جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مشکلی را وهابیت در صحنه علمی ایجاد نموده است بدون آنکه آن اشکال منشأ، مبنا یا واقعیت علمی داشته باشد، و آن نظریه عدم اصالت تشیع در عراق به طور کلی و بغداد بخصوص است، چه در آغاز تأسیس شهر بغداد و چه در قرن های بعدی. اهمیت این تحقیق در پی یافتن و استنباط در مورد نخستین مبانی تشیع و اصالت آن در این شهر در سطح اجتماعی ابتدا و در سطح علمی ، عقیدتی ، فرهنگی و سیاسی اقتصادی و همچنین با بررسی دقیق و خواندن دقیق دوره ای که در آن نگران است و شرایط و اوضاع بحرانی آن ، و تمرکز بر مهمترین حوادثی که شیعیان می توانند در کنار او باشند از حضور و حضور خود در آن دفاع می کند. ما دلایل، شواهد و اسناد تاریخی را که در منابع اصلی پخش شده است ، دنبال کرده ایم و از بناهای باقی مانده مانند اماکن مقدس و مزار دانشمندان شیعه استناد کرده ایم ، همه اینها ما را به این سمت سوق داده است که تشیع از نخستین لحظه تولد و ظهور آن، حضور پایدار و مستمر در بغداد داشته و این حضور توانست از همه جنبه های خود سایه ای را در عرصه بغداد بسازد و با تفکر خودش همرنگ می کند. لازم به ذکر است که جامعه بغداد از بدو تأسیس تا کنون توانسته شیعه را به عنوان یک ایده و عقیده حفظ کند و به او قدرت دهد تا در برابر همه تغییراتی که می خواهد حضور خود را در این شهر مهم اسلامی کاهش دهد، ایستادگی کند که یکی از مهمترین دلایل این موفقیت در حفظ حضور بومی تشیع در این منطقه، ائمه اطهار (علیهم السلام) و نخبگان وکلاء، راویان و شخصیت های مهم پیروانشان هستند. ما تحقیق علمی را ترک کرده ایم کسی که جهت قطب نما تصمیم می گیرد، به طوری که گمنامی برخی از آنها می خواستند آن را از واقعیت های تأسیس شده درباره بغداد بسازند و بر اساس آنها نتایج کاذب بسازند تا نتیجه ای به دور از واقعیت واقعی بدست آورند. رویکرد ما در این مطالعه توصیف و تجزیه و تحلیل وقایع و واقعیت های تاریخی برای رسیدن به نتایج موردنیاز در روشن شدن تقاضا ، بازگرداندن سوء ظن ، بررسی شواهد و شواهد تحقیقاتی است که اثبات آنچه به آن می رویم هستیم.

شیفتگی کربن به تشیع اولا مبتنی بر روش پدیدارشناسانه او در بررسی اندیشه‌های اسلامی است که نه لزوما جانبدارانه، بلکه از منظری انفسی و فراتاریخی، یا به عبارت بهتر، نتایجش منتج به توصیفی انفسی و فراتاریخی است و درثانی، توجه به باطن و درون مکاتب و اندیشه‌ها در وصول به حقیقت است که باز نتیجه رویکرد پدیدارشناسانه وی است. طی این نوشته که دارای دو قسمت خواهد بود، سعی بر این است که چکیده‌ای از آرای کربن درباره مطالعات شیعی معرفی و تحلیل شود.

دو منظومه فکری مهم شیعه عبارت از امامت و مهدویت است. کربن در اینها راز و رمزی در باب اقلیم هشتم می‌بیند؛ امام ادامه و بسط نبی است و سلسله امامت بر محور حضرت مهدی (عج) قرار دارد.

ترجمه ماشینی: لورنس لور، نویسنده کتاب تحسین شده «عرب بودن در اسرائیل»، دانش گسترده خود را از خاورمیانه به تجزیه و تحلیل ریشه های تاریخی و وضعیت کنونی شبکه های فراملی شیعه می پردازد. او بر سه کشور کلیدی در خلیج فارس تمرکز می‌کند: کویت، بحرین و عربستان سعودی که گروه‌های اسلامی شیعه آن‌ها فرزندان جنبش‌های مختلف عراقی هستند که در دهه‌های اخیر ظهور کرده‌اند. لور توضیح می دهد که چگونه این گروه ها ابتدا با حمایت از شبکه های روحانیون شیعه در جوامع محلی نفوذ کردند. او سپس نقش نزاع‌های جناحی و انقلاب ایران در سال 1979 را در تعریف چشم‌انداز کنونی فعالیت‌های اسلامی شیعی در پادشاهی‌های خلیج فارس توصیف می‌کند. تغییر شکل ژئوپلیتیک پس از جنگ خلیج فارس و سقوط صدام حسین در آوریل 2003 تأثیر عمیقی بر شبکه های فراملی شیعه گذاشت. فرصت‌های سیاسی جدید این گروه‌ها را تشویق کرد تا بر مسائل ملی تمرکز کنند، مانند تبدیل شدن به مخالفان سرسخت سلطنت سعودی. با این حال هنوز این سؤال باقی است که این باورهای جدید چقدر در جامعه اسلامی ریشه دوانده است؟ آیا شیعیان سعودی وطن پرست هستند یا بحرینی؟ کتاب لور نیز دگرگونی جنبش‌های شیعه را در ارتباط با مرجعیت مرکزی دینی مورد توجه قرار داده است. در حالی که آنها برای تدوین برنامه های سیاسی مستقل تلاش می کنند، شبکه های شیعه همچنان با مقامات مذهبی («مرجع») که در عراق یا ایران ساکن هستند، مرتبط هستند. اگر «مرجع» هم مانند علی خامنه‌ای، رئیس یک کشور باشد، این ارتباط بیشتر مشکل‌ساز می‌شود. در خاتمه، لور استدلال می‌کند که شیعیان روزی به خودمختاری سیاسی دست خواهند یافت، به‌ویژه که «مرجع» برای حفظ اقتدار دینی فراملی، کمتر و کمتر در امور سیاسی کشورهای دیگر دخالت می‌کنند.

پژوهش حاضردرباب نظر برخی از خاورشناسان نامدار در منشاء تشیع؛ هویت خلافت وامامت و تشیع سیاسی واعتقادی است. حاصل تحقیق آن است که مستشرقان مورد بحث، یا به سبب خطا درمطالعات و اعتماد محض برمنابع اهل سنت و یا به اغراض استعماری، در این نکته اتفاق نظر دارند که تشیع یک جریان سیاسی بوده است. آنان تشیع را مذهبی اصیل که اسلام حقیقی باشد و از متن قران و حدیث نبوی برخاسته باشد نمی‌دانند. افزون بر خطا در منشا تشیع، آنان عقاید شیعه را نیز به درستی نمی‌شناسند و آن را با اعتقادات غلات در می‌آمیزند. امامت را ادامه میل به تصاحب خلافت و نبرد برسرقدرت می‌شمارند و باورهای اصیل شیعه مانند عصمت را توجیهاتی می‌پندارند که به دست اندیشمندان شیعی پدید امده است. این اندیشه که در تشیع از آغاز و به فرمان خدا امامت وخلافت به هم در آمیخته بودند حقیقتی است که ما آن را تشیع عقیدتی نامیده‌ایم و خاورشناسان که تشیع را تنها جریانی سیاسی می‌دانند در فهم آن به خطا رفته‌اند.

چکیده ماشینی : تشیع با تجربه انقلاب خود در سال 1979 توجه جهان را به خود جلب کرد و متعاقباً در قالب گفتمان یکپارچه اسلام سیاسی رادیکال قرار گرفت. سخنگویان اسلام شیعی چه در قدرت و چه خارج از قدرت، تنها نمایندگان دین نبوده اند. شریعت سنگلاجی (1944-1891) فقیه شیعه و اصلاح‌طل‌گرا، ناسازگار و سازش‌ناپذیر، برخی از باورهای رایج شیعی و جریان اصلی روحانیت را به چالش کشید و از آن محافظت و تبلیغ کرد. در اصلاحات شیعی در ایران، علی رهنما درکی تازه از گفتمان اصلاح طلبانه سنگلاجی از منظر کلامی ارائه می کند و خوانندگان را به قلب بحث های کلیدی مذهبی در ایران در دهه 1940 می برد. رهنما با کاوش در زندگی، موقعیت کلامی و اختلافات سنگلاجی نشان می دهد که به دور از مقاومت در برابر تغییر، بحث در مورد چرایی و چگونگی اصلاح دین از دیرباز در قلب اسلام شیعی بوده است. این کتاب با تکیه بر نوشته ها و خطبه های سنگلجی و همچنین مصاحبه با پسرش، مقدمه ای مفصل و جامع بر اندیشه های اصلاح طلب ارائه می دهد. به این ترتیب، به محققان دین و سیاست خاورمیانه به طور یکسان بینشی نافذ از تأثیری که این عقاید بر تشیع داشته‌اند ارائه می‌کند - تأثیری که امروزه هنوز احساس می‌شود.

متیو پیرس، شیعه پژوه امریکایی در کتاب «دوازده معصوم» به نقش پنج مؤلف هاگیوگراف شیعی و کتاب‌های ایشان در هویت بخشی به شیعه پرداخته است. این کتاب ها عبارتند از: اثبات الوصیه مسعودی، دلایل الامامه طبری، الارشاد شیخ مفید، اعلام الوری طبرسی ومناقب آل ابی‌طالب ابن شهرآشوب. وی در این کتاب، به نقش اصلی و مؤثر این هاگیوگراف‌ها، در هویت بخشی به جامعه‌ی شیعه، تقدس و معصومیت بخشی به امامان و ایجاد تاریخ مقدس تشیع، مرزبندی‌های اعتقادی- عملی شیعه از غیر شیعه و شکل‌گیری تاریخ شفاهی و مقدس شیعی به‌وسیله‌ی داستان ‌پردازی‌ها و حکایات این مؤلفان، پرداخته است. موضوع نوشتار متیوپیرس، تاریخ فکر و اندیشه است که سعی نموده است با استفاده از روش تاریخی، شکل گیری حافظه تاریخی شیعی را به قدیس‌نگاران شیعی نسبت دهد. طرح این دیدگاه از سوی وی، ریشه در مبانی-ای دارد که نویسنده برای خود برگزیده و براساس آن، به چنین اظهارنظری دست‌یازیده است. پژوهش حاضر، سعی نموده است علاوه بر گزارشی از کتاب، مبانی و روش مؤلف را ، نقد و بررسی نماید.