جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫يكي از مهم ترين مشكلات ، در جوامع امروزي، مسأله تجمل گرايي است. تجمل به معناي آراستگي ظاهر و تجمل‌گرايي به معناي افراط و و زياده‌روي در آراستگي است. تجمل‏گرايي در ديدگاه عرف، به معناي روي‏آوري بيش از حد به ماديات و گردآوري اشيا و لوازم غيرضروري و دل‏بستن به آنهاست، به گونه‏اي که اين عمل، به يک هدف براي انسان‏ها تبديل شود. اين نوع تجمل‏گرايي نه تنها سفارش نشده، بلکه به دليل پي‏آمدهاي ناخوشايند آن، نکوهش نيز شده است. البته زيبايي هاي مصنوعي وتجمل وخود آرايي مورد عنايت مخصوص قرآن کريم وروايات مذهبي است اما توجه بيش از اندازه به اين امر ممكن است باعث پيدايش عادات ناپسندي هم چون،غرور،غفلت از ياد خدا ،خود پسندي ، خود نمايي شود . وانسان با پرداختن به اين مسائل راه سعادت وتکامل را که هدف نهايي از خلقتش مي¬باشد از بين مي برد. از اين رو در جهت کمرنگ کردن اين مسأله بايد مقدماتي از قبيل عوامل تجمل گرايي، آثار فردي و اجتماعي تجمل-گرايي،راهکار هاي جلوگيري از آن را بايد شناخت و آن ها را درمان کرد. کلمات کليدي: تجمل‌گرايي، تجمل و آراستگي، اعتدال و ميانه‌روي، اسراف، اتراف، رفاه-زدگی

‫آيات ولايت براساس روايات شيعه، در اثبات امامت و فضيلت اهل بيت? است و طبق روايات اهل سنت، در شأن آن حضرات? نازل گرديده است. مفتي محمد شفيع ديوبندي در تفسير معارفالقرآن، منکر اين معنا شده است. اين پژوهش با هدف نقد ديدگاههاي اين کتاب به انجام رسيده است. مهمترين آيات ولايت و امامت که حدود 26 آيه است، بررسي شده است و از اين ميان، آيه شريفه ولايت، تبليغ، اولوالامر، اکمال، مودت، مباهله، و انذار و هدايت، به عنوان آياتي که اصل امامت و ولايت را ثابت ميکنند، بررسي شده است. در اين آيات، نخست ديدگاه معارفالقرآن تبيين شده و سپس نقد و بررسي شده است. همچنين آيات بيانگر صفات امام ارائه شده و در هر يک، ديدگاه وي تبيين و نقد و بررسي شده است. آيات تطهير، صادقين، امامت و اوليالامر، به عنوان آيات بيانگر عصمت امام بررسي شدهاند. آيه 9 زُمَر و آيه اُذُن واعيه به عنوان آيات بيانگر اعلميت امام، آيه 25 سوره حديد و آيات سوره نبأ به عنوان آيات بيانگر عدالت و تقوا، و آيه 35 سوره يونس به عنوان بيانگر افضليت بررسي شدهاند. در پايان، آياتي از آيات امامت که به زعم نويسنده معارفالقرآن، بر خلفا تطبيق ميکنند، بررسي شده و ديدگاه وي نقد شده و ثابت شده است که امام علي عليه السلام پس از پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم با نص قرآن، اولي به تصرف است و خليفه بلافصل پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و صاحب عصمت و نفس پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم است و مودت و ولايت ائمه? بر همه مسلمانان واجب است. شايان ذکر است که بيشتر شبهات محمد شفيع، به واسطه ديدگاه علماي اهل سنت پاسخ داده شده است و از نظر ايشان نيز، آيات ياد شده در شأن امام علي عليه السلام نازل شده و بر امامت آن حضرت دلالت دارند. نتيجه اينکه با استدلالهاي محکم علماي اسلامي از قرآن و روايات متواتر و قرائن تاريخي، ديدگاههاي اين مفسر مردود و مصداق آيات امامت و ولايت، امام علي عليه السلام و اولاد طيب و طاهر آن امام همام? هستند.

‫ورود به ساحت مفردات قرآن و بررسی آنها مرحله¬ی اساسی تدبّر در قرآن و آگاهی به آن از جمله مقدمات فهم قرآن به شمار می¬رود. از کاربردهای مهم مفردات در تفسیر قرآن، دستیابی به معنای دقیق واژه¬ها در عصر نزول است. این علم از زمان پیامبر رایج بوده و از قرن اوّل تا کنون کتاب¬های فراوانی در این زمینه، مستقلاً نگاشته شده و در ضمن برخی تفاسیر، مفسّران با توجّه ویژه¬ای به تبیین مفردات پرداخته¬اند. مجمع¬البیان اثر طبرسی (وفات/548ق) و کشّاف اثر زمخشری (وفات/538ق) از جمله این تفاسیرند. این دو تفسیر تقریباً هم¬زمان، امّا ظاهراً بی اطلاع از یکدیگر در نیمه دوم قرن پنجم و نیمه اول قرن ششم هجری به نگارش درآمدند. به علّت اهمّیّت فهم مفردات قرآن و همچنین اعتبار این دو تفسیر و تأثیر انکار ناپذیر آنها بر تفسیر دوره¬های بعد، این پژوهش در صدد است تا با واکاوی متون مجمع¬البیان و کشّاف و ترجمه و اعراب گذاری آن¬ها با محوریّت بخش «اللغه» مجمع¬البیان، نظرات دو مفسّر را پیرامون لغات جزء 27 به دست آورد و با اهتمام به مباحث نظری ـ کاربردی علم مفردات آنها را تطبیق و ارزیابی کند. در جهت تکمیل بحث و دسترسی به نتیجه متقن به کتب لغت و تفاسیر معتبر دیگر نیز رجوع شده است. به همین منظور این پایان¬نامه در دو فصل تدوین گردیده است: فصل اوّل شامل کلّیّات و آشنایی با: مجمع¬البیان، کشّاف، علم مفردات و مباحث نظری دخیل در فهم مفردات است و فصل دوم شامل بررسی تطبیقی مفردات جزء 27 است. با بررسی¬های تطبیقی می¬توان جهت ضابطه¬مند کردن نحوه¬ی دلالت، شاخص¬ها و ملاک¬هایی را بر اساس باورهای مشترک مفسّران، طراحی کرد. به هر صورت استناد به قرآن، سنّت رسول خدا، قواعد عرب و یافتن معنای الفاظ قرآن در عصر نزول و استمداد از قوه عقل و تدبّر، می¬تواند از شاخص¬های مشترک دو مفسّر باشد. همچنین ارجاع کلمات به اصل واحد و تطبیق آن بر مصادیق متعدّد و عدم پذیرش ترادف تام، از اصول کاربردی دو مفسّر در تفسیرشان است. کلید واژه: مفردات، مجمع¬البیان، کشّاف، ترادف، اضداد، وجوه، اشتراک معنوی