جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات کودک آزاری بر ابعاد مختلف شخصیت دختران آزاردیده است که با استفاده از روش تحقیق علمی- مقایسه ای انجام شده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی (83-1382) و ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته کودک آزاری، پرسشنامه روانی کالیفرنیا، پرسشنامه چند محوری میلون-2، هوش آزمای ریون، مقیاس حافظه بالینی وکسلر و آزمون دقت بوناردل بوده است. نتایح تحقیق نشان داد که بین افراد آزاردیده و عادی به لحاظ حافظه تفاوت معناداری وجود دارد. اما میان دو گروه مورد مطالعه، به لحاظ هوش و دقت تفاوتی مشاهده نشد. همچنین دو گروه آزاردیده و عادی در جنبه های رفتار ضد اجتماعی، پرخاشگری، رفتار انفعالی- پرخاشگرانه، وابستگی به دارو و مواد مخدر با یکدیگر تفاوت دارند. یعنی بروز این گونه رفتارها در میان دختران آزار دیده بیشتر بوده است. در بعد عاطفی نیز به طور کلی دو گروه در ویژگیهای خویشتن داری، جامعه پذیری، احساس سلامتی، کارایی ذهنی، استعداد روانشناختی، سطح تحمل و استعداد کسب پایگاه با هم تفاوت دارند. اما در ویژگیهای خودپذیری، حضور اجتماعی، مردم پذیری، پیشرفت از طریق همنوایی، پیشرفت از طریق استقلال و مسئولیت پذیری با هم تفاوتی نداشته اند.

به منظور بررسی رابطه راه های مقابله تنیدگی با پیشرفت تحصیلی و جایگاه اجتماعی - اقتصادی نوجوانان دختربه عنوان متغیر مهم غیرشناختی، تعداد 328 دانش آموز دختر پایه سوم راهنمایی با روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای از مدارس راهنمایی جنوب، مرکز و شمال شهر تهران انتخاب شدند. داده ها با استفاده از آزمون مقابله با بحران و معدل آزمودنی ها گرد آوری شد و با روش واریانس چند متغیری و تک متغیری به درآمدند. نتایج، نشان دهنده وجود رابطه مثبت بین پیشرفت تحصیلی و مقابله ”مسئله مدار“  از یکسو و رابطه مثبت بین جایگاه اجتماعی–  اقتصادی و پیشرفت تحصیلی از دیگر سو بود. بین راه های مقابله با تنیدگی وجایگاه اجتماعی - اقتصادی رابطه ای معناداری مشاهده نشد.

مقاله حاضر برگرفته از یک پژوهش شبه آزمایشی است که با هدف بررسی تاثیر دو روش زوج درمانی رفتاری- شناختی و هیجان محور بر کاهش افسردگی زوجِ مرد نابارور شکل گرفته است. نمونه آماری شامل 30 زوج مرد نابارور از بین مراجعین کلینیک ناباروری کوثر بود که با روش نمونه گیری داوطلبانه در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شده و با استفاده از آزمون افسردگی بک II- مورد سنجش قرار گرفتند و داده های بدست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های استنباطی حاصل از آزمون غیر پارامتریک یومان ویتنی حاکی از این است که زوج درمانی رفتاری-شناختی با اطمینان 99 درصد بر کاهش افسردگی زوج مرد نابارور موثر است (P<0.01) اما روش زوج درمانی هیجان محور در تغییر میزان افسردگی معنادار نبوده است (P>0.05). همچنین یافته ها نشان می دهد که جنسیت تاثیر معناداری در میزان کارآیی دو روش زوج درمانی رفتاری-شناختی و هیجان محور بر کاهش افسردگی نداشته است و هر دو رویکرد بر زنان و مردان به گونه ای یکسان تاثیر می گذارد.(P>0.05)