جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر عوامل موثر بر ارتکاب جرم را در بین زنان حاشیه نشین و زنان مجرم زندانی در اهواز بررسی می کند. زنانی که در مناطق مرکزی (غیرحاشیه ای) شهر زندگی می کنند به عنوان گروه گواه در نظر گرفته شده اند. واحد تحلیل در ای ن تحقیق فرد بوده است و حجم نمونه شامل 200 نفر از زنان عادی و مجرم بالای 18 سال شهر اهواز است که با استفاده از شیوه نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده اند. در سطح استنباطی از آزمون خی دو و رگرسیون لجستیک و هم چنین ضرایب فی، کندال، کرامرز و ضریب همبستگی استفاده گردیده است. یافته ها نشان می دهد بین متغیرهای مستقل (نوع منزل مسکونی، تحصیلات، وضعیت اشتغال، شغل پدر، طبقه اجتماعی و محل سکونت [حاشیه و غیرحاشیه]) با متغیر وابسته (ارتکاب جرم) رابطه معنی داری وجود دارد و فقط متغیر محل تولد با متغیر وابسته هیچ گونه رابطه معناداری را نشان نمی دهد.

مقدمه: دوره نوجوانی به عنوان دوره پر استرس در فرایند رشد شناخته می شود. در طی این دوره نوجوانان همزمان با تغییرات جسمانی و شناختی، تغییرات عاطفی و هیجانی زیادی را تجربه می کنند. بر این اساس هدف اصلی این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر واکنشهای هیجانی نوجوانان پسر مقطع راهنمایی درشهر تهران بود.روش: در یک مطالعه شبه تجربی، میزان واکنشهای هیجانی کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی دو مدرسه دولتی یکی از شهرکهای تهران (172=n) با استفاده از پرسش نامه DASS-21 اندازه گیری شد. دانش آموزانی که واکنشهای هیجانی آنها متوسط بود بطور تصادفی در دو گروه 30 نفره آزمون و شاهد جایگزین شدند و مهارتهای زندگی طی 5 جلسه به گروه آزمون آموزش داده شد و پس از شش هفته از دو گروه پس آزمون بعمل آمد. سپس تجزیه تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمونهای آماری یو من ویتنی و کای دو انجام گرفت.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که بین قبل و بعد از آموزش در بعد استرس، اضطراب و نمره کل واکنشهای هیجانی تفاوت معنی دار آماری وجود دارد ولی از نظر افسردگی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: در دوره نوجوانی می توان با استفاده از آموزش مهارتهای زندگی میزان استرس، اضطراب و بطور کلی واکنشهای هیجانی نوجوانان را کاهش داد.

کشورها اعم از جهان سوم یا توسعه یافته از گذشته تاکنون با مساله وفاق روبه رو بوده اند. وفاق اجتماعی می تواند به کاهش انحراف از قواعد اجتماعی، کاهش فساد سیاسی، اخلاقی و اداری، جلوگیری از رواج پدیده موسوم به پارتی بازی، خویشاوندگرایی و در کل کاهش شکاف بین اخلاق نظری و عملی و کاستن از چند پارگی و افزایش انسجام اجتماعی یاری رساند. از آن جا که ایران در حال طی کردن فرآیند توسعه است و ایلام نیز یکی از استان های کمتر توسعه یافته با مسایل اجتماعی خاص می باشد، مطالعه پدیده وفاق می تواند کمک موثری برای برنامه ریزی توسعه پایدار باشد. چهارچوب نظری این مقاله بر اساس نظریات دورکیم و پارسونز به عنوان معماران نظریه وفاق اجتماعی استوار است. روش تحقیق پیمایش با استفاده از پرسش نامه بوده است. حجم نمونه 778 نفر (380 نفر شهری، 363 نفر روستایی و 35 نفر از جامعه عشایری) می باشد. نتایج تحلیل آماری نشان می دهد، میزان وفاق اجتماعی عام در میان کل پاسخ گویان در حد متوسط بوده است. نتایج آزمون اف نشان داد که تفاوت معنی داری از لحاظ میزان وفاق اجتماعی بین این سه جامعه وجود دارد. میانگین وفاق اجتماعی عام در جامعه شهری بالاتر از دو جامعه دیگر بوده است. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره رابطه معنی دار بین متغیرهای مشارکت اجتماعی، تقدیرگرایی، قشر اجتماعی و تحصیلات با وفاق اجتماعی و متغیر استفاده از وسایل ارتباط جمعی با وفاق را نشان می دهد. کلیه متغیرهای مستقل وارد شده در معادله رگرسیونی 0.41 از تغییرات واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده اند که بیشترین سهم، متعلق به مشارکت اجتماعی و کمترین سهم مربوط به قشر اجتماعی بوده است.

مقدمه: از آنجا که در سال های اخیر پژوهش های زیادی در خصوص بررسی تاثیر کار شیفتی بر زندگی شغلی و خانوادگی پرستاران صورت گرفته شده است، اما در این میان کمتر پژوهشی به بررسی تاثیر کار شیفتی بر تعارض کار- خانواده و رضایت زناشویی آنان پرداخته است. در همین راستا، این پژوهش به بررسی تاثیر کار شیفتی بر تعارض کار- خانواده و رضایت زناشویی در پرستاران زن پرداخته است.روش: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی- مقطعی می باشد. نمونه پ‍‍ژوهش شامل 240 پرستار بود که بطور تصادفی از میان شش بیمارستان آموزشی انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه تعارض کار- خانواده و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از محاسبه میانگین، انحراف معیار، تحلیل کوواریانس و آزمون t برای گروههای مستقل استفاده شد.یافته ها: بر اساس نتایج تفاوت معناداری بین پرستاران ثابت و شیفت در گردش در زمینه تعارض کار- خانواده به دست آمد و پرستاران شیفت در گردش میزان بیشتری از تعارض را تجربه کردند (0.02=p). در زمینه رضایتمندی زناشویی، تفاوت معناداری بین دو گروه نبود (0.18=p) اما در دو متغیر «نظارت مالی» و «رابطه جنسی»، پرستاران شیفت در گردش پایین تر از میانگین بودند (0.02=P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش آموزش مهارت های لازم به نوبت کاران در خصوص مدیریت تعارض کار- خانواده و افزایش رضایتمندی زناشویی، امری ضروری است.

در خلال چند دهه اخیر و به ویژه از سال 1990 به بعد، به دنبال افول نسبی پارادایم اثباتی و گسترش نسبی رویکرد تفسیری و روش شناسی کیفی مبتنی بر آن، در خلال دوره ای که به دوره جنگ های پارادایمی موسوم است، برخی از محققان با هدف رهاکردن علوم‏ اجتماعی از تقابل های سنتی روش های کمی و کیفی، برای بازتعریف و مفهوم دهی دوباره به روش تحقیق اجتماعی تلاش کردند. با این تلاش ها روش شناسی متاخری تحت عنوان تحقیق با روش های ترکیبی ابداع شد که ورای مجادلات پارادایمی سنتی، بر اصول و منطق رویکرد پراگماتیسم مبتنی است. این روش بعد از شیوه های کمی و کیفی به عنوان جنبش روش شناختی سوم مطرح شده است. تحقیق با روش های ترکیبی عبارت است از استفاده هم زمان یا متوالی از هر دو روش کمی و کیفی که ضمن تلفیق هر دو روش، به ترکیب جدیدی ورای استفاده مستقل از هر یک از آن ها دست یافته و در عین حال منطق پارادایمی هر دو روش را نیز در نظر بگیرد.بر این اساس، مقاله حاضر درصدد است به مطالعه انواع طرح های تحقیق با روش های ترکیبی بپردازد. با توجه به دامنه، ابعاد و ویژگی های وسیع و پیچیده این روش شناسی متاخر، محتوای مقاله عمدتا بر نوع شناسی طرح های تحقیق کاربرد پذیر در تحقیقات ترکیبی متمرکز شده است. بنابراین ابتدا به بنیادهای پارادایم پراگماتیسم و مقایسه آن با سایر پارادایم های مسلط در علوم‏ اجتماعی پرداخته می شود، سپس ابعاد متفاوت تحقیق با روش های ترکیبی و عناصر کمی و کیفی آن مورد توجه قرار می گیرد. در نهایت، طیفی از نوع شناسی های متداول از طرح های ترکیبی، معیارهای نوع شناسی و نیز اصول و روش های فنی برخی از مهم ترین انواع آن معرفی می شوند.

مقاله توصیفی تحلیلی حاضر با هدف کلی شناخت ویژگی های جامعه شناختی و روان شناختی دختران و زنان روسپی در استان اصفهان تهیه شده است. پرسش اساسی مقاله این است که این گروه از دختران و زنان از چه ویژگی های جامعه شناختی و روان شناختی برخوردارند؟ در پژوهش حاضر، پرونده تمامی 361 نفر دختر و زن روسپی که بین سال های 1380 تا 1385 به مراکز بازتوانی زنان سازمان بهزیستی استان اصفهان مراجعه داشته اند، مورد تحلیل اطلاعات ثانوی قرار گرفت و با 46 نفر دختر و زن روسپی دستگیرشده در سه ماهه اول سال 1386 نیز مصاحبه عمیق به عمل آمد. مقوله روسپی گری بر اساس آرا و نظرات وینبرگ، ها ردمن، زیگمن، سن و ها گان تحلیل نظری شده است. یافته ها نشان می دهد 69 درصد دختران و زنان روسپی دارای تحصیلات زیر دیپلم اند، 65.4 درصد مجردند و 9.6 درصد متاهل هستند. دامنه سنی آنان در محدوده 29-20 سال و میانگین سنی آنان 20.28 سال است. نابه سامانی خانواده، فقر اقتصادی، اعتیاد، جامعه پذیری ناقص و ضعیف بودن پیوندهای اجتماعی از مهم ترین ویژگی های جامعه شناختی و تنوع طلبی، هیجان طلبی، نداشتن تعادل عاطفی، رفتاری و ضعف هویت اخلاقی از مهم ترین ویژگی های روان شناختی دختران و زنان مورد مطالعه در پژوهش حاضر است.

مقدمه: گاز خردل، یک عامل شیمیایی، تاثیرات دراز مدتی بر پوست باقی می گذارد که این ضایعات پوستی با ایجاد مشکلات زیادی از جمله اختلالات خواب، ناهنجاری های روانی و حتی مشکلات جنسی مستقیما کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این پژوهش بررسی رابطه مشکلات پوستی و کیفیت زندگی جانبازان شیمیایی مواجهه یافته با گاز خردل می باشد.روش: در این مطالعه 125 جانباز شیمیایی مرد که با شکایت مشکلات پوستی به درمانگاه بیمارستان بقیه اله در تابستان 1385 مراجعه کرده بودند توسط متخصصین پوست معاینه شدند. شدت خارش در این افراد با پرسشنامه شدت خارش و کیفیت زندگی با پرسشنامه Dermatology Life Quality Index مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن جانبازان شیمیایی مورد بررسی 0.8±44.3 سال بود. علاوه بر خارش، خشکی پوست (64%)، سوزش (63%)، پوسته ریزی (59%) و هایپرپیگمانتاسیون (51%) مهم ترین مشکلات پوستی جانبازان شیمیایی بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در افراد فوق 5.96±19.42 بود. در این بیماران شدت خارش رابطه معنی داری با نمره کل کیفیت زندگی (0.001>p و 0.325=r) و تمام زیرمقیاس های آن به جز کار و تحصیل داشت. به جز خارش احساس سوزش نیز در کیفیت زندگی جانبازان تاثیر گذار بود.نتیجه گیری: مشکلات پوستی به جای مانده از مواجهه با گاز خردل مانند خارش و سوزش کیفیت زندگی جانبازان را تحت تاثیر قرار داده است که با کنترل این مشکلات کیفیت زندگی این افراد ارتقا خواهد یافت.

مقدمه: یکی از موضوعات مهم در اندازه گیری روانشناختی، یافتن ابزارهای مستقل و دارای نتایج یکسان برای ارزیابی یک ساختار است. به دست آوردن همگرایی میان ابزارهای مجزا دشوار می باشد، لذا پژوهش های اندکی همگرایی این روشها را با یکدیگر مورد بررسی قرار داده اند و توافق تشخیصی ضعیفی بین این ابزارها گزارش کرده اند. هدف این مطالعه بررسی میزان توافق دو روش مصاحبه بالینی مطابق DSM-1V- TR با آزمون MMPI در تشخیص اختلالات روانی (مرحله فعال بیماری) می باشد، تا به چگونگی روایی آزمون MMPI فرم کوتاه با تشخیص بالینی مسجل شده مورد بررسی قرار گیرد.روش: بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان رازی تبریز که بصورت تصادفی انتخاب شده بودند طی دو مرحله به کمک مصاحبه بالینی و آزمون MMPI (فرم کوتاه) مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات کسب شده در فرم های جداگانه ثبت گردید بگونه ای که روانپزشک مصاحبه کننده و روانشناس آزمونگر اطلاعی از نتایج تشخیص یکدیگر نداشتند. سپس شاخص های عملکرد تشخیصی MMPI، ضریب کاپا، عدد P و قدرت تشخیصی مثبت و منفی، برای تعیین میزان توافق روش های یاد شده محاسبه گردید.یافته ها: توافق مصاحبه و آزمون MMPI در تشخیص اختلالات تفکر در حدود 0.35، میزان توافق این ابزار برای اختلال خلقی (یک قطبی 0.4 و دو قطبی 0.2) و برای اختلال شخصیت 0.6 می باشد.نتیجه گیری: پایایی بین نتایج مصاحبه بالینی و آزمون MMPI (فرم کوتاه) در تشخیص بیماری روانی در اختلالات مورد پژوهش در حد قابل قبول نبوده و این آزمون عمدتا برای رد اختلالات مزبور کمک کننده است. لذا این امر بازنگری مفاهیم و فرآیند تشخیص گذاری در این ابزارهای تشخیصی را ایجاب می کند.

هدف مقاله حاضر مطالعه و تحلیل جامعه شناختی مهم ترین دگرگونی های ساختار جامعه مدنی ایران طی یک قرن گذشته، یعنی فاصله زمانی دو دوره انقلاب مشروطه (1285 تا 1320) و انقلاب اسلامی (1357 تا 1388) است.این مطالعه مبتنی بر نظریه نوسازی در جامعه شناسی است که تفکیک و تمایز کارکردی و نیز تخصصی شدن نقش ها و کارکردهای نظام های اجتماعی را در روند توسعه جامعه از سنتی به مدرن توضیح می دهد و تلاش می کند فرآیند رشد و توسعه نظام جامعه مدنی را در ارتباط با سایر فرآیندهای تغییر تکاملی نظام های اجتماعی ایران در دو دوره مشروطه و انقلاب اسلامی تحلیل کند. نتایج این مطالعه که به روش اسنادی و با تکنیک مقایسه ای صورت گرفته است، نشان می دهد که اولین فرآیند تغییر اساسی در جامعه ایران با تغییر سیاسی آغاز شد؛ فرآیندی که منجر به شکل گیری قوای مقننه، مجریه و قضاییه شد. در این دوره، همه نظام های اجتماعی در جامعه ایران به سه نهاد اجتماعی وابسته به هم، یعنی "دین"، "بازار" و "دولت" محدود می شدند. این نظام ها به مرور زمان به هفت نظام اجتماعی نسبتا مستقل شامل دولت، اقتصاد، دین، آموزش، حقوق، قشربندی اجتماعی و جامعه مدنی گسترش پیدا کردند. آخرین نظام اجتماعی ساخت یافته در جامعه ایران، یعنی جامعه مدنی، به تدریج در ابعاد و جنبه های زیر توسعه و تکامل می یابد: فضای عمومی، سازمان های غیر دولتی، شوراها، مطبوعات، احزاب سیاسی و جنبش های اجتماعی (دانشجویی، زنان و حقوق بشر). هم چنین می توان گفت امروزه نقش ها و کارکردهای جامعه مدنی مانند وظایف و کارکردهای سایر نظام های اجتماعی به طور نسبی در چارچوب سازمان ها نهادینه و تخصصی می شوند.

مقدمه و هدف: آسیب شناسی و تعیین آسیب پذیری جوانان گام اساسی در مصون سازی آنها در برابر تعییرات ارزشی، فرهنگی و اجتماعی است. تحقیق حاضر در صدد برآمده است تا آسیب پذیری های فرهنگی و اجتماعی را در بین نوجوانان و جوانان کشور مورد بررسی قرار دهد.روش: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی و تحلیلی است. جمعیت مورد بررسی با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و شامل 1030 نفر از نوجوانان و جوانان شهرهای مختلف کشور بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استفاده شد.نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که 12.5% از نوجوانان و جوانان مورد بررسی دارای آسیب پذیری زیاد و خیلی زیاد هستند. همچنین ملاحظه شد که در ابعاد عدم رعایت حجاب و پوشش اسلامی، گرایش به اعتیاد، تصور از خود، ارتباط با دوستان ناباب، داشتن نگرش فمینیستی، گرایش به استفاده از ماهواره و رسانه های خارجی، لذت طلبی و مادیگرایی، ارتباط با جنس مخالف، ضعف هویت ملی و نحوه گذران اوقات فراغت در سطح 0.01>p و در غرب گرایی و قانون گریزی در سطح 0.05>p تفاوت معنی داری بین دختران و پسران از نظر میزان آسیب پذیری وجود دارد.بحث: با توجه به جمعیت جوان کشور و با توجه به اینکه آسیب پذیری نوجوانان و جوانان در واقع شروع آسیب پذیری حداقل دو نسل آینده جامعه است توجه بیش از پیش مسوولین امور فرهنگی ضرورت دارد ضمن اینکه در برنامه و اولویت مصون سازی لازم است به نوع تفاوت آسیب پذیری در بین دختران و پسران توجه شود.