جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده (فارسی): پرسش از بنیاد فلسفه به عنوان دانش پرسش های بنیادین طریقی است که هم ما را به فهم راستین چیستی آن به مثابه اساسی ترین مسأله فلسفه رهنمون می شود و هم بنیادهایی که تفکر فلسفی هستی خود را مدیون آنهاست تبیین می کند. جستجوی پاسخ این پرسش در هستی شناسی ارسطو به عنوان تجربه ای اصیل در تاریخ متافیزیک ما را با این حقیقت مواجه می کند که وی به خاطر دو امر به فلسفه پرداخت: مسأله زندگی و مسأله حقیقت. او بر آن بود که فلسفه هم زندگی ایدئال و هم حقیقت بنیادین را برای ما به ارمغان می آورد. زندگی واقعی زیستن و عمل به مقتضای ذات است و چون ذات انسان عقل اوست زندگی شایسته ی وی حیات عقلانی است و فلسفه به عنوان برترین تعقل زندگی راستین است. از سوی دیگر حقیقت بنیادین جهان که با شناخت آن واقعیت هستی تبیین می شود وجود است و فلسفه به عنوان دانش وجود رسالت شناخت و تبیین هستی را دارد. از این رو تلاش برای درک بنیادهای متافیزیک نزد ارسطو به عنوان تجسم راستین زندگی و دانش فلسفی راهی شایسته است جهت آغاز تفکر جدی و ژرف برای بررسی امکان های جدید در طرح پرسش از چرایی فلسفه.

افلاطون مانند هر اندیشمند دیگری مرتکب اشتباهاتی شده است. بعضی از این مغالطات آگاهانه و بعضی دیگرناآگاهانه اند.مغالطات آگاهانه با اهداف مختلفی صورت گرفته اند. برخی به منظور تنبه خاطر مخاطب و برخی دیگر به ضرورت مسیر دیالکتیکی اندیشه افلاطون.گاهی نیز مغالطات به نحو زیرکانه ای در لوای طرح محاوره ای و نمایشی اثر گنجانده شده اند.بخش زیادی از مغالطات را تناقض ساختاری،عدم رعایت حد وسط ، ابهام معنایی،تمثیل نابجا،استقراءناقص و تعمیم ناروا تشکیل می دهد.مغالطات در ترتیب تاریخی محاورات سیر نزولی دارندوبعضی از آنها یادرمحاورات دیگر رفع می شوندویا با تفاسیری قابل توجیهند. کثرت مغالطات در آثار افلاطون نمی تواند از او یک سفسطه گر بسازد.افلاطون هم به لحاظ اصول فکری ونظریاتش در مقابل سوفسطاییان قرار داردوهم به لحاظ هدفش از مغالطات آگاهانه .او به حقیقتی واحد و مستقل از پندارها قائل است وغرضش نزدیکی به آن است نه به اشتباه افکندن مخاطب؛چیزی که هرگز مورد تایید سوفسطاییان نیست.