جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فلسفه و تاریخ فلسفه یکی هستند. ما نمی‌توانیم به یکی از این دو فارغ از دیگری بپردازیم. بنابراین، اگر کسی می‌خواهد فهم کافی از مسائل، پرسش‌ها و موضوعات معین در زمینۀ فلسفه داشته باشد، ضروری است که پیشینۀ آن‌ها را بداند. در این میان، کانت مهم‌ترین فیلسوف دوران مدرن و کتاب نقد عقل محض(۱۷۸۷) یکی از مهم‌ترین کتاب‌های فلسفی تاریخ فلسفه تا به امروز است.[۱] کانت چهره‌ای بنیادی در چند قرن گذشته در سنت غربی است. او، به ویژه در نقد عقل محض، دیدگاه‌های پیشگامانش در اوایل دوران مدرن (خردگراها و تجربه‌گراها) را ترکیب کرد و قسمت عمدۀ دستور کار آیندگان در قرون نوزدهم، بیستم و بیست و یکم (ایده‌آلیست‌، پراگماتیست‌، نئو‌کانتی، تحلیلی و قاره‌ای) را تعریف کرد. تا به امرزو، معرفت‌شناسان، فیلسوفان زبان و متافیزیک‌دانان مشغولِ موضوعاتی بوده‌اند که به طور محوناشدنی توسط کانت صورت‌بندی شده‌اند. همچنین حتی زمانی که کانت خود به صورت‌بندی آن‌ها نپرداخته است، منابع مفهومی او، درست به همان اندازه برای روشن‌سازی آن‌ها کفایت می‌کنند. در این زمینه، این عبارت به اُتو لیبمن[۲] نسبت داده شده است که : “هر کس می‌تواند موافق و یا مخالف کانت فلسفه‌ورزی کند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن کانت فلسفه‌ورزی کند.”[۳] از این رو لزوم ارائۀ راهنمایی به علاقه‌مندان فلسفه به منظور خوانش این کتاب، به خصوص برای افرادی که از طریق دوره‌های دانشگاهی و آکادمیک نمی‌توانند به چنین امکانی دست یابند، ضروری به نظر می‌رسد. این جلسات به تدریس برخی از مباحث مهم کتاب نقد عقل محض، به عنوان راهنمایی مقدماتی، به منظور فهم بهتر متن این کتاب به هنگام مطالعه اختصاص دارد. لازم به ذکر است که دورۀ اول درس‌گفتار حاضر، با تغییراتی، در طی شش جلسه برای دانشجویان کارشناسی ارشد فلسفه علم دانشگاه اصفهان در ذیل درس فلسفۀ غرب نیمسال دوم ۱۳۹۷ و همچنین در هشت جلسه، در تابستان و پاییز سال ۱۳۹۸ در خانۀ حکمت اصفهان برگزار شده است. مهم‌ترین موضوعات مورد بحث در این درس‌گفتار: ۱) درآمد: چرا کانت؟ چرا نقد عقل محض؟؛ ۲) مفاهیم ضرورت، کلیت اکید، کلیت تجربی، پیشینی، پسینی، تحلیلی، ترکیبی، شناخت محض، عقل محض و نقد عقل محض، شناخت استعلایی و فلسفه استعلایی؛ ۳) حسیات استعلایی: صور محض شهود تجربی (مکان و زمان)؛ ۴) منطق استعلایی: قوۀ فاهمه و انواع حکم؛ ۵) معقولات دوازده‌گانه و شاکله؛ ۶) علیت، هیوم و کانت؛ ۷) قوۀ تخیل و متافیزیک تجربه؛ ۸) قوۀ عقل؛

ترجمه ماشینی : احساس گناه، نیش دردناک وجدان بد، چه چیزی می تواند به ما بگوید که ما انسان هستیم؟ چگونه می توان آن را توضیح داد یا توجیه کرد؟ مقصر بودن در پی پاسخگویی به این سؤالات از طریق بررسی دیدگاه های کانت، شلینگ، شوپنهاور، پل ری، نیچه و هایدگر است. احساس گناه، آزادی، مسئولیت و وجدان. مفهوم گناه از سوی محققانی که در تاریخ فلسفه آلمان کار می کنند مورد توجه کافی قرار نگرفته است. علاوه بر این، حتی متفکرانی که تصوراتشان از گناه مورد تحقیق قرار گرفته است، به طور کامل در بافت تاریخی آنها مورد مطالعه قرار نگرفته است. گای الگات هر دوی اینها را جبران می کند خلأهای علمی نشان می دهد که چگونه می توان استدلال های این فیلسوفان را پس از خواندن در بافت تاریخی آنها عمیق تر درک کرد، تاریخی که باید به صورت دیالکتیکی پیش رود. بنابراین، در کانت، شلینگ و شوپنهاور، ما تغییراتی در این ایده می یابیم که احساس گناه برای اعمال خاص ما انجام به این دلیل موجه است که عامل انسانی در وجود خود مقصر است - گناهی که او مسئول آن است. در مقابل، در ری و نیچه، این ایده‌ها رد می‌شوند و احساس گناه به‌ندرت توجیه‌پذیر است، اما از طریق روان‌شناسی انسان قابل توضیح است. سرانجام، در هایدگر، نزدیکی را می‌یابیم ترکیبی از دیدگاه های فیلسوفان قبلی، همانطور که او استدلال می کند ما در وجود خود مقصریم، اما مسئول این گناه نیستیم. در روند آشکار شدن مسیر این مفاهیم در حال تکامل از گناه، دیدگاه های فیلسوفان در مورد این مسائل و بسیاری از موضوعات دیگر به طور عمیق مورد بررسی قرار می گیرند. و الگات از طریق آنها رویکردی کاملاً جدید را برای احساس گناه بیان می کند

ترجمه ماشینی : علاقه به استعاره به عنوان یک اصل شناختی که در ساختن دانش و جهان فعال است، رشد چشمگیری داشته است. با این حال، علیرغم حجم زیادی از مطالب منتشر شده در مورد استعاره شناختی، کمی برای ارزیابی اینکه چگونه ادعاهای مطرح شده در این زمینه از فلسفه قاره ای استفاده می شود، انجام نشده است. کازو مدعی است آنچه سنت قاره ای ارائه می دهد، مجموعه ای از چارچوب هاست که به پتانسیل شناختی استعاره اجازه می دهد تا حد امکان دنبال شود. استعاره نظریه دانش را با تعدادی سؤال ارائه می کند: چگونه یک قضاوت ذهنی می تواند عینی باشد؟ کنار هم قرار دادن موضوعات در یک استعاره چگونه می تواند امکانات شناختی جدیدی ایجاد کند؟ چگونه استعاره جهان را برای ما ترسیم می کند؟ چگونه ممکن است استعاره به ما کمک کند در نقطه ای که تمایزات کلیدی فلسفی، مانند جهان موضوع و زبان-واقعیت، دیگر قابل دفاع نیستند؟ این کتاب نشان می دهد که چگونه متفکران برجسته قاره ای با این سؤالات مواجه می شوند. گزارش های روشن و واضحی از اهمیت استعاره برای کانت، نیچه، هایدگر، باشلار، مرلوپونتی، ریکور و دریدا ارائه شده است. همانطور که کازو نشان می دهد، آنها با قرار دادن استعاره به طرق مختلف به عنوان یک تنش، به سؤالات پاسخ می دهند که در بین تمایزات اساسی فلسفه عمل می کند.

ترجمه ماشینی : با توجه به اینکه کانت شواهد کلاسیک وجود خدا را به طور معروف «از بین برد»، شاید تعجب آور نباشد که فلسفه دین کریستین ولف، که اینها را در بر می گیرد، کمتر از مثلاً فلسفه اخلاقی او مورد توجه قرار گرفته است. در واقع، Theologia naturalis ولف اخیراً به عنوان نمونه‌ای برجسته از به اصطلاح «روشنگری معتدل» به تصویر کشیده شده است، زیرا ولف تلاش کرد تا فلسفه‌ای را توسعه دهد که نظامی از الهیات عقلانی و همچنین توجیهی برای وحی مسیحی ارائه کند. علاوه بر این، او به صراحت به طرفداران «روشنگری رادیکال» حمله کرد. از سوی دیگر، خود وولف توسط معاصرانش به عنوان دشمن دین مسیحی، پیرو متفکران بدنامی مانند اسپینوزا یا هابز مورد حمله قرار گرفت. همچنین، با توجه به درخواست نسبتاً شدید وولف برای روشنگری، به نظر می رسد تلاش برای توجیه کامل وحی در تضاد است. سؤالی که در این وضعیت مطرح می شود این است که آیا موضع مثبت وولف در مورد دین مسیحی با عقل گرایی خودمختار او سازگار است یا خیر. این جنبه کنجکاو و به ظاهر متناقض فلسفه ولف، که تفاسیر مختلف بر آن گواهی می دهد، مستلزم بررسی دقیق عناصر مربوط به فلسفه او است. بنابراین، این مطالعه بر مفاهیم ولف از الهیات طبیعی و دین طبیعی تمرکز می کند، بنابراین به این سوال پاسخ می دهد که چگونه ولف می خواست در به کارگیری روش فلسفی خود در الهیات مسیحی موفق شود و در عین حال استفاده نامحدود از عقل را تضمین کند و دین مسیحی را بی ضرر رها کند. با توجه به اینکه وولف متهم به نفی معجزات کتاب مقدس و الغای دین طبیعی و وحیانی شده است، این پژوهش در چهار فصل به اثبات معجزات وی، رابطه دین و اخلاق طبیعی، نقد اسپینوزیسم و ​​اثبات حقیقت وی می پردازد. از دین مبین کلید کارهای وولف، یا به نظر من، تلاش او برای توجیه دین مکشوف به عنوان وسیله ای برای هدایت مسیحیان به lex naturalis است. از یک سو، ادله او به نفع دین وحیانی، منافاتی با مطالبه روش فلسفی او ندارد، حتی اگر مخالفان او به درستی اینها را بزرگترین خطر برای مرجعیت دین وحی بدانند. از سوی دیگر نشان خواهم داد که ولف مسیحیت را به دلایل صرفاً عذرخواهی توجیه نکرد.

ترجمه ماشینی : این یک حقیقت است که فلسفه و علوم در عصر لایب نیتس، نیوتن و کانت پیوند تنگاتنگی داشتند. اما تعیین دقیق تر ساختار و دینامیک این پیوند مورد نیاز است. موضوع این جلد، تعاملات میان تحولات فلسفه و دگرگونی هایی است که شاخه های مختلف علوم، اعم از باکونی و کلاسیک در این دوره متحمل شدند. از جمله موضوعاتی که به آن پرداخته می شود، دگرگونی های متافیزیک به عنوان یک رشته، ظهور مکانیک تحلیلی و پیامدهای آن برای پایه گذاری فیزیک در متافیزیک، مسیرهای متفاوت نیوتنییسم قرن 18، مشکل بدن-ذهن که فیلسوفان و پزشکان به آن پرداخته اند، می باشد. اصول فلسفی طبقه بندی در علوم زیستی. به عنوان ضمیمه، نسخه انتقادی و اولین ترجمه به انگلیسی مکتب نیوتن از املاک دیوید گرگوری در مورد گزاره های چهارم تا نهم کتاب سوم از اصول او اضافه شده است.

ترجمه ماشینی : در طول قرن نوزدهم، فلسفه آلمان تحت تأثیر شبح انقلاب فرانسه بود. کانت، هگل و پیروانشان زندگی خود را صرف مبارزه با میراث آن کردند و سعی کردند مسیری خاص آلمانی را به سوی مدرنیته تصور کنند: «انقلاب بدون انقلاب». روشنفکران آلمانی که در یک جامعه از نظر سیاسی استخوان بندی شده به دام افتاده بودند، در مورد ماهیت تجربه انقلابی به فکر فرو رفتند. استاتیس کوولاکیس در این مطالعه بلندپروازانه و بدیع، چشم‌اندازی غنی از شخصیت‌های کلیدی روشنفکری و سیاسی در جوشش اندیشه آلمانی قبل از انقلاب‌های 1848 ترسیم می‌کند. او نشان می دهد که چگونه تلاش برای ترسیم یک مسیر معتدل و اصلاح طلبانه وارد بحران شد و دو دیدگاه متضاد در جریانات مترقی جامعه آلمان ایجاد کرد. در یک طرف آن سوسیالیست ها - از جمله موزس هس و فردریش انگلس جوان - بودند که به دنبال کشف یک اصل هماهنگی در روابط اجتماعی، دور زدن مسئله سیاست انقلابی بودند. از سوی دیگر، هاینریش هاینه شاعر و کارل مارکس جوان دیدگاه جدیدی را توسعه دادند و گسست انقلابی، هژمونی پرولتاریا و مبارزه برای دموکراسی را بیان کردند و بدین وسیله مفهوم خود سیاست را بازتعریف کردند.

ترجمه ماشینی : ایده آلیسم در تلاش خود برای دستیابی به ماهیت ذهن انسان از اصطلاحاتی مانند "خود ناب"، "تصویر متعالی"، "آگاهی ناب" و غیره استفاده می کند. این شرایط به چه معناست؟ به چه چیزی اشاره می کنند؟ حداقل از نظر بصری، پاسخ زیر می‌تواند رضایت‌بخش باشد: این عبارات و عبارات مشابه ظاهراً کیفیت بسیار ویژه‌ای از ذهن انسان را به تصویر می‌کشند، کیفیتی که به دلیل آن انسان صرفاً بخشی از طبیعت نیست، بلکه موجودی است که قادر به شناخت و شناخت است. عمل بر اساس اصول حاکم بر قلمرو معنوی. در فصل اول پژوهش حاضر، نویسنده تلاش می کند تا ایده «ایگوی ناب» را به زمین بیاورد. نویسنده با تحلیل مفهوم ادراک محض کانت - جد همه مفاهیم مشابه در تاریخ ایده آلیسم مدرن و معاصر - به این نتیجه می رسد که کارکردها و ظرفیت های خاصی که توسط خود کانت به ادراک محض نسبت داده می شود، دلالت بر رد چارچوب ایده آلیستی و ضرورت دارد. برای «طبیعی کردن» ایده خود ناب. به عبارت دیگر - و علی رغم ادعای کانت بر خلاف آن - نمی توان ادراک خالص محض را بر انسان که به عنوان بخشی از طبیعت، به عنوان یک احساس و یک موجود حس کننده در نظر گرفته می شود، تصور کرد. به نظر می رسد که مرجع بیان «خود ناب» برای ما بسیار آشناتر است - ارگانیسم انسانی، با همه نیازها، انگیزه ها و تمایلاتش.