جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اراده برای تصور، سه گانه جی.ال.شلنبرگ در فلسفه دین را تکمیل می کند، به دنبال کتاب تحسین شده او Prolegomena to a Philosophy of Religion و The Wisdom to Doubt. این کتاب نشان دهنده یک معکوس قابل توجه در درک ما از امکان ایمان دینی است. در جایی که آثار دیگر شک دینی را بن‌بست می‌دانند، اراده برای تصور استدلال می‌کند که شک‌گرایی تنها نقطه‌ای است که می‌توان از آن شروعی مناسب در تحقیق دینی - و در خود دین - داشت. از نظر شلنبرگ، ناپختگی ما به عنوان یک گونه نه تنها باور دینی موجه را غیرممکن می کند، بلکه زمینه مناسبی را برای نوعی پاسخ ایمانی مبتنی بر تخیل و نه باور، نه به خداباوری، بلکه به سمت غایت گرایی، یعنی قلب دین، فراهم می کند. او نشان می‌دهد که این شکل جدید و غیرباورانه ایمان، کاملاً می‌تواند یک زندگی دینی معتبر را تغذیه کند و در عین حال امکان تحقیق در مورد راه‌های پالایش ایده عمومی را که تعهدات آن را شکل می‌دهد، می‌دهد. یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد کتاب شلنبرگ، ادعای او است که به تفصیل توسعه یافته است، مبنی بر اینکه استدلال‌های مؤمنان ناموفق می‌توانند با موفقیت به عنوان استدلال‌هایی برای ایمان تخیلی بازنویسی شوند. شلنبرگ استدلال می کند که از شکست عقلانی اشکال سنتی باور دینی، اراده برای تصور، شکل غیرمتعارف دین را به گونه ای که امروزه وجود دارد و ما امیدواریم که تکامل پیدا کند، به گونه ای بهتر سازگار می کند.

ترجمه ماشینی: الهیات در مورد جایگاه اروتیسم در دگرگونی نجات بخش مردان و زنان، حتی خود کیهان، چه می گوید؟ اروس، به نوبه خود، چگونه عمل الهیاتی را القا می کند و مبانی اعتقادی را تغییر می دهد؟ این کتاب با پرهیز از مسیر فرسوده اخلاقی سازی جنسی، در عین حال که قاطعانه از اصرار تأثیرگذار آندرس نیگرن مبنی بر اینکه آگاپ مسیحی نباید هیچ ربطی به اروس دنیوی داشته باشد، فاصله می گیرد، این کتاب به کاوش در قلمروی کاملاً ناشناخته در قلمرو اروتیک الهیاتی می پردازد. زهد، عرفان، اغوا کننده، وجد - اینها مکان هایی هستند که می توان الهی و شهوانی را به هم نزدیک کرد و عشق و میل به در هم آمیختن را دید. این جلد با دعوت و اجرای یک اغواگری متقابل از رشته ها، فیلسوفان، مورخان، علمای کتاب مقدس و الهی‌دانان وارد یک گفتگوی پرشور می‌شوند که از حدود ارتدکس‌های متعارف، اعم از اعتقادی یا انضباطی عبور می‌کند. به دنبال گشایش های جدیدی برای ظهور میل، عشق و لذت است، در حالی که درک مشترک از این اصطلاحات را به چالش می کشد. در نقطه‌ای که امید به رستگاری به‌طور متناقضی امنیت موضوعات را به خطر می‌اندازد، به‌ویژه موضوعات الهیاتی را به خطر می‌اندازد، با گشودن آن‌ها در برابر تجاوزات اروس که در آن مرزها، زمانی که فراتر رفت، به مکان‌هایی برای امکان ظهور تبدیل می‌شوند. مرتب شده در خوشه های موضوعی، به طور سیال در میان و بین سنت های متنی پیشامدرن و پست مدرن حرکت می کند - از افلاطون تا امرسون، آگوستین به کریستوا، مکتیلد تا ماتوسو، شولامیت تا مولی بلوم، زوهر تا رمز داوینچی. با این کار، آن‌ها دامنه‌های عالی نظریه را با واقعیت‌های سخت سیاست، تعالی بی‌کران خداوند را با گذرا بودن مادیت پیوند می‌دهند.

ترجمه ماشینی: این کتاب این پرسش را مطرح می‌کند که چه چیزی در مرز فلسفه قرار دارد. نویسندگان از طریق مطالعات دقیق زندگی و آثار موریس مرلوپونتی پدیدارشناس فرانسوی، یکی از میان رشته‌ای‌ترین فیلسوفان قرن بیستم را بررسی می‌کنند که اندیشه‌هایش با هنر، روان‌شناسی، ادبیات، ایمان و فلسفه تلاقی داشته و به آن کمک کرده است. همانطور که این مقالات نشان می‌دهند، آثار مرلوپونتی مرزهای رشته‌ای سنتی را بر هم می‌زند و خوانندگانش را وادار می‌کند تا بپرسند که دقیقاً چه چیزی فلسفه و سایرین را تشکیل می‌دهد. این جلد شامل مقالاتی از یک تیم بین‌المللی متشکل از پدیدارشناسان برجسته، نظریه‌پردازان هنر، الهی‌دانان، مورخان فلسفه و فیلسوفان ذهن است. و صدایی را که در بسیاری از مکالمات در سراسر رشته های دانشگاهی صحبت می شود، بزرگ می کند. هرکسی که به پدیدارشناسی، نظریه و تاریخ هنر، علوم شناختی، فلسفه ذهن، و فلسفه دین علاقه مند باشد، با مقالاتی که در این تلاش مهم در فلسفه بین رشته ای گنجانده شده است، به چالش کشیده و درگیر خواهد شد.

ترجمه ماشینی: کیفرخواست سی. اس. پیرس مبنی بر اینکه "علت اصلی وضعیت عقب ماندگی [مابعدالطبیعه] این است که اساتید برجسته آن بوده اند (مقالات جمع آوری شده 6: 3) به شدت در مقابل من قرار می گیرد. که متافیزیک رابطه ای کنونی تصور شد. با این حال، امید من این است که دامنه آن به اندازه کافی گسترده تر از خاستگاه های کلامی آن باشد تا ظاهر آن را به عنوان اثری در فلسفه توجیه کند. پس از پرورش در فلسفه وجودی و رسیدن به حدی از بلوغ با مشاوره حکیمانه پروفسور دکتر فریتز بوری، از بازل، به این احساس رسیدم که الهیات به عنوان یک رشته مدرن به دلیل تعهدات بیش از حد خود به موضوعی به بن بست رسیده است. پارادایم شیء اندیشه حتی آن متکلمانی که از این پیوندها ناامید بودند، به نظر نمی‌رسیدند که یک اصطلاح جایگزین مستقل برای ایده‌های خود بیابند. تنش دوم در تفکر من ناشی از غفلت بیش از حد الهی‌دانان جهان طبیعی است. همچنین، علاقه طبیعی من به درک فیزیکی در محدوده های باریک الهیات، حتی الهیات فلسفی که در آن زمان انجام می شد، محقق نشد. همانطور که من قاطعانه به سمت مطالعه فیزیک مدرن و به ویژه کیهان شناسی روی آوردم، به نظر می رسید دنیای جدیدی به روی من باز می شود. پس از مطالعه گسترده با ستاره شناسان و فیزیکدانان برجسته، متوجه شدم که فیزیک جدید پارادایم های مفهومی فکری را ابداع کرده است که می تواند به یک سیستم متافیزیکی مورد علاقه جهانی تعمیم یابد.