جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «چرا درد من همیشگی و زخم من بی درمان است که از التیام خودداری می‌کند؟» - ارمیا «اگزیستانسیالیسم» امروزه به فدیسم، انحطاط گرایی، بیماری گرایی، «فلسفه قبرستان» اشاره دارد. به کلماتی مانند ترس، ترس، اضطراب، اندوه، رنج، تنهایی، مرگ. به رمان نویسانی مانند ژان پل سارتر، داستایفسکی، کامو، کافکا. برای فیلسوفانی مانند کی یرکگور، هایدگر، مارسل، یاسپرس و سارتر - و چون به همه این ایده‌ها و اشخاص اشاره دارد و به آنها توجه دارد، اگزیستانسیالیسم معنای واضح‌تری را که ممکن است در ابتدا داشته باشد از دست داده است. چون تعاریف زیادی دارد دیگر قابل تعریف نیست. همانطور که سارتر می نویسد: "اکثر افرادی که از کلمه اگزیستانسیالیسم استفاده می کنند، اگر مجبور به توضیح آن باشند، خجالت می کشند، زیرا اکنون که این کلمه در همه جا رایج است، حتی کار یک موسیقیدان یا نقاش را اگزیستانسیالیسم می نامند. یک ستون نویس شایعه پراکنی. ... خود را اگزیستانسیالیست نشان می دهد، به طوری که در این زمان کلمه آنقدر گسترده شده و معنای گسترده ای پیدا کرده است، که دیگر اصلاً معنایی ندارد.» 2 این حالت سردرگمی تعریفی تصادفی یا تصادفی نیست. موضوع ناچیز در این مقدمه تلاش خواهد شد تا سردرگمی را توضیح دهد و نشان دهد که چرا هر تعریفی از اگزیستانسیالیسم ما را در یک پیچ و خم می کشاند. با این حال، ابتدا لازم است به صورت آزمایشی و بسیار کلی بیان شود که در اینجا به چه دیدگاه هایی اشاره می شود که به اگزیستانسیالیسم اشاره می شود.

ترجمه ماشینی : این مقاله مهم برای اولین بار در سال 1937 در فرانسه منتشر شد و نقطه عطفی در رشد فلسفی سارتر بود. او قبل از نوشتن آن با پدیدارشناسانی چون هوسرل و هایدگر پیوند نزدیک داشت. با این حال، در اینجا سارتر به مفهوم هوسرل از ایگوی متعالی حمله کرد. جدایی از هوسرل، به نوبه خود، گذار سارتر را از پدیدارشناسی به آموزه های اگزیستانسیالیستی شاهکار او، هستی و نیستی، که چند سال بعد در زمانی که نویسنده اسیر جنگی بود تکمیل شد، تسهیل کرد. Ego همچنین شامل یک مقدمه و یادداشت ها / حاشیه نویسی توسط مترجمان است.