چکیده :
ترجمه ماشینی :
تعداد کمی از دانشگاهیان قرن بیست و یکم این ادعای عرفان را جدی می گیرند که ما از یک واقعیت «درونی» بالاتر یا بیشتر یا خدا آگاهی مستقیم داریم.
اما عرفان فلسفی استدلال می کند که فیلسوفان برجسته ادوار پیشین مانند افلاطون، g.
w.
f.
هگل، لودویگ ویتگنشتاین و آلفرد نورث وایتهد در واقع همه عرفای فلسفی بودند.
این کتاب در مورد نسخه های عمده عرفان فلسفی که از افلاطون شروع می شود بحث می کند.
این نشان می دهد که چگونه چارچوب واقعیت درونی بالاتر یا درونی عرفان به طبیعت، آزادی، علم، اخلاق، هنر، و یک دین عقلانی در حال شکل گیری اجازه می دهد تا با یکدیگر کار کنند و نه در تضاد با یکدیگر.
این گونه است که عرفان فلسفی روابط واقعیت با ارزش، عقلانیت با اخلاق و بقیه را درک می کند.
و به همین دلیل است که تصور افلاطون از صعود یا روی آوردن به درون به یک واقعیت درونی بالاتر یا درونی تر، چهره های اصلی در فلسفه، دین و ادبیات مانند ارسطو، فلوطین، سنت آگوستین، دانته آلیگری، امانوئل کانت، هگل، ویلیام وردزورث را به شدت جذب کرده است.
رالف والدو امرسون، امیلی دیکنسون، وایتهد، و ویتگنشتاین.
عرفان فلسفی والاس این رشته مرکزی از فلسفه و فرهنگ غرب را به شیوه ای منحصر به فرد در تحقیقات اخیر مورد توجه قرار می دهد.
few twenty-first century academics take seriously mysticism's claim that we have direct knowledge of a higher or more "inner" reality or god.
but philosophical mysticism argues that such leading philosophers of earlier epochs as plato, g.
w.
f.
hegel, ludwig wittgenstein, and alfred north whitehead were, in fact, all philosophical mystics.
this book discusses major versions of philosophical mysticism beginning with plato.
it shows how the framework of mysticism's higher or more inner reality allows nature, freedom, science, ethics, the arts, and a rational religion-in-the-making to work together rather than conflicting with one another.
this is how philosophical mysticism understands the relationships of fact to value, rationality to ethics, and the rest.
and this is why plato's notion of ascent or turning inward to a higher or more inner reality has strongly attracted such major figures in philosophy, religion, and literature as aristotle, plotinus, st augustine, dante alighieri, immanuel kant, hegel, william wordsworth, ralph waldo emerson, emily dickinson, whitehead, and wittgenstein.wallace's philosophical mysticism brings this central strand of western philosophy and culture into focus in a way unique in recent scholarship.