جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ژیژک در نقش کمدین: شوخی در خدمت فلسفه. لودویگ ویتگنشتاین می‌گوید: «می‌توان یک اثر فلسفی جدی و خوب نوشت که تماماً از جوک تشکیل شده باشد.» خبر خوب این است که این کتاب مجموعه ای سرگرم کننده اما روشنگرانه از ژیژکیسم ها را ارائه می دهد. بر خلاف هر کتاب دیگری از اسلاوی ژیژک، این چیدمان فشرده از جوک ها که از نوشته های او استخراج شده اند، نمایه ای برای مضامین فلسفی، سیاسی و جنسی خاصی است که او را به خود مشغول کرده است. جوک‌های ژیژک شامل چیدمان‌ها و خطوط مشت - و همچنین توهین‌ها و توهین‌ها - است که ژیژک به آنها مشهور است، همه در کمتر از 200 صفحه. پس خبر بد چیست؟ هیچ خبر بدی وجود ندارد. فقط اسلاوی ژیژک تکرار نشدنی است که در لباس یک عموی غیرممکن و از نظر سیاسی نادرست ظاهر شده و جمله ای را شروع می کند: «یک شوخی قدیمی یهودی وجود دارد که دریدا آن را دوست داشت...» برای ژیژک، جوک ها داستان های سرگرم کننده ای هستند که میانبری به بینش فلسفی ارائه می دهند. . او منطق سه گانه هگلی را به عنوان مثال با سه نسخه کلاسیک «امشب نه، عزیزم، من سردرد دارم» را نشان می دهد: ابتدا همسر ادعا می کند که میگرن دارد. سپس شوهر انجام می دهد. سپس زن فریاد می زند: "عزیزم، من یک میگرن وحشتناک دارم، پس بیا کمی رابطه جنسی داشته باشیم تا من را سرحال کنم!" یک خط پانچ در مورد یک بطری آبجو یک درس لاکانی در مورد یک دال ارائه می دهد. و یک نسخه «واقعاً ناپسند» از شوخی معروف «اشراف‌سالاران» باعث می‌شود که خانواده به جای نمایش ناگفتنی‌ها، دوره‌ای کوتاه در تفکر هگلی ارائه دهند. جوک های ژیژک حاوی هر جوک ذکر شده، بازنویسی یا روایت شده در آثار ژیژک به زبان انگلیسی است (از جمله برخی در دست نوشته های منتشر نشده)، از جمله نسخه های مختلف یک جوک که نکات متفاوتی را در زمینه های مختلف بیان می کند. نکته مهمتر این است که کمدی در جدیت ژیژک نقش اساسی دارد.

اصول فقه دستگاه روش ­شناسی استنباط احکام شرعی است و در آن از قواعد و ابزارهای فهم مراد جدی شارع سخن گفته می­ شود. هرمنوتیک نیز دستگاه روش­شناختی فهم معنای متن بوده و دارای سه دوره روشی، روش ­شناختی و فلسفی است. هرمنوتیک روش ­شناختی معنای متن را مراد جدی مولف می­ داند، ولی در مقام بحث از ابزارهای فهم معنای متن نیست، بلکه از «نظریه فهم متن» که منشاء تعیین ابزارهای فهم متن و توجیه­ کننده چرایی و چیستی آنهاست، سخن می­ گوید. اصول فقه فعلی هرچند در معناشناسی با هرمنوتیک روش ­شناختی مشترک است، ولی در شرایط فعلی شامل بحث از ابزارهای فهم معنای متن است و مستقلا بحثی راجع به نظریه فهم متن اصولیون ندارد. این در حالی است که این نظریه در ارتکاز فقها و اصولیون وجود دارد و اجزای مختلف آن به صورت پراکنده در بخشهای مختلف فقه و اصول فقه مورد اشاره قرار گرفته است. فردریش شلایرماخر از هرمنوتیست­ های محوری هرمنوتیک روش­ شناختی است که نظریه فهم متن او شاکله اصلی این دوره هرمنوتیکی را شامل می ­شود. در این مقاله سعی شده است نظریه هرمنوتیکی آیت الله شیخ محمد حسین نائینی که به جهت برخورداری از ذهن اصولی خلاق، منسجم و ساختارمند دارای نظریه فهم است، از فرمایشات ایشان در بخش های مختلف استخراج گردد، با نظریه فهم متن شلایرماخر مقایسه شود و برتری­ های آن نشان داده شود. نظریه فهم متن مرحوم نائینی مبتنی بر راهبرد مرکزی تمسک به ظهور کلام و نظریه فهم متن شلایرماخر مبتنی بر راهبرد مرکزی بازتولید فردیت مولف است.

ترجمه ماشینی : دو ایده دنیای پساانسانی را که وارد آن می‌شویم پیکربندی می‌کنند: «تکینگی» (شتاب فناوری که به زودی تغییری غیرقابل تصور در تمدن ایجاد می‌کند) و مغز متصل مستقیم به ماشین‌های دیجیتال. آخرین اثر اسلاوی ژیژک تلاشی است برای درک این «دنیای جدید» از نگاه یکی از مهم ترین فیلسوفان تمام دوران، گئورگ ویلهلم فردریش هگل. اما مراقب باشید: هگل و مغز پساانسان یک مطالعه معمولی در مورد فیلسوف آلمانی نیست، بلکه تلاشی شگفت‌انگیز برای وادار کردن خود هگل به صحبت درباره پروژه‌های مغزی مرتبط و همه پیامدهای آن است: از تأملات در مورد تکینگی خوش‌بین‌ترین آینده‌شناسان تا Neuralink. توسط ایلان ماسک، که رابط های عصبی قابل کاشت می سازد. در عین حال، این کتاب در مورد چیزهای دیگری نیز صحبت می کند: الهیات سقوط، بکت، موانع بر سر راه ساخت سوسیالیسم در آغاز اتحاد جماهیر شوروی، یک دولت پلیسی جدید مبتنی بر کنترل دیجیتال، و مهمتر از همه اکنون دشوار است. کلمه ای که باید تلفظ شود: آزادی. در مواجهه با چشم انداز یک مغز متصل به سطح جهانی، وضعیت ما به عنوان افراد آزاد چه خواهد شد؟ از خلاقیت ما، از ناخودآگاه ما، از روانشناسی ما؟ وقتی یک ماشین افکار ما را بخواند، انسان بودن به چه معناست؟ ژیژک با شور و نشاط همیشگی و تند خود، معجزه جان تازه ای به وظیفه بزرگ فلسفه یعنی روشن کردن آینده را مدیریت می کند.

ترجمه ماشینی : آیا اقرار، تحقق شناخت است؟ روسو و نااندیشه دین در پدیدارشناسی روح / کاترین مالابو -- بازخوانی هگل: فیلسوف حق / آنتونیو نگری -- انحراف مطلق، هسته منحرف هگل و امکان الهیات رادیکال / جان دی. کاپوتو -- هگل در آمریکا / برونو بوستیلز -- بیقراری بی پایان / مارک سی تیلور -- بین پایان پذیری و بی نهایت: در مورد بی نهایت گرایی فرعی هگل / ویلیام دزموند -- راه ناامیدی / کاترین پهل -- ضعف طبیعت: هگل، فروید، لاکان و منفی بافی تحقق یافتند / آدریان جانستون -- عقل برهم زننده: هنر و جنون در هگل و ون گوگ / ادیت ویشوگرود -- بازنمایی متناهی، تفکر خودانگیخته و سیاست یک کمال بی پایان / توماس آ. لوئیس -- هگل و شیطنت: یبوست ایده / اسلاوی ژیژک.؛ کاترین مالابو، آنتونیو نگری، جان دی. کاپوتو، برونو بوستیلز، مارک سی تیلور، و اسلاوی ژیژک به هفت نفر دیگر از جمله ویلیام دزموند، کاترین پهل، آدریان جانستون، ادیت وایز می‌پیوندند. و توماس آ. لوئیس- برای اعمال اندیشه هگل در فلسفه، سیاست و دین قرن بیست و یکم. این متفکران با کنار گذاشتن ادعاهایی مبنی بر پایان یافتن تکامل اندیشه و تاریخ، از نوآوری های هگل در برابر بی ربط بودن محافظت می کنند و مهمتر از آن، تمایز سکولار و مقدس را دوباره تنظیم می کنند. این مشارکت‌های اولیه بر تحلیل هگلی و تحول‌آفرین تمرکز دارند.

در این مقاله با روشی توصیفی، تحلیلی و مقایسه‌ای به دو متأله بزرگِ مسیحی در دورۀ مدرن، فریدریش شلایرماخر و کارل بارت، و خصوصاً تحولی که آن‌ دو در الهیات مسیحی پدید آوردند، پرداخته شده‌است. مقایسۀ این دو اندیشمند، نشان‌دهندۀ ربط و نسبتی بین دیدگاه‌های نسبتاً معارض آنهاست. آن‌ها کوشیدند، نوعی از شورمندی‌ در دیدگاه‌های الهیاتیِ زمانه‌شان پدید آورند، لیکن با توجه به مشکلی که در آن الهیات می‌دیدند، این شورمندی را با تکیه بر مبانیِ مختلفی وارد کردند. شلایرماخر بر احساسِ بشری و شهود و پارسامنشی تأکید داشت و بارت بر امری آن‌سویی و کاملاً متفاوت از تجربۀ بشری. به همین ترتیب، اکثرِ دیدگاه‌های آن‌ها خصوصاً دربارۀ کتابِ مقدس و کلامِ خدا و مسیح، تفاوت‌هایی دارد. به‌رغم این تفاوت‌ها، بارت معتقد بود، با تفسیری مبتنی بر روح‌القدس یا مبتنی بر مسیح‌شناسیِ بارتی از شلایرماخر می‌توان به تأسیس پلی بین دیدگاه‌های شلایرماخر و او امیدوار بود.

شلایرماخر پس از عصر روشنگری و اشکالاتی که توسط هیوم و کانت به اصل متافیزیک وارد شد و اشکالاتی که توسط نقادان جدید کتاب مقدس به دین وحیانی وارد شد، تلاش کرد که قرائت و بیانی نو از اصل دین و دین مسیحی ارائه دهد که از این اشکالات در امان باشد. او عقاید و اعمال را خارج از دین می‌شمارد و می‌گوید گوهر دین «مواجهه با بیکرانه» است و این مواجهه در همه ادیان وجود دارد. از این رو کسانی او را تکثرگرا به حساب آورده‌اند. اما آیا شلایرماخر واقعا تکثرگرا است یا انحصارگرای معتدل؟ این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی در پی اثبات این است که او یک‌ انحصارگرای معتدل است ونمی‌تواند از اشکالات انحصارگرایی بگریزد. شلایرماخر مسیحیت را از این جهت متفاوت با دیگر ادیان می‌داند که در آن مواجهه با بیکرانه بهتر و بالاتر از دیگر ادیان صورت می‌گیرد و رستگاری بهتر محقق می‌شود.سخن این نوشتار این است که شلایرماخر در هدف خود موفق نیست