جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه جو مدرسه ها با گرایش به کارآفرینی در دانش آموزان پسر پایه های سوم متوسطه و پیش دانشگاهی شهر اهواز است. با توجه به ماهیت تحقیق، روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه های آماری مشتمل بر 162 کارمند مدرسه و 181 دانش آموز است که از طریق نمونه گیری طبقه بندی و خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه جو سازمانی (OCDQ) و پرسشنامه محقق ساخته روحیه کارآفرینی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی، و از طریق نرم افزار SPSS انجام شد. نتیجه ها نشان داد که شاخص های روحیه کارآفرینی (خلاقیت، عزت نفس، انگیزه پیشرفت، منبع کنترل درونی، آینده نگری و ریسک پذیری) در دانش آموزان از حد میانگین بالاتر است. همچنین بین برخی شاخص های جو سازمانی (یعنی صمیمیت، عدم جوشش، بازدارندگی) با روحیه کارآفرینی در سطح p<0.05 رابطه معناداری وجود دارد. اما بین سایر شاخص های جو سازمانی (یعنی روحیه کناره گیری، نفوذ، تاکید بر تولید، مراعات) با روحیه کارآفرینی رابطه معناداری وجود ندارد.

کیفیت زندگی کاری یکی از مهم ترین موضوعات مدیریت منابع انسانی سازمان هاست پژوهشگران در تحقیق حاضر رابطه بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی را در میان کارکنان آموزش و پرورش شهرستان یزد بررسی کرده اند. جامعه آماری این تحقیق را تمامی کارکنان سازمان آموزش و پرورش شهرستان یزد تشکیل می دهد. برای تعیین تعداد نمونه آماری، با استفاده از دستور برآورد حجم نمونه، شمار آماری 120 نفر به دست آمد. جهت دستیابی به هدف تحقیق آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی در بین کارکنان آموزش و پرورش یزد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج یافته های تحقیق درباره رابطه برخی ویژگی های فردی مانند سابقه خدمت و تحصیلات با تعهد سازمانی در جامعه بررسی شده، نشان داد که به طور در این نمونه آماری، کلی بین سابقه خدمت و تعهد سازمانی رابطه معناداری وجود ندارد.

پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی پیمایشی است که هدف آن بررسی زمینه های ایجاد سازمان یادگیرنده در آموزش و پرورش شهر سمنان بوده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهر سمنان به تعداد 1715 نفر بوده که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 313 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. یک پرسشنامه محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ 0.89 و دو چک لیست در این پژوهش استفاده شده اند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، جدول و نمودار) و آمار استنباطی (آزمون t و تحلیل عاملی) استفاده گردید و از تجزیه و تحلیل این نتایج حاصل گردید: 1- کارکنان از لحاظ برخورداری از ویژگی های سازمان یادگیرنده از نظر (قابلیت های فردی، یادگیری تیمی و الگوهای ذهنی) در وضعیت مطلوبی قرار دارند، اما از نظر (تفکر سیستمی و دورنمای مشترک) از وضعیت مطلوبی برخوردار نمی باشند. 2- آموزش و پرورش برای تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده دارای زیرساخت های فرهنگی مناسب می باشند، اما از زیرساخت های فیزیکی مناسب برخوردار نیست. 3- آموزش و پرورش برای تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده از امکانات آموزشی مناسب برخوردار نیست.

هدف پژوهش حاضر مطالعه قابلیت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی، و جامعه آماری کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 87-88 است. برای اجرای پژوهش تعداد 400 نفر نمونه از بین کلیه دانشجویان، با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب با حجم انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سنجش ویژگی های شخصیتی کارآفرینان ایرانی است که پایایی آن 0.92 و روایی همزمان آن 0.74 گزارش شده است. عمده ترین یافته های پژوهش عبارتند از: قابلیت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز از حد متوسط بالاتر بوده و بر اساس متغیرهای جنسیت، سال تحصیلی، دانشکده و گروه های پنجگانه (علوم انسانی، علوم پایه، مهندسی، کشاورزی و هنر) تفاوت معناداری نداشته است. اما بین قابلیت های کارآفرینی دانشجویان گروه های پنج گانه بالا در خرده مقیاس های نیاز به پیشرفت و تحمل ابهام، تفاوت معنادار مشاهده شده است. همچنین به زعم دانشجویان بین خرده مقیاس های کارآفرینی تفاوت معنادار وجود دارد. ضمن اینکه آموزش کارآفرینی در پرورش قابلیت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز موثر نبوده است، 0.84 آنان به کار کردن در کنار درس خواندن ابراز تمایل کرده اند.

یکی از رسالت های آموزش و پرورش همگانی، شکوفاسازی ظرفیت های هنری در مخاطبان یادگیری است. تولید هنری، نقد هنری، زیباشناسی و تاریخ هنر جهان و ایران به عنوان مولفه های پرورش هنری و موسیقی، نمایش و هنرهای تجسمی به عنوان ساختار محتوایی در کتاب های درسی آموزش هنر، از جمله موضوعاتی هستند که می توانند در پرورش توانمندی های بالقوه آدمی، مدنظر برنامه ریزان قرار گیرند. در این مطالعه که به شیوه تحلیل محتوا انجام شده است، کلیه کتاب های آموزش هنر دوره راهنمایی تحصیلی که در سال تحصیلی 88-1387 برای آموزش منتشر شده بودند، به عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. واحد ثبت به متن (مضمون)، تصویر و تمرین اختصاص داشت. کدگذاری به شیوه قیاسی و بر اساس مقوله های موضوعی و ساختاری آموزش هنر انجام شد. در جهت اعتباربخشی به فرایند کدگذاری، ده درصد از محتوا توسط ارزیاب دوم کدگذاری شد که میزان توافق برابر با 0.86 مشاهده شد. نتایج نشان داد که به ترتیب زیبایی شناسی، تولید هنری و تاریخ هنر در ایران و اسلام بیشترین ابعاد تربیت هنری، و طراحی و نقاشی، خوشنویسی و گرافیک، اولویت های نخست تا سوم را در ساختار محتوایی کتاب های دوره راهنمایی تحصیلی داشته است. نتیجه نشان دهنده آن است که ابعاد مهمی مانند موسیقی، هنرهای نمایشی، تاریخ هنر جهان و نقد هنری در آموزش هنر مورد غفلت و کم توجهی واقع شده اند.

هدف اصلی این مقاله بررسی ضرورت آموزش و توسعه مهارت های کارآفرینی برای دانشجویان رشته مدیریت آموزشی و ارایه الگوی آموزشی مناسب با اتکا به نظر خبرگی متخصصان می باشد. برای این منظور پرسشنامه ای تهیه و پس از تعیین روایی صوری و محتوایی و اطمینان از پایایی آن، داده ها از نمونه های مورد مطالعه 95 نفر (شامل 63 نفر دانشجو و 32 نفر عضو هیات علمی) که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌یی انتخاب شدند، جمع آوری شد. این داده ها با توجه به سوال های تحقیق و با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین، درصد و فراوانی) و آمار استنباطی (چون آزمون (T تک نمونه‌یی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه بدست آمده نشان داد که آگاهی دانشجویان از مبانی و مفاهیم کلیدی و مهارت های کارآفرینی در سطح پایین می باشد. و بر همین مبنا، اعضای هیات علمی بر ضرورت آموزش کارآفرینی تاکید داشتند. الگوی آموزشی مناسب برحسب مولفه هدف های آموزش کارآفرینی، طول دوره و شکل نظام، محتوای درسی، شیوه های آموزش با استفاده از نظر اعضای هیات علمی اعتباریابی شد. در نهایت بر اساس یافته های تحقیق، برنامه درسی کارآفرینی برای دانشجویان رشته مدیریت آموزشی پیشنهاد شد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رهبری مشترک و کار گروهی از دیدگاه اعضا هیات علمی دانشگاه اصفهان انجام شده است. روش انجام پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری تمامی اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 87- 1386 بود. پس از برآورد آماری و مشخص شدن حجم نمونه  80 نفر از اعضای هیات علمی با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شد. برای گردآوری داده های مورد نیاز از دو پرسشنامه رهبری مشترک کنو و ویتانن (2008) و کار گروهی انیل (1998) بهره گرفته شد. هر دو پرسشنامه از روایی محتوایی برخوردار بودند و میزان آلفای کرونباخ پرسشنامه ها به ترتیب 87 درصد و 92 درصد بود. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t تک متغیره، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که میانگین پاسخ به مولفه های رهبری مشترک از 91.1 تا 38.2 نوسان داشته است و میانگین نمره های کار گروهی 63.2 بوده است. بین مولفه های رهبری مشترک با کار گروهی رابطه معنادار وجود داشت و بیش ترین همبستگی بین مولفه همکاری با کار گروهی (p<0.50, r=0.383) بود. هم چنین نتایج رگرسیون نشان می دهد که همه مولفه های رهبری مشترک میزان واریانس کار گروهی روشن می کند که بیش ترین آن به مولفه همکاری و کم ترین آن به مولفه انگیزش متعلق بود.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه کیفیت چرخه آموزش کارکنان در چهار فرایند سیاستگذاری آموزشی، برنامه ریزی آموزشی، مدیریت اجرایی و ارزشیابی آموزشی دو دانشگاه شیراز و علوم پزشکی شیراز، از دیدگاه مدیران و کارکنان می باشد. حجم نمونه در گروه مدیران 140 نفر و در گروه کارکنان 200 نفر می باشد که اعضای نمونه در گروه کارکنان با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار این پژوهش بر اساس شاخص ها و استانداردهای کیفیت آموزش کارکنان در قالب چهار زیرمقیاس طراحی گردید که روایی محتوایی و روایی همگرایی و همچنین پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. در تحلیل سوالات این پژوهش نیز از آزمون آماری اندازه گیری مکرر استفاده شد. به طور کلی یافته های پژوهش نشان داد که بین دو دانشگاه در زمینه کیفیت هر چهار فرایند چرخه آموزش کارکنان تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین در دانشگاه شیراز فرایند مدیریت اجرایی در مقایسه با سه فرایند دیگر از کیفیت بالاتری برخوردار می باشد و فرایند ارزشیابی آموزشی نسبت به سه فرایند دیگر از کیفیت بسیار پایینی برخوردار می باشد و در دانشگاه علوم پزشکی فرایندهای سیاستگذاری آموزشی و مدیریت اجرایی از کیفیت بالاتری برخوردار می باشند و فرایند ارزشیابی آموزشی نسبت به سه فرایند دیگر از کیفیت بسیار پایینی برخوردار می باشد.

هدف از پژوهش توصیفی- همبستگی حاضر، بررسی رابطه بین ابعاد جو سازمانی و خلاقیت در معلمان مدارس ابتدایی شهر سمنان بوده است. 32 مدرسه ابتدایی و 210 معلم، نمونه آماری این پژوهش بود و در آن دو پرسش نامه جو سازمانی هوی و همکاران و پرسش نامه خلاقیت رند سیپ برای سنجش متغیرها استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش، میانگین بعد دستوری در مدارس مورد مطالعه، تا حدی بالا بود. بنابراین، رفتار مدیران در آن ها در حد مطلوب؛ باز نبوده است؛ ولی رفتار معلمان در این مدارس بازتر از رفتار مدیران درک شده است. بین دو شاخص رفتار مدیر و رفتار معلمان و بروز خلاقیت در معلمان در سطح 05.0 رابطه مثبت و معنی دار مشاهده شده است. بررسی رابطه شش بعد جو سازمانی با خلاقیت نیز، نشان داد که رابطه بعد همکارانه و تظاهر به اشتغال با خلاقیت معلمان معنی دار است.

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تاثیر روش های تدریس مبتنی بر ساخت و سازگرایی و روش سنتی بر پیشرفت تحصیلی در درس ریاضیات (1) دانش آموزان پسر سال اول متوسطه می باشد. روش تحقیق در این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر سال اول متوسطه شهرستان باغملک در سال 87-86 می باشد، که تعداد 50 نفر از آنها (دو کلاس) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب گردیدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش شامل آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی ریاضی بر اساس مطالب درس ریاضیات (1) و آزمون هوشی ریون می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی به همراه آزمون t گروه های مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که پیشرفت تحصیلی ریاضی گروه آزمایشی که با شیوه ساخت و سازگرایی آموزش دیده بودند، نسبت به گروه گواه که به روش سنتی آموزش داده شدند، بیشتر بوده و تفاوت بین میانگین های آنها از نظر آماری معنی دار است. همچنین در 4 خرده مقیاس مهارت های ریاضی (مدل سازی، فرضیه سازی، استدلال و حل مساله) دانش آموزان گروه آزمایش پیشرفت بهتری داشتند. در ضمن متغیر هوش دانش آموزان نیز کنترل گردید.