جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: کار جان رالز در مورد عدالت بیش از هر اثر دیگری در فلسفه اخلاق یا فلسفه سیاسی در قرن بیستم، تفسیرها را به خود جلب کرده و توجه بیشتری را برانگیخته است. رالز مولف دو رساله مهم، نظریه عدالت (1971) و لیبرالیسم سیاسی (1993) است. گفته می شود که نظریه عدالت، فلسفه سیاسی را در دنیای انگلیسی زبان احیا کرد. اما رالز قبل و بعد از نوشتن رساله‌های بزرگ خود، جریان پیوسته‌ای از مقالات را تولید کرد. برخی از این مقالات دیدگاه‌هایی درباره عدالت و لیبرالیسم متمایز از دیدگاه‌های موجود در این دو کتاب بیان می‌کنند. آنها به خودی خود به دلیل مسائل عمیق در مورد ماهیت عدالت، استدلال اخلاقی و لیبرالیسم که مطرح می کنند و همچنین به دلیل نوری که بر تکامل دیدگاه های رالز می اندازند، مهم هستند. برخی از مقالات به مسائلی می پردازند که در هیچ کدام از کتاب ها به آن اشاره نشده است. آنها به شناسایی برخی از مسیرهایی که برای نظریه‌پردازان لیبرال عدالت باز است و برخی از مشکلات گره‌دار که نظریه‌پردازان لیبرال باید به دنبال حل آن باشند، کمک می‌کنند. مجموعه کاملی از مقالات جان رالز بیش از دو مقاله است.

ترجمه ماشینی: رویکردهای جان رالز و جرالد کوهن به عدالت اجتماعی، تا زمانی که در سطح عملی در نظر گرفته نشود، جایی که توزیع دقیق کالاهای اجتماعی انتخاب شود، نمی توانند مکمل یکدیگر باشند. اختلاف آنها در مورد عدالت و اصول آن مستلزم انتخابی است که یا نظریه رالزی را انتخاب می کند یا نظریه کونینی. معقول ترین رویکرد به عدالت اجتماعی چیست؟ این اثر هر دو رویکرد را مقایسه می کند و هدف آن دفاع از موضع کوهن در پرتو دو ملاحظات است. این به پرسش فلسفی در مورد تحلیل ایده عدالت پاسخ می دهد که فضیلت عدالت را در زمینه فلسفی آن قرار می دهد. با این حال، روشی را ارائه می دهد که همه می توانند برای رسیدن به اصول اساسی عدالت با به کارگیری نیروی عقل به کار گیرند. تحلیل مفهوم عدالت بر اساس قدرت عقل باید به دنبال کشف ماهیت غایی عدالت باشد که مستقل از حقایق و دیگر فضایل است. پس از افشا شدن، درک عدالت باید به نهادهای اجتماعی اطلاع داده و تصمیمات روزانه مردم را تعیین کند. بنابراین جامعه عادلانه جامعه ای است که در آن افراد عادل و نهادهای عادل فضیلت عدالت را به نمایش می گذارند.

ترجمه ماشینی: گزارشی جذاب از غول فلسفه سیاسی و توسعه مهم ترین اثر او، نظریه عدالت، که در لحظه ای ارائه می شود که ایده های آن به شدت مورد نیاز است. به سختی می توان تأثیر جان رالز بر فلسفه و نظریه سیاسی را در نیم قرن اخیر دست بالا گرفت. کتاب‌های او میلیون‌ها نسخه در سراسر جهان فروخته شده است و او یکی از معدود فیلسوفانی است که آثارش در دالان‌های قدرت و همچنین در تالارهای آکادمی شناخته شده است. رالز بیش از همه به خاطر توسعه دیدگاه خود در مورد «عدالت به مثابه انصاف» مشهور است، که به شدت در شناخته‌شده‌ترین اثرش، «نظریه عدالت» بیان شده است. او در آن لیبرالیسمی را توسعه می‌دهد که بر بهبود سرنوشت کم‌منافع‌ها متمرکز است، و تلاش می‌کند نشان دهد که علی‌رغم اختلافات ما، توافق بر سر نهادهای سیاسی اساسی هم ممکن است و هم قابل دستیابی است. منتقدان معتقدند که دیدگاه رالز غیر واقعی و در نهایت غیر دموکراتیک است. در این بیوگرافی روشنفکرانه جدید، آندریوس گالیشانکا استدلال می‌کند که در درک نادرست منشأ و توسعه استدلال محوری رالز، روایات قبلی در توضیح جدید بودن رویکرد فلسفی او ناکام مانده‌اند و بنابراین دیدگاه سیاسی را که او رایج کرده بود، درک نمی‌کنند. گالیشانکا از آرشیوهای تازه در دسترس مقالات و مقالات شخصی منتشرنشده رالز استفاده می‌کند تا توجیهاتی را که رالز برای فرض توافق اخلاقی اولیه ارائه کرده بود، روشن کند. رویکرد فکری-تاریخی گالیشانکا فیلسوفی را نشان می‌دهد که برای ادعاهای فروتن‌تر از آنچه منتقدان ادعا می‌کنند مبارزه می‌کند. مشارکت در جستجوی رالز برای توافق به ویژه در این مقطع سیاسی ارزشمند است. جان رالز گالیشانکا با ارائه بینشی به ریشه ها، اهداف و استدلال های نظریه عدالت به ما این امکان را می دهد که مهم ترین و تأثیرگذارترین اثر فیلسوف را با چشمانی تازه بررسی کنیم.

ترجمه ماشینی: تئوری عدالت جان رالز یکی از تأثیرگذارترین آثار نظریه حقوقی و سیاسی است که از جنگ جهانی دوم به بعد منتشر شده است. این یک استدلال به یاد ماندنی به خوبی ساخته شده و پایدار به نفع نسخه جدیدی (قرارداد اجتماعی) از معنای عدالت اجتماعی است. در طرح این استدلال، رالز قصد دارد یک دکترین قابل دوام و سیستماتیک بسازد که برای اطمینان از اینکه فرآیند به حداکثر رساندن خیر هم آگاهانه و هم منسجم است - و نتیجه کاری است که مهارت تفکر انتقادی استدلال را پیش‌زمینه می‌کند. تمرکز رالز به همان اندازه بر بحث درباره شکست‌های سیستم‌های موجود - به ویژه در میان آنها مارکسیسم و ​​فایده‌گرایی - و توضیح نظریه جدید عدالت او است. رالز با نشان دادن چگونگی رسیدن به نتایج خود و با توضیح و توجیه روشن ارزش‌های لیبرالی و کثرت‌گرایانه‌اش، می‌تواند استدلالی به خوبی ساختارمند ارائه کند که کاملاً بر نیاز متقاعد کردن متمرکز است. رالز به صراحت اهداف خود را توضیح می دهد. او راه‌های دیگر مفهوم‌سازی جامعه عادلانه را مورد بحث قرار می‌دهد و با تبیین ایرادات خود به استدلال‌های متقابل می‌پردازد. سپس، با دقت و روش، تعدادی از مفاهیم و ابزارها را تعریف می کند - "آزمایش های فکری" - که به خواننده کمک می کند تا استدلال خود را دنبال کند و ایده های خود را آزمایش کند. فرضیه رالز این است که ایده های او در مورد عدالت را می توان به طور جهانی به کار برد: آنها را می توان در هر جامعه ای در هر زمانی به عنوان عقلانی پذیرفت.