جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: قرآن کریم و روایات با نفی موجودات نامرئی نابغه مستعار، عقاید و عقاید باطل را رد می کند و با تبیین حقیقت وجود تیره، راه رسیدن و رواج هر دینی و عملی را می رساند. انحراف در میان مسلمانان در مورد این موجود بسته شده است. اگرچه عناصر وجودی جن با انسان متفاوت است، اما هدف از خلقت انسان و جن یکی است و شبیه ترین موجودات به انسان معرفی می شود; از این رو تبیین ویژگی های واقعی نابغه از منظر قرآن و حدیث، برای شناخت باورهای نادرست، باطل و تحریف شده، لازم و ضروری است. جن دارای جنس و اندام تناسلی و اختیار و ادراک و مسئولیت و تکلیف است و از این رو دارای گروه هایی از مؤمنان و کفار و ادیان و مذاهب مختلف است و به دلیل مجموع این موهبت ها دارای معاد و نشر و حساب خواهند بود. جن از منظر قرآن و روایات شبیه ترین موجودات به انسان است، اما چون عنصر اصلی خلقت جن با انسان متفاوت است، با انسان تفاوت هایی دارد. آنها قبل از خلقت انسان از خاک از آتش آفریده شده اند. به همین دلیل از ویژگی های خاصی مانند ناخالصی و سرعت بهره مند می شوند. آنها به دلیل قدرتی که دارند می توانند در آسمان و زمین به اشکال مختلف ظاهر شوند اما انسان هستند. موجودی دارای اختیار، ادراک، علم، مسئولیت و وظیفه است.

ترجمه ماشینی: روایت را منبع دوم تشریع می دانند و در تفسیر قرآن کریم از اهمیت بالایی برخوردار است و ممکن است صریح یا تأیید یا ثابت باشد و چون به طور کلی معنای آن بیشتر گمانه زنی است، از این رو بحث بسیار است. در مورد اصالت و مشکلات زنجیره انتقال آن. تحقیق تفسیری جستجویی برای اثبات واقعیت در اکثر آیات قرآنی است، از این رو اکثر مفسران گفته اند که گزارش های احتمالی در تفسیر معتبر نیست، لذا برخی از مفسران به روش هایی برای جهت دهی به روایت از طریق نقد متن متوسل شدند و یکی از آنها. مهم ترین روش ها ارائه قرآن کریم است و از جمله علامه طباطبایی است که به ندرت به سراغش می رود. برای رویکرد رمان نویسی علامه طباطبایی، توجیهات رویکرد ایشان و برخی کاربردهای رویکرد ایشان در پرداختن به رمان، از طریق پیشنهادی که ارائه می کنیم، تعدادی از موضوعات مهم پیش می رود که در این مقاله، روند معتدل در پرداختن به تفسیر مطرح می شود. روایت جریانی است که روایت را وسیله و همراه تفسیر قرار می دهد و قرآن را شاهد و پشتیبان صحت آن قرار می دهد و با وجود مشکلاتی که در سلسله نقل روایات تفسیری وجود دارد، نقش عمده ای در حوزه تأویل در آن، آنچه را که در قرآن کریم یا مبانی آن آمده است روشن یا تأیید می کند و چون در قرآن نیامده است، علامه طباطبایی را نیز می توان یکی از سرسخت ترین مدافعان روایت دانست. رویکردی که وی در نقد متن روایت از طریق ارائه به قرآن در پیش گرفت، برای روایات گمانه زنی، اثبات و دلیل ایجاد کرد و علاوه بر حل مسئله، معنای آنها را از گمان به علم تبدیل کرد. سازوکارهای تعارض روایات. چنانکه رویکرد علامه طباطبایی ریشه نظری در روایات اهل بیت دارد و این رویکرد ایشان در وضع احکام تفسیری با استفهام از روایات معصومین است.

حاکمیت قدرتی است که نظم حقوقی از آن ناشی می شود و مشروط به هنجارهای خارجی یا هیچ پیش هنجاری نیست و قدرتی بالاتر از آن وجود ندارد؛ هم چنین حاکمیت به دولت موجودیت می بخشد و از آن تفکیک ناپذیر است. حاکمیت داخلی شامل اختیارات دولت است که برای اداره هیئت سیاسی کشور و اعمال قدرت در جهت پیگیری منافع و امور اتباع و شهروندان به کار گرفته می شود و از طرف دیگر، حاکمیت خارجی مستلزم نفی هرگونه وابستگی یا تبعیت در مقابل دولت های دیگر است؛ دو گونه از حاکمیت که در صورت شکل گرفتن نظام سیاسی هر جامعه ای حول آن، می توان تحقق حاکمیت عینی آن جامعه را انتظار داشت. در این میان، عصر صفویه و دولت صفویان به مثابه بخشی از تاریخ و تمدن چندین هزار ساله ایرانیان، برای رسیدن به مقصود تحقق حاکمیت می تواند مطمح نظر و مطالعه موردی پژوهشگران قرار بگیرد؛ حاکمیتی که خود را فرستاده خدا می دانست و در جهت استیلابخشی و بسط قلمرو و گستره تحت نفوذ خود، تلاش فراوانی داشت. تلقی مرتبط دانستن این دولت با محاسبات فرامادی که مدنظر حاکمان صفوی بود، نزد گروهی از متشرعین و سرآمدان آن عصر نیز استوار شد؛ چرا که با شکل گیری و استقرار این دولت، بارقه امیدی برای رسیدن به مقصود و تثبیت موقعیت مذهبی در ایران آن سامان مشروعیت می یافت که حاکی از حمایت دو طرفه میان این گروه از سرآمدان و متنفذان و حاکمان صفوی است؛ لذا این گروه به یاری حکومت پرداختند و صفویان نیز بر اساس برداشت خود از دین و مذهب عمل نمودند. با این تبیین، در پژوهش حاضر با بررسی تاریخ مبانی حاکمیت و استقرار دولت، حکومت صفویان به مثابه مطالعه موردی و با استفاده از سیر تطورات تاریخی ذیل روش تحقیق کیفی بررسی و تحلیل شد.

هذا بحث یشرح ویحلل ویبین تشابک العلاقات بین المذاهب الفقهیه الإسلامیه من حیث المصادر والأهداف والمعاییر، مستفیداً من فلسفه الفقه وعلم المقاصد وغیرهما، حدّد فیه موقع مبانی الشریعه من تمتین العلاقه بینهم على معالم الحق والصواب. والهدف تحدید مصادرهم المندرجه تحت مظله مشترکه نظراً إلى الإطلاق والنسبیه، والأهداف العلیا من الحق والخیر والجمال التی یبحث عنها الجمیع، ومعاییرهم التقیمیه من الحل والحرمه ذات التدرجات المتشابهه. وکل ذلک یؤکد أهمیه الرابطه الإیجابیه بینهم التی هی طاغیه على السلبیات إن وجدت، إذ الاختلاف بینهم اختلاف تنوع لا اختلاف تضاد، ییسر ذلک على الأمه سبل تطبیق الشریعه مما یقطع الطریق على شیاطین الإنس والجن فی إبعاد الناس عن الصراط المستقیم، ومن خلال هذا البحث ستتم الإشاره إلى الرابط بین الفقهاء العموم والخصوص مطلقاً، حیث إنّ الاختلاف بینهما اختلاف تنوع لا اختلاف تضاد، إنّ کثره وتعدد وتنوع مصادر الفقه ألقى بظلاله لیکون أکثر مرونه وأوسع مدى، وکما تجدى الإشاره إلى أنّ مصادر الفقه الأساسیه توقیفیه، لکن العقل یتدخل فی الاستنباط، ومن خلالها یظهر الارتباط الوثیق بین العقل والنقل، وعندها سیکون من المعلوم الهدف من الفقه والذی هو الوصول للسعاده بالواسطه، والوصول لمنظومه القیم (الحق، الجمال، الخیر)، والأهداف الموصوله بالمتفقه تشیر إلى سعیه إلى التزام الأوامر الإلهیه والضوابط العقلیه، والوقایه من الوقوع فیما لا یرضی الله، والبعد عن التشبه بالمذمومین. إنّ المعیار المتحکم فی الفقه مع اختلاف مدارسه هو مدى مطابقته لمراد الله سبحانه، ومن هنا فإنّ غرض الحوار الفقهی لیس نفی الآخر، وإنما الوصول للحق من غیر منازعه بل عن طریق المسامحه والمروءه، مع ما یترتّب علیها من نتائج مهمّه على صعید الفرد والمجتمع.

ترجمه ماشینی: تجلی ذات خداوند در دیدگاه ابن عربی و مایستر اکهارت یکی از مهم ترین و اساسی ترین اندیشه هایی است که دیگر پرسش های عرفانی به آن وابسته است. ابن عربی این موضوع را به گونه ای می داند که بیانگر ذات خداوند است، یعنی تجلی ذات خداوند و سایر عوالم به دلیل پنهان بودن او در این عوالم است که از انفاس رحمان (تجلی کامل الهی) ناشی می شود. . مایستر اکهارت نیز این امر را حقیقت همه چیز می داند و از ادراک الهی از خود سرچشمه می گیرد و این ادراک به همه چیزهایی سرازیر می شود که به وسیله آن ذات خداوند در کل اشیا اعم از انسان و روح و نور تجلی یافته است. ذات خداوند عشقی است که در تمام چیزهای جذب کننده به سوی او نفوذ می کند. پس تجلی و نهان در دیدگاه دو عارف دلیل بر دو آیه است (او اول و آخر و آشکار و غیب است و او به همه چیز داناست) و ما حتی از گردنش به او نزدیکتریم. رگ این تجلی و غیبت فقط مربوط به عوالم و موجودات نیست، بلکه شامل عالم مشهود، عالم غیب، منصب ها و حالات می شود. عارفان و سیاحان مقدس راز این تجلی و پنهان بودن ذات خداوند را، یعنی جهت گیری کامل به ذات خداوند بیان کردند، این رویکرد به عارف و مسافر مقدس آمادگی بیشتری می بخشد تا او را قادر به دریافت و انعکاس کند. کمال الهی هر چه بیشتر; به همین دلیل اهمیت حفظ این پنهانی و تداوم تجلی آن را توصیه می کنند.

وحی به مثابه ارتباط خالق هستی با پیامبران که زمینه را برای دریافت و ابلاغ پیام الاهی مهیا می سازد، پدیده ای مورد اتفاق میان ادیان است که به منظور درک و فحص آن، نیاز به خروج از محاسبات مادی و درک عالم معنا است؛ چرا که پدیده وحی در ارتباط با خالق هستی و پیامبران الاهی معنا می یابد و با واسطه گری فرشته وحی به تحقق می انجامد. با این زاویه دید، وحی پدیده ای فراتر از افق فکر و تعقل بشر است که بتوان آن را با ابزارهای علمی شناخت، ضمن این که قابل تجربه و تکرار نیز نمی باشد. در فرایند دریافت وحی، پیامبر در یک ارتباط ملکوتی به وسیله قلب نورانی اش حقایق را از جهان غیب می گیرد، بدون این که از اعضاء و حواس خود کمک بگیرد و برای دریافت آن نیروی فکر و تعقل خویش را دخالت دهد؛ لذا برخی معتقدند حقیقت وحی برای انسان مجهول است و نمی توان برای آن تعریف جامع و مانعی ارائه داد و در عین حال، آن چه ارائه شده برای آن است که ذهن انسان به این پدیده و ارتباط معنوی نزدیک شود. بنابراین امکان شناخت ماهیت وحی مستلزم آن نیست که اصل وحی و نبوت انبیاء مورد خدشه و انکار قرار گیرد؛ زیرا وحی و نبوت یک مسئله کلامی است که در آثار فلسفی و کلامی با براهین قطعی به اثبات رسیده است. در این پژوهش و با توجه به سیر تبیین شده، تلاش شد با کنکاشی تطبیقی از ادیان الاهی به ماهیت شناسی پدیده وحی پرداخته شود و برای این منظور از روش تحقیق کیفی از نوع مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و منابع دینی استفاده شد.