جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این رساله، پژوهشی پیرامون آثار گناه در زندگی دنیوی می باشد و هدف از نگارش آن، تبیین آثار دنیوی گناه از دیدگاه آیات و روایات می باشد. در این تحقیق سعی شده است با مراجعه به برخی از کتب تفسیری، روایی و علوم قرآنی در زمینه گناه به جنبه های مختلف این موضوع پرداخته شود که این امر از طریق روش کتابخانه ای محقق گردیده است. در این پژوهش ابتدا به مفهوم شناسی و اقسام و مراتب گناه پرداخته شده و پس از آن، آثار فردی گناه از جمله فقر، نقصان در عمر و فرزند و سستی در عبادت و آثار اجتماعی گناه از جمله تسلط اشرار، قحطی و خشکسالی، هلاکت و زیغ و نفاق و کفر و غبار و زنگار قلبی مورد بررسی قرار گرفته شده است. و به دنبال آن؛ راههای درمان همچون خودشناسی، تذکر، تفکر و عبادت و شیوه های رفتاری صحیح با گناهکار از جمله امر به معروف و نهی از منکر، عطوفت و مهربانی، بیان عواقب گناه، معاشرت با صالحان، هجرت از سرزمین گناه و وظایف متولیان حکومت بیان شده است. در پایان می توان نتیجه گرفت که با بیان و روشن ساختن آثار گناه در زندگی افراد و به کمک راهکارهای علمی و عملی آن، می توان در جامعه از برکات، ایمان، عزت، امنیت و پیشرفت بهره جست و زمینه را برای ظهور مصلح حقیقی، امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) فراهم نمود. کلیدواژه: گناه، اثم، ذنب، آثار گناه، عوامل بازدارنده از گناه، شیوه های رفتاری، گناهکار.

ملاصدرا مفهوم علم را همچون وجود، بدیهی، روشن و غیرقابل تعریف می داند و معتقد است که انسانها یک سلسله شناختها و ادراکات را دارند که به هیچ وجه قابل شک و تردید نیستند و حتی ادله ای که شک گرایان برای انکار مطلق علم بیان کرده اند خود متضمن چنین علمی است.ملاصدرا در بحث تعریف علم در صدد جنس و فصل و بیان تعریف حدی علم نمی باشد، چرا که وی علم را از مفاهیم ماهوی نمی داند و تعریفی که برای آن بیان می کند، تعریف لفظی است.ملاصدرا می گوید علم وجود بالفعل خالص و محض است. ملاصدرا در بحث وجود ذهنی معتقداست که ماهیت اشیاء علاوه بر وجود خارجی وجود دیگری دارد که به این وجود، وجود ذهنی می گویند و موجودات ذهنی اتحاد ماهوی با موجودات خارجی دارند. وی با یک سری ابتکارات جدید در مسئله وجود ذهنی معمای وجود ذهنی را حل کرد و آن را به یک موضوع ساده و قابل فهم تبدیل نمود. ملاصدرا در بحث اتحاد عقل و معقول معتقد است که عقل و معقول در نفس دووجود ندارند بلکه علم در صفحه نفس عین معلوم و عقل عین معقول است و به اعتبار بدان عقل وبه اعتبار دیگر بدان معقول گویند. ملاصدرا در بحث کلی و معقولات معتقد است که گاهی به مفاهیمی که مطابق آنها در ذهن است معقولات ثانی منطقی گویند. و گاهی به مفاهیم عقلی که ازخارج انتزاع شده اند معقولات ثانی فلسفی می گویند. و آنها در شناخت نقش بسزایی دارند.ملاصدرا در بحث ادراک نیز دو مبنا را بیان می کند که یکی مبنا عام و زیرنمای تمام مسائل فلسفی اوست دیگری مبنا خاص مسئله ادراک است. وی بر ادراک سه مرحله قائل است وادراک و همی را مقام نازل تعقل می داند.رساله از دیدگاه، سه تن از دانشمندان مهم فلسفه مشاء به صفت علم نگاه کرده است در فصل اول به زندگی نامه این سه دانشمند اشاره ای شده سپس به صفات الهی از دیدگاه سه گانه پرداخته است . در فصل دوم به علم الهی پرداخته و نتیجه گرفته شده است که علم از مقوله وجود بوده وعلم باری تعالی همان حضور مجرد عند مجرد است . فصل سوم کلی یا جزئی بودن علم خدا را مورد بررسی قرار داده است . در این فصل نظر هر سه دانشمند درباره ثابت یا متغییر بودن علم الهی، علم واجب به ممکنات، علم باری تعالی به شرور مورد بررسی قرار گرفته است . نویسنده ثابت کرده است که خدای متعال به جزئیات به نحو کل عالم است .

تبیین مفهوم علم غیب و تعیین مصادیق آن بر اساس آیات و روایات است. این رساله مشتمل بر شش فصل است. در فصل نخست به مفهوم شناسی مفردات موضوع رساله و بیان اقسام غیب پرداخته شده و در فصل دوم علم غیب تعریف شده و در فصل سوم دو قسم عالم به غیب بالذات و عالم به غیب به علم مستفاد و فیضی مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در فصل چهارم با استناد به آیات و روایات، مصادیق غیب را بر شمرده و در فصل پنجم راه های آگاهی بر غیب را بررسی نموده و در فصل آخر پیرامون علم غیب پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)و ائمه(علیهم السلام) به بحث پرداخته و به پیامدهای اثبات و عدم اثبات علم غیب برای آنها اشاره نموده است.