آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

این نوشتار صرفا نقدی بر مقاله «خدمات و حسنات دین» به قلم عبدالکریم سروش است که در سال های گذشته در ماهنامه کیان چاپ شده است. شیوه نقد در این کتاب نقادی جزء به جزء می باشد زیرا دکتر سروش عمدتا اندیشه های خود را از طریق نگارش مقالات مختلف و همچنین ارائه سخنرانی های متعدد بسط و گسترش داده است و هنوز نوعی حلاجی در یک یک مقالات به عمل نیامده و فقط با نگاه کلی بدان ها نگریسته شده است.کاری که این نوشتار در پیش دارد نگاهی حلاجانه به یک یک مقالات است. دراین نوع نقد دو کار مهم انجام می شود:نخست انکه واژه ها و مفاهیم مورد بازبینی قرار می گیرند تا ملاحظه شود آیا تعریف دقیقی از آنها به دست داده شده و آیا نویسنده به این تعریف خود در طول مقاله وفادار مانده است یا خیر؟ دوم ارزیابی نحوه ارتباط گزاره ها و میزان صحت استنتاجات است.

نگارنده در این نوشتار بر آن است تا شخصیت‌ تاریخی ـ دینی لقمان را از طریق منابع دینی از قبیل تفاسیر و سایر مدارک موجود بررسی کند. وی این کتاب را در رد نظریه دکتر "سروش" در کتابی با عنون "بسط تجربه نبوی" نگاشته است که در آن دکتر سروش به این باور است که لقمان یکی از پیامبران الهی است که از قدرت وحی برخوردار بوده، حال آن که نویسنده معتقد است "لقمان" همان فیلسوف بزرگ قرن 5 - 4 ق. م است به نام سقراط که در یونان می‌زیست. این کتاب در 4 فصل تدوین شده است. پایان کتاب نیز به منابع تحقیق این نوشتار اختصاص یافته است.

پژوهشی در نقد و ارزیابی دیدگاه مبتنی بر بشری بودن قرآن و تجربه نبوی است. در این نوشتار ابتدا تحلیلی از وحی و مفهوم نبوت ارایه شده و دیدگاه قرآن در مورد معنای وحی و نبوت ارایه گردیده است. سپس انواع وحی و ویژگی‌های آن بیان شده و عصمت وحی از خطا و اشتباه چه در مرحله صدور، چه در مرحله دریافت و تلقی و چه در مرحله ابلاغ آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و جنبه الهی بودن وحی و غیربشری بودن آن اثبات گردیده است. نویسنده با توجه به شخصیت و مقام علمی پیامبر اسلام(ص) و عصمت ایشان در گرفتن و ابلاغ وحی سعی دارد ادعاهایی صورت گرفته در مورد تجزیه نبوی و غیرالهی بودن وحی و دیدگاه‌های عبدالکریم سروش در مورد این‌که پیامبر اکرم فردی نابغه بوده که وحی از زبان خود جاری شده است را نیز مورد نقد قرار داده و ادعاهای خطای پیامبر اسلام در تلقی و ابلاغ وحی را نیز رد کرده است و این قبیل از ادعاها را تلاشی برای زدودن قدسی بودن وحی و ساحت پیامبر اکرم دانسته است.