جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «ضرورة وجود الحكومة أو ولاية الفقهاء في عصر الغيبة» اثر آيت الله لطف الله صافى گلپايگانى، كه با استفاده از ادله عقلى و نقلى ضرورت اعمال ولايت توسط فقيه در عصر غيبت براى تعطيل نشدن احكام فقهى و اجتماعى به اثبات رسيده است. آيت الله صافی گلپایگانی فقیه، اسلام شناس و انديشمند بزرگ معاصر می باشد.‌ نگارنده با استفاده از آيات و روايات، نخست ابعاد ولايت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و امام علی علیه السلام و ساير ائمه علیهم السلام را بررسى نموده و آن‌ گاه به وسيله همان ادله بر ضرورت ادامه امر ولایت در عصر غيبت توسط فقهاى جامع الشرايط پرداخته است.

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق (ره) به اهتمام محمدعلى مجاهدى با نام پاداش نیکى‌ ها و کیفر گناهان به فارسى ترجمه شده است. این کتاب یکى از کتب ارزشمند حدیثى است که با خواندن آن انسان را به اعمال خیر تشویق و از کارهاى ناپسند و زشت نهى مى‌ نماید. مترجم کتاب با آوردن متن عربی و فارسی در یک صفحه و اعراب گذاری متن احادیث تطبیق را برای خوانندگان بسیار سهل نموده است و بر آن بوده است که با رعایت این اصول ترجمه‌ ای بدست دهد که بیش از پیش مورد استفاده و مطالعه عموم فارسی زبانان قرار گیرد و تا حد زیادی توانسته در این زمینه موفقیت بدست آورد.

«ایمان و کفر»، در واقع ترجمۀ کتاب ایمان و کفر بحارالانوار است که در سال 1360 ش توسط جناب آقاى عزیزاللّه عطاردى براى استفاده فارسى زبانان، از عربى به فارسى برگردانده شده است. آقاى عزیز اللّه عطاردى سعى کرده‌ اند، ترجمه‌ اى دقیق از روایات ارائه دهند، به طورى که معناى کامل و قابل استفاده‌ اى از روایات در ترجمه آمده باشد، به همین منظور روایاتى که به اندازه کافى گویا نیستند و احتیاج به توضیح دارند و مرحوم علاّمه مجلسى (ره) در ذیل روایت توضیحاتى آورده است، در متن ترجمه وارد کرده و با همین دیدگاه روایت را ترجمه نموده‌ اند. مترجم مقدمه‌ اى مفصل در ابتداى جلد اول کتاب ایمان و کفر آورده است که شامل بخش‌ هایى همچون تاریخچه حدیث، بیان مراکز حدیثى، مؤلفان کتب حدیثى، زندگینامه علاّمه مجلسى (ره) و توضیحاتى از ترجمه جلد پانزدهم که کتاب حاضر است، مى‌ باشد.

«التحصین لاسرار ما زاد من کتاب الیقین» کتابی است حدیثی، به زبان عربی، تألیف سید بن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق). سید بن طاووس در این کتاب احادیثی را در علت نام‌ نهادن علی بن ابی طالب (ع) به «اميرالمونين» و «امام المتقین» آورده است. این كتاب در موضوع، با كتاب «الیقین» مؤلف یكی بوده و در اثبات نام‌ گذاری امام علی علیه‌ السلام به امیرالمومنین علیه‌ السلام از طرف پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و اختصاص آن حضرت به این نام می‌ باشد. كتاب التحصین پیرامون حضرت علی علیه‌ السلام در دو قسمت بحث كرده است: 1. احادیثی پیرامون نام‌ گذاری علی علیه‌ السلام به «امام كلّ مؤمن» كه شامل 29 باب و در هر باب یك روایت ذكر شده و در باب 29 خطبه پیامبر صلی الله علیه و آله در غدیرخم به طور كامل آمده است. 2. احادیثی در تسمیه علی علیه‌ السلام به امام المتقین كه شامل 27 باب می‌ باشد. آخرین باب كتاب نیز روایتی مفصل پیرامون مناظرات حضرت علی علیه‌ السلام با جاثلیق یهودی و مسلمان شدن او كه در ضمن آن قصه ‌اصحاب كهف نیز از زبان امیرالمومنین علی علیه‌ السلام بیان شده است.

«اَلاْمامَةُ وَ السّیاسَة» عنوان‌ کتابی‌ در تاریخ‌ سده‌ های ۱ تا ۳ ق‌ منسوب‌ به‌ عبدالله بن مسلم ابن‌ قتیبه است. این‌ کتاب‌ که‌ گاه‌ با عنوان‌ «تاریخ‌ الخلفاء» نیز از آن‌ یاد شده‌، به‌ ویژه‌ از حیث‌ انتساب‌ آن‌ به‌ دانشمند مشهوری چون‌ ابن‌ قتیبه دینوری، بارها از آن‌ بحث‌ شده‌ است‌. کتاب‌ پس‌ از خطبه‌، با ذکر فضایل‌ دو خلیفه نخست‌ آغاز می‌ شود، سپس‌ به‌ مسأله سقیفه‌ و خلافت‌ ابوبکر می‌ پردازد، اما به‌ طور کلی‌، اخبار و روایات‌ مربوط به‌ دوره خلافت‌ ابوبکر و عمر بسیار مختصر و تنها با اشاره‌ های گذرا آمده‌ است‌. از اینجا نویسنده‌ به‌ تفصیل‌ بیشتر گراییده‌، و به‌ ویژه‌ از دوره خلافت‌ امیرالمؤمنین‌ علی‌ (ع‌) روایات‌ متعدد و مفصلی‌ آورده‌ است‌، چندان که‌ حدود ربعی‌ از کتاب‌ را به‌ تاریخ‌ این‌ دوره‌ اختصاص‌ داده‌ است‌. در این‌ کتاب‌ که‌ به‌ رغم‌ اختصار، رویدادهای ادوار گوناگون‌ سده‌ های نخستین‌ هجری را در بر می‌گیرد، موضوع‌ فتح‌ افریقیه‌ و اندلس‌ به‌ دست‌ موسی‌ بن‌ نصیر ویژگی‌ جداگانه‌ ای دارد. ذکر حوادث‌ مربوط به‌ ادوار خلفای بنی‌ امیه‌ تا واپسین‌ ایشان‌، به‌ اختصار ادامه‌ می‌ یابد. موضوع‌ ظهور عباسیان‌ را مؤلف‌ با عنوان‌ «بدء الفتن‌ و الدولة العباسیه‌» آغاز کرده‌ است‌. در این‌ بخش‌ نیز همچون‌ بخش‌ نخست‌، مؤلف‌ به‌ اختصار، به‌ ذکر حوادث‌ دوران‌ حکومت‌ چند خلیفه نخست‌ عباسی‌ پرداخته‌ است‌ و در پایان‌ ذکر وقایع‌ خلافت‌ هارون‌ الرشید می‌ گوید که‌ در نقل‌ اخبار مربوط به‌ خلافت‌ عباسی‌، پس‌ از هارون‌ الرشید، سودی نمی‌ بیند، زیرا از این‌ پس‌ «زنادقة عراق‌» بر خلافت‌ استیلا یافتند. با این‌ همه‌، در کوتاه‌ ترین‌ عبارات‌ از ماجرای جانشینی‌ مأمون‌ و جنگ‌ او با امین‌ بر سر خلافت‌ یاد کرده‌ است‌.

کتاب «قانون اساسى حکومت امام على علیه السلام» نوشته على انصاریان، شامل ترجمه و تبويب «فصل بندى» موضوعات عهدنامه حضرت امير (ع) است، به ضميمه تحقيقاتى پيرامون عهدنامه. اين تحقيقات عبارتند از: 1- بررسى اجمالى شخصيت و شرح حال مالك اشتر. 2- تحقيق در مدارك عهدنامه. در اين بخش، كتب روايى و تاريخى معتبر، كه عهدنامه امام (ع) را نقل كرده اند، گزارش شده است، چه كتب قبل از تاليف نهج البلاغه و چه كتب بعد از تاليف آن. البته در اين بخش اخير، به مداركى استناد شده است كه عهدنامه را از نهج البلاغه نقل نكرده اند. 3- تحقيق در اسناد و رجال عهدنامه. در اين بخش، سه سند معتبر عهدنامه مورد مطالعه قرار گرفته است و رجال آنها يكايك بررسى شده اند.

إیمان أبی طالب، کتابی کلامی به زبان عربی، نوشته شیخ مفید (متوفای ۴۱۳ هجری) درباره زندگانی ابوطالب و اثبات ایمان وی به رسول خدا (ص) است. شیخ مفید در این کتاب با استدلالات عقلی و نقلی به بررسی ایمان ابوطالب، پدر حضرت علی (ع) پرداخته و به حمایت او از پیامبر اکرم (ص) اشاره دارد. مؤلف در اثبات ایمان ابوطالب، اشعار فراوان او را در مدح پیامبر اسلام (ص) آورده است. شیخ مفید این کتاب را به سبک دیگر تألیفات کلامی خود نوشته است. وی با استدلال به آیات قرآن، روایات پیامبر و ائمه معصومین و همچنین با استدلالهای عقلی و با استناد به اشعار ابوطالب در مدح و ستایش پیامبر اسلام و عملکرد وی در دفاع و حمایت از پیامبر، به معرفی شخصیت و ایمان ابوطالب پرداخته است. این کتاب به دلیل جایگاه و مقام مؤلف آن، به لحاظ تاریخی از اهمیت خاصی برخوردار بوده و از مصادر کتاب بحارالانوار است.

«دراسة فی علامات الظهور و توضیح الواضحات من اشکل المشکلات» به زبان عربی اثر سید جعفر مرتضی عاملی (متولد ۱۳۶۳ ق) می‌ باشد. اثر، در صدد بیان نشانه‌ های ظهور امام زمان (عج) با روش ابتکاری در بخش اول و در بخش دوم به نقد و ارزیابی علمی کتاب‌ های بیان الائمة و خطبة البیان پرداخته است. هدف مولف از تدوین در پیش گفتار این گونه آمده: «که كتاب، موضوع نشانه‌ های ظهور را مورد نقد و بررسی قرار می‌ دهد که تا حد زیادی جنبه سلبی به خود گرفته؛ یعنی برخورد با علامات ظهور از زاویه‌ ای که هیچ گونه تناسب و انسجامی با اهداف حقیقی آن ندارد.» و ظاهرا این مساله بدان جهت است که عده‌ ای از منحرفان با استفاده سوء از احساسات منتظران مطالب کذب و تحریف شده‌ ای را در قالب نشانه‌ های ظهور به مشتاقان امام عصر (عج) ارائه داده‌ اند و مولف این اثر را در نقد آن‌ ها تالیف نموده است.

کتاب «زندگانی امیر مومنان علی علیه السلام یا علی از زبان علی» از جمله آثار زنده یاد سید جعفر شهیدی است که درباره تاریخ اسلام و ائمه اطهار نوشته و اسنادش گردآوری شده است. این کتاب از دوران تولد و نوزادی حضرت علی (ع) آغاز شده و تا شهادت وی ادامه پیدا می کند. در فصل پایانی یا بیست و هشتم کتاب نیز، ۲ سند معتبر و معروف از امام علی (ع) درج شده است، یکی اندرزنامه آن حضرت به پسر ارشدش امام حسن (ع) و دیگری وصیت نامه معروفش به مالک اشتر. مطالب این کتاب، به صورت نثر، روایت، حدیث، آیات و اشعار فارسی و عربی گردآوری و تدوین شده است. مرحوم شهیدی کتاب را با روایتی داستانی و با لحن یک راوی تاریخی نوشته است.

«رؤية الله في ضوء الكتاب و السنّة و النقل الصريح»، اثر آية الله سبحانى مى‌ باشد. عقايد اشاعره (اهل حديث) كه ابوالحسن اشعرى در كتاب الانابه آنها را تا 51 اصل شمرده است، بيان مى‌ كند، خداوند بر عرش خود استقرار دارد، خدا چهره‌ اى دارد؛ ولى بدون كيفيّت (بلا كيف)، خدا داراى دو دست است، بدون كيفيّت، خدا چشم دارد؛ اما بدون كيفيّت و براى همه اين اصول به آياتى از قرآن كريم استناد مى‌ كند. اين بحث كه در كتب كلامى به تجسيم، تشبيه و رويت خدا معروف شد، قرن‌ هاى زيادى از بحث‌ هاى داغ محدّثان و متكلمان بود تا اين كه به ابن تيميّه مى‌ رسيم. او در رساله حمويه و واسطيّه اين مساله را مى‌ آورد با اين جمله: كه ما از مجموع آيات نتيجه مى‌ گيريم كه خدا در بالاى اين عالم محسوس است. در ردّ اين عقيده كتاب‌ هاى زيادى به رشته تحرير درآمده است كه يكى از اين كتب از انديشمند و متفكر اسلامى آية الله سبحانى مى‌ باشد كه در كتاب خود در صدد ابطال اين نظريه با براهين عقلى و آيات قرآن و روايات است. ايشان اين نظريه را وارداتى می داند و ريشه اين نظريه را در كتب عهدين مى‌ داند كه از طريق اجبار يهود وارد محيط اسلامى شد كه از شخصيت‌ هايى كه به ظاهر اسلام آورده بودند و اين نظريه كفرآميز را وارد جامعه اسلامى كردند كعب الاحبار و وهب بن منبه نام مى‌ برد. ايشان دلايلى را كه بر رويت خدا از طرف اشاعره بر رؤيت خداوند از قرآن كريم مى‌ آورد، آيه الى ربها ناظرة و رواياتى از صحاح و مسانيد ذكر و براهين عقلى آنها را نيز بازگو مى‌ كند و سپس تمام اين ادلّه نقلى و عقلى را پاسخ مى‌ دهد و براى عدم رؤيت به 3 آيه از قرآن و روايات پيامبر (ص) و روايات ائمه (ع) استدلال كرده و در بخش ديگر از كتاب براهين عقلى بر عدم رؤيت ذكر مى‌ كند تا اينجا رؤيت خدا كه تفسير حسى با ديدگان مادى بود در كتاب آمده و رؤيت يك تعبير ديگر دارد كه اين عقيده مخصوص شيعيان و معتزله مى‌ باشد و آن رؤيت قلبى و شهود باطنى مى‌ باشد كه اين رؤيت در پرتو ايمان كامل به دست مى‌ آيد كه اين بحث در بخش آخر كتاب ايشان گنجانده شده است و ادله نقلى و برهان‌ هاى‌ عقلى او را به طور كامل ذكر مى‌ كند. اين بحث در كتب راهنماى حقيقت و فرهنگ عقائد و مذاهب اسلامى از ايشان نيز آمده است.