جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: شفافیت وجود خدا نیاز به اثبات خداباوری در مسیحیت تاریخی و چالش‌های پیش روی آنها را از دوران روشنگری بررسی می‌کند. از نظر تاریخی (و کتاب مقدس)، مسیحیت معتقد است که بی ایمانی غیرقابل توجیه است. اگر نشناختن خدا گناه است، معنایش این است که انسان ها می توانند و باید خدا را بشناسند. انسان ها باید خدا را بشناسند زیرا قدرت ابدی و ذات الهی او در چیزهایی که ساخته می شود به وضوح آشکار می شود. و با این حال، اندرسون استدلال می کند، زمان بیشتری صرف اجتناب از نیاز به وضوح برای اثبات ناپذیری می شود تا اینکه واقعاً یک استدلال یا دلیل ارائه شود. شواهدی که بر ارسطو یا افلاطون تکیه می‌کنند و یک محرک یا طراح اولیه را ایجاد می‌کنند، کافی هستند. اما کفایت اینها، نه تنها برای اثبات خدای خداباوری، بلکه برای اثبات هر چیزی، توسط متفکران روشنگری مانند دیوید هیوم زیر سوال رفته است. اندرسون پس از در نظر گرفتن براهین سنتی، و ردیابی تاریخ چالش‌ها تا براهین خداباورانه (از هیوم تا کانت و تا قرن بیستم)، استدلال می‌کند که روش‌های استاندارد عذرخواهی به اندازه کافی پاسخگو نبوده‌اند. دفاع شناسی کلاسیک، اثبات گرایی، پیش فرض گرایی، معرفت شناسی اصلاح شده، و دیگران نمی توانند به اندازه کافی به چالش های روشنگری پاسخ دهند. اگر چنین است، نتیجه مسیحیت چیست؟ اندرسون توضیح می دهد که چرا برهان های سنتی شکست خورده اند، و برای چه چیزی لازم است دلیلی ارائه شود که نه تنها به هیوم و کانت پاسخ دهد، بلکه وضوح وجود خدا را نیز ثابت کند. . براهین سنتی دقیقاً در هدف نداشتن وضوح وجود خدا شکست خوردند و در این امر به دلیل دیدگاه نادرست از هدف زندگی مسیحی شکست خوردند. اگر بخواهیم زندگی پر برکت را با دید مستقیم خدا در بهشت ​​به دست آوریم، پس هیچ دلیلی وجود ندارد که بیش از حداقل حداقل مورد نیاز برای ورود به بهشت ​​(توجیه) بخواهیم. به علاوه، اگر بالاترین نعمت همین رؤیت مستقیم باشد، جلال خداوند که در کار او آشکار شده، کم اهمیت تلقی می شود و حتی کنار گذاشته می شود. در مقابل، اگر قدرت ابدی و ماهیت الهی خداوند به وضوح در آثار او آشکار شود، و برکت در شناخت خدا حاصل شود، پس برای مسیحیت بسیار مهم است که وضوح وجود خدا را نشان دهد. اوون اندرسون این ضرورت را در خداباوری تاریخی مسیحی برای وضوح و غیرقابل توجیه در مقابل شک گرایی و ایمان گرایی. او به این میراث روشنگری با نشان دادن ارتباط اثبات وجود خدا پاسخ می دهد. شکل یک مسئله کلاسیک در حال آشکار شدن است. --Surrendra Gangadean، نویسنده کتاب "بنیاد فلسفی: تحلیل انتقادی باور اساسی" این کتاب هیجان انگیزی است که با تجزیه و تحلیل و بررسی برخی از مسائل اساسی فلسفه و الهیات غیرمعاصر، جایگاه فلسفه دین را ارتقا می دهد. تاکید بر وضوح برای من جدید و تازه و تحریک کننده است. من واقعاً تعجب می کنم که صورت فلکی وضوح، مسئولیت پذیری و غیرقابل توجیه بودن قبلاً به تفصیل بررسی نشده است. - استفن وب، کالج واباش، اوون اندرسون، استادیار فلسفه دین در دانشگاه ایالتی آریزونا غربی است. او نویسنده کتاب عقل و جهان بینی (2008) است.

ترجمه ماشینی: از زمان افول تدریجی خود در اواخر قرن بیستم، دین به آگاهی عمومی بازگردانده شده است، به ویژه با اعمال خشونت آمیز، افراط گرایی و اشکال مختلف بنیادگرایی. تینا بیتی استدلال می کند که تهدید تعصب مذهبی با یک تعصب سکولار نه کمتر خشن و جاهل که طبقات روشنفکر را در بر گرفته است منعکس شده است. کاهن اعظم آن ریچارد داوکینز، نویسنده «هذیان خدا» است، اما شاگردان و شرکای آن شامل صاحب نظران و مفسران مهمی مانند A C Grayling و Christopher Hitchens، روزنامه نگار پولی Toynbee و رمان نویسان Martin Amis و Ian McEwan هستند. «آتئیست‌های جدید» خواستار گفت‌وگوی منطقی‌تر و خلاقانه‌تر بین مؤمنان و بی‌ایمانان درباره سؤالاتی است که عمیقاً بر زندگی همه ما تأثیر می‌گذارد و هر خواننده روشن‌فکر، مؤمن یا غیر مؤمنی را مجذوب خود می‌کند.

کانت در پی یافتن راهی برای واکاوی مابعدالطبیعه چهار قسم قضیه در فلسفه خود معرفی کرد که بعد از تحلیل این قضایا تنها قضایای تحلیلی پسینی را می‌توان به عنوان یک عنوان کلی برای همه قضایا برشمرد و راه دقیق‌تری برای سنجش صدق و کذب خارجی قضایا ارائه داد. با توجه به اینکه در قضایای تحلیلی پسینی، قضایای مابعدالطبیعی نیز جای دارند، صدق قضایای مابعدالطبیعی نیاز به مراجعه به عالم خارج ندارد و مابقی قضایا با توجه به اینکه محمول آنها حسی باشد یا نیاز به ارائه دلیل استقرائی باشد، صدق و کذب آنها تعیین می‌شود. ثمره قضایای تحلیلی پسینی در قابل اثبات شدن مابعدالطبیعه به واسطه نیازمند بودن به ادراک پسینی «وجود» می‌باشد و به دنبال آن اثبات پذیری خدا با قضایای مابعدالطبیعی یقینی و مطابق با واقع که احتمال خلاف واقع در آن راه ندارد.این پژوهش نگاهی تحلیلی و انتقادی به فلسفه کانت داشته و سعی شده است تا به طور زنجیر وار از قضایا و نقایص آن شروع کند تا بتواند خلل جدی را که در فلسفه کانت مانع ارائه برهانی برای اثبات خدا شده است، بیابد و نه تنها مابعدالطبیعه را امری ماورای طبیعی بلکه علمی اثبات پذیر و یقینی و بی‌نیاز از سنجش صدق و کذب معرفی کند.

یکی از بحث‌هایی که به طور جدی وجود یقین منطقی را در براهین اثبات خدا به چالش می‌کشد، بحث از إنی یا لمی بودن این برهان است. برهان «لمی» برهانی است که حدوسط در آن علاوه بر علیت در مقام اثبات در مقام ثبوت و واقع هم علیت دارد. در براهین «إنی» حدوسط تنها در عالم اثبات علیت دارد. نکته‌ی بغرنج مسأله این است که با نظر به علت العلل بودن خدا، نمی‌توان برهانی لمی برای اثبات آن متصور شد و از سویی ارزش معرفت‌شناختی اقسام براهین «إنی» محل اشکال است. به دیگر سخن براهینی که بر اثبات وجود خدا اقامه شده-اند از کدام قسم هستند؟ در این نوشتار با تبیین دقیق براهین لمی و پس از آشنایی با قسم تحلیلی آن روشن خواهد شد که لمی بودن این براهین با علت العلل بودن خدا منافات ندارد؛ چرا که ممکن است علیت حدوسط در براهین لمی، علیت تحلیلی باشد و این به معنای لحاظ علتی خارجی برای خداوند نیست. از سوی دیگر با تبیین قسم یقینی برهان إن –یعنی إن متلازمان- روشن خواهد شد که ارائه براهین إنی بر اثبات وجود خدا چیزی از ارزش معرفت‌شناسانه این براهین نمی‌کاهد. این براهین نیز مانند براهین لمی هم مفید نتیجه یقینی هستند و هم علت نفس‌الأمری نتیجه را در بردارند. از این رو چندان اهمیتی ندارد که براهین اثبات وجود خدا، برهان إنی نامیده شوند یا برهان لمی؛ چرا که در هر دو صورت، از نصاب یقین منطقی برخوردارند و ارزش معرفت-شناسانه برابری دارند.

اثبات وجود خداوند به عنوان اساسی ترین مساله اعتقادی و معرفتی همواره مورد توجه دانشمندان علوم انسانی بوده است. زیرا پاسخ به این سؤال که آیا خدایی به عنوان آفریدگار و صاحب اختیار جهان هستی وجود دارد یا خیر؟ در تمام شئون زندگی انسان ها از قیبل باورها، انتخاب ها و عملکردها تاثیر مستقیم و بسزایی دارد. پژوهش پیش رو با عنوان استدلال عقلی بر اثبات خدا در کلام امیرالمؤمنین ، در پی اثبات ذات باری تعالی با تکیه بر کلام مولاامیرالمؤمنین حضرت علی  می‌باشد. چرا که ایشان اولین و بزرگترین دانشمند جهان اسلام پس وجود مبارک پیامبراکرم  می‌باشد. لذا بیانات و سخنان ایشان همواره روشن کننده راه حق و حقیت خواهد بود. حضرت امیرالمؤمنین علی این معارف را در کلاس درس و یا به قصد تالیف کتاب منطقی، کلامی و یا فلسفی نفرموده است، بلکه غالبا در حال خطابه و سخنرانی به انتقال مفاهیم دینی از جمله خداشناسی همت گماشته است. بنابراین براهین نقل شده از ایشان بصورت ساختار منطقی و فلسفی امروزه نیست. اما در عین حال حضرت امیرالمؤمنین در پی اثبات ذات باری تعالی به صورت مستقیم به ده برهان اشاره نموده است. که عبارت اند از: برهان صدیقین، برهان فطرت، برهان امکان و وجوب، برهان نظم، برهان حدوث، برهان علیت، برهان حرکت، برهان معقولیت، برهان فسخ عزائم، برهان معجزه. همچنین ایشان با استدلال بر اقسام صفات خداوند، بطور غیر مستقیم، عقل ها را بر وجود موصوف و ذات حضرت حق رهنمون نموده است.

هدف این پژوهش براهین اثبات خدا از نظر شهید مطهری است . تحقیق حاضر بنیادی می باشد. واز نوع مطالعات توصیفی – تحلیلی است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق کتابخانه ای و بر اساس تحلیل اطلاعات فیش برداری است . اکثریت حکیمان مسلمان، هدف نهایی فلسفه را اثبات وجود خداوند و اتصاف ذات وی به احکام و اسماء الهی می دانند. بدین ترتیب، برهان پذیری یا ناپذیری وجود خدا از اهمیت ویژه ای برخوردار است مفهوم واژه خدا از عمومی ترین و ساده ترین مفاهیمی است که همه انسانها حتی کسانی که منکر وجود خدا هستند، نیز آن را درک می کنند. هر چند شناخت کنه وحقیقت ذات خدای تبارک و تعالی برای انسان غیر ممکن است ولی از راههای بسیار زیادی می توان یقین به وجود خداوند تبارک و تعالی پیدا نمود. شهید مطهری به حق مساله وجود خدا را مهم ترین مساله کلامی می داند. خداشناسی فطری هر آدمی است؛ یعنی هر آدمی به مقتضای خلقت و ساختمان اصلی روحی خود خدا را می شناسد، بدون اینکه به اکتساب و تحصیل علوم مقدماتی نیازی داشته باشد. شهید مطهری برهان فطرت را باتاکید برگرایش های فطری به اثبات وجود خدا پرداخته است. استاد «مطهری» در بخش خداشناسی، راه های رسیدن به خدا رابرسه نوع می داند: الف)راه دل یا راه فطرت ب)راه حس وعلم و یا راه طبیعت ج)راه عقل یا راه استدلال و فلسفه.

از جمله مباحثی که در طول تاریخ مورد بحث و بررسی قرار گرفته، مسأله اثبات و انکار وجود خدا می‌باشد. در این مسیر، کتاب‌های متعددی برای اثبات و انکار وجود خدا تألیف شده است. در پژوهش حاضر سعی شده با هدف تبیین و تطبیق دو کتاب تفسیر المیزان و طرح بزرگ، در مسأله وجود خدا، به بررسی استدلال‌های علامه طباطبایی در تفسیر المیزان به عنوان خداباور و دلایل استیون هاوکینگ در کتاب طرح بزرگ به عنوان خداناباور به روش تحلیلی- تطبیقی پرداخته شود. در این راستا، فصل اول به مبانی نظری پژوهش نظیر فرضیه‌ها، مفاهیم بنیادین و هدف‌های پژوهش اختصاص یافته است. در فصل دوم به تبیین استدلال‌های علامه طباطبایی در تفسیر المیزان برای اثبات وجود خدا از دو راه حاضر و ظاهر بودن خدا و راه فطرت پرداخته شده است. فصل سوم دلایل بی نیازی خلقت عالم از وجود خدا در کتاب طرح بزرگ، از جمله قوانین طبیعت، جبرگرایی علمی، واقع‌گرایی وابسته به مدل، قوانین کوانتوم، بازی زندگی و اصل بقاء انرژی را مورد بررسی قرار داده است. در فصل چهارم با تطبیق و مقایسه نظریات دو متفکر در مباحث منشأ پیدایش دین از منظر علامه طباطبایی و استیون هاوکینگ، ماهیت معجزه و مبانی شناخت، به بررسی و تحلیل دو دیدگاه پرداخته و ناسازگاری برخی دلایل هاوکینگ با آیات قرآن و مورد قبول واقع نشدن دلایل ایشان برای انکار وجود خدا، نتیجه گرفته شده است و در نهایت، فصل پنجم با بیان خلاصه‌ای از اصلی ترین مسائل فصل‌های قبل به همراه ذکر چند پیشنهاد، به روند این پژوهش خاتمه داده است.

هدف از این تحقیق، بررسی تطبیقی اثبات وجود خدا از دیدگاه ملاصدرا و عقل‌گرایان (دکارت، هگل، کانت)، می‌باشد. مسئله وجود خدا از بنیادی‌ترین مسائلی است که در زندگی هر انسانی وجود دارد و در سایه اعتقاد به وجود خدا است که اعمال و رفتار انسان صبغه خاصی پیدا می‌کند؛ اگر هم به خدا اعتقاد نداشت باز اعمال و رفتارش رنگ ‌و ‌بویی دیگر می‌گیرد. روش تحقیق، تحلیلی – توصیفی و نحوه تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌صورت کیفی است. یافته‌ها نشان می‌دهد که دکارت، اثبات خدا را طبق برهان‌های خود، بدیهی می‌داند که در برخی از مباحث مثل واجب‌الوجود و برهان امکان وجود بی‌شباهت با ملاصدرا نیست. فلسفۀ هگل، عمدتاً فلسفه‌ای است؛ مبتنی بر تجربه و وظیفۀ فلسفه شناخت خداست. هگل، برخلاف ملاصدرا که در اثبات خداوند دیدگاه متکلمان اسلامی را دارد؛ تنها از خداوند به خودآگاهی کلی (و معقول)، نام می‌برد و در نهایت با بیان روح‌القدوس، خدای فلسفی را اثبات می‌کند. ملاصدرا برخلاف کانت که سیر برهان‌های اثبات خدا را بر مسیر «براهین وجودی»، «براهین جهان‌شناختی» و در نهایت «براهین کلامی طبیعی»، می‌داند؛ با تمسک به ادله‌ای مثل برهان صدیقین، خود را «معتقدی جزمی» می‌داند که از منظر عقل نظری خداوند را اثبات می‌کند. فرض ضرورت وجود خداوند از منظر کانت، متناسب با عقل عملی و اخلاق است و خدای نظری را غیرقابل اثبات می‌داند. نتیجه تحقیق، نشان می‌دهد که برخی نظریات ملاصدرا با دکارت، قابل تطبیق است؛ ولی کلیات نظرات وی با هگل و کانت، تعارض‌های فراوانی که ناشی از توجه ملاصدرا به عقل نظری و متکلمی است؛ دارد.

ترجمه ماشینی: در این کتاب کلاسیک فلسفه دین، آنتونی فلو طیف وسیعی از استدلال های فلسفی را برای وجود خدای مسیحی مورد بررسی انتقادی شدید قرار می دهد.