جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مایکل سَندِل، فیلسوف سیاسی معاصر امریکایی و استاد دانشگاه هاروارد، سه رویکرد بیشینه‌سازی رفاه، محترم شمردن آزادی و پرورش فضیلت را برای اندیشیدن دربارۀ عدالت مطرح و در کتاب حاضر نقاط قوت و ضعف این سه راه مختلف را بررسی می‌کند. سَندِل برای این کار خواننده را در برابر بزرگ‌ترین نوشته‌های فلسفی دربارۀ عدالت قرار می‌دهد و به بحث متقابل با فیلسوفان وامی‌دارد. با ارائۀ مثال‌هایی از زندگی واقعی، بحث‌های حقوقی و سیاسی معاصری را مطرح می‌کند که به پرسش‌هایی فلسفی می‌انجامد: آیا مالیات‌گرفتن عادلانه است؟ خدمت سربازی باید اجباری باشد یا داوطلبانه و آیا خریدن آن عادلانه است؟ اجاره‌کردن رحم یا فروش کلیه کار درستی است؟ سقط جنین اخلاقی است یا خیر؟ پذیرش در دانشگاه باید بر اساس شایستگی‌های افراد باشد یا بر اساس توانایی مالی‌شان؟ آیا ملت‌ها باید برای کارهای اشتباه گذشتگان‌شان عذرخواهی کنند؟ آیا درست است باورهای اخلاقی و دینی خود را در گفتمان عمومی دربارۀ عدالت دخالت دهیم؟ سَندِل برای پاسخ به این پرسش‌ها نظرات و دیدگاه‌های فیلسوفان مختلف را، از ارسطو تا کانت و رالز، بررسی می‌کند و با نشان‌دادن نقاط قوت و ضعف آن‌ها به پاسخگویی می‌پردازد.

آیا دروغ گفتن همواره نادرست است؟ آیا آزادی فردی باید حد و حدودی داشته باشد؟ آیا کشتن انسان‌ها را می‌شود گاهی توجیه کرد؟ آیا بازار آزاد منصفانه است؟ کار درست کدام است؟ پرسش‌هایی از این دست در قلب زندگی ما جا دارند. کتاب حاضر این پرسش‌ها را از منظری فلسفی و به‌شیوه‌ای پر کشش به بحث گذاشته است. برای این کار سندل طیف گسترده‌ای از دیدگاه‌های فیلسوفان قدیم و جدید را درباره‌ی عدالت به میان می‌آورد.

در نيمه دوم قرن بيستم فيلسوفان معاصر و از همه مهم‌تر رالز حرف‌هاي تازه‏اي را وارد مباحث ليبراليسم كردند که بحث از عدالت يکي از اين موارد است. اين مقاله بر آن است تا نظريه جان رالز درباره مبناي «عدالت چون انصاف» در ليبراليسم جان رالز را تبيين و نقد کند. رالز نظريه خود را «عدالت چون انصاف» مي‏نامد و بحث را از تعريف عدالت آغاز مي‏كند. اصول عدالت اجتماعي او را بر پايه آزادي و برابري است و عدالت به اين معنا نزد او به حوزه نهادهاي اجتماعي محدود است و اساسي فردگرايانه دارد. او مي‏كوشد نهادهاي موجود در دموكراسي مبتني بر قانون را تفسير و توجيه كند. وي براي اين كار دو اصل بنيادين تأسيس مي‏كند يکي مربوط به توزيع برابر ارزش‌هاي اجتماعي از جمله حق آزادي و ديگري نسبت به نابرابري‌هاي موجه که سود همگان در آن است. او سعي دارد با استفاده از اين اصول اولاً آزادي‌هاي اساسي شهروندان را بر ديگر مؤلفه‌های سياسي اولويت دهد و ثانياً فرصت‌هاي منصفانه و يكساني را در تصدي مناصب و مشاغل در اختيار شهروندانش نهد. در نهايت، با تمركز بر جوامعي كه آرا و نظريات متفاوت و متنوعي در دين، اخلاق و فلسفه دارند مانند جامعه امريكا، مفهومي از عدالت را پايه اتحاد و همبستگي اجتماعي قرار دهد كه همه با هر دين و شغل و تفكري بپذيرند. نظريه او را اساساً نظريه‏اي مساوات‌طلبانه انگاشته‏اند كه صبغه‏اي كانتي دارد و متكي بر نظريه قرارداد اجتماعي است. اين مقاله پس از تبيين نظريه او به نقد و بررسي آن از ديدگاه فيلسوفان پس از او مي‌پردازد. نگارنده نيز افزونه‌هايي بر اين نقدها وارد کرده است.

ترجمه ماشینی: دومین اثر مهم جان رالز، لیبرالیسم سیاسی (1993)، به این سؤال اختصاص دارد که چگونه یک جامعه لیبرال می تواند در مورد مسائل عدالت با توجه به کثرت گرایی اجتماعی اش به اجماع برسد. این مقالات تفاسیر منظمی از کار توسط محققان مشهور بین‌المللی ارائه می‌کنند و در عین حال، دامنه وسیع استدلال‌های رالز و همچنین محدودیت‌های آنها را بررسی می‌کنند.