جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: گفتگوی سازنده بین ادیان تنها یک پدیده اخیر است. تا قرن نوزدهم، بیشتر گفتگوها بین مؤمنان به عنوان بحثی انجام می شد که هدف آن یا رد ادعاهای دیگری یا تبدیل دیگری به سنت خود بود. در پایان قرن نوزدهم، مبلغان مسیحی پروتستان از فرقه‌های مختلف، چنان در میان خود در حوزه‌های مأموریت ایجاد کرده بودند که به این نتیجه رسیدند که بهتر است به جای سردرگمی و حتی رسوایی مردم، بر اختلافات خود غلبه کنند. که می خواستند تبدیلش کنند. در اواسط قرن بیستم، وحشت هولوکاست، مسیحیان، به ویژه پروتستان‌ها و کاتولیک‌های اصلی را وادار کرد تا وارد گفتگوی جدی با یهودیان شوند که یکی از پیامدهای آن حذف ادعای مسیحیان مبنی بر جایگزینی یهودیت بود. تجدید نظر در کتابهای درسی که این پیام را به مؤمنان مسیحی منتقل می کرد. اکنون، در آغاز قرن بیست و یکم، بسیاری از شاخه های مسیحیت، به ویژه کلیسای کاتولیک، در حال گفتگوی سازنده جهانی با مسلمانان هستند که با حملات تروریستی 11 سپتامبر بیش از پیش ضروری شده است. در گفتگوهای جدید، رهبران دینی مسلمان زمانی که سند خود را به نام «حرف مشترک بین ما» برای همه مسیحیان غرب فرستادند، ابتکار مهمی را به دست گرفتند. این سند فوق‌العاده‌ای است، زیرا استدلال الهیاتی را ارائه می‌کند (مسیحیان مختلف در غرب، از جمله مقامات واتیکان، ادعا کرده‌اند که «مکالمه الهیاتی» با مسلمانان ممکن نیست) بر اساس متون برگرفته از کتاب مقدس عبری، عهد جدید و قرآن، که مؤمنان یهودی، مسیحی و مسلمان در تعهد خدادادی برای دوست داشتن خدا و یکدیگر در صلح و عدالت شریک هستند. مؤسسه مطالعات پیشرفته کاتولیک، یک گروه بین المللی متشکل از شانزده دانشمند یهودی، کاتولیک و مسلمان را گرد هم آورد تا یک کاوش الهیات مهم در مورد موضوع «جهل آموخته شده» را انجام دهند.

ترجمه ماشینی: این جلد شامل مقالات مختلفی است که به روابط پیچیده بین یهودیت و مسیحیت می پردازد. از طرف یهودی، به ویژه در محافل ارتدوکس، موضع حفظ استقلال یهودیت از تأثیرات خارجی از جمله مسیحیت وجود دارد. از سوی دیگر، الهیات سنتی مسیحی به دیدگاهی جانشین گرایانه پایبند بود که در آن یهودیت صرفاً به عنوان یک آماده سازی تاریخی برای مکاشفه بعدی مسیحیت تلقی می شد. آیا تعامل واقعی وجود نداشت؟ کی و چگونه یهودیت و مسیحیت به دو دین مجزا تبدیل شدند؟ چه زمانی «فرق راهها» اتفاق افتاد، اگر واقعاً چنین جدایی وجود داشته است؟ این جلد حاضر با این فرض که هیچ دوره تاریخی را نمی توان از روند تعاملی بین یهودیت و مسیحیت، آگاهانه یا ناخودآگاه، به عنوان یک طرد جدلی یا به عنوان تصاحب ضمنی، کنار گذاشت، گامی متهورانه به جلو برمی دارد.

ترجمه ماشینی: میرچا الیاده در جست‌وجو بر کارکرد فرهنگی تأکید می‌کند که مطالعه تاریخ ادیان می‌تواند در یک جامعه سکولار شده ایفا کند. او برای خوانندگان عام باهوش می نویسد به این امید که آنچه او اومانیسم جدید می نامد «از رویارویی انسان مدرن غربی با جهان های معنایی ناشناخته یا کمتر آشنا ایجاد خواهد شد». "هر یک از این مقالات حاوی بینش هایی است که برای دانشجویان حرفه ای دین مثمر ثمر و چالش برانگیز خواهد بود، اما در عین حال همه آنها نوعی ارتباط فرهنگی و وضوح سبک را حفظ می کنند که آنها را برای هر کسی که به طور جدی با انسان و امکانات دینی او درگیر است قابل دسترسی است. "- جوزف ام. کیتاگاوا، آموزش دینی دانشگاه شیکاگو پرس، شیکاگو 60637 دانشگاه شیکاگو مطبوعات، محدود، لندن © 1969 توسط دانشگاه شیکاگو. تمامی حقوق محفوظ است چاپ 1969. تجدید چاپ میدوی 1984 چاپ شده در ایالات متحده آمریکا شماره کتاب استاندارد بین المللی: 0-226-20386-7 شماره کارت کاتالوگ کتابخانه کنگره: 69-19059

ترجمه ماشینی: این کتاب که توسط نظریه‌پردازان برجسته و پژوهشگران تجربی نوشته شده است، راه‌های جدیدی برای پرداختن به این سؤال قدیمی ارائه می‌کند: چرا دین ابتدا ظهور کرد و سپس در تمام جوامع بشری به تکامل خود ادامه داد؟ نویسندگان کتاب - هر کدام با پیشینه ای متفاوت در علوم اجتماعی و انسانی - سرنخ های مفهومی و یافته های تجربی از انسان شناسی، زیست شناسی تکاملی، جامعه شناسی تکاملی، عصب شناسی، مطالعات رفتاری نخستی ها، توضیحات تعامل انسان ها و پویایی های گروهی، و طیف گسترده ای را جذب می کنند. طیف وسیعی از مطالعات دینی برای ساختن توضیح عمیق‌تر و قوی‌تر از منشأ و توسعه تکاملی بعدی ادیان نسبت به آنچه در حال حاضر در ادبیات گسترده کنونی یافت می‌شود. در حالی که توضیح دین برای مدت طولانی در بسیاری از رشته‌ها یک سؤال اصلی بوده است، این کتاب از ادبیات بسیار گسترده‌تری برای توسعه تحلیلی قوی و فرا رشته‌ای از دین استفاده می‌کند. این کتاب با تأکید بر مجموعه‌ای از اشکال زیست‌شناختی و اجتماعی-فرهنگی پویایی‌های انتخاب که برای توضیح دین به‌عنوان نهادی جهانی در جوامع بشری اساسی هستند، به عنوان فرعی خود پایبند است. علاوه بر انتخاب داروینی، که می‌تواند زیست‌شناسی و عصب‌شناسی دین را توضیح دهد، این کتاب مجموعه‌ای از چهار نوع دیگر از انتخاب طبیعی اجتماعی-فرهنگی را تشریح می‌کند که می‌تواند توضیح دهد که چرا دین برای اولین بار به عنوان یک سیستم نهادی در جوامع بشری ظهور کرد و چرا در طول 300000 سال اخیر تکامل اجتماعی به تکامل خود ادامه داده است. این اشکال اجتماعی-فرهنگی انتخاب طبیعی با نام جامعه شناسان اولیه که برای اولین بار بر آنها تأکید داشتند، برچسب زده می شوند و می توان آنها را مکملی ضروری برای نوع انتخاب طبیعی که توسط چارلز داروین نظریه پردازی شد، در نظر گرفت. استدلال می‌شود که تبیین‌های دینی که در سایه بینش‌های بزرگ داروین باقی می‌مانند، هنگام توضیح یک پدیده اجتماعی-فرهنگی قوی مانند دین، محدود و ناقص خواهند ماند.

ترجمه ماشینی: جدایی تاریخی بین یهودیت و مسیحیت اغلب به عنوان یک شکست کاملاً مشخص از یک موجود واحد به دو دین مجزا در نظر گرفته می شود. با پیروی از این مدل، یک دین به نام یهودیت قبل از تولد مسیح وجود داشت که سپس هویت ترکیبی به خود گرفت. حتی قبل از تقسیم بعدی آن، برخی از باورها و اعمال این ترکیب به عنوان مسیحی یا یهودی قابل شناسایی بوده است. با این حال، در خطوط مرزی، دانیل بویارین مورد قابل توجهی را برای طرز تفکر بسیار متفاوت در مورد توسعه تاریخی ارائه می دهد که تقسیم بندی است. بویارین استدلال می کند که یهودیت-مسیحیت. هیچ ویژگی یا ویژگی ای وجود نداشت که بتوان آن را منحصراً یهودی یا مسیحی در اواخر دوران باستان توصیف کرد. در عوض، یهودیان پیرو عیسی و یهودیانی که از عیسی پیروی نمی کردند، بر اساس یک نقشه فرهنگی زندگی می کردند که در آن عقاید، مانند موجودیت دوم الهی، و اعمال، مانند حفظ کوشر یا حفظ سبت، به طور گسترده و متفاوت توزیع می شد. تمایزات نهایی بین یهودیت و مسیحیت از بالا توسط «مرزسازان» تحمیل شد، بدعت شناسانی که مشتاق ساختن هویتی مجزا برای مسیحیت بودند. آنها با تعریف برخی از عقاید و اعمال به عنوان مسیحی و برخی دیگر به عنوان یهودی یا بدعت، عقاید، رفتارها و مردم را به این سو یا آن سوی مرزهای مصنوعی منتقل کردند - و بویارین به طور قابل توجهی ادعا می کند، خود مفهوم دین را ابداع کرد.

ترجمه ماشینی: در آخرالزمان امپراتوری، استیون جی.شومیکر استدلال می‌کند که نخستین اسلام، جنبشی بود که بر اساس باورهای معاد شناختی فوری که بر فتح، یا رهایی سرزمین مقدس کتاب مقدس تمرکز داشت و این باور را در محیط فرهنگی گسترده‌تری از پیش‌بینی آخرالزمانی قرار می‌داد. شومیکر به بازنمایی پرشور قرآن از پایان قریب الوقوع جهان و اهمیتی که محمد و اولین پیروانش برای گسترش امپراتوری قائل بودند می نگرد. او با ارائه زمینه مهم معاصر برای آخرت شناسی امپراتوری که به نظر می رسد به ظهور اسلام دامن زده است، فرجام شناسی های سیاسی مسیحیت اولیه بیزانس، یهودیت و زرتشتی ساسانی را در زمان ظهور اسلام بررسی می کند و استدلال می کند که آنها اغلب جاه طلبی امپراتوری را به باورهای مربوط به اسلام مرتبط می کنند. پایان دنیا. علاوه بر این، او معتقد است که پذیرش اسلام شکل‌دهنده از این گرایش دینی گسترده‌تر در اواخر دوران باستان مدیترانه، شواهد ارزشمندی برای درک آغاز دین در زمانی فراهم می‌کند که منابع عموماً کمیاب و اغلب بسیار مشکل‌ساز هستند. پژوهش در ادبیات آخرالزمانی در یهودیت و مسیحیت اولیه اغلب بر این باور است که این ژانر در ماهیت خود کاملاً ضد امپراتوری است. در حالی که ممکن است ادبیات آخرالزمانی اولیه یهودی اغلب این گرایش را نشان دهد، شومیکر نشان می دهد که این ویژگی ویژگی آخرالزمان در همه زمان ها و مکان ها نیست. در اواخر مدیترانه باستانی مانند قرون وسطی اروپا، آخرالزمان به طور منظم با ایده های گسترش امپراتوری و پیروزی همراه بود، که انتظار داشت اوج تاریخ از طریق سلطه جهانی یک امپراتوری جهانی منتخب الهی برسد. این آخرالزمان امپریالیستی نه تنها زمینه ای ارزشمند برای درک ظهور اسلام فراهم می کند، بلکه یک گذار مهم را در تاریخ دکترین غربی در اواخر دوران باستان نشان می دهد. استفان جی.شومیکر استاد مطالعات دینی در دانشگاه اورگان و نویسنده کتاب رحلت یک پیامبر: پایان زندگی [حضرت] محمد و آغاز اسلام است که از انتشارات دانشگاه پنسیلوانیا نیز است.