جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين پژوهش از منظري قرآني و روايي به تشريح معيار گزينش خداوند براي اهل بيت( به عنوان امام و خليفه الهي مي‌پردازد و استعدادها و قابليت‌هاي اهل بيت( براي انتخاب شدن به عنوان امام معصوم( را بيان مي‌کند. نويسنده معتقد است که: خداوند با توجه به علم اولين و آخرين خويش از همان نخست شايستگي‌هاي اهل بيت پيامبر اسلام( را براي امامت و ولايت مي‌دانست: و از اين رو دست به انتخاب آنان به عنوان امام و ولي خود زد. تحقيق حاضر در پنج فصل تنظيم و شده است. نگارنده در فصل اول معناي اصطفا (برگزيدن) را در آيات، روايات، لغت و اصطلاح بررسيده و ديدگاه‌هاي برخي بزرگان شيعه را در اين زمينه جويا شده و اسباب و علل برگزيدن (اصطفا) برخي انسان ها نسبت به بعضي ديگر را بيان مي‌کند. آن گاه ادله عقلي اصطفا و نظريات مفسران اهل سنت را درباره منشأ اصطفا بازمي‌گويد. وي در فصل دوم به شناسايي کلي اهل بيت(، مصاديق آنان و تعداد اهل بيت از نظر اماميه و اهل سنت پرداخته و زنان پيامبر اسلام را جزء اهل بيت نمي‌داند. در فصل سوم آيات قرآني دلالت کننده بر انتخاب شدن اهل بيت( به عنوان امام و ولي خدا و عصمت و افضليت آنان همچون: آيه تطهير، مودت، اصطفاء، مباهله، صلات و ديدگاه‌هاي مفسران شيعه اماميه و همچنين مناقشه هاي مفسران اهل سنت به ويژه فخر رازي در اين زمينه انعکاس يافته و ادله روايي بر اصطفاي آنان مثل حديث ثقلين، سفينه، نجوم، حب اهل بيت و سد الابواب و دلالت احاديث مذکور بر اصطفاي اهل بيت، شرح و بررسي شده است. در فصل چهارم عنايت خاص خداوند به اهل بيت( و خلقت ويژه آنان و ايجاد آمادگي و استعداد براي آنان جهت پذيرش مقام امامت و ولايت تبيين گرديده و پاک بودن اصلاب و رحم‌هاي مادران و پدران آنان و پاک بودن نسل آنان از هر گونه رجس و پليدي اثبات مي‌شود. در فصل پنجم به غايت و هدف اصطفاي اهل بيت( و اسوه بودن آنان براي نيل به مقام عصمت اختصاص دارد.