جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه باورهای دینی فرانسیس بیکن و نقشی را که الهیات او در توسعه برنامه او برای اصلاح آموزش و علوم طبیعی، تأسیس بزرگ، ایفا کرد، دوباره ارزیابی می کند. نوشته‌های بیکن با بیانیه‌های الهیاتی و ارجاعات کتاب مقدسی که برنامه‌های او را آگاه و توضیح می‌دهند، اشباع شده‌اند، اما این جنبه از نوشته‌های او کمتر مورد توجه قرار گرفته است. ملاحظات قبلی در مورد مذهب بیکن از فهرست نسبتاً کوتاهی از نوشته های منتشر شده او استخراج شده است. در نتیجه، بیکن به عنوان همه چیز از یک ملحد تا یک پیوریتن به تصویر کشیده شده است. اجماع علمی وجود ندارد. این کتاب استدلال می‌کند که با در نظر گرفتن بافت تاریخی جامعه بیکن، و تبدیل او از پیوریتانیسم به ضد کالوینیسم در جوانی، می‌توان الهیات خود را در کانون توجه روشن‌تری قرار داد و فلسفه او را به‌درستی درک کرد. پس از ترک خانواده مادرش، بیکن دستخوش دگرگونی در باور شد که او را از کالوینیسم مادرش دور کرد و به نوشته‌های پدران کلیسای باستانی، به ویژه ایرنیوس از لیون، سوق داد. الاهیات بیکن به طور فزاینده ای منعکس کننده علایق الهیاتی دوست و ویراستار او لانسلوت اندروز شد. چرخش پدرانه باور بیکن در دو دهه آخر سلطنت الیزابت به طور قابل توجهی بر توسعه برنامه فلسفی او تأثیر گذاشت که در دو دهه اول عصر استوارت تولید شد. این مطالعه سپس الهیات موجود در خود نوشته های تاسیسات را بررسی می کند و با توجه به تأثیری که الهیات بیکن بر جهت گیری بعدی علوم تجربی و الهیات طبیعی در زمینه انگلیسی داشت، به پایان می رسد. با انجام این کار، نه تنها دیدگاه جدیدی در مورد بیکن ارائه می دهد، بلکه کمکی به درک بهتر زمینه دینی و انگیزه های پشت سر علم تجربی در اوایل انگلستان مدرن خواهد بود.

ترجمه ماشینی : در اوایل قرن بیستم، بسیاری از فیلسوفان شروع به رد رویکردهای کانتی و هگلی در مورد مسئله خدا و فلسفه دین کردند. پس از آن چالش این بود که روش جدیدی برای صحبت درباره خدا در فلسفه بدون نیاز به بازگشت به گزارش‌های پیشامدرن تدوین کنیم. این متفکران اهمیت حفظ بینش مدرنیته را در عین توجه به نقد رمانتیک و پسا رمانتیک مدرنیسم به عنوان یک اقدام یک طرفه یا بیش از حد عقل گرایانه می دانستند. این پایان نامه به دنبال ارائه تصویری جامع از رویکردهای فرانتس روزنزوایگ و مارتین هایدگر در بازاندیشی این پرسش است که فلسفه چگونه باید پیش برود، به ویژه در پرتو پدیده های دینی. قرار دادن روزنزوایگ و هایدگر در گفتگو به درک بیشتر ما از هر دو شخصیت کمک می کند، به ویژه تا آنجا که اندیشه روزنزوایگ ممکن است به عنوان اصلاحی برای کاستی های احتمالی هایدگر بعدی مورد استفاده قرار گیرد. بسیاری از محققان استدلال کرده‌اند که چیزی در اندیشه دینی هایدگر مشکل‌ساز است، اما روزنزوایگ به‌عنوان یک منبع اصلاحی مهم تقریباً به‌طور کامل نادیده گرفته شده است. هم گزارش جامع روزنزوایگ از پدیده‌های اساسی وجود انسان و هم روش دستوری او برای صورت‌بندی این گزارش، در بسیاری از بینش‌های هایدگر مشترک هستند، اما تا آنجا که روزنزوایگ قادر است به شیوه‌ای متقن‌تر به این موضوع بپردازد، از آنها پیشی می‌گیرد. رویکرد روزنزوایگ به نشان دادن این نکته کمک می‌کند که تاکید هایدگر بالغ بر وحی الهی به نفع خودافشایی هستی و «فرار خدایان» در نهایت رویکردی بسیار گزینشی به پدیده‌های مورد بحث، و از نظر تاریخی بسیار محدود است. تمرکز بر اندیشه آلمانی و بت پرست یونانی. بنابراین، بیان روزنزوایگ از آنچه که او آن را رویداد عینی تاریخی وحی الهی می‌داند، و شکل زندگی که از آن حاصل می‌شود، موضعی است که هایدگر باید آن را جدی بگیرد. گفتار اندیشی فلسفی روزنزوایگ در خدمت بیان وحی عینی زندگی شده کتاب مقدس است، به گونه ای که نمونه مفیدی از آنچه هایدگر در تلاش های بالغ خود برای فراتر رفتن از زبان متافیزیکی سنتی به آن پی می برد، ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : این تحقیق با تمرکز بر نظریه تجربه دینی مورد ادعای هیک، عناصر کانتی و ویتگنشتاینی فرضیه او را برای کاهش تنش بین جنبه‌های متافیزیکی و معرفت‌شناختی آن بررسی می‌کند. از آنجایی که فرضیه هیک مبتنی بر آموزه‌های ادیان در گروه زبان‌های هندواروپایی است، این تحقیق آن سنت‌ها را از خارج از این گروه برای بازنگری در معیار آن معرفی می‌کند. این دو تلاش ناگزیر نیازمند مدلی اصلاح شده از فرضیه هیک هستند. هم فرضیه هیک و هم مدل پالایش شده، درک خاصی از مفهوم دین را منعکس می کنند. در این میان هر سنت دینی نیز ابعاد گوناگون خود را بروز می دهد. در نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که آرمان دین را می‌توان از حیث ایده وحدت کارکردی در نظر گرفت و به‌عنوان اصل تنظیم‌کننده برای هدایت هر مدل از کثرت‌گرایی دینی در نظر گرفت که در صورت مواجهه با «ناهنجاری‌های» قابل تعدیل است. پدیده‌های دینی -- این الگو را می‌توان در پرتو گزاره کنفوسیوس نشان داد که «لی یکی است اما مظاهر آن انسان است.

ترجمه ماشینی : در گفتگوهای علم و دین، زمان اغلب نادیده گرفته می شود. از آنجایی که این پایان نامه زمان و الهیات را در چارچوب الهیات ارائه شده توسط الهیات سیستماتیک پل تیلیش درگیر می کند، گامی در جهت پرداختن به این نظارت است. در این اثر من از روش همبستگی تیلیش به عنوان ساختار فراگیر خود استفاده می‌کنم، روش‌شناسی الهیاتی که به صراحت طراحی شده است تا تکامل مستمر الهیات را در گفتگو با پرسش‌های فوری از فرهنگی که آن الهیات باید در آن دریافت شود، تشویق کند. رویکرد من اساساً رویکردی سازنده است، به این معنی که من نگران اثبات یا رد هیچ ادعای کلامی، فلسفی یا علمی نیستم. بلکه این پایان نامه زمان و الهیات را با هدف پرورش گفت و گوی سازنده درگیر می کند. روش همبستگی شامل مکان یابی دغدغه های فرهنگی خاص، به اصطلاح پرسش فلسفی، و ارائه پاسخ الهیاتی است که به آن پاسخ الهیاتی می گویند. برای این منظور، این تز با فیزیک و متافیزیک زمان، به‌ویژه نظریه‌های نسبیت انیشتین آغاز می‌شود و استدلال می‌کند که این نظریه‌ها دلیل خوبی برای پذیرش نظریه B از زمان است که در آن زمان نمی‌گذرد و واقعیت از یک جهان بلوکی تشکیل شده است. سؤال فلسفی که مطرح می شود این است: چگونه می توان تغییر را در این متافیزیک زمانی ایستا درک کرد؟ این سؤال برای هر دکترین نجاتی که مستلزم تغییر در زمان است بسیار مهم است. سپس به بررسی الهیات سیستماتیک می پردازم، با تمرکز ویژه بر برخورد تیلیش از رستگاری، زمان و تاریخ، زیرا اینها پایه های پاسخ الهیات من هستند. در نهایت، این تز استدلال می‌کند که با توجه به نظریه B از زمان، تبدیل-رستگاری به بهترین شکل به‌عنوان شکلی از تغییر کیفی و پدیدارشناختی شناخته می‌شود تا یک تغییر هستی‌شناختی قوی. من از مفاهیمی از فلسفه تجربه زمانی برای ارائه این استدلال استفاده می‌کنم و در نهایت به این نتیجه می‌رسم که تبدیل فرد از سقوط به نجات تبدیل به تبدیل شدن به ذهن وابسته است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی رابطه انضباطی بین فلسفه طبیعی (مطالعه طبیعت یا بدن) و الهیات (مطالعه امر الهی) در انگلستان قرن هفدهم می پردازد. رشته های مدرن اولیه دو کارکرد اساسی داشتند. اول، آنها قواعد و مرزهای استدلال را تعیین کردند - بنابراین دانش در چارچوب های انضباطی مشروعیت یافت و قابل فهم شد. و ثانیاً، رشته‌ها آموزش و پرورش را ساختار می‌دهند، دانش را به گونه‌ای تقسیم می‌کنند که بتوان آن را مطالعه و آموزش داد. این نقش دوگانه به این معنی بود که رشته ها ساختارهای معرفتی و اجتماعی بودند. آنها از عناصر مختلفی تشکیل شده بودند و در نتیجه به طرق مختلف با یکدیگر ارتباط داشتند. به این ترتیب، رقابت پذیری دانش مدرن اولیه در رقابت پذیری رشته ها - محتوا و مرزهای آنها منعکس شد. فرانسیس بیکن، توماس وایت، هنری مور و جان لاک به ترتیب محور چهار فصل هستند، با جوزف گلانویل، توماس هابز، دیگر خدایان کمبریج، و انواع نویسندگان مکتبی قرون وسطایی که زمینه، مقایسه و تقویت را ارائه می دهند. این مطالعات موردی، مقطعی از اندیشه و باور قرن هفدهمی را ارائه می‌کند. آنها منافع حرفه ای و نهادی متفاوتی را در بر می گیرند و مجموعه ای از مواضع فلسفی، کلامی و مذهبی را نمایندگی می کنند. با این وجود، هر یک از آنها به شیوه‌های مختلف و تأثیرات متفاوت، رابطه بین فلسفه طبیعی و الهیات را در مرکز تلاش‌های فکری خود قرار می‌دهند. آنها با هم نشان می‌دهند که در انگلستان قرن هفدهم، فلسفه طبیعی و الهیات در نوسان بودند، و رابطه انضباطی آنها پیچیده بود و درجاتی از همپوشانی و بیگانگی را به دنبال داشت. در درجه اول، فلسفه طبیعی و الهیات به بررسی ماهیت و ساختار جهان پرداختند و با هم رابطه بین اجزای سازنده آن - طبیعی و الهی - را تعیین کردند. با این حال، آنها همچنین گستره قوای شناختی انسان را منعکس می‌کردند، و مشخص می‌کردند که کدام بخش از جهان قابل شناخت است، و زمینه‌ها و درجات مناسبی از یقین و اعتقاد را مشخص می‌کرد. بنابراین، هر دو رشته، و رابطه آنها با یکدیگر، به بحث های گسترده در مورد، حقیقت، یقین و نظر کمک کرد. این به نوبه خود دستورالعمل های هنجاری را ایجاد کرد. تا حدودی درستی یا نادرستی عقیده و رفتار با تعاریف خاص و رابطه بین فلسفه طبیعی و الهیات مشخص می شد. در نتیجه، جایگاه انسان در جهان - رابطه او با طبیعت، خدا و همنوعانش - از طریق این رشته ها مثلث بندی شد.

فلسفه‌ی حقوق یکی از علائق اصلی مطالعاتی کانت به شمار می‌آید و او حتی پیش از طرح فلسفه‌ی انتقادی به آن پرداخته بوده است. لیکن برای مطالعه‌ی مفصل‌تر آراء او در این زمینه باید به «متافیزیک اخلاق» مراجعه کرد. شاید مهم‌ترین مسئله در تفسیر این اثر پیوند میان اخلاق و حق باشد. ساختار این اثر، عبارات موجود در آن و موضع‌گیرهای دیگر کانت در آثار پیشینش مانند «بنیاد متافیزیک اخلاق» و «نقد عقل عملی» دریافت رویکرد کانت درباره‌ی این پیوند را با دشواری‌هایی روبه‌رو کرده است. در این میان می‌توان برحسب آنکه «الزام اخلاقی» جزئی از مفهوم حق است یا خیر، مفسران کانت را به دو دسته‌ی باورمندانِ به وابستگی حق به اخلاق (آموزه‌ی وابستگی) یا مخالفانِ این وابستگی (آموزه‌ی ناوابستگی) تقسیم کرد. از بین این دو مکتب، مکتب وابستگی رویکرد رایج‌تر و همخوان‌تر با ساختار «متافیزیک اخلاق» است. هواداران آن کوشیده‌اند از طریق یافتن بنیادی مشترک برای هر دو حوزه‌ی اتیک و حقوق از آن دفاع کنند. بدین ترتیب، هوفه امرِ مطلقِ عام، کرستینگ و گایر آزادی و پائر اشتودا فرمول قلمروی غایات را به‌عنوان اصل برین عقل عملی پیشنهاد داده‌اند. سورین بائیازو نیز با جدا کردن اعتبار عینی و ذهنی قواعد حقوقی، تلاش کرده است به انتقادهای ویلاشک به‌عنوان مهم‌ترین مدافع نظریه‌ی ناوابستگی پاسخ دهد. این مقاله می-کوشد با بررسی انتقادی نامدارترین چهره‌های این جریان، همچنین بیانِ تعارض‌های متنی «متافیزیک اخلاق»، نشان دهد که هیچ‌کدام از آنان نمی‌توانند تفسیری آنچنان یکدست از فلسفه حق کانت ارائه دهند که بتواند به همه تعارض‌های نام برده پاسخ دهد.

ترجمه ماشینی: کانت فعالانه با این مسئله مبارزه می کند که چگونه می توان کنش خلاق خدا را در رابطه با آزادی انسان تصور کرد. او به این دیدگاه می رسد که آزادی انسان تنها در صورتی می تواند محفوظ بماند که خداوند به طرق خاصی از جهان خلقت کناره گیری کند. دو رکن فلسفه بالغ کانت - ایده آلیسم استعلایی و آزادی - تا حدی به دلیل نیاز کانت به ارائه راه حلی برای مشکل الهیاتی خود شکل گرفته و انگیزه یافته است. سنت الهیات قرون وسطایی و اوایل مدرن، فعل الهی را بر خلاف عمل هیچ موجود مخلوقی تصور می کند. وقتی مخلوق عمل می کند، خداوند مستقیماً باعث این عمل می شود، اما بدون اینکه از آزادی مخلوق کاسته شود. کانت صراحتاً این گزارش از توافق الهی و انسانی را مورد بحث قرار می دهد و آن را رد می کند. این رد پیامدهای قابل توجه و شگفت‌انگیزی برای فلسفه گسترده‌تر کانت دارد و ادعاهای غیرقابل درک در فلسفه انتقادی او را توضیح می‌دهد. کریستوفر جی. اینسول با درگیر شدن با طیف وسیعی از متون کانت از سال 1749 تا اوایل دهه 1800، مطالعه ای قطعی در تاریخ ایده ها ارائه می دهد. بسیاری از این متون تا به امروز در مطالعات کانت مورد توجه اندکی بوده یا اصلاً مورد توجه قرار نگرفته اند. Insole اندیشه کانت را در ارتباط با مواضع متعدد تاریخی و سنتی قرار می دهد و این مواضع را با درگیری نزدیک با بحث های اخیر در فلسفه تحلیلی و الهیات سیستماتیک روشن می کند. کانت وقتی با دشواری ارتباط آزادی الهی و انسانی دست و پنجه نرم می کند، بی وقفه صادق است. این مطالعه، مبارزه و میراث الهیات کانت، به قلب مشکل در دریافت مدرن آنچه سنت مسیحی در مورد آزادی انسان تأیید کرده است، می رود. به این ترتیب، کتاب یکی از خطوط گسل تعریف کننده در الهیات و فلسفه مدرن را روشن می کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه استدلال می کند که دین کانت در مرزهای عقل صرف (1793) ممکن است برای مسائل مربوط به تغییرات اقلیمی به کار رود. این تز از تفسیر جیمز دی سانسو از فلسفه دین کانت (2011، 2012) استفاده می کند، که استدلال می کند که متن کلیدی کانت در مورد دین، بینشی اجتماعی و سیاسی را منتقل می کند. این پایان نامه هم به جهان بینی سنتی مذهبی و هم به جنبش های سیاسی سکولار درگیر در سیاست آب و هوا می پردازد. این سازمان نیاز به ارزیابی اخلاقی واکنش‌های در حال تکامل این تشکل‌های اجتماعی به بحران آب و هوا را مورد بحث قرار می‌دهد. شکست (تا به امروز) سنت های دینی در رسیدگی مناسب به بحران آب و هوا، و دلایل احتمالی آن، مورد توجه قرار گرفته است. نمونه‌هایی از شکل‌گیری‌های اجتماعی، ایدئولوژی‌ها، و پاسخ‌های دینی مورد بررسی شامل مصرف‌گرایی، الهیات محیطی، انکار تغییرات آب و هوایی با انگیزه مذهبی و الاهیات غیرقانونی، و همچنین جنبش عدالت جوی سکولار است. کانت منشأ بسیاری از مشکلات ما را در قدرت انتخاب و تعیین کننده اخلاق می داند. از این نظر، نظام اخلاقی او از تعبیر نئومارکسیستی «نظام‌های قدرت» متمایز است. تئوری آنچه دی سانسو از آن به عنوان «بازنمایی های مشترک» شناخت «فراحساس» یاد می کند، برای درک پویایی باورها که تشکیلات پیچیده اجتماعی و سیاسی را نشان می دهد مفید است. فلسفه دین کانت ممکن است برای کسانی که تلاش می‌کنند بفهمند چگونه ادیان و ایدئولوژی‌های سیاسی که نمادها و آرمان‌های قدرتمندی را به کار می‌گیرند، در آشکار شدن رویدادهای تاریخی نقش دارند، ارزشمند باشد.