جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «همه چیز ممکن است» رساله‌ای فلسفی است که به عمق پرسشگری هستی‌شناختی و ماهیت وجود انسان می‌پردازد. این کتاب که توسط فیلسوف روسی لف شستوف نوشته شده است، تفکرات سنتی را زیر سوال برده و خوانندگان را درگیر بررسی عمیق معنای زندگی می کند. لف شستوف، با نام کامل لف ایزاکوویچ شوارتزمن، فیلسوف اگزیستانسیالیست یهودی-روسی بود که به دلیل نقدهایش بر عقل گرایی فلسفی و پوزیتیویسم شهرت داشت. او از جنبشی فراتر از عقل و متافیزیک حمایت می‌کرد و استدلال می‌کرد که این‌ها نمی‌توانند به طور قطعی حقیقت را درباره مسائل نهایی و بنیادی انسان، از جمله ماهیت خدا یا هستی، ثابت کنند. محققان معاصر آثار او را با برچسب «ضد فلسفه» معرفی می‌کنند که نشان دهندۀ مخالفت او با گرایش‌های سیستماتیک و عقل‌گرایانه فلسفۀ سنتی است. شستوف در کتاب «همه چیز ممکن است»، برای بررسی تفاوت بین ادبیات روسی و اروپایی، از سبک سخنان فریدریش نیچه استفاده می‌کند. این کتاب که در ابتدا در سال 1905 منتشر شد، نشان‌دهنده درگیری اولیه شستوف با ابعاد وجودی فلسفه است، جایی که او محدودیت‌های عقل‌گرایی و امکاناتی که فراتر از آن وجود دارد را معرفی می‌نماید. فلسفه شستوف عمیقا تحت تأثیر آثار داستایوفسکی و نیچه است و این تأثیر در کتاب «همه چیز ممکن است» نیز مشهود می‌باشد. او با شکاکیت داستایوفسکی به عقل گرایی و نقد نیچه به محدودیت‌های نظام‌های علمی و فلسفی همسو می‌شود. اما باید در نظر داشت که این کتاب صرفا نقد عقل نیست، بلکه تفسیری در مورد ناامیدی نیز می‌باشد. شستوف ناامیدی را نه به عنوان حالتی که باید بر آن غلبه کرد، بلکه گامی ضروری به سوی درگیری عمیق‌تر با هستی می‌داند. او خواننده را به مقابله با «دیوارهای سنگی» یا همان ممکن‌ها دعوت می‌کند، نه برای آشتی با آن‌ها، بلکه برای شناخت و دست‌وپنجه نرم کردن با آن‌ها.

هانس گئورگ گادامر یکی از برجسته ترین متفکران اروپایی قرن بیستم بود. فلسفهٔ او مخصوصا به کشف متداول ترین الگوهای تجربه و تفکر – که هرگاه مردم در جستجوی فهم جهان و یکدیگر هستند، زمانی که متون یا دیگر نمودهای معنا را تفسیر می کنند و هنگامی که هنر یا طبیعت را به گونه ای فریبنده، لذت بخش و معنادار تجربه می کنند، رخ می دهد – اختصاص دارد. گرچه گادامر به طور خاص درباره معماری کم نوشته است، نوشته های او در باب هنر و زیبایی شناسی گسترده است و نقشی محوری در برنامهٔ کلی فلسفی او بازی می کند. به همین علت، در طول دهه ها، اندیشهٔ او بر طیف گسترده ای از معماران و نظریه پردازان معماری نفوذ داشته است. یک رویکرد هرمنوتیک به معماری، الگوی هرمنوتیک تفکر و تجربه را در حوزه های مختلف حرفهٔ معماری کشف می کند. این الگو ممکن است در فعالیت آفرینشگرانهٔ معمار و فهم زیباشناختی آفرینش های او یافته شود. شاید در راهی که معماران برای شناخت سنت های معماری و نوشته های معمارانه دنبال می کنند، نهفته باشد. می شود آن را در مسیری که همهٔ کسانی که در پیشهٔ معماری همکاری می کنند (کارفرمایان، جامعه، بساز و بفروشان، مدیران و طراحان)، همدیگر را درک کرده و با یکدیگر کار می کنند، یافت. به قول وسلی، نسبت معماری به فرهنگ همچون کتاب است به سواد. همین اهمیت معماری از جهت فرهنگی است که بسیاری از دانشجویان را به سوی این رشته جذب می کند. آن ها احساس می کنند که معماری فقط جذاب و لذت بخش نیست، بلکه برای زندگی مهم است. معماری می تواند، به روش خودش، در غنی کردن یک اجتماع و نمایش اهمیت آن جامعه مشارکت کند. این ساحت معنا، بخشی از چیزی است که معماری را به فلسفه نزدیک می کند، اما نیاز نیست کسی دانشجوی یکی از دو رشتهٔ فلسفه یا معماری باشد تا در حدودی بفهمد که معماری، حامل معانی عمیق انسانی است.

با زبانی شورانگیز و در عین حال ساده و خالی از تکلف، فرازوفرودهای زندگی عاطفی و اجتماعی کیرکگور را در کنار مراحل سیر و سلوک فکری و روحی او به تصویر می‌کشد.

کتاب حاضر به مسائل و مشکلات امروز جوامع مسلمان و کشورهای اسلامی می‌پردازد و سعی دارد با تمرکز بر مهم‌ترین ضعف‌های سیستمی حاکم بر گستره جغرافیای سیاسی جهان اسلام و منطقه خاورمیانه، یعنی افراط‌گرایی و ترویج ایدئولوژی‌ها و قرائت‌های خطرناک دین مبین اسلام و درنتیجه توسعه خشونت افسارگسیخته تروریستی و تولد فرزندان ناخلف و افراط‌گرا بپردازد. این کتاب می‌تواند منبع خوبی برای پژوهشگران، منتقدان، اساتید و دانشجویان ایرانی در خصوص مسائل و مشکلات جاری در حوزه جهان اسلام به‌ویژه موضوع افراط‌گری و تروریسم باشد.

کتاب حاضر به مسائل و مشکلات امروز جوامع مسلمان و کشورهای اسلامی می‌پردازد و سعی دارد با تمرکز بر مهم‌ترین ضعف‌های سیستمی حاکم بر گستره جغرافیای سیاسی جهان اسلام و منطقه خاورمیانه، یعنی افراط‌گرایی و ترویج ایدئولوژی‌ها و قرائت‌های خطرناک دین مبین اسلام و درنتیجه توسعه خشونت افسارگسیخته تروریستی و تولد فرزندان ناخلف و افراط‌گرا بپردازد. این کتاب می‌تواند منبع خوبی برای پژوهشگران، منتقدان، اساتید و دانشجویان ایرانی در خصوص مسائل و مشکلات جاری در حوزه جهان اسلام به‌ویژه موضوع افراط‌گری و تروریسم باشد.

کتاب « دیالکتیک روشنگری » اثر "ماکس هورکهایمر" و "تئودور آدرنو" بدون شک ،تأثیرگذارترین کتاب انتشار یافته در مکتب تئوری انتقادی فرانکفورت است. این مقاله که در طول جنگ جهانی دوم نوشته شده و به صورت شخصی در بین مخاطبان در گردش بوده است ، در سال 1947 منتشر شد . نویسندگان در مقدمه می نویسند "آنچه ما قرار بود انجام دهیم ، چیزی غیر از توضیح این موضوع نبود که چرا بشریت ، به جای ورود به یک وضعیت واقعا انسانی ، در حال غرق شدن در نوع جدیدی از بربریت است ؟ " با این حال ، این اثر فراتر از انتقاد صرف از وقایع معاصر گام نهاده است و برخی تحولات جزئی را از منظر تاریخی دیده است ،مانند تولد تاریخ غربی . همچنین ذهنیت خود را از مبارزه با نیروهای طبیعی ، همانند آن چه در اسطوره ها نشان داده شده است ، در یک پیچش عظیم به تهدید آمیزترین تجربه های حال حاضر متصل می کنند . این کتاب شامل پنج فصل است که در نگاه اول به هم ارتباطی ندارند و با تعدادی یادداشت کوتاه همراه است . تجزیه و تحلیل های مختلف مربوط به پدیده هایی از قبیل جدا شدن علم از زندگی عملی ، اخلاق رسمی ، ماهیت دستکاری، فرهنگ سرگرمی و یک ساختار رفتاری پارانوئیدی است ، که بر ضد تلاش برای مقابله با نیروهای طبیعی بیان شده است و این نشانگر محدودیت های روشنگری است.