چکیده :
چکیده ماشینی :
ارسطو در الهیات آکویناس به بررسی نقش مفاهیم، اصول و مضامین ارسطویی در الهیات توماس آکویناس می پردازد.
هر فصل به بررسی اهمیت دریافت الهیات آکویناس از ارسطو در حوزه الهیات مرکزی می پردازد: تثلیث، فرشتگان، روح و بدن، شریعت موزاییک، فیض، خیریه، عدالت، تفکر و عمل، مسیح، و مقدسات.
به طور کلی، مقالات بر summa theologiae تمرکز دارند، اما برخی از آنها در مجموعه آکویناس گسترده تر است.
برای مدتی بیش از هر چیز تأثیر ارسطو بر فلسفه آکویناس بوده است که مرکز توجه بوده است.
شاید در واکنش به نوتومیسم فلسفی، یا شاید به این دلیل که این تأثیر ارسطویی دیگر نیازی به نشان دادن به نظر نمی رسد، نقش ارسطو در الهیات آکویناس در حال حاضر کمتر از استفاده آکویناس از سایر مقامات (اعم از کتاب مقدس یا پدران خاص) مورد توجه الهیات قرار می گیرد.
در حوزه های خارج از اخلاق کلامی.
در واقع، در برخی محافل الهیات، تأثیر ارسطو بر الهیات آکویناس دیگر به خوبی درک نشده است.
خوانندگان در اینجا با مضامین بزرگ ارسطویی، مانند فعل و قدرت، خدا به مثابه فعل محض، جوهر و وجود، قدرت و نسل، تغییر و حرکت، علیت چهارگانه، صورت و ماده، انسان شناسی هیلومورفیک، ساختار عقل، رابطه بین معرفت مواجه خواهند شد.
و اراده، خوشبختی و دوستی، عادات و فضایل، تفکر و عمل، سیاست و عدالت، بهترین شکل حکومت، و مالکیت خصوصی و خیر عمومی.
ده مقاله در این کتاب دریافت آکویناس از ارسطو در الهیات خود را از دیدگاه های مختلف شامل می شود: تاریخی، فلسفی، و کلامی سازنده.
aristotle in aquinas's theology explores the role of aristotelian concepts, principles, and themes in thomas aquinas's theology.
each chapter investigates the significance of aquinas's theological reception of aristotle in a central theological domain: the trinity, the angels, soul and body, the mosaic law, grace, charity, justice, contemplation and action, christ, and the sacraments.
in general, the essays focus on the summa theologiae, but some range more widely in aquinas's corpus.
for some time, it has above all been the influence of aristotle on aquinas's philosophy that has been the center of attention.
perhaps in reaction to philosophical neo-thomism, or perhaps because this aristotelian influence appears no longer necessary to demonstrate, the role of aristotle in aquinas's theology presently receives less theological attention than does aquinas's use of other authorities (whether scripture or particular fathers), especially in domains outside of theological ethics.
indeed, in some theological circles the influence of aristotle upon aquinas's theology is no longer well understood.
readers will encounter here the great aristotelian themes, such as act and potency, god as pure act, substance and accidents, power and generation, change and motion, fourfold causality, form and matter, hylomorphic anthropology, the structure of intellection, the relationship between knowledge and will, happiness and friendship, habits and virtues, contemplation and action, politics and justice, the best form of government, and private property and the common good.
the ten essays in this book engage aquinas's reception of aristotle in his theology from a variety of points of view: historical, philosophical, and constructively theological.