جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نیچه را همواره با بدبینی، خموشی و خمودگی شرح و توضیح داده‌ و در بسیاری از مواقع لحظه‌های دهشتناک و بحرانی سده‌ی بیستم را به او نسبت داده‌اند. اما آیا نیچه به‌واقع اینگونه است و باید اینگونه خوانده و فهم شود؟ شارحان و مفسران تازه‌تر نیچه، روایت دیگری ارائه داده‌اند که از نیچه تصویری دیگرگون می‌سازد و عموم انگاره‌های پیشینی پیرامون فلسفه‌ی او و رفتار فکری‌اش را برای ما تغییر می‌دهد. فردریکا اسپیندلر در کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» با بازخوانی مجدد و یکسره متفاوتش از نیچه، آن اشتیاق و شورمندی خاص فلسفه‌ی او را عیان کرده و از درون آن حجم از جنون سرشار از تعمق و تفکر، عشق به زیستن زندگی را در نظرگاه این فیلسوف بزرگ آلمانی هویدا می‌کند. کتاب اسپلیندر همه‌ی آن پرسش‌های فراموش‌شده که از الزامات زمانه‌ی اکنون هستند را به واسطه‌ی نیچه و همراه و دوشادوش او پیش روی خواننده می‌گذارد، با این هدف که بیایید با دستگاه فکری نیچه مشتاقانه و مشفقانه به جهان و پدیده‌هایش بنگریم. نیچه: تن، هنر، شناخت، کتابی‌ست برای مواجهه با تفکر فلسفی دیوانه‌واری که با ایده‌های گونه‌گون و متضادش، معرف رویکردی در نگریستن به جهان و انسان بود که پیش از او وجود نداشت و امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمندیم.

ژیژک با بی شمار راه های گوناگون، در جست و جوی هستی شناسی ای است مبتنی بر ایده های ناتمامیت و عدم انسجام، و استلزامات شگرف اجتماعی، روان کاوانه، و سیاسی ای که از پی روابط میان ما در مقام سوژه ها و جهانی که در آن زندگی می کنیم نمودار می شوند. در مصاحبه ای به سال 2007، او رانۀ مرگ را «نه به مثابه امری زیست شناختی یا هر چیزی دیگر، بلکه به عنوان اختلال و ساختاری هستی شناختی تفسیر می کند که چیزی را تغذیه می کند که ایدئالیسم آلمانی آن را منفیت می نامند».در سبک نوشتن ژیژک چیزی بدعت گذارانه در کار نیست: نوشتن به گونه ای که مضمون و فرم در یکدیگر درآمیزد.. از سویی وجوه مهم تفکر او با دلمشغولی ای بنیادی در باب سرشت واقعیت در هم تنیده است. اما امر واقعی کدام است؟ آیا اساس قابل بازنمایی است؟ درآمیختگی فرم و محتوا در نوشتن به همراه این دلبستگی به واقعیت، که به چنگ هم نمی آید، منشا دشواری اندیشه ی اوست. نویسندهی کتاب حاضر بر همین اساس در آغاز کتاب ذیل عنوان لکان و ژیژک از تبیین همین امر شروع می کند. شرح اندیشه ی ژیژک در باب ایدئالیسم آلمانی نیز روشنگر همین موضوع است. موضع ژیژک در برابر کمونیسم چه به منزله ی واقعیتی سیاسی و چه به عنوان مشی فکری نیز از گره گاه هایی است که گشودن آن در فهم اندیشه ی او کارگشا خواهد بود، و نویسنده چنین کرده است.

ژان ژاک روسو یکی از مهمترین و تاثیرگذار ترین اندیشمندان عصر روشنگری و در واقع کل تاریخ فلسفه است. فلسفه ی سیاسی او تاثیر عمیقی بر انقلاب فرانسه، نظریه ی سوسیالیستی و ظهور ناسیونالیسم گذاشت. این کتاب با وضوحی مثال زدنی و برحسب موضوع به آثار اصلی روسو می پردازد و شرحی کامل از اندیشه ی او در اختیار شما می گذارد. علاوه بر این جیمز دلینی با نهادن اندیشه ی روسو در زمینه ی عصر روشنگری نظرات روسو را بررسی می کند

کتاب « انقلاب ایده آلیسم و آزادی انسان» "شلینگ، هولدرلین و هگل و بحران ایده آلیسم آلمانی اولیه" نوشته « فرانتز گابریل نائون» توسط انتشارات « نگاه معاصر» منتشر شده است. به نقل از نویسنده: در این مطالعه من رشد فکری شلینگ، هولدرلین و هگل را در طول سال های شکل گیری آنها ارائه خواهم کرد. به عنوان اعضای نخبگان سیاسی در ویرتمبرگ، مفروضات فکری آنها عمیقا تحت تأثیر بحران ویرتمبرگ و جامعه سیاسی آلمان و رویدادهای انقلاب فرانسه قرار گرفت، به گونه ای که فقط در پرتو میراث سوابی آنها قابل توضیح است. بنابراین، برای مثال، در چارچوب تفکر هولدرلین و شلینگ، به نظر می‌رسد پیدایش اولیه‌ترین مفروضات بالغ فلسفی هگل نه آنقدر که یک رویداد در تاریخ فلسفه باشد، بلکه راه‌حلی خاص برای مشکلات ناشی از بحران جامعه او بود. هم چنین نقش حیاتی هولدرلین در تاریخ ایده آلیسم آلمانی بایستی به عنوان نتیجه این پژوهش آشکار شود. به دلایلی که در ادامه بیان می شود، تفکر هولدرلین نه تنها میان کانت گرایی و فلسفه جدید، که قرار بود در اندیشه بالغ هگل به ثمر برسد، بلکه هم چنین بین جمهوریت و ملی گرایی در تاریخ اندیشه سیاسی آلمان پلی ایجاد کرد و...

رهنمودهای اونتینوم برای سرگشتگان مقدمه ای روشن، مختصر و در دسترس برای اندیشمندان، نویسندگان و موضوعاتی است که دانشجویان و خوانندگان می توانند به ویژه چالش برانگیز باشند. با تمرکز ویژه بر آنچه که فهم موضوع را دشوار می کند، این کتابها موضوعات و ایده های اصلی را توضیح داده و بررسی می کنند، خواننده را به سمت درک کامل مطالب مطالبه گر راهنمایی می کنند. بدون شک ژیل دلوز یکی از شخصیتهای اساسی در اندیشه قاره مدرن است. با این حال، فلسفه وی مطالبات قابل توجهی را از دانشجو ایجاد می کند.

پلامناتز در شرح و نقدی بر فلسفه ی اجتماعی و سیاسی هگل بیشتر متأثر از تعابیر جناح چپ مکتب هگل است و با استفاده از همین تعابیر به استدلال پدیدارشناسی روح توجه بیشتری دارد. به نظر او اندیشه ی هگل درباره ی آگاهی و پویش های ذهن انسان اندیشه ای ارزشمند است. یکی از مسائل همیشگی وضع بشری این است که انسان همواره نیاز دارد جایگاه خود را در جهان بیابد و از لحاظ فکری و عاطفی با خود و با جهان به سازش برسد و خرسند شود. به نظر پلامناتز یکی از علایق مهم فلسفه ی هگل همین پویش ذهن انسان به سوی خرسندی است. از سوی دیگر پلامناتز به نقد دستگاه کلی فلسفه ی هگل و اندیشه ها و پیش فرض های آن و انسجام منطقی آن ها می پردازد. هدف او عرضه ی دورنمایی کلی نیست بلکه «وارد خانه می شود و به تجسس می پردازد.» به علاوه هدف نویسنده صرفا یافتن هماهنگی یا ناهماهنگی درونی آن فلسفه یا بهترین و وفادارترین تعبیر آن نیست بلکه می کوشد تا اهمیت آن را از لحاظ مسائل همیشگی انسان روشن سازد.

این اثر هشتادوسومین جلد از مجموعه‌ی دانشنامه‌ی فلسفه‌ی استنفورد است و به معرفی گابریل مارسل فیلسوف، منتقد تئاتر، نمایشنامه‌نویس و موسیقیدان فرانسوی و عقاید او می‌پردازد.