جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کثرت گرایی دینی، به مثابه یکی از مسائل مهم کلام جدید، گرچه خاستگاهی غربی و مسیحی دارد، به سبب رشد روزافزون ارتباطات انسانی در عصر جهانی شدن، به دغدغه ای اساسی برای اغلب خردورزان کشورهای در حال توسعه و همه دین دارانی تبدیل شده است که در اندیشه برقراری همزیستی مسالمت آمیز با غیرهم کیشان خویش چه در کلان شهرها و جوامع سکولار و چه در دهکده بزرگ جهانی هستند. شاید این امر که ادیان بزرگ، در ورای انگیزه های ذهنی پیروانشان و در پیشینه تاریخی خود، رابطه ای مثبت با امر مطلق دارند، تنها راهی است که بر اساس آن، شالوده کلامی گفت وگوی بین ادیان و برقراری تعاملی عاری از تنش در بین متدینان طرح ریزی می شود. بر این اساس متدینان باید بکوشند ضمن درک همدلانه باورهای یکدیگر، تمام توان اخلاقی و معنوی خویش را به کار گیرند تا به بازنگری باورهای جزم اندیشانه خویش بپردازند و الگویی متناسب با حیات اجتماعی عصر خویش فراهم کنند.

این مقاله به بررسی نظریه های مهم هم گرایی مانند دیدگاه های کارکرد گرایان و نوکارکرد گرایان و نظریه کانتوری و اشپیگل در این باره می پردازد و با تاکید بر ضعف ها و نقصان های این گونه نظریات، ناکامی عمل کرد سطوح سازمان های مختلف بین المللی را در ایجاد هم گرایی و هم بستگی جهانی و برپایی صلح پایدار تبیین می کند. آن گاه به تشریح هم گرایی و مبانی آن در آموزه و نظام سپهری مهدوی می پردازد و علت های امتیازات و توفیقات آن را در برابر نظریه های هم گرایی غربی، بررسی می کند.

ترجمه ماشینی: اعتدال عبارت است از نگرش وسط بودن که باید در اختیار یک مسلمان باشد، به ویژه مسلمانان اندونزی که در میان کثرت گرایی زندگی می کنند. مشکلات در اندونزی مربوط به رفتار نابردبار عمدتاً ناشی از فقدان نگرش های معتدل به ویژه مسلمانان است. اسلام باید به عنوان دین اکثریت در اجرای این رفتار معقول پیشگام باشد. در این پژوهش رفتارهای معتدلی که پیامبر اکرم (ص) در طول زندگی خود به عنوان الگویی برای مسلمانان نمونه آن بود، بیان می کند. این تحقیق از نوع تحقیقات کیفی توصیفی با روش مطالعه ادبیات است. نتایج نشان داد که رفتار معتدل حضرت محمد(ص) در زمان نزول سوره کافرون، مدارا با سایر ادیان و درایت ایشان در حل مشکل حجر الاسود نمود دارد. در عبادت معتدل است نه افراط. او همچنین می‌خوابد، افطار می‌کند، ازدواج می‌کند و به مردم دستور می‌دهد که با حالتی جدید نماز بخوانند که ارزش‌های رفتار معتدل از شخصیت نمونه انسانی حضرت محمد (ص) را می‌توان در غلبه بر چالش‌های یک کثرت‌گرا به کار برد. زندگی برای ایجاد حس وحدت

مسأله‌ی انحصار حقانیت در یک دینِ خاص از جمله مسائلی است که مورد توجه تمامی ادیان بوده است و در تمامی ادوار تاریخ، هر دینی همواره حقانیت را در انحصار خویش دانسته و تنها خود را بر حق معرفی کرده است. اسلام نیز از این قاعده مستثنی نبوده، هم خود را دین اتم و اکمل معرفی می‌کند و هم حقیقت را منحصرا در قلمرو تعالیم خویش دانسته است.در این میان، برخی پیروانِ ادیان با انحصار حقانیت در دین خود و در نتیجه، اختصاص رستگاری و نجات به پیروان همان دین، اِعمالِ خشونت نسبت به پیروان دیگر ادیان را در دعوت به دین خود مجاز می‌دانند چه؛ به نظر اینان انحصار حقانیت دریک دین مستلزم انحصار مدارا بین پیروان همان دین است.مسأله‌ی دارای اهمیتِ بسیار در این بحث که مسأله‌ی پژوهش پیش رو را برساخته، تمایزی است که در دین مبین اسلام و به ویژه در تبیین شیعی آن در این خصوص وجود دارد. به نظر می‌رسد، مکتب اهل بیت(ع)(تشیع)، بدون دست برداشتن از ادعای انحصار حقانیت، همواره پیروان خود را به تساهل و مدارا با هم نوعان فرامی‌خواند و دامنه‌ی مدارا را به تمامی پیروان دیگر ادیان گسترش می‌دهد. سخن در این است که، دینی که حقانیت را منحصر در خود می‌داند، چگونه می‌تواند با پیروان دیگر ادیان، راه مسالمت آمیز را در پیش گیرد و آیا این روش و رفتار، به ادعای آن دین درباره‌ی حقانیت، خللی وارد نمی‌آورد؟به نظر می‌رسد مسائلی چند ازجمله تمایز میان حوزه‌ی عمل و نظر کلید حل این دشواری است. در این تحقیق به روش تحلیلی سعی می‌شود با تأکید بر تعالیم مکتب تشیع رابطه‌ی میان این دو آموزه یعنی انحصارگرایی و مدارا تبیین شود و با توصیف مبانی آن‌ها چگونگی جمع بین آن‌ها بیان گردد.

چکیدهمسأله‌ی خشونت یکی از مهم‌ترین رویدادهای دوران معاصر است که اذهان بسیاری از متفکران جهان را به خود مشغول کرده است. نظر به گستره‌ی وسیع این رویداد بخصوص در جوامع اسلامی از یک سو و نقش اساسی رهبران دولت‌ها در از بین بردن این بلای خانمانسوز از سوی دیگر همگان را به فکر و چاره‌جویی در این موضوع وا می‌دارد.مسأله‌ی اصلی در این نوشتار این است که با استفاده از تعالیم روح بخش قرآن کریم و سنت معصومین() الگویی را به جهان ارائه دهد تا با تأسی گرفتن از آنهم زمینه‌ی خشونت را از بین ببرد و هم نوید بخش صلح و امنیت در جهان گردد.بررسی‌ها در این موضوع که با روش توصیفی-تحلیلی در قرآن کریم و روایات اهل البیت () سامان یافته است نشان می‌دهد که صلح و امنیت جایگاه ویژه‌ای در دین مبین اسلام داشته و اسلام صلح را زیربنای روابط اجتماعی می‌داند که اگر بیگانگان طالب صلح و زندگی مسالمت‌آمیز باشند در صورتی که باعث حلال شدن حرامی یا حرام شدن حلالی نگردد مسلمانان وظیفه دارند که آن را بپذیرند. پیامبر() نخستین شخصیتی بود که به دیپلماسی صلح جویانه مبادرت ورزید و سفیران خود را برای برقراری روابط مسالمت آمیز به کشورهای مختلف فرستاد تا پیام صلح و دوستی را به آنان برساند. در واقع رفتار و گفتار پیامبر() و سلسله‌ی ۲۵۰ساله‌ی معصومین() بهترین الگوی عملی صلح و رحمت برای بهتر زیستن برای جامعه‌ی بشری است.افزون بر اینکه یکی از مهم‌ترین اصولی که از اهداف عالیه‌ی اسلام است رسیدن به زندگی مسالمت آمیز با استفاده از ارزش‌های الهی برای خود و سایر ملت‌ها می‌باشد که از موارد آن تألیف قلوب است که همه را به انس و الفت با یکدیگر فرا می‌خواند تا صلح و امنیت و آسایش را در تمام عالم برقرار کند.از دستاوردهای دیگر این پایان‌نامه که می‌تواند جهان را در رسیدن به صلح و امنیت یاری دهد اصل حاکمیت خداوند و ارزش‌های الهی، اصل عدم اجبار در پذیرش دین، اصل توجه به آموزه‌های اخلاقی و دینی و تعالیم قرآن و سنت معصومین()در رسیدن به صلح پایدار و اصل ضرورت وجود حکومت اسلامی در عصر غیبت، را می‌توان بیان کرد. البته رسیدن به جهان عاری از خشونت با چالش-ها و موانعی همراه است و راهکارهایی نیز دارد که اخلاق، گفتار و اعمال نیکو را می‌توان به عنوان نمونه‌هایی از راهکارهای تربیتی قرآن در تحقق صلح جهانی مطرح نمود. از آنجا که محور بحث پایان‌نامه بر اساس آیات و روایات معصومین() می‌باشد فصلی به عنوان جهان عاری از خشونت در سیره‌ی حکومتی پیشوایان معصوم() اختصاص داده شده که در آن به اصول حکومتی پیامبر() و امام علی() اشاره شده و اینکه حکومت اسلامی در عصر غیبت و نیز رهبران جوامع بشری می‌توانند با الگو گرفتن از قرآن و سیره و سنت معصومین() و اجرا کردن آن، بکارگیری آموزه های بنیادین قرآن، بصیرت بخشی به افراد جامعه و دعوت همه به اتحاد و انسجام اسلامی زمینه ساز جهان عاری از خشونت و تحقق بخش صلح جهانی باشند و زمینه را برای حکومت عدل الهی و ظهور مصلح جهانی فراهم نمایند. واژگان کلیدی: اسلام، جهان عاری از خشونت، صلح، امنیت، همزیستی مسالمت آمیز و حکومت اسلامی.

چکیده ندارد.

ما در جهانی زندگی می کنیم که در ابعاد مختلف، متکثر است. نژادها، زبان ها، فرهنگ ها و ادیان متنوع و مختلف تجلی گاه این تکثر است. در برخورد با کثرت ادیان گرایش های مختلفی به وجود آمده است: طبیعت گرائی، وحدت گرائی، حصر گرائی، شمول گرائی و کثرت گرائی.در این پژوهش سعی بر آن داریم تا در حد توان به بحث در مورد کثرت گرائی دینی (پلورالیسم دینی) پرداخته و صرفا با استناد به آیات قرآن و برخی روایات، این نظریه را به نقد بکشانیم. این پژوهش دارای چهار فصل می باشد:فصل اول: در این فصل بعد از توضیح مختصری در مورد گرایش های مختلف در برخورد با کثرت ادیان، بحث پلورالیسم دینی را آغاز کرده و به بیان تعریف، پیشینه و انگیزه طرح این تفکر در ایران و جهان پرداخته شده و در پایان قرائت های مختلف از پلورالیسم دینی آورده شده است. فصل دوم: مبانی و اصول این گرایش با توجه به مطالب کتاب «صراط های مستقیم» سروش آورده شده است و هر یک به طور جداگانه با استناد به آیات و روایات مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند. فصل سوم: پلورالیسم دینی تبعات و پی آمد های منفی به همراه خواهد داشت، که در این فصل بیان شده و اثبات شده است که همه پی آمدهای مثبتی که پلورالیست ها ادعا کرده اند، در اسلام هم یافت می شود. فصل چهارم: بخش اصلی و تکمیلی پژوهش است که در آن سعی شده با استفاده از آیات و روایات ناسازگاری این تفکر با مبانی و اصول اسلامی نشان داده شود و در نهایت اثبات شده که تنها دین حق، اسلام می باشد.

ادیان آسمانی برای همزیستی انسان ها در کنار یکدیگر قوانین الزام آوری را تشریع نموده اند و به جنبه های مختلف ارتباط آنان با یکدیگر پرداخته اند . در این میان دین اسلام که جامع ادیان گذشته است به این مسئله توجهی ویژه نموده است . در واقع دین السلام ضمن کافر خواندن گروهی که این دین را نپذیرفته اند به همه مسلمانان دستور داده است که به نحو احسن با غیر مسلمانان رابطه داشته باشند . به عبارتی دیگر مسلمانان را ملزم نموده است تا به شیوه مسالمت آمیز با مخالفان تعامل نمایند و اصول اخلاقی همزیستی مسالمت آمیز را رعایت کنند . این اصول هم در قراk کریم و هم در سنت پیامبر اکرم ( ص ) و ائمه ( ع ) تعیین شده اند .دین اسلام همواره منادی صلح و همزیستی مسالمت آمیز با غیر مسلمانان بوده است . این تحقیق با توجه به استناد به منابع اصیل اسلامی پابت می کند که اصل در رابطه بین مسلمانان و غیر مسلمانان همزیستی مسالمت آمیز بر اساس رعایت اصول اخلاقی است اهم اصول اخلاقی همزیستی مسالمت آمیز با غیر مسلمانان از دیدگاه قرآن وسنت عبارت اند از : آزادی عقیده ، توهین نکردن ، وفای به عهد ، گفتگوی احسن ، تألیف قلوب ، ادب ورزی ، نیکوکاری ، عفو و بخشش ، دعوت به وحدت ، عدالت ورزی ، قبول پناهندگی ، صلح ، همراز نگرفتن غیر مسلمانان ، گرفتن جزیه ، امانت داری ، مدارا ، احسان ، تغافل ، رعایت حجاب از طرف زنان مسلمان در برابر زنان غیر مسلمان و برخی از موانع این همزیستی عبارت اند از انحصار طلبی غیر مسلمانان ، تفسیر غیر مسالمت آمیز از دین اسلام ، شایعه پراکنی ، نژاد پرستی .