جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پژوهش حاضر با عنوان «بررسی روش تفسیری کشف¬الاسرار میبدی» در کلیات و سه فصل سامان یافته است. پس از بیان کلیات و ذکر ساختار روش¬پژوهی اثر، در فصل نخست که در دو فصل احوال و آثار میبدی نگارش یافته است، ابتدا به بیان زندگانی، نسب و خاندان میبدی ـ که آگاهی¬های چندانی نیز از آن در دسترس نیست ـ پرداختیم و به مناسبت تاثیرپذیری میبدی از اندیشه و شخصیت خواجه عبدالله انصاری، اشاره¬ای به سرگذشت و سیر تفکرات خواجه شد. ادامه این فصل به بررسی آثار میبدی گذشت و نُسَخ کشف الاسرار و شیوه نگارش آن معرفی و گزارشی از کتاب اربعین و وجه انتساب کتاب الفصول به میبدی ارائه شد. در فصل دوم به جهت رویکرد ذوقی و اشاری میبدی در نوبت ثالثه که عمده اشتهار کشف الاسرار نیز به همین سبب است کوشیده شد تا مبانی فهم قرآن بر اساس شیوه میبدی در مواجهه با تفسیر و تأویل و نیز روش تفسیر باطنی مبتنی بر نگاهداشت ظواهر قرآن، بررسی شود و از این رو ضمن ارائه نظرگاه میبدی در خصوص تفسیر، تأویل و اشاره و تفاوت آن¬ها با یکدیگر جهت نمونه برخی از اقوال اشاری میبدی و دیگر مشایخ صوفیه که مهم¬ترین آن¬ها خواجه عبدالله انصاری است، ذکر شد. در بخش سوم، که عمدتاً به تحلیل تفسیر نوبت ثانیه کشف الاسرار پرداخته شد، سراسر این تفسیر از جوانب گوناگون و اشتمال آن بر مباحثی مانند: ادبیات عرب، علوم قرآنی، نقل روایات، مباحث فقهی و معارف اعتقادی تجزیه و تحلیل شد و ضمن استخراج آراء و نظریات میبدی به بررسی و احیاناً نقد آن مبتنی بر فضای حاکم علمی آن عصر و مبانی علمی و تفسیری پرداخته شد تا فارغ از تمامی ستایش¬هائی که از میبدی و تفسیر وی شده است با سنجه¬های تفسیرشناختی و علوم قرآنی، روش تفسیری و فضای عقیدتی و معارف موجود در این تفسیر را به تصویر کشیده و یادآور فزونی و کاستی¬های آن شویم. کلیدواژگان ¬:کشف الاسرار و عده الابرار، رشیدالدین میبدی، خواجه عبدالله انصاری، روش تفسیری، تفسیر اشاری، علوم قرآنی، تأویل، تصوف