جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عبارت "معنی زندگی" برای بسیاری از افراد یک مفهوم عجیب و غریب است. اما در کتاب معنای زندگی منتقد مشهور تری ایگلتون ، نگاه جدی یا اغلب سرگرم کننده به سوال می کند و پاسخ شگفت آور خود را ارائه می دهد. ایگلتون ابتدا بررسی می کند که قرن ها متفکران و نویسندگان - از مارکس و شوپنهاور گرفته تا شکسپیر ، سارتر و بکت - به سوال نهایی معنا پاسخ داده اند. با این حال وی اظهار می دارد که این مسئله در دوران مدرن فقط مسئله ساز است. اما به جای مقابله با آن ، بسیاری از ما با پر کردن زندگیمان از همه چیز از فوتبال گرفته تا روابط جنسی ، علم و ... ، با احساس بی معنایی و پوچی در زندگی خود کنار می آییم. از طرف دیگر ، ایگلتون خاطرنشان می کند ، بسیاری از افراد تحصیل کرده معتقدند که زندگی یک حادثه تکاملی است که معنای ذاتی ندارد. . ایگلتون این دیدگاه از معنا را مورد بررسی قرار می دهد و نتیجه می گیرد که این دیدگاه ناتوان است. او در عوض استدلال می کند که معنای زندگی راه حلی برای یک مسئله نیست بلکه مسئله زندگی به روشی معین است. این متافیزیکی نیست بلکه اخلاقی است. این چیزی جدا از زندگی نیست ، بلکه چیزی است که باعث می شود زندگی ارزش پیدا کند یعنی کیفیت ، عمق ، فراوانی و شدت زندگی. در اینجا بحثی درخشان از مسئله ی معنا توسط یک متفکر برجسته مطرح شده است با پایان بندی ای بسیار جدی در ذهنش. ایگلتون در کتاب معنای زندگی فلسفه ، ادبیات و منطق را به هم می آمیزد و با ترکیب این سه فلسفه ی زندگی را برای مخاطبانش شرح می دهد.

عبارت "معنی زندگی" برای بسیاری از افراد یک مفهوم عجیب و غریب است. اما در کتاب معنای زندگی منتقد مشهور تری ایگلتون ، نگاه جدی یا اغلب سرگرم کننده به سوال می کند و پاسخ شگفت آور خود را ارائه می دهد. ایگلتون ابتدا بررسی می کند که قرن ها متفکران و نویسندگان - از مارکس و شوپنهاور گرفته تا شکسپیر ، سارتر و بکت - به سوال نهایی معنا پاسخ داده اند. با این حال وی اظهار می دارد که این مسئله در دوران مدرن فقط مسئله ساز است. اما به جای مقابله با آن ، بسیاری از ما با پر کردن زندگیمان از همه چیز از فوتبال گرفته تا روابط جنسی ، علم و ... ، با احساس بی معنایی و پوچی در زندگی خود کنار می آییم. از طرف دیگر ، ایگلتون خاطرنشان می کند ، بسیاری از افراد تحصیل کرده معتقدند که زندگی یک حادثه تکاملی است که معنای ذاتی ندارد. . ایگلتون این دیدگاه از معنا را مورد بررسی قرار می دهد و نتیجه می گیرد که این دیدگاه ناتوان است. او در عوض استدلال می کند که معنای زندگی راه حلی برای یک مسئله نیست بلکه مسئله زندگی به روشی معین است. این متافیزیکی نیست بلکه اخلاقی است. این چیزی جدا از زندگی نیست ، بلکه چیزی است که باعث می شود زندگی ارزش پیدا کند یعنی کیفیت ، عمق ، فراوانی و شدت زندگی. در اینجا بحثی درخشان از مسئله ی معنا توسط یک متفکر برجسته مطرح شده است با پایان بندی ای بسیار جدی در ذهنش. ایگلتون در کتاب معنای زندگی فلسفه ، ادبیات و منطق را به هم می آمیزد و با ترکیب این سه فلسفه ی زندگی را برای مخاطبانش شرح می دهد.

ایگلتون در این کتاب می‌کوشد دست به دست مارکس، نیچه، فروید و ویتگنشتاین بدهد تا ما را از حقیقت ماتریالیسمی که بر فعالیت‌های جسمانی زندگی هرروزه‌مان حاکم است و همواره از پیش بدان پایبند بوده‌ایم آگاه سازد. به این ترتیب به فرایندی پی می‌بریم که طی آن تاریخ طبیعی صورت‌های زندگی‌مان ما را وارد نوعی همبستگی جسمانی با یکدیگر می‌کند. شرح‌وبسط این فرایند به قلمرو پر زدوخورد سیاست شکل می‌دهد. نثر درخشان و کم‌نظیر ایگلتون بر این وعده صحه می‌گذارد که یک زندگی حقیقتاً مشترک ـ که همان زندگی معمول هرروزه باشد ـ برای موجوداتی همچون ما همچنان ممکن و در دسترس است.

ایگلتون در این کتاب می‌کوشد دست به دست مارکس، نیچه، فروید و ویتگنشتاین بدهد تا ما را از حقیقت ماتریالیسمی که بر فعالیت‌های جسمانی زندگی هرروزه‌مان حاکم است و همواره از پیش بدان پایبند بوده‌ایم آگاه سازد. به این ترتیب به فرایندی پی می‌بریم که طی آن تاریخ طبیعی صورت‌های زندگی‌مان ما را وارد نوعی همبستگی جسمانی با یکدیگر می‌کند. شرح‌وبسط این فرایند به قلمرو پر زدوخورد سیاست شکل می‌دهد. نثر درخشان و کم‌نظیر ایگلتون بر این وعده صحه می‌گذارد که یک زندگی حقیقتاً مشترک ـ که همان زندگی معمول هرروزه باشد ـ برای موجوداتی همچون ما همچنان ممکن و در دسترس است.

ترجمه ماشینی : تفاله زمین -- به انقلاب خیانت شد -- ایمان و عقل -- فرهنگ و بربریت. از یک سو، ایگلتون آنچه را که دیدگاه "خرافاتی" بیشتر خداناباوران و آگنوسیست ها نسبت به خدا می نامد را ویران می کند و به جای آن عرضه می کند. روایتی انقلابی از انجیل مسیحی از سوی دیگر، او به خیانت به این انقلاب توسط مسیحیت نهادینه حمله می کند. پس در اینجا شادی کمی وجود دارد، نه برای تیپ ضد خدا - به ویژه ریچارد داوکینز و کریستوفر هیچنز - و نه برای بسیاری از معتقدان متعارف. --از توضیحات ناشر.