جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آیا می توانیم در مورد خدا معنادار صحبت کنیم؟ جنبش الهیاتی که به عنوان تومیسم دستوری شناخته می شود تأیید می کند که زبان دینی مزخرف است، زیرا واقعیت خدا فراتر از ظرفیت ما برای بیان است. استفان مولهال ادعاهای این جنبش را (همانطور که در آثار هربرت مک کیب و دیوید بورل مثال می‌زند) به‌عنوان وارث مشروع روش‌های فلسفی ویتگنشتاین و نیز پروژه الهیات آکویناس ارزیابی می‌کند. مانع اصلی این ادعا این است که تومیسم دستوری، بی معنی بودن زبان دینی را هنگامی که در مورد خدا به کار می‌رود، سنگ محک بینش تومیست می‌سازد، در حالی که «چرند» در آثار ویتگنشتاین به طور استاندارد صرفاً اصطلاحی برای انتقاد تلقی می‌شود. مولهال استدلال می‌کند که اگر ویتگنشتاین با عبارات ارائه‌شده توسط کار کورا دایموند و استنلی کاول خوانده شود، می‌توان هم در آثار اولیه و هم در نوشته‌های بعدی‌اش جایی برای نقش مثبت‌تر به گفته‌های بی‌معنا پیدا کرد-- امری که در گرو بهره برداری از قیاس زبان دینی و معماها است. و هنگامی که این همسویی بین ویتگنشتاین و آکویناس برقرار شد، همچنین به ما امکان می‌دهد راه‌های مختلفی را ببینیم که آثار بعدی او بعد کمال‌گرایانه دارد - از این نظر که با دغدغه‌های کمال‌گرایی اخلاقی همپوشانی دارد، و از این نظر که اهمیت فلسفی زیادی به آن نسبت می‌دهد. آنچه را که الهیات و فلسفه به طور سنتی «کمالات» و «استعلایی» نامیده اند، به ویژه مفاهیمی مانند هستی، حقیقت، و وحدت یا یگانگی. این امر منجر به برداشتی رادیکال از نقش کاربرد مشابه در زبان و به همین ترتیب در رابطه بین فلسفه و الهیات می شود.

ترجمه ماشینی : روایتی بزرگ از زندگی درهم تنیده والتر بنیامین، مارتین هایدگر، لودویگ ویتگنشتاین و ارنست کاسیرر، فیلسوفان بزرگی که ایده‌هایشان قرن بیستم را شکل داد. سال 1919 است. وحشت جنگ جهانی اول هنوز برای قهرمانان زمان جادوگران تازه است، که هر کدام خود را در یک مقطع حساس می بینند. والتر بنجامین که در طول همه‌گیری 1918 از آنفولانزا جان سالم به در برده است، سعی می‌کند از پدر مستبد خود فرار کند و در حرفه‌ی تحصیلی‌اش دست و پنجه نرم کند. در مقابل، لودویگ ویتگنشتاین به‌طور چشمگیری تصمیم گرفته است که خود را از ثروت عظیمی که به عنوان فرزند یکی از ثروتمندترین خانواده‌های صنعتی در اروپا به ارث می‌برد، در جستجوی وضوح معنوی مطلق، رها کند. در همین حال، مارتین هایدگر که توانسته بود با خدمت به عنوان هواشناس از جنگ در جنگ اجتناب کند، با دقت در حال پرورش حرفه خود است. سرانجام، ارنست کاسیرر به شدت در دانشگاه کار می کند و به شدت خود را به نوشتن و امکان شغلی در دانشگاه هامبورگ می پردازد. صحنه برای یک درام فکری بزرگ آماده شده است که در دهه آینده رخ خواهد داد. زندگی و ایده‌های این رباعی فلسفی خارق‌العاده با تبدیل شدن به شخصیت‌های تاریخی جهان به هم نزدیک می‌شوند. اما با نزدیک شدن به جنگ جهانی دوم، سرنوشت آنها بسیار متفاوت خواهد بود. Wolfram Eilenberger مسیرهای این زندگی‌های شگفت‌انگیز و پرتلاطم را که نه تنها فلسفه، بلکه برخی از مهم‌ترین شخصیت‌های دیگر قرن از جمله جان مینارد کینز، هانا آرنت و برتراند راسل را در خود جای داده است، به‌طرز شیک دنبال می‌کند. او با انجام این کار، داستانی گیرا در مورد چهار تن از بلندپروازترین و پرشورترین متفکران تاریخ تعریف می‌کند و با وضوح و صرفه‌جویی نادری ایده‌های درخشان آنها را که غالباً مرموز یا مبهم تلقی می‌شوند، روشن می‌کند.

ترجمه ماشینی : این جلد مقالات جدیدی را گرد هم می آورد که برخورد ویتگنشتاین از پدیده ادراک جنبه را در ارتباط با ایده گسترده تر از تازگی مفهومی در نظر می گیرد. یعنی کسب یا ایجاد مفاهیم جدید و به کار بردن درک اکتسابی در موقعیت های ناآشنا یا بدیع. طی بیست سال گذشته، ادراک جنبه توجه فلسفی فزاینده‌ای را به خود جلب کرده است، که عمدتاً مربوط به اعمال اظهارات ویتگنشتاین در مورد پدیده‌های دیدن-همان است که در بخش دوم پژوهش‌های فلسفی (1953) یافت می‌شود، در مورد مسائل زیبایی‌شناسی فلسفی. با این حال، «دیدن-آس» مقوله مفهومی گسترده‌تری را به‌ویژه در فلسفه ذهن و روان‌شناسی فلسفی به خود اختصاص داده است. مقالات این جلد به بررسی مسائل تفسیری ناشی از مطالعات ویتگنشتاین می پردازد و در عین حال کاربرد و پیامدهای گسترده تر پدیده دیدن را در زمینه های زیبایی شناسی، روانشناسی فلسفی و فلسفه ریاضیات با تمرکز موضوعی بر مسائل تازگی و خلاقیت این مجموعه یک تعامل تفسیری مثمر ثمر با ویتگنشتاین متأخر، و همچنین کمکی منحصر به فرد به ملاحظات روش شناسی فلسفی است. درباره نویسنده مایکل بینی استاد فلسفه در دانشگاه یورک است. او سردبیر مجله بریتانیایی تاریخ فلسفه است. برندن هرینگتون دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه یورک (بریتانیا) است و در حال حاضر کار گروهی را در واحدهای مختلف سلامت روان در سیستم زندان بریتانیا مدیریت و تسهیل می کند. دومینیک شاو دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه یورک (بریتانیا) است.

ترجمه ماشینی : این جلد به بررسی معنای ریتم بصری از طریق رویکرد منحصربه‌فرد پیت موندریان برای درک ریتم در ساختار ترکیبی نقاشی می‌پردازد و از فلسفه، زیبایی‌شناسی و فرهنگ ذن استفاده می‌کند. نوآوری آن در ارزیابی مجدد تعریف فراموش شده ریتم به عنوان «ایستایی» یا «ترکیب» است که می توان آن را به تفکر یونان باستان ردیابی کرد. کتاب استدلال می‌کند که این تصور از ریتم را می‌توان در قالب استراتژی تصویری، از طریق تحلیل نقاشی و خوشنویسی آسیای شرقی نشان داد که تفکر یونانی در مورد ریتم دارای اشتراکات قابل شناسایی است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه این ایده‌ها در مورد ریتم، رشته‌های مختلف رشد فکری در هنرهای تجسمی را که از رویه‌های فرهنگی زیبایی‌شناختی متفاوت عبور می‌کنند، گرد هم می‌آورند. نئوپلاستیسیسم موندریان به عنوان نمادی از مدرنیسم اوایل قرن بیستم، یک دستاورد جدی نقاشی و فلسفی است. موندریان در نقاشی خود عمیقاً تحت تأثیر تئوسوفی بود که تأثیر خود را از زیبایی‌شناسی شرقی گرفته بود. به ویژه اندیشه آسیای شرقی و هند. با این حال، رویکرد موندریان به ریتم بصری آنقدر ایدئوسنراتیک بود که سهم او در مطالعات ریتم بصری اغلب کمتر شناخته شده است. این جلد نشان می‌دهد که بررسی دقیق نوشتار، تفکر و نقاشی خود موندریان، چیزهای زیادی برای فهماندن جنبه‌های فراموش‌شده ریتم بصری به محققان دارد. انتقاد معروف رودن از عکاسی («ورزشکار در حال حرکت برای همیشه منجمد است») را می توان در مورد زوئوپراکسیسکوپی مایبریج، برداشت آینده سازان از تصاویر استروبوسکوپیک و «برهنه در حال پایین آمدن از پلکان» دوشان به کار برد. این جلد از طریق مطالعه تطبیقی بین نقاشی موندریان و این آثار مهم، قرارداد جدیدی را برای شناخت سطح نقاشی به عنوان ریتم بصری آغاز می کند.

ترجمه ماشینی : فیلسوفان در جست‌وجوی سخت‌گیری و درک روشنی از ویژگی‌های اساسی موضوعات مورد بررسی خود، اغلب به اغراق و ساده‌سازی‌های مضر سوق داده می‌شوند. با توجه به پیشنهاد تحریک آمیز لودویگ ویتگنشتاین، این به سردرگمی های مربوط به وضعیت گزاره های فلسفی مربوط می شود. مبارزه با جزم گرایی دیدگاه او را مبنی بر اینکه هیچ تز، آموزه یا نظریه ای در فلسفه وجود ندارد روشن می کند. حتی زمانی که این ادعا جدی گرفته شود، توضیح معنای آن مشکل ساز است - معمولاً شامل بازگشت به پایان نامه ها می شود. این کتاب رویکرد فلسفی ویتگنشتاین را با ارائه آن به عنوان پاسخی به مسائل خاص مربوط به تمرین فلسفه، به ویژه مسئله جزم گرایی، قابل درک می کند. اگرچه تمرکز این کتاب بر آثار متأخر ویتگنشتاین است، اسکاری کوزلا همچنین در مورد فلسفه اولیه ویتگنشتاین که در تراکتاتوس بیان شده و همچنین رابطه بین آثار اولیه و متأخر او را مورد بحث قرار می‌دهد. در پرتو این گزارش از نقد ویتگنشتاین از اندیشه اولیه‌اش، کوزلا می‌تواند معنای ویتگنشتاین را از فلسفه‌پردازی بدون تز یا نظریه عینی بسازد. کوزلا استدلال می کند که در فلسفه بعدی خود، ویتگنشتاین رویکردی غیر متافیزیکی (البته نه ضد متافیزیکی) به فلسفه بدون سلسله مراتب فلسفی ایجاد می کند. این روش منجر به افزایش انعطاف پذیری اندیشه فلسفی بدون از دست دادن دقت می شود.

ترجمه ماشینی : ارزش واقعی سهم ویتگنشتاین در فلسفه چیست؟ پاسخ به این سوال به شدت تقسیم شده است. با این حال، بیشتر ارزیابی‌ها بر اساس برخی برداشت‌های نادرست عمومی از هدف او است. این کتاب هم تفسیرهای «نظری» و هم «درمانی» را به چالش می کشد. به جای آنها، می‌کوشد ثابت کند که ویتگنشتاین از ابتدا تا انتها، تبیین را غایت واقعی فلسفه می‌دانست. این استدلال می‌کند که، با درک درست، رویکرد او به جای خیانت به فلسفه انتقادی، نمونه است و جایگزینی مناسب برای دیگر پیشنهادات معاصر ارائه می‌کند.