Absolute Divine Providence and its Relation with Human Volition, with an Emphasis on Allāmeh Ṭabāṭabā’ī’s Thought | کتابخانه مجازی الفبا

Absolute Divine Providence and its Relation with Human Volition, with an Emphasis on Allāmeh Ṭabāṭabā’ī’s Thought | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
Absolute Divine Providence and its Relation with Human Volition, with an Emphasis on Allāmeh Ṭabāṭabā’ī’s Thought
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
Absolute Divine Providence and its Relation with Human Volition, with an Emphasis on Allāmeh Ṭabāṭabā’ī’s Thought
ویرایش اثر
عنوان دیگر : مشیت مطلق الهی و رابطه آن با اراده انسان با تأکید بر اندیشه علامه طباطبایی
چکیده :
the issue of divine providence and its relation with human volition is among the issues which dates back to the advent of human kind and has been raised as an essential issue of humans for a long time and much is written and said about it in the works of tradition, dialectical theology, philosophy, and exegesis of islamic scholars. the verses of the noble qur’ān are of two types regarding the providence and volition of god, human volition, and the extent of god’s direct or indirect interference in the being and creation system: one type of verses, obviously, attributes all diverse affairs and phenomena of the universe directly to god and is in such a way that has considered god as the only effective factor in the genesis of beings and the management of human and other creatures’ affairs. the second type emphasizes the volition and the unique role of human in the creation system, specially his fate, and attributes the acts of natural agents, especially humans, to human himself, and holds him responsible for his acts; as a result, god has specified duties for him and has given him promises. the study at hand has focused on explaining verses and proposing and comparing different viewpoints and opinions of islamic tradition scholars, theologians, philosophers, and especially allāmeh ṭabāṭabā’ī’s viewpoint to reach a common ground between these two types.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF مراجع
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
علامه طباطبایی: سید محمدحسین طباطبایی
متکلمان و سایر شخصیت ها :
علامه طباطبایی
نویسنده :
Muḥammad Taqī Dīyārī Bīdgolī; Alī Allah Bedāshtī; Muḥammad Ibrāhīm Alīzādeh
زبان :
انگلیسی
منبع اصلی :
https://jcis.ut.ac.ir/article_65954_914e158548c0318cb59d0d015fe0dc5f.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (Journal of Contemporary Islamic Studies- سال 2019- دوره 1- شماره Issue 1- از صفحه 19 تا 34)
یادداشت :
Keywords
Divine volition Human volition determinism The Noble Qur’ān Allāmeh Ṭabāṭabā’ī. 
نوع منبع :
مقاله
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال