هاي اسلامي، مانند فتح شام، فتح مصر و فتح قبرس در عصر خلفا، از مباحث فصل چهارم اين نوشتار به شمار مي‌آيد. نگارنده در فصل پنجم به عملکرد ابوذر غفاري در دفاع از اسلام و حقانيت اهل بيت(ع) پرداخته و حرکت‌هاي آشکار و پنهان ايشان را در اين زمينه بررسي مي‌کند. نقش ابوذر در نشر فضايل و مذهب اهل بيت(ع) در مدت اقامت خويش در شام، از مباحث فصل ششم محسوب مي‌شود، که در اين زمينه نويسنده به ايراد خطبه‌هاي متعدّد ابوذر در آن در مورد افضليت اهل بيت(ع) و تأثيرگذاري اين خطبه‌ها و شهادت دادن او در حقانيت و امامت اهل بيت(ع) اشاراتي کرده است. نگارنده در فصل هفتم اوضاع زندگي ابوذر غفاري در عصر خلافت عثمان بن عفان، تبعيد او به ربذه توسط عثمان، دشمني عثمان با وي، دوران زندگي سخت ابوذر در ايام تبعيد، مظلوميت و غربت ايشان در اين دوره و سرانجام: رحلت ابوذر در تبعيدگاهش را وصف مي‌کند.