جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از پرسش های بنیادین انسان، پرسش از چیستی و هستی خدا است که مکاتب فلسفی، کلامی و عرفانی بنابر روش خود به آن پاسخ می دهند. از همین رهگذر با خوانش آراء معرفتی مولوی و آراء فلسفی لایب نیتس ، می توان دریافت که در پس پدیده ها و مظاهر عالم آفرینش، وجودی است نامتناهی، سرمدی، واحد ، آگاه و کامل. هر دو متفکر، این وجود نامتناهی را خدا می نامند. از این رو خدا را مرکز و محور عالم آفرینش ، علت فاعلی و علت غایی همه موجودات و مکوّنات می دانند که هستی سایه وار موجودات، مرهون این مرکزیت است. این مقاله به روش تحلیلی- مقایسه ای به واکاوی رگه های فلسفه خداشناسی لایب نیتس در اندیشه مولوی می پردازد. نتیجه پژوهش، حکایت از آمیختگی فلسفه غرب و عرفان شرق در ذهن و زبان این دو اندیشمند دارد که در دو فرهنگ و زبان مختلف می زیسته اند؛ به گونه ای که مظاهر عالم آفرینش و انسان را هم چون آینه ای می دانند که خدا در آن انعکاس یافته است.

دغدغه لایب‌نیتس در طرح نظریه‌ی بهترین جهان ممکن، دفاع از صفات مطلق الهی در برابر شبهه شرور بود. از نظر او با توجه به صفات مطلق الهی، جهان ممکن کنونی که اقتضای صفات خداوند است، می‌بایست بهترین جهان ممکن باشد. اما از نظر کروسیوس اعتقاد لایب‌نیتس در خصوص بهترین بودن جهان ممکن، به جهت وابستگی ارگانیک به صفات مطلق الهی، تخلف‌ناپذیری اراده الهی از اقتضائات این صفات و حاکمیت اصل جهت کافی بر رفتار همه موجودات از جمله خداوند، اختیار الهی را با چالش مواجه نموده و به لحاظ اخلاقی خطرناک است. کروسیوس با تحلیل مفهومی «بهترین جهان ممکن» این مفهوم را اولاً ناممکن و ثانیاً غیرقابل اثبات می‌داند. از نظر او با وجودِ شرور بالفعل در جهان کنونی، مدافع چنین استدلالی گرفتارِ ناواقع‌گرایی و خوش‌بینی فلسفی است. همچنین نقدهای کروسیوس به اصل جهت کافی، ضرورت شرطی و اصل بهترینِ لایب‌نیتس، در فهم دیدگاه او بسیار حایز اهمیت است. از مزایای دیدگاه او واقع‌گرایی، توانایی بیشتر در توجیه شرور موجود در عالم با توجه به «خیلی خوب» پنداشتنِ جهان بالفعل و سهولت فهم دیدگاه او در موضوع اختیار و آزادی برای عوام‌، می‌باشد. در مقابل درک سطحی از مفهوم آزادی و عدمِ توجه به استلزامات صفت حکمت الهی و تاثیرگذاری آن بر تقویت، جهت‌دهی و تحدید اراده آزادِ خداوند در خلق موجودات، از معایب دیدگاه او در موضوع اختیار می‌باشد. نوآوری نوشتار پیشِ‌‌ رو تبیین تئودیسه‌ی ‌بدیع کروسیوس، مزایا و معایب آن است.

بحث از وجود ادراکات فطری مشترک میان انسان‌‌ها که در راس آن باور به وجود خداوند است، از مباحث مهم بین معرفت‌‌شناسان است. این مقاله با تحلیل کیفی داده‌ّ‌ها تلاش کرده تا ادراکات فطری را در اندیشه میرزامهدی اصفهانی و لایب‌نیتس بررسی کند و در پی آن، مساله یادآوری یا فرآوری این ادراکات را به بحث گذارد. یافته‌های پژوهش نشان داد هر دو بر این عقیده بودند که انسان‌‌ها از بدو تولد دارای مفاهیمی پیشینی هستند، میرزای اصفهانی این ادراکات را بالفعل و از جنس معرفتی اضطراری دانسته و جایگاهش را قلب انسان، معرفی می‌کند و معتقد است به فراموشی سپرده می‌‌شوند و از همین روی، به یادآوری نیاز دارد. او با استناد به ادلّه نقلی، مذکرات مختلفی را بر می‌شمرد که این پژوهش، آنها را تحت دو عنوان یادآوران طبیعت‌‌شناختی مانند تأمّل در آیات الهی، سختی‌ها و شدائد، معرفت و صیانت نفس، احتجاج کردن، و یادآوران دین‌‌شناختی، هم‌چون قرآن، ذکر، انبیا و اهل‌‌بیت رده‌بندی کرده است. تئوری فطرت نزد لایب‌نیتس، از آموزه‌های مسیحی اشراق الهی و صورت خدا الهام گرفته و با تقسیم حقایق ادراکی به دو حیطه عقل و واقع و با تشکیل نظام‌واره‌ای متشکل از مونادها و نظام هماهنگی پیشین‌بنیاد، ادراکات فطری را نه از جنس معرفت، بلکه از سنخ استعدادهایی بالقوّه می‌‌داند که تحت یک منشأ درونی به ادراک صریح و فعلی مبدّل می‌‌شوند. لایب‌نیتس عوامل فعلیّت‌‌ساز استعداد فطری را تأمّل یا ادراک انعکاسی، آموزش دیدن، و دقّت در محسوسات، مخلوقات و نظم موجود در آنها می‌‌داند.

ترجمه ماشینی : کتاب در چهار فصل - در مورد مابعدالطبیعه تبدیل شدن لایبنیتس به لحاظ هستی شناختی، در مورد نظریه علم فیشته، در مورد "توسعه مفهوم" هگل و در مورد انتقادات کانت - شواهدی ارائه می دهد که متفکران بزرگ پساکانتی ایده های اصلی خود را بسیار بیشتر مدیون هستند. لایب نیتس نسبت به کانت - برو. مفهوم کلیدی مفهوم «جوهر فردی» است که امروزه هم برای علوم طبیعی و هم برای علوم انسانی ضروری است. این موضوع بحث بسط عقلانیت خود را مطرح می‌کند، که تنها از نظر روش‌شناختی می‌توان به‌عنوان «مسیری از آگاهی به خودآگاهی» (هگل) برخورد کرد و از نظر انسان‌شناختی، هدفش نظریه‌ی آگاه شدن است. با چاپ سوم این کتاب، مقدمه جدیدی با نیت سیستماتیک اضافه شد.

ترجمه ماشینی : در این مقاله سعی بر این است که رابطه بین مونادهای غیر مادی و اجسام مادی در فلسفه لایب نیتس. برای این منظور، تحقیق در مورد ماهیت انجام می شود از موناد استدلال می شود که سودآورترین تعریف است از موناد به صورت ترکیبی از فعال بدوی و نیروی منفعل یا به صورت ترکیبی از شکل اساسی و ماده اولیه بررسی دقیق از مفاهیم ساخته شده است ماده اولیه (نیروی غیرفعال اولیه) و اساسی فرم (نیروی فعال اولیه). این ارتباطات را آشکار می کند بین نیروی غیرفعال اولیه و نیروی غیرفعال مشتق، مقاومت بدن ها و ادراکات مغشوش مونادها و ارتباط بین نیروی فعال اولیه و مشتق نیروی فعال، حرکات بدن و ادراک متمایز مونادها. رابطه بین نیروی فعال اولیه و آزادی اشتهای منطقی) نیز بررسی شده است (فصل 9). با توجه به بدن، استدلال می شود که می توان آن را یا به عنوان یک در نظر گرفت پدیده یا به عنوان یک مجموعه. بخش پایانی مربوط به مفهوم بیان لایب نیتس است و مفهوم نزدیک (مقایسه ای و همزمان) روابط در فصل‌های 12-14، تلاش‌هایی برای بررسی این موضوع انجام شده است جزئیات روابط بیانی که گفته می شود بین آنها برقرار است روح (یا موناد غالب) و بدن خود، بین روح و اجسام دیگر، بین خود اجسام (آشکار لایب نیتس گرایش به مکانیسم و ​​تبیین بر حسب علیت فیزیکی)، و بین مونادها. فصل 15-16 هستند به بررسی علل نهایی و کارآمد اختصاص یافته است

ترجمه ماشینی : این مطالعه در مورد متافیزیک G. W. Leibniz تصویر روشنی از پیشرفت فلسفی او در طرح کلی فلسفه طبیعی قرن هفدهم به دست می دهد. کاترین ویلسون به بررسی تغییرات در تفکر لایب نیتس در مواجهه با مشکلات عمده فلسفی عصر خود می پردازد. نویسنده با شروع علاقه‌اش به زبان‌های مصنوعی و محاسبات برای اثبات و کشف، به بررسی نظریه‌های اولیه ماده و حرکت لایب‌نیتس، چرخش پدیدارگرایانه در نظریه جوهر او و متعاقب آن بی‌تأکید بر جبر منطقی می‌پردازد. به آموزه های هماهنگی و بهینه سازی او. توجه ویژه ای به درک لایب نیتس از دکارت و جانشینان او، مالبرانش و اسپینوزا، و فیلسوفان انگلیسی نیوتن، کودورث و لاک شده است. ویلسون پاسخ پیچیده لایب نیتس را به فلسفه مکانیکی جدید، نارضایتی او از پایه‌هایی که بر آن استوار است، و بازگشت او به گذشته برای یافتن منابع برای بازسازی آن را تحلیل می‌کند. او استدلال می‌کند که مسئله پیوسته، کلید درک نه تنها مونادولوژی لایب‌نیتس، بلکه همچنین دیدگاه‌های او درباره ماهیت خود و عدم امکان تأثیر علّی خارجی است. فصل پایانی مشکل دریافت لایبنیتس در دوران پس از کانتی و دشواری کنار آمدن با متافیزیکی را بررسی می کند که نه تنها از نظر فلسفی «انتقادی»، بلکه در عین حال «جبران» است.