جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در تاریخ فلسفه اخلاق، هرگاه از واژه فضیلت یاد شده، تعابیر تحسین برانگیزی به همراه داشته اما، ماکیاولی شاید برای نخستین بار از فضایلی برای حاکمان پرده بر‌می‌دارد، که نه تنها تحسین برانگیز نیستند که برای یک مخاطب بیرونی نفرت‌انگیز خواهد بود. بنا به تفسیر مشهور، ماکیاولی وظیفه حکومت حفظ اقتدار و تامین امنیت و رفاه برای مردم است و نه ترویج اخلاق. پس اگر در مقام تعارض بین این دو قرار گرفتیم، شهریار بی هیچ تاملی باید اخلاق را قربانی سازد. این نگاه ماکیاولی به مذاق اندیشمندان خوش نیامده و لذا ماکیاولیسم همواره یک عبارت همراه با تحقیر برای کسانی بوده که حاضر شده‌اند برای حفظ قدرت اخلاق را زیر پا بگذارند. اما باید توجه کرد دستورات ماکیاولی را اگر در دستگاه اخلاق فایده‌گرا بسنجیم، لزوما غیراخلاقی نیست. در میان فیلسوفان مسلمان نیز غزالی به ویژه در در نصیحت الملوک توصیه‌هایی مشابه ماکیاولی دارد. اگرچه پیشنهادهایی که غزالی به حاکم می‌کند گاه از جنس مجرمانه است، لیکن تفاوت در مبانی و نوع رویکرد اخلاقی بین ماکیاولی و غزالی، سرنوشت متفاوتی را رقم خواهد زد. چون غزالی بر خلاف ماکیاولی، فضیلت‌‌گراست و اتفاقا فایده‌گرایی را نقد می‌کند.

ترجمه ماشینی: این مقاله چاپ انتقادی از پنج متن اعتقادی امامیه مطالعه نشده را ارائه می دهد که در اواخر قرن پنجم / یازدهم و اوایل قرن هفتم / سیزدهم نوشته شده است. این مقاله با بیان اهمیت این دوره آغاز می شود، زیرا شاهد آغاز چرخشی محوری در اندیشه امامی از دیدگاه بهشمی به دیدگاه ابوالحسین بصری بود. مسیر تاریخی این تغییر عقیدتی به خوبی بررسی شده است، اما به ندرت از طریق شواهد متنی از متون اعتبارنامه به تصویر کشیده شده است. این مقاله همچنین تاریخ تألیف و تولید این پنج رساله را مورد بحث قرار می دهد.

ترجمه ماشینی: دومین اثر مهم جان رالز، لیبرالیسم سیاسی (1993)، به این سؤال اختصاص دارد که چگونه یک جامعه لیبرال می تواند در مورد مسائل عدالت با توجه به کثرت گرایی اجتماعی اش به اجماع برسد. این مقالات تفاسیر منظمی از کار توسط محققان مشهور بین‌المللی ارائه می‌کنند و در عین حال، دامنه وسیع استدلال‌های رالز و همچنین محدودیت‌های آنها را بررسی می‌کنند.

ترجمه ماشینی: معرفی؛ مقدمه ای بر نسخه شومیز; بخش 1: لیبرالیسم سیاسی: عناصر اساسی. سخنرانی اول: ایده های بنیادی. 1. پرداختن به دو پرسش اساسی; 2. ایده یک مفهوم سیاسی از عدالت. 3. ایده جامعه به عنوان یک سیستم عادلانه همکاری. 4. ایده یک موقعیت اصلی. 5. تصور سیاسی از شخص; 6. ایده یک جامعه منظم. 7. نه جامعه و نه انجمن; 8. در مورد استفاده از مفاهیم انتزاعی; سخنرانی دوم: اختیارات شهروندان و نمایندگی آنها. 1. معقول و معقول.؛ این کتاب ایده‌های عدالت به مثابه انصاف را که جان رالز در نظریه عدالت ارائه کرده است، ادامه می‌دهد و تجدیدنظر می‌کند، اما تفسیر فلسفی آن را به شکلی اساسی تغییر می‌دهد. آن کار قبلی آنچه رالز آن را «جامعه منظم» می‌نامد، فرض می‌کرد، جامعه‌ای که در باورهای اخلاقی پایه‌اش پایدار و نسبتاً همگن است و در آن توافق گسترده‌ای درباره آنچه زندگی خوب را تشکیل می‌دهد وجود دارد. با این حال، در جامعه دموکراتیک مدرن، تعدد آموزه‌های ناسازگار و آشتی ناپذیر - مذهبی، فلسفی و اخلاقی - در چارچوب نهادهای دموکراتیک وجود دارد. رالز با به رسمیت شناختن این به عنوان یک شرط دائمی دموکراسی، می پرسد که چگونه یک جامعه باثبات و عادلانه متشکل از شهروندان آزاد و برابر می تواند در توافق زندگی کند، وقتی که توسط دکترین های معقول اما ناسازگار تقسیم می شود. که طرح های رالز برای بازنگری در لیبرالیسم سیاسی را که با مرگ او کوتاه شد، ترسیم می کند. «تفسیر مستدل و فوق‌العاده‌ای بر نظریه عدالت... چرخشی قاطع به سوی فلسفه سیاسی.» ضمیمه ادبی تایمز.

ترجمه ماشینی: "نظریه عدالت" مهم ترین سهم دنیای انگلیسی زبان است، شاید حتی مهم ترین کمک به اخلاق سیاسی قرن بیستم. در اینجا، جان رالز نه تنها یک نظریه تا حد زیادی قانع کننده در مورد تلاقی اخلاق و فلسفه سیاسی پیش نویس می کند. او همچنین موفق می شود تعدادی تغییر پارادایم اساسی در بحث فلسفی ایجاد کند. پس از یک نسل بحث شدید، زمان بررسی فرا رسیده است. این به عنوان یک مرور کلی صرفاً توصیفی از بحث تا به امروز انجام نمی شود، بلکه در قالب یک تفسیر مشارکتی انجام می شود. نویسندگانی از زمینه‌های مختلف فلسفی از خود می‌پرسند که افکار رالز چگونه باید درک شوند و چه دامنه و قدرت متقاعدکننده‌ای برای گفتمان آینده دارند.

ترجمه ماشینی: گزارشی جذاب از غول فلسفه سیاسی و توسعه مهم ترین اثر او، نظریه عدالت، که در لحظه ای ارائه می شود که ایده های آن به شدت مورد نیاز است. به سختی می توان تأثیر جان رالز بر فلسفه و نظریه سیاسی را در نیم قرن اخیر دست بالا گرفت. کتاب‌های او میلیون‌ها نسخه در سراسر جهان فروخته شده است و او یکی از معدود فیلسوفانی است که آثارش در دالان‌های قدرت و همچنین در تالارهای آکادمی شناخته شده است. رالز بیش از همه به خاطر توسعه دیدگاه خود در مورد «عدالت به مثابه انصاف» مشهور است، که به شدت در شناخته‌شده‌ترین اثرش، «نظریه عدالت» بیان شده است. او در آن لیبرالیسمی را توسعه می‌دهد که بر بهبود سرنوشت کم‌منافع‌ها متمرکز است، و تلاش می‌کند نشان دهد که علی‌رغم اختلافات ما، توافق بر سر نهادهای سیاسی اساسی هم ممکن است و هم قابل دستیابی است. منتقدان معتقدند که دیدگاه رالز غیر واقعی و در نهایت غیر دموکراتیک است. در این بیوگرافی روشنفکرانه جدید، آندریوس گالیشانکا استدلال می‌کند که در درک نادرست منشأ و توسعه استدلال محوری رالز، روایات قبلی در توضیح جدید بودن رویکرد فلسفی او ناکام مانده‌اند و بنابراین دیدگاه سیاسی را که او رایج کرده بود، درک نمی‌کنند. گالیشانکا از آرشیوهای تازه در دسترس مقالات و مقالات شخصی منتشرنشده رالز استفاده می‌کند تا توجیهاتی را که رالز برای فرض توافق اخلاقی اولیه ارائه کرده بود، روشن کند. رویکرد فکری-تاریخی گالیشانکا فیلسوفی را نشان می‌دهد که برای ادعاهای فروتن‌تر از آنچه منتقدان ادعا می‌کنند مبارزه می‌کند. مشارکت در جستجوی رالز برای توافق به ویژه در این مقطع سیاسی ارزشمند است. جان رالز گالیشانکا با ارائه بینشی به ریشه ها، اهداف و استدلال های نظریه عدالت به ما این امکان را می دهد که مهم ترین و تأثیرگذارترین اثر فیلسوف را با چشمانی تازه بررسی کنیم.

ترجمه ماشینی: مقالات این جلد رابطه بین مفاهیم اصلی خیر عمومی و کار فیلسوف سیاسی آمریکایی جان رالز را تحلیل می کند. یکی از اصلی ترین انتقاداتی که به رالز وارد شده است، نادیده گرفتن فرضی او از جنبه های اصلی زندگی جمعی است. مشارکت کنندگان این کتاب امکان تفسیر اساسی و جامعه محور از اندیشه رالز را بررسی می کنند. این فصل دیدگاه‌های رالز را درباره ارزش‌هایی مانند اجتماع، ایمان، برادری، دوستی، برابری جنسیتی، عشق، آزادی سیاسی، رفتار متقابل، احترام، احساس عدالت و فضیلت بررسی می‌کند. آنها نشان می دهند که رالز بین برخی جنبه های فردگرایانه نظریه عدالت خود و ارزش اجتماع تعادلی پیدا می کند. با انجام این کار، کتاب خوانش‌های تازه‌ای از رالز ارائه می‌کند. جان رالز و خیر عمومی مورد توجه دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای است که در فلسفه سیاسی، اخلاقی و حقوقی کار می کنند.