جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: برای بیش از سی سال، رابرت آئودی آثار مهمی در اخلاق، معرفت شناسی و تئوری عمل ارائه کرده است. این جلد شامل سیزده مقاله انتقادی جدید درباره آئودی توسط گروهی برجسته از نویسندگان است: فرد آدامز، ویلیام آلستون، لارنس بون ژور، راجر کریسپ، الیزابت فریکر، برنارد گرت، توماس هورکا، هیو مک کان، آل مله، والتر سینوت-آرمسترانگ، رایمو تووملا. ، کندیس وگلر و تیموتی ویلیامسون. مقاله مقدماتی آئودی یک نمای کلی موضوعی ارائه می دهد که دیدگاه های او را در زمینه اخلاق، معرفت شناسی و فلسفه عمل به هم مرتبط می کند. این جلد با مقاله پاسخ جامع او به پایان می رسد که گفت و گوی روشنگرانه ای را با همه منتقدان او ارائه می دهد و اغلب کارهای قبلی او را گسترش می دهد.

ترجمه ماشینی : آیا دانشمندان باید باورهای مذهبی را به چالش بکشند؟ آیا دین در جامعه بشری اجتناب ناپذیر است؟ آیا دین برای جامعه ضرر دارد؟ آیا خود علم می تواند الهام بخش شگفتی معنوی باشد؟ تقابل علم و دین در سال‌های اخیر بحث‌های عمومی زیادی را در مورد دین تعریف کرده است، که اخیراً در کتاب‌های پرفروشی که درگیری بین دانشمندان و مؤمنان مذهبی را به تصویر می‌کشند، مانند The God Delusion اثر ریچارد داوکینز و پایان ایمان یا نامه به یک ملت مسیحی اثر سام هریس. . اما این شکاف «ما در برابر آنها» چه معنایی برای جامعه دارد؟ این مجموعه مقالات به دانشمندان علوم اجتماعی، دانشمندان علوم طبیعی و الهیات که تجربه آنها ارتباط مستقیمی با این موضوعات عمده دارد، صدایی می بخشد و جایگاه علم را در بحث مدرن روشن می کند. شامل مشارکت‌های مری میدگلی (دانشگاه نیوکاسل آپون تاین، بریتانیا)، دنیس الکساندر (دانشگاه کمبریج، بریتانیا)، ریچارد رابرتز (دانشگاه لنکستر، بریتانیا)، باب لیتون (دانشگاه دورهام، بریتانیا)، سیمون کلمن (دانشگاه ساسکس، بریتانیا) ، مایکل شرمر (مدیر اجرایی انجمن شکاکان و مقاله نویس ماهانه برای Scientific American)، لوئیس ولپرت (دانشگاه کالج لندن، انگلستان)، اندرو نیوبرگ (دانشگاه پنسیلوانیا)، تیموتی تیلور (دانشگاه برادفورد، انگلستان)، استیون میتن (دانشگاه) از ریدینگ، بریتانیا)، دیوید اسلون ویلسون (دانشگاه بینگهامتون)، هربرت ماشنر (دانشگاه ایالتی آیداهو)، یان ریدر (دانشگاه منچستر، بریتانیا)، هیروکو کاوانامی (دانشگاه لنکستر، بریتانیا)، آندریان کریه (سودویچه سایتونگ)، جان هدلی بروک (دانشگاه آکسفورد، بریتانیا)، گوردی اسلک (نویسنده نبرد بر سر معنای همه چیز)، ست شوستاک (موسسه ستی)، ویلیام کالوین (دانشگاه واشنگتن)، و دیوید ویلکینسون (دانشگاه دورهام، بریتانیا)

ترجمه ماشینی : این ایده که انسان ها مستعد سوگیری های گسترده و سیستماتیک هستند، بر مطالعه روانشناختی تفکر و تصمیم گیری غالب شده است. نتیجه ای که اغلب گرفته شده این است که مردم غیرمنطقی هستند. با این حال، در دهه‌های اخیر، تعدادی از روانشناسان شروع به زیر سؤال بردن ادعاها و یافته‌های کلیدی در تحقیقات در مورد تعصبات انسانی کرده‌اند. به ویژه، مجموعه ای از تحقیقات تحت عنوان عقلانیت تطبیقی (از این پس AR) گرد هم آمده اند. نظریه پردازان AR استدلال می کنند که افراد را نباید بر اساس اصول رسمی عقلانیت ارزیابی کرد، بلکه باید بر اساس اهدافی که در نظر دارند ارزیابی شوند. علاوه بر این، نظریه‌پردازان AR معتقدند که این نتیجه‌گیری که افراد غیرمنطقی هستند، پشتیبانی نمی‌شود: افراد اغلب پس از ارزیابی در برابر اهدافشان و با توجه به محدودیت‌های شناختی و بیرونی تحمیل‌شده توسط محیط، به‌طور چشمگیری موفق هستند. رشد ادبیات پیرامون AR چیزی است که انگیزه تحقیق حاضر را فراهم می کند، و ارزیابی قابل قبول بودن چالش AR برای تحقیق در مورد سوگیری های انسانی، هدف این پایان نامه است. تحقیق من چندین جنبه از این چرخش پیشنهادی در مطالعه تجربی عقلانیت را تحلیل می‌کند و یکی از اولین ارزیابی‌های آگاهانه فلسفی از چشم‌انداز AR را ارائه می‌دهد. اول و مهمتر از همه، پایان نامه من به دنبال ارائه یک دفاع واجد شرایط از پروژه AR است. از یک سو، من با نظریه پردازان AR موافقم که در مطالعه تفکر و تصمیم گیری جا برای یک انقلاب مفهومی وجود دارد: در حالی که معمولاً استدلال می شود که رفتار و شناخت باید در برابر اصول رسمی عقلانیت ارزیابی شود، من بر اهمیت آن تاکید می کنم. ارزیابی رفتار در برابر اهدافی که افراد در نظر دارند. با این حال، من همچنین ادعا می‌کنم که نظریه‌پردازان AR تاکنون نتوانسته‌اند شواهد قانع‌کننده‌ای در حمایت از جاه‌طلبانه‌ترین و خوش‌بینانه‌ترین تزهای خود درباره عقلانیت افراد ارائه کنند. به طور خاص، من شواهد زیادی ارائه می‌دهم که نشان می‌دهد مردم اغلب در دستیابی به اهداف احتیاطی و معرفتی ناموفق هستند و استدلال می‌کنم که نظریه‌پردازان AR روشن نکرده‌اند که در پرتو این شواهد، چگونه می‌توان از ادعاهای خوش‌بینانه درباره عقلانیت انسانی دفاع کرد.

تبیین جایگاه انسان به عنوان عنصر اندیشه ورز، یکی از دغدغه های اصلی تمامی مکاتب بشری و الهی بوده است. در این مسیر برخی مکاتب ضمن افاضه جایگاه مستعلی به انسان، وی را فربه ساخته اند و برخی به معارضه با این جایگاه استعلایی پرداخته و به صورت بندی انسانی نحیف پرداخته اند که هر دوی این تفاسیر، پیامدهایی منفی را به همراه داشته است. در فلسفه غرب، «مدرنیسم» به عنوان نماینده جریان اول و «پست مدرنیسم» به عنوان نماینده جریان دوم معرفی شده است. تحقیق پیش رو در صدد است تا با عنایت به این مساله، ضمن بررسی مولفه های انسان پست مدرن، با نقد آن از منظر آموزه های اسلامی، نقاط ضعف آن را آشکار ساخته و به ارائه سوژه ای متعادل مبادرت ورزد.

ترجمه ماشینی: چرا تصور می کنیم که ادراک حسی منبع دقیق اطلاعات در مورد محیط فیزیکی است؟ به طور کلی تر، آیا می توان نشان داد که روش های اساسی شکل گیری باورها قابل اعتماد هستند؟ در این کتاب، یک فیلسوف تحلیلی برجسته با این مشکل کلاسیک از طریق بررسی دقیق ادراک حسی، که منبع باورهایی است که بیشترین اطمینان را به آن داریم، مواجه می‌شود. ویلیام پی آلستون با ارزیابی دقیق استدلال‌های موجود به این نتیجه می‌رسد که نشان دادن این که ادراک حسی منبع قابل اعتمادی از باورها است، به هیچ طریق غیر دایره‌ای ممکن نیست. آلستون به طور کامل استدلال های اصلی را که برای پایایی ادراک حسی ارائه شده است، بررسی می کند، از جمله استدلال هایی از انواع مختلفی از موفقیت هایی که با تکیه بر ادراک حسی به دست می آوریم، استدلال هایی که برخی از ویژگی های تجربه حسی ما به بهترین شکل با این فرض توضیح داده می شوند. یک راهنمای دقیق، و استدلال هایی مبنی بر اینکه چیزی از لحاظ مفهومی نامنسجم در مورد این ایده وجود دارد که ادراک حسی قابل اعتماد نیست. او نتیجه می‌گیرد که همه این استدلال‌ها که به طرق دیگر رد صلاحیت نشده‌اند، از نظر معرفتی دایره‌ای هستند، زیرا از مقدماتی مبتنی بر منبع مورد بحث استفاده می‌کنند. آلستون سپس پیشنهاد می‌کند که مناسب‌ترین پاسخ به عدم امکان نشان دادن قابل اعتماد بودن منابع اساسی باورهای ما، توسل به عقلانیت عملی درگیر شدن در برخی از شیوه‌های شکل‌دهنده اعتقاد اجتماعی است. قابلیت اطمینان ادراک حسی مورد استقبال معرفت شناسان، دانشمندان علوم شناختی و فیلسوفان علم قرار خواهد گرفت.

در مواجهه با تنوع نظام‌های منطق سه نظریه معرفی شده است؛ انحصارگرایی، کثرت‌گرایی و ابزارگرایی. انحصارگرایان تنها یک نظام منطق را صحیح می‌دانند، کثرت‌گرایان همۀ نظام‌های منطق را صحیح می‌دانند و ابزارگرایان هیچ نظام منطق را صحیح نمی‌دانند. (صحت منطق برای‌شان موضوعیت ندارد) نظریه‌ای که در این جستار معرفی می‌شود شمول‌گرایی است. شمول‌گرایی نه انحصارگرایی است؛ چون بیش از یک نظام منطق را صحیح می‌داند و نه کثرت‌گرایی است؛ چون همۀ نظام‌های منطق را صحیح نمی‌داند و نه ابزارگرایی است؛ چون صحیح و ناصحیح بودن نظام منطق برایش موضوعیت دارد. ابن‌سینا نیز با تنوع در دانش منطق روبرو بوده است: منطق ارسطویی و منطق رواقی-مگاری. او در این مواجهه انحصارگرا نبوده است؛ زیرا اگر چنین بود یکی را انتخاب می‌کرد و دیگری را وامی‌نهاد. وی کثرت‌گرا هم نبوده است؛ زیرا اگر چنین بود هر دو را بدون دخل و تصرف و بی‌کم‌و‌کاست بر می‌گرفت. ابن سینا ابزارگرا نیز نبوده است؛ زیرا صحت نظام منطق برای او موضوعیت داشته است.

ترجمه ماشینی: گواهی (شهادت، تصدیق) منبع مهمی از دانش است: ما تا حد زیادی به آنچه دیگران به ما می گویند متکی هستیم. این موضوع اخیراً مورد توجه بسیاری در معرفت شناسی بوده است، و این جلد دوازده مقاله اصلی درباره این موضوع توسط برخی از فیلسوفان برجسته جهان را گردآوری می کند. این نقطه آغازی برای تحقیقات آینده در این زمینه حاصلخیز خواهد بود. مشارکت کنندگان عبارتند از رابرت آئودی، سی.ای.جی کودی، الیزابت فریکر، ریچارد فومرتون، سنفورد سی گلدبرگ، پیتر گراهام، جنیفر لاکی، کیث لرر، ریچارد موران، فردریک اف اشمیت، ارنست سوسا، و جیمز ون کلیو.