جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

طرح و برنامۀ فلسفۀ نقدی کانت در اخلاق‌شناسی پی‌ریزی و پی‌جوییِ اصول پیشین و ماقبلِ تجربیِ (یا به تعبیر او، مابعدالطّبیعۀ) اخلاق است. با این هدف در بنیادگذاری مابعدالطّبیعۀ اخلاق ارزش اخلاقی را به نحو مطلق فقط شایستۀ ارادۀ نیک می‌داند؛ اراده‌ای که با قانون اخلاقی مطلق عقلی و محض متعیّن شده باشد و انگیزۀ عمل به آن ادای وظیفه باشد و نه امر دیگری ازجمله احساس دلسوزی و میل به تحقّق نتیجه و اطاعت از اوامر الاهی. کانت برای قانون اخلاقی فرمول‌های گوناگونی را تقریر می‌کند (قانون کلّی، قانون کلّی طبیعت، انسانیّت، خود آیینی و ملکوتِ غایات). در آثارِ بعد از نقد دوم، کانت این بخشِ انتزاعی را تکمیل و به مسائل انضمامی مرتبط می‌کند. یکی از مسائلی که کانت به آن می‌پردازد، رفتار، روابط و میل جنسی است که برآوردن آن را فقط و فقط در قالب ازدواج قانونی مجاز می‌داند. او ازدواج را نه بر پایۀ دوستی و نه بر مبنای عشق، بلکه متّکی بر میل جنسی و قراردادی بین مرد و زن برای تبادل اندام‌های جنسی می‌داند. این تصویر از ازدواج و رابطۀ جنسی́ مسائل گوناگونی را در فضای اخلاق‌شناسی کانت مطرح می‌کند؛ ازجمله اینکه مخالفت کانت با شئ‌شدگی در تعامل بین آدمیان چگونه در برآوردن میل جنسی با ازدواج جمع می‌شود؟ آیا کانت فرمول انسانیّت خود را در این مورد استثنا می‌کند یا به نحوی در قالب همان فرمول́ ازدواج را توجیه می‌کند؟ امتناع مالکیّت آدمی بر بدن خود چگونه با ازدواج که واگذاری این مالکیّت است، جمع می‌شود؟ مفسّران کانت به این پرسش‌ها با نکاتی که در این مقاله به آن می‌پردازم، پاسخ می‌دهند. کانت هم‌داستان با نظریّه‌پردازان قانون طبیعی در اخلاق‌شناسی (همچون توماس آکوئینی) معتقد است که رابطۀ جنسیِ شخص متأهّل آشکارا فاقد هرگونه فضیلتی است، مگر اینکه با انگیزۀ تولیدِمثل انجام شود. مخالفت کانت با برخی روابط جنسی و/یا رفتارهای جنسی (همچون خود ارضایی، رابطۀ جنسی با حیوانات و هم‌جنسان) را در همین زمینه می‌توان فهم کرد. درنهایت، در این مقاله از جایگاه عشق در اخلاق‌شناسی کانت بحث می‌شود و این پرسش طرح می‌شود که آیا ما وظیفه‌ای در باب عشق ورزیدن به دیگران داریم؟

ترجمه ماشینی : ویتگنشتاین و لویناس رابطه غالباً نادیده گرفته شده بین فلسفه های دو تن از مهم ترین و مشهورترین متفکران قرن بیستم را بررسی می کنند. پلانت با تحمیل کار هر فیلسوف بر دیگری، بین سنت‌های فکری متضاد که آن‌ها به اشتراک گذاشتن آن‌ها کمک کردند، حرکت می‌کند. تمرکز اصلی بر روی کتاب، تعامل پیچیده و در عین حال روشنگر بین تعدادی از مضامین اخلاقی-مذهبی در تفکر بالغ ویتگنشتاین و روایت متمایز لویناس از مسئولیت اخلاقی است.

این کتاب حاصل اشتیاق و تلاشی است برای شناختن و شناساندن فیلسوفی که می‌خواهد فارغ از بنیاد نهادن نظامی اخلاقی، «معنا»ی اخلاق و «شرط امکان» آن را دریابد و در این راه به چهرهٔ دیگری می‌رسد. امانوئل لویناس، فیلسوف فرانسوی لیتوانیایی‌تبار، که در این کتاب با او در کشف دیگری و جوانب مواجهه با دیگری هم‌قدم می‌شویم، متفکری است که از بسیاری جهات در حلقهٔ فلاسفهٔ غرب سیمایی غریب دارد. گویی غیریت یا دیگربودگی نه‌تنها مضمون غالب اندیشه‌های اوست بلکه در سیمای خود این اندیشه‌ها نیز پدیدار شده است. آیا می‌توان از زبان او شنید که آدمی در برابر دیگری مسئولیت نامتناهی دارد و حتی مسئول خطاهای اوست، و از غرابت این اندیشه دچار اعجاب نشد؟ آیا می‌توان در آثار او خواند که «اخلاق فلسفهٔ اولی است» و بداعت و غرابت را از این کلام استشمام نکرد؟

در این مقاله با روشی توصیفی، تحلیلی و مقایسه‌ای به دو متأله بزرگِ مسیحی در دورۀ مدرن، فریدریش شلایرماخر و کارل بارت، و خصوصاً تحولی که آن‌ دو در الهیات مسیحی پدید آوردند، پرداخته شده‌است. مقایسۀ این دو اندیشمند، نشان‌دهندۀ ربط و نسبتی بین دیدگاه‌های نسبتاً معارض آنهاست. آن‌ها کوشیدند، نوعی از شورمندی‌ در دیدگاه‌های الهیاتیِ زمانه‌شان پدید آورند، لیکن با توجه به مشکلی که در آن الهیات می‌دیدند، این شورمندی را با تکیه بر مبانیِ مختلفی وارد کردند. شلایرماخر بر احساسِ بشری و شهود و پارسامنشی تأکید داشت و بارت بر امری آن‌سویی و کاملاً متفاوت از تجربۀ بشری. به همین ترتیب، اکثرِ دیدگاه‌های آن‌ها خصوصاً دربارۀ کتابِ مقدس و کلامِ خدا و مسیح، تفاوت‌هایی دارد. به‌رغم این تفاوت‌ها، بارت معتقد بود، با تفسیری مبتنی بر روح‌القدس یا مبتنی بر مسیح‌شناسیِ بارتی از شلایرماخر می‌توان به تأسیس پلی بین دیدگاه‌های شلایرماخر و او امیدوار بود.

ترجمه ماشینی : در حالی که سازه‌گرایی کانتی به یکی از تأثیرگذارترین و نظام‌مندترین مکاتب فکری در فلسفه اخلاقی و سیاسی تحلیلی تبدیل شده است، رویکردهای هگلی به هنجارگرایی عملی نوید ایجاد بینش‌های کانتی را در مورد خودمختاری فردی و در عین حال اجتناب از گرایش‌های دوگانه‌گرایانه آن‌ها را می‌دهد. جیمز گلدهیل و سباستین اشتاین دانشمندان برجسته ایده آلیسم آلمانی و فلسفه عملی انگلیسی معاصر را با ستارگان در حال ظهور در این زمینه متحد می کنند تا بررسی کنند که آیا فلسفه ایده آلیستی هگلی می تواند مقولاتی را ارائه دهد که فلسفه عملی تحلیلی برای غلبه بر تضادهایی که تاکنون بر ساخت گرایی کانتی به آن نیاز داشته است ارائه دهد. این جلد مشارکت ها را در سه بخش سازماندهی می کند. اولین مورد بحث هایی در فرااخلاق در مورد رابطه بین واقع گرایی و سازه انگاری درگیر می کند. بخش دوم می‌بیند که مشارکت‌کنندگان از بحث‌هایی درباره ماهیت هنجارگرایی سیاسی استفاده می‌کنند، و عمدتاً بر مشکلات زمینه‌گرایی تاریخی، نسبی‌گرایی و تأمل انتقادی تمرکز می‌کنند. بخش پایانی کاربرد چارچوب هگلی را در بحث های معاصر در مورد مسائل اخلاقی خاص، از جمله چندفرهنگی، دموکراسی و حقوق بشر در نظر می گیرد. هگل و فلسفه عملی معاصر به بحث جاری درباره اهمیت فلسفه نظام مند در زمینه فلسفه عملی کمک می کند، با بحث های معاصر درباره شکل نظم اجتماعی عقلانی درگیر می شود و به موقع بودن فلسفه هگل را می سنجد. مطالعه این کتاب برای محققان علاقه مند به هگل و سنت معاصر سازه انگاری کانتی در فلسفه اخلاقی و سیاسی ضروری است.

ترجمه ماشینی : به قول فلیکس دوکه، «عصر نقد»، دورانی است که رویدادهای سیاسی، نظامی و فرهنگی در اروپا گرد هم می آیند. انقلاب فرانسه، جنگ‌های ناپلئونی، ظهور رمانتیسیسم، مناقشات در مورد پانتئیسم و ​​الحاد، و ویژگی عمومی که این مجادلات فلسفی به دست آوردند، انتشار مجلات متعدد با محتوای فرهنگی و فلسفی - و ناپدید شدن زودهنگام آنها -، اهمیتی که بحران اقتدار به مثابه قدرت که با تحقیق در زمینه علوم طبیعی به دست می‌آید، اما مهمتر از همه، تأیید آزادی به عنوان شالوده کرامت انسان به معنای دگرگونی در تصوری است که سوژه از خود داشت. مانند طبیعت، خدا، زندگی اجتماعی، تاریخ و هنر. در آن زمان در آلمان انبوهی واقعی از فیلسوفان، شاعران، نویسندگان و سیاستمداران وجود دارد که در مورد یکدیگر بحث، همکاری و انتقاد می کنند. در میان آنها، بدون تردید، چهار شخصیت بزرگ به اصطلاح «ایدئالیسم آلمانی» برجسته می شوند: کانت، فیشته، شلینگ و هگل. مکاتبات بین آنها نه تنها به این دلیل که گفت و گوی بین فیلسوفان نامدار آن زمان است، بلکه به ویژه به این دلیل که به ما امکان می دهد تا به پیدایش تفکر، پیچیدگی روابط، تأثیر متقابل، ناکافی بودن طبقه بندی ها پی ببریم، یک ویژگی پارادایماتیک دارد. . در آن می‌توانید یکی از دوره‌های متعددی را که نقد دنبال می‌کرد، دنبال کنید و به این ترتیب متوجه شوید که فلسفه همیشه تفکری است که به خود می‌چرخد و بوده است.

ترجمه ماشینی : پویایی چندفرهنگی و پایان‌های تاریخ خوانشی بسیار بدیع از متون کلیدی در فلسفه تاریخ توسط کانت، هگل و مارکس و همچنین استدلال‌های قوی برای اینکه چرا این متون هنوز برای درک تاریخ امروز مرتبط هستند، ارائه می‌کند. رئال فیلیون شرحی انتقادی از پایان‌نامه‌های این سه نویسنده درباره پویایی و پایان‌های تاریخ ارائه می‌کند تا پاسخی به این سؤال بدهد: "به کجا می‌رویم؟" فیلیون با تکیه بر این مشاهدات دوگانه مبنی بر اینکه جهان به طور فزاینده ای چندفرهنگی می شود و به طور فزاینده ای یکپارچه می شود، وظیفه فلسفه نظری تاریخ را همانطور که فلسفه آلمانی آن را درک کرده بود، دوباره مطرح می کند: بیان و درک فرآیند تاریخی به عنوان یک کل توسعه. تفسیر فیلیون بسیاری از رشته‌های اخیر تفکر اجتماعی و سیاسی را درگیر می‌کند تا درک جدیدی از رویدادهای جاری و آینده‌های احتمالی ارائه کند که بر پایه درک پویایی‌های گذشته و حال ارائه شده توسط کانت، هگل و مارکس است. نتیجه یک پاسخ غنی و به موقع به این سوال است که دنیای امروز ما به کجا می رود.