جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله به بررسی مناطق مختلف استان سیستان و بلوچستان از جهت وضعیت آموزش می پردازد. هدف این مقاله رتبه بندی مناطق و نواحی آموزشی از نظر میزان دستیابی دانش آموزان دختر و پسر مقاطع سه گانه تحصیلی به فرصت های آموزشی است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از داده های آماری آخرین سرشماری نفوس و جمعیت کشور بدست آمده است. از این رو سه نوع نابرابری در مورد استان سیستان و بلوچستان مشاهده می شود. نخست،‌ بین استان با میاگین کشوری، دوم، بین مناطق مختلف استان و سوم، میان دختران و پسران. این نابرابری، عموما در مقاطع تحصیلی بالاتر تشدید می شود. برای رتبه بندی مناطق و نواحی از شاخص انتخاب، ضریب جینی و منحنی لورنز استفاده شد و میزان دسترسی به فرصت های آموزشی در قالب پوشش تحصیلی واقعی، نرخ گذر تحصیلی، انجام گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که وضعیت آموزشی در استان هم در بین نواحی مختلف استان نابرابر است و هم تفاوت های جنسیتی قابل ملاحظه ای دیده می شود. افزون بر این وضعیت استان از میانگین کشوری نیز پایین تر است.

مطالعات انجام شده درمورد پدیده همسر آزاری حاکی ازآن است که خشونت دوران کودکی‏ در مردان همسر آزار زیاد است. در خانواده‏هایی که فرزندان کتک خوردن مادران خود را تجربه کرده‏اند، در بزرگسالی، دختران تمایل به ‏تحمل همسرآزاری دارند و پسران، کتک‏زدن همسر را حق قانونی خود می‏دانند.

اولین تلاش برای تاسیس مرکز مطالعات‌ و تحقیقات‌ زنان در دانشگاه تهران تقریبا از حدود سال 1373 آغازشد. فرایند نه‌چندان هموار راه‌اندازی این مرکز پژوهشی که هنوز هم در مراحل میانی آن هستیم، حدود هفت سال طول کشید. هدف این مقاله بازگویی چگونگی راه‌اندازی یک مرکز پژوهشی زنان در یک کشور در حال توسعه و مهم‌ترین ویژگی‌های این فرایند است. به‌عبارت دیگر توصیف مسایلی است که در جریان راه‌اندازی این مرکز تجربه شده‌است. دوره هفت‌ساله به سه بخش تفکیک می‌شود که با توجه به شرایط فرهنگی، اجتماعی و سیاسی متفاوت هر بخش، اقدامات هر بخش نیز به تناسب این شرایط پیش رفته‌است. دستاورد تلاش‌ها علاوه برتاسیس نهادی برای پژوهش در مورد مسایل زنان ایران، نشان‌دهندة دو ویژگی مهم کشورهای درحال
توسعه است: 1. برنامه‌ریزی‌های توسعه با تلفیق دو رهیافت اقدام از بالا به پایین و از پایین به بالا بیشتر به
موفقیت می‌انجامد. 2. توجه به مسایل زنان و تحول در وضعیت آنان در گرو مشارکت فعال زنان در سطوح عالی تصمیم‌گیری کشور است.

هدف کلی تحقیق حاضر، بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی مرتبط با میزان مشارکت زنان روستایی در مسایل و امور خانوادگی و فرا خانوادگی (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی) می باشد. مبنای نظری بر اساس متغیرهای الگویی «تالکوت پارسونز» و نظریات قشر بندی جنسیتی «راندال کالینز و جانت چفز» قرار گرفته است. برای اجرای پژوهش حاضر از دو روش اسنادی و میدانی (پرسشنامه) استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق شامل زنان بین 15 تا 65 سال مناطق روستایی استان زنجان بوده که با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران، تعداد 500 نفر از زنان مذکور به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد که در حدود 21 درصد از زنان، میزان مشارکت کم یا پایین در مسایل و امور خانوادگی و فرا خانوادگی (عرصه اجتماع) داشته و در مقابل حدود 25 درصد میزان مشارکت بالایی داشته اند و در این میان حدود 53 درصد از زنان از سطح مشارکت متوسط برخوردار بوده اند. نتایج تحلیل مسیر نشان می د هد که پایگاه اقتصادی و اجتماعی زنان از جمله متغیرهای کلیدی است که می تواند بر میزان مشارکت آنها (در دو بعد فرهنگ مشارکتی و رفتار مشارکتی) تاثیر قابل ملاحظه ای داشته باشد، یعنی با بالا رفتن پایگاه اقتصادی و اجتماعی زنان روستایی میزان مشارکت آنها به طور فزاینده ای بالا می رود.

هدف این پژوهش تحلیل نقش زنان در اقتصاد غیررسمی از طریق محاسبه ارزش افزوده خدمات‌ زنان خانه‌دار در منزل است که در شهر اردل بر روی 250 نفر زن متاهل انجام شده‌است. خدمات زنان خانه‌دار در منزل با توجه به تاثیر پاره‌ای از عوامل مانند سن، تحصیلات و شغل زن و شوهر، مدت ازدواج و بعد خانواده بررسی شده‌است. به این‌ منظور ابعاد مختلف فعالیت‌ زنان خانه‌دار مانند نگهداری از فرزندان، کمک به آموزش فرزندان، تهیه غذا، تمیزکردن منزل، خرید مایحتاج منزل، فعالیت صنایع‌دستی و تهیه و تولید فرآورده‌های غذایی و لبنی درنظرگرفته‌شده‌است.