آخرت شناسی در عصر سکولار: بررسی استفاده از آخرت شناسی در فلسفه هایدگر، بردایف و بلومنبرگ [پایان نامه انگلیسی] | کتابخانه مجازی الفبا

آخرت شناسی در عصر سکولار: بررسی استفاده از آخرت شناسی در فلسفه هایدگر، بردایف و بلومنبرگ [پایان نامه انگلیسی] | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
آخرت شناسی در عصر سکولار: بررسی استفاده از آخرت شناسی در فلسفه هایدگر، بردایف و بلومنبرگ [پایان نامه انگلیسی]
302 صفحه .
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
آخرت شناسی در عصر سکولار: بررسی استفاده از آخرت شناسی در فلسفه هایدگر، بردایف و بلومنبرگ [پایان نامه انگلیسی]
ویرایش اثر
عنوان دیگر : Eschatology in a Secular Age: An Examination of the Use of Eschatology in the Philosophies of Heidegger, Berdyaev and Blumenberg
مقطع تحصیلی رساله تحصیلی:
دکتری
رشته تحصیلی:
فلسفه
محل تحصیل رساله تحصیلی:
University of South Florida
تاریخ دفاع:
2013
پدیدآورندگان :
Lup, John R (نویسنده)
چکیده :
ترجمه ماشینی : موضوع آخرت شناسی عموماً به حوزه الهیات محدود می شود. با این حال، این موضوع بر بسیاری از زمینه های دیگر مانند سیاست و تاریخ تأثیر گذاشته است. این پایان نامه به بررسی این سوال می پردازد که چرا آخرت شناسی موضوع بحث در فلسفه قرن بیستم باقی مانده است. مفاهیم مرتبط با آخرت شناسی، مانند پایان زمان و امید به عصر اتوپیایی در آینده، تا حد زیادی در میان روشنفکران در عصر مدرن پیش‌فرض باقی ماندند. اما مارتین هایدگر، نیکلای بردیایف و هانس بلومنبرگ در فلسفه های خود به صراحت به این موضوع پرداختند. انگیزه این مطالعه عبارت هایدگر است که «خود هستی ذاتاً معاد شناختی است» که نشان دهنده مرکزیت سوژه در درک او از هستی است. این بیانیه به این پرسش منتهی شد که آیا آخرت شناسی نقش بیشتری در تفکر غربی ایفا می کند؟ همچنین این پرسش را در مورد رابطه میان آخرت شناسی و موضوعات فلسفی دیگر مانند غایت شناسی مطرح کرد. به دلیل انبوهی از مفروضات مربوط به معنای آخرت شناسی، فصل اول تعاریف کاری اساسی را ارائه می کند. برای به دست آوردن درک کافی از موضوع و پرداختن به استفاده از این اصطلاح در میان سه فیلسوف، لازم بود ببینیم که آخرت شناسی در اندیشه غربی چگونه درک می شود و بر اساس آن عمل می شود. فصل دوم به تاریخ معاد شناسی در غرب می پردازد و به این نتیجه می رسد که دو جریان کلی از اندیشه آخرت شناختی وجود دارد که توضیح می دهد چرا همچنان موضوعی برای فیلسوفان معاصر باقی مانده است. فصل سوم تا پنجم به چگونگی استفاده از آخرت شناسی توسط هایدگر، بردیایف و بلومنبرگ می پردازد. هر یک از این موضوع به طرق مختلف استفاده کردند: زیرا آخرت شناسی هایدگر وجود دازاین را تشکیل می دهد. آینده نگری ("مسیر رو به جلو") شرطی است دازاین به عنوان یک کلیت. دازاین «به سوی پایان بودن» یا «به سوی مرگ» است. بردیایف سنت آخرت شناختی را با دستاوردهای فلسفی ترکیب می کند و «متافیزیک آخرت شناختی» را ارائه می دهد. او آخرت‌شناسی را از غایت‌شناسی که بر ضد غایت‌شناسی استدلال می‌کند متمایز می‌کند و خاطرنشان می‌کند که فقط یک آخرت‌شناسی «شخص‌گرا» می‌تواند مشکلات دوگانگی و عینیت‌سازی را حل کند. بلومنبرگ با هایدگر و بردیایف با ارائه یک ارزیابی منفی از باور آخرت شناختی در غرب که مدعی است عصر سکولار مدرن نتیجه یک معاد شناسی شکست خورده است، متفاوت است. نتیجه‌گیری این اثر به دنبال ادعای چارلز تیلور در «عصر سکولار» است که «احساس ما از جایی که هستیم تا حدی با داستانی از چگونگی رسیدن به آنجا تعریف می‌شود». نتیجه این است که آخرت شناسی، در بیشتر اندیشه های غربی، عمدتاً به عنوان پیش فرضی برای درک زمان و تاریخ عمل می کند. گذار از مفهوم خطی زمان به مفهوم چرخه ای تا حدودی عصر سکولار مدرن را تعریف می کند. مفهوم زمان آینده یک بعد مهم و اغلب نادیده گرفته شده از درک هرمنوتیکی است. تأثیر مستمر تفکر آخرت شناختی در تاریخ غرب توضیح می دهد که چرا فیلسوفان مورد بررسی در این اثر به معاد شناسی می پردازند و نشان می دهد که تأثیر آن بر اندیشه فلسفی احتمالاً در آینده کاهش نخواهد یافت. the topic of eschatology is generally confined to the field of theology. however, the subject has influenced many other fields, such as politics and history. this dissertation examines the question why eschatology remained a topic of discussion within twentieth century philosophy. concepts associated with eschatology, such as the end of time and the hope of a utopian age to come, remained largely background assumptions among intellectuals in the modern age. martin heidegger, nicolai berdyaev, and hans blumenberg, however, explicitly addressed the subject in their philosophies. the impetus of this study is heidegger's statement, "being itself is inherently eschatological," which indicates the centrality of the subject in his understanding of being. this statement led to the question whether eschatology played a larger role in western thought. it also raised the question concerning the relationship between eschatology and other philosophical subjects such as teleology. because of the multitude of assumptions concerning the meaning of eschatology, chapter one provides essential working definitions. in order to obtain a sufficient understanding of the topic and address the use of the term among the three philosophers, it was necessary to see how eschatology was understood and acted upon in western thought. chapter two addresses the history of eschatology in the west and concludes that there are two general streams of eschatological thought that explains why it continued to remain a subject for contemporary philosophers. chapters three through five address how eschatology was used by heidegger, berdyaev, and blumenberg respectively. each utilized the subject in different ways: for heidegger eschatology constitutes dasein's existence. futurity ("forward-directedness") is a condition dasein as a totality. dasein is "being-toward-the-end" or "toward-death." berdyaev combines the eschatological tradition with philosophical achievements and offers an "eschatological metaphysics." he distinguishes eschatology from teleology arguing against teleology, noting that only a "personalist" eschatology can solve the problems of dualism and objectification. blumenberg differs from heidegger and berdyaev by offering a negative evaluation of eschatological belief in the west contending that the modern secular age is the result of a failed eschatology. the conclusion of this work follows charles taylor's contention in a secular age that "our sense of where we are is crucially defined in part by a story of how we got there." the conclusion is that eschatology, throughout most of western thought, functioned largely as a background assumption for understanding time and history. the transition from the linear concept of time to a cyclical concept defines in part the modern secular age. the notion of future time is an important and often neglected dimension of hermeneutic understanding. the continued influence of eschatological thought in western history explains why the philosophers under consideration in this work address eschatology and signals that its influence upon philosophical thought is not likely to diminish in the future.
منابع دیجیتالی مرتبط :
متن کامل پایان نامه
نویسنده :
John R. Lup, Jr
زبان :
انگلیسی
منبع اصلی :
https://digitalcommons.usf.edu/etd/4532/
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پ:پایگاه پایان نامه
یادداشت :
Keywords : Philosophy, Blumenberg , Berdyaev, Heidegger, Being, Future, Hermeneutics, Progress, Secularization, Teleology
توضیحات فیزیکی اثر :
302 صفحه .
نوع منبع :
رساله تحصیلی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال