نفس و مراتب آن در عرفان نظري ابن عربي و فلسفه صدرايي | کتابخانه مجازی الفبا

نفس و مراتب آن در عرفان نظري ابن عربي و فلسفه صدرايي | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
نفس و مراتب آن در عرفان نظري ابن عربي و فلسفه صدرايي
کتابخانه مجازی الفبا
‫1394
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
نفس و مراتب آن در عرفان نظري ابن عربي و فلسفه صدرايي
ویرایش اثر
تاریخ دفاع:
---
پدیدآورندگان :
مروج, ‫محمدرضا (نویسنده)
وضعیت نشر :
‫قم ، ‫مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، جامعة المصطفی العالمیة ، ‫1394
چکیده :
‫اين نوشتار در صدد تعريف نفس انساني و تبيين مراتب و سير تکاملي آن بر اساس ديدگاه مکتب عرفاني ابن عربي و حکمت متعاليه ملاصدراست. فيلسوفان مشائي نفس انسان را به صورت يک ذات مجرد مي‌دانند که آفريده شده و تا آخر نيز به همين صورت باقي مي‌ماند و تنها از نظر کمالات ثانويه و عوارض و اوصاف، قابل تغيير و تحول است. عرفا و حکماي حکمت متعاليه بر خلاف آنها معتقدند: انسان تنها موجودي است که مي‌تواند به تمام مراتب کمال برسد. از نظر ملاصدرا نفس به عين حدوث بدن حادث مي‌شود، نه پيش از آن؛ زيرا نفس صورت بدن است. سپس به تدريج در نتيجه حرکت جوهري سير استکمالي خود را مي‌پيمايد؛ تا اينکه به مقام تجرد برسد. اما نفس، هم در حدوث و هم در اين سير استکمالي نيازمند بدن است. البته از نظر ملاصدرا نفس در حدوث جسماني، اما در بقا روحاني است. عرفا مانند ابن عربي، به جاي نفس واژه روح را به کار مي‌برند. آنان روح را هم حادث مي‌دانند و هم قديم؛ ليکن قديم بودن روح از جهت وجود اجمالي همه ارواح به نحو وحدت در نزد علت آنهاست؛ نه اينکه آنان معتقد به وجود مستقل و منفصل ارواح انساني باشند. در رابطه با کمال نفس، ملاصدرا از راه حرکت جوهري، استکمال را ثابت کرده؛ ولي عرفا با فرضيه تجدد امثال، آن را به اثبات رسانده‌اند.گرچه ميان اين دو نظريه تفاوت‌هايي وجود دارد، ولي هر دو در اين نتيجه مشترک‌اند که عالم هستي ثبات و سکون ندارد. نويسنده پس از بيان ديدگاه‌ها در باره سير تکاملي نفس، به مراتب نفس و موضوع وحدت يا کثرت نفس مي‌پردازد و بيان مي‌دارد: برخي نفوس را متعدد مي‌دانند و برخي به وحدت نفس قائل‌اند؛ لذا قائلان به وحدت نفس، نفس نباتي، حيواني و انساني را مراتب مختلف يک حقيقت واحد ذکر کرده‌اند. از نظر افلاطون، هر انساني به تنهايي سه نفس نباتي، حيواني و انساني دارد و اين نفوس هر کدام وظايف خاصي را ايفا مي‌کنند. در مقابل، حکماي مشاء معتقدند که انسان يک نفس بيشتر ندارد؛ همراه با قواي گوناگوني که در خدمت اويند. بنابر اين، کار نفس با کار قوا متفاوت است. از نظر ملاصدرا بين نفس و قواي آن ارتباط وثيق غير قابل تفکيک وجود دارد. او اين ارتباط را شأنيه مي‌داند؛ به اين معنا که در عين واحد بودن، مي‌تواند خود را در شئون مختلف، متمايز نشان دهد.
کلید واژه اصلی :
عرفان نظری
متکلمان و سایر شخصیت ها :
ابن عربی , ملاصدرا شیرازی
نویسنده :
‫محمدرضا مروج
زبان :
فارسی
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایان نامه های مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
یادداشت :
‫محمدرضا مروج
توضیحات اضافی :
---
نوع منبع :
رساله تحصیلی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال