آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در دهه سوم قرن بیستم تحت تأثیر مطالعات تطبیقی در حوزه دین پژوهی،اسطوره شناسی و زبان شناسی مطالعات تطبیقی در حوزه فلسفه وجهه همت جمعی از اندیشمندان غربی قرار گرفت. اولین تلاش ها در این باره از سوی ماسون-اورسل صورت گرفت؛او متأثر از پوزیتیویست ها با اعمال روش تاریخی گام های آغازین را در این وادی برداشت.کربن ضمن برشمردن معایب روش تاریخی ماسون-اورسل در مطالعات تطبیقی و با بکاربستن رهیافت پدیدارشناسانه در این حوزه تأثیرات بسیاری از خود برجا گذاشت.برای فهم بهتر دیدگاه کربن در باره مطالعات تطبیقی باید به رهیافت پدیدارشناسانه او به همراه نظرگاه هستی شناسانه وی که جولانگاه رهیافت یادشده است و نیز به مقصود او از فلسفه عطف توجه کرد.به طور کلی،مخالفت با اصالت تاریخ و جامعه شناسی،مخالفت با حکمت بحثی و استدلالی،تاکید بر شهود و توجه به درون و شعار بازگشت به خود اشیا یا نجات پدیدارها از جمله نقاط اشتراک کربن با پدیدارشناسان بنام

المشاعر از آثار حكيم صدرالمتألهين شيرازى (979- 1050ق) است كه متن عربى آن همراه با ترجمه و شرح فارسی و همچنين ترجمه فرانسوى در اثر حاضر جمع شده است. ترجمه و شرح فارسی را يكى از شاه‌زادگان و دولت‌مردان عصر قاجار و صاحب آثارى در حكمت اسلامى به نام بديع‌الملك ميرزا عمادالدولة (زنده در 1308ق برابر با 1891 م) و ترجمه فرانسوى را شرق‌شناس مشهور معاصر هانرى كربن (1903- 1978م) انجام داده است. اين اثر با اهتمام، مقدمه و تعليقات فرانسوى كربن انتشار يافته است. در رابطه با اثر حاضر چند نكته گفتنى است: در نسخه ديگرى از اين اثر كه در برنامه موجود است، مقدمه هانرى كربن به قلم دكتر كريم مجتهدى به زبان فارسی ترجمه و با پيشگفتار ايشان و به ضميمه ترجمه فارسی بديع‌الملك، با نام «مقدمه بر المشاعر صدرالمتألهين» منتشر شده است. دكتر كربن در مقدمه علمى‌اش، افزون بر ارائه گزارشى از زندگى صدرالمتألهين شيرازى و طرح كلى كتاب مشاعر، نقشه و طرحى كلان از انديشه‌ها و همچنين كتاب‌شناسى آثار او نيز مطرح كرده است.[۱] به نظر مجتهدى، هر جا كه كربن به فلسفه شيعى اشاره مى‌كند در درجه اول منظورش فلسفه ملاصدرا است هر چند در هنگام بحث، نظر گذشتگان و ديگران را نيز آورده باشد.[۲] مترجم و شارح كه لقبش عمادالدولة است، در مقدمه، ترجمه و شرح فارسی خود را نيز «عمادالحكمة» ناميده زيرا مسأله وجود كه در كتاب مشاعر محور اصلى بحث است به تعبير او عماد و ستون فنّ حكمت است.[۳] با نظر به آنكه جناب عمادالدولة يادآور شده است كه كتاب مشاعر ملاصدرا را در نزد حكيم متّقى ميرزا على اكبر يزدى مطلق استفاده كرده و بيانات ايشان را جمع و تحرير و به صورت كتابى تأليف كرده و به نظر ايشان رسانده است.[۴]، شايد بتوان گفت كه اثر مذكور تقريرى از درس‌هاى ايشان و مورد تأييد اوست و براى شرح نظرات و آراى علمى و فلسفى ايشان و مقايسه آن با نظرات ساير فلاسفه مى‌تواند مورد استفاده قرار گيرد. يادكردنى است كه هانرى كربن به صورت‌هاى مختلف و از آن جمله «هنرى كربين» در ایران نوشته و گفته شده ولى البته به صورت «هانرى كربن» مشهورتر است. در كتاب حاضر به شكل «هنرى كربين» آمده و البته غلط نيست. هانرى كربن در مقدمه‌اش بعد از مطرح كردن مقدمات و مباحثى چنين نوشته است: بر اساس نكاتى كه بيان شد و همچنين با توجه به دو سوم اول كتاب المشاعر مى‌توان گفت كه هدف در اين اثر، رسيدن به فلسفه نبوى است.[۵]اين سخن، جاى تأمّل دارد و شايد نتوان آن را به آسانى پذيرفت و در هر حال بايد مفهوم و مصداق «فلسفه نبوى» با دقت بيان شود. در انتهاى بخش فارسی كتاب، فهرست نامها و اصطلاحات و فهرست مطالب و در ابتداى بخش فرانسوى فهرست مطالب آن ذكر شده است. اختلاف الفاظ و كلمات در نسخه‌هاى مختلف در پاورقى‌هاى كتاب ذكر شده است. پانويس: 1.مجتهدى، كريم، ص15- 112 2.همان، ص3 3.مقدمه، ص73 و 75 4.همان، ص74- 75 5.مجتهدى كريم، ص106

در فاصله ی قرن پنجم تا یازدهم هجری، به دلیل سرکوب شدید اهل فکر و فلسفه از سوی حاکمان و فقهای در خدمتشان، هیچ انگاره ی فلسفی قابل اتکایی شکل نگرفت و هیچ فیلسوفی در معنای واقعی کلمه وجود نداشت تا آنکه در عصر صفوی با اندکی تغییر در رویه ی حکومت و مدرسه های دینی، «ملاصدرای شیرازی» رشد و نمو یافت و فلسفه ی صدرایی را بنیان گذاشت. اهمیت محمدبن ابراهیم شیرازی، ملقب به ملاصدرا، در تاریخ اندیشه ی ما چنان است که به اعتقاد بسیاری از اهالی فلسفه، پس از او تا قرن چهاردهم هیچ فیلسوفی در ایران نداشته ایم. کتاب «ملاصدرا؛ فیلسوف و متفکر بزرگ ایرانی» حاصل ترجمه و اقتباس «ذبیح الله منصوری» از نوشته های جمعی از شارحین غربی ملاصدرا و خاورشناسانی همچون «هانری کوربن»، «هرمان اولدنبرگ»، «والتر گریسمان» و ... است که برای آشنایی عموم با زندگی و اندیشه های این فیلسوف بزرگ، از کودکی تا بزرگسالی، تدوین شده است. این کتاب که با زبانی ساده و شیوا نوشته شده است، به خوبی زیست و زمانه ی عالم و متفکر بزرگی را روایت می کند که از جوانی فقط و فقط به دلیل اندیشیدن، مجبور شد شهر به شهر سفر کند و زندگی مخفیانه پیشه کند. کتاب «ملاصدرا؛ فیلسوف و متفکر بزرگ ایرانی» روایت سرگشتگی فیلسوف همیشه در تبعید است که از سوی مردم، حاکمان و عالمان زمانه ی خودش زخم ها خورد ولی هیچ گاه از فلسفه اش پاپس نکشید و تا پای مرگ بر سر تفکرش ایستاد.

کتاب «ارض ملکوت: کالبد رستاخیزی انسان از ایران مزدایی تا ایران شیعی» به قلم هانری کربن یکی از کلیدی¬ترین آثار او برای فهم جهان فکری و معنوی ایران زمین و پیوستگی فرهنگی ایران پیش از اسلام و پس از اسلام است. می¬توان این اثر را به منزلۀ مقدمه¬ای لازم و ضروری برای درک آرای هانری کربن در دیگر آثارش دانست. انشاءالله رحمتی در این¬باره می-گوید: «زیرا موضوع عالم مثال، از کلیدواژه¬هاییست که او در مقام تحلیل وجوه مختلف تفکر ایرانی، چه در ایران باستان و چه در ایران اسلامی تا به امروز، از آن بهرۀ فراوان می¬برد و این موضوع در کتاب ارض ملکوت به شیوه¬ای بدیع و روش¬مند بررسی شده است.» می¬توان گفت مضمون اصلی این اثر «پیکار در راهِ جان جهان یا پیکار در راه ملکوت» است. هانری کربن در مقدمه¬اش بر ویراست دوم هدف کتاب را راه¬یابی به عالم غیب – یا اقلیم هشتم یا به تعابیر دیگر، عالم شهرهای غیبی جابلقا، جابرصا و هورقلیا- دانسته است. کربن در این اثر به دنبال نشان دادن گروه¬ها و افردی است که در پیکار در راه جانِ جهان کوشیده¬اند؛ در این میان افلاطونیان پارس نیز حضوری پیوسته و مستمر داشته¬اند. موضوع بحث این اثر، عالمی در میان عالم معقول محض و عالم محسوس محض است. این عالم همان عالم مثال است که در اندیشۀ ایرانی ، چه ایران مزدایی، و چه ایران شیعی، بسیار درباره¬اش اندیشه¬ورزی شده است. اعتقاد به این عالم راه را برای بر بسیاری از تعارض¬های به ظاهر ناگشودنی و نزاع¬های بی¬حاصل در عرصۀ دین و اندیشه می¬بندد. مولف در این اثر نشان داده است که چگونه «افلاطونیان پارس» در طول تاریخ در عرصۀ پیکار برای کشف این عالم حضوری چشمگیر و برجسته داشته است. او بر این نظر است که بشر امروز بر مبنای تلاش¬ها و دستاوردهای افلاطونیان پارس می¬توانند ارض ملکوت را بازیابی کنند.

حکمت اشراق سهروردی از وجوه مختلف برای محققان، اعم از مسلمان و غربی، جالب توجه بوده است. در دورۀ معاصر نیز افراد و گروههای بسیاری درصدد تفسیر نسبت حکمت اشراق با حکمتهای پیشین برآمده¬اند. تنها بعنوان نمونه، میتوان دو تن از محققان غربی را نام برد که تحقیقاتی تأثیرگذار در اینباره انجام داده¬اند؛ هانری کربن و جان¬ والبریج. هانری کربن با تمسک به تعبیرهای «خمیرۀ فیثاغوری» و «خمیرۀ خسروانی» که سهروردی در آثارش بکار برده، با رویکردی شرق¬محور، هدف وی از پرداختن به حکمت اشراق را احیای حکمت ایران باستان دانسته است؛ البته کربن در این میانه تنها نیست؛ اکثر کسانی که دربارۀ حکمت خسروانی مطلبی نوشته و با سهروردی نسبتی بربسته¬اند، همین رویکرد را دنبال کرده‌اند. در سوی دیگر، جان¬ والبریج، هدف سهروردی را احیای حکمت پیشاارسطویی یا فیثاغوری‌ـ‌افلاطونی میداند. تلاش والبریج در مقدمه¬چینی برای تفسیر خود، به طرح مسائلی می¬انجامد که بدور از واقعیت، و بنوعی انحراف در تفسیر دیدگاه شیخ اشراق است. این در حالی است که بررسی آموزه¬های حکمت اشراق، بویژه توجه به معنای «خمیرۀ ازلی» و دیگر آموزه¬های اشراقی، نشان میدهد که کار شیخ اشراق تأسیس حکمتی جدید بوده که منبع دریافت آن، خمیرۀ ازلی است. سهروردی همۀ حکمتهای راستین را منبعث از خمیرۀ ازلی میداند و معتقد است بارقه‌یی از این حکمت را در روزی شگفت، خودش بیواسطه، از نافث قدسی دریافت کرده است؛ در عین حال، در یونان و ایران باستان و تمدنهای دیگر، نیز کسانی بوده¬اند که از این خمیره بهره¬مند شده¬اند. در اینجا، ازل بمعنای جهت رو به آغاز تاریخ یا آغاز تاریخ نیست، بلکه امری فوق زمانی است که بر همۀ زمانهای خطی تاریخی احاطه دارد. بهمین قیاس، دریافت از خمیرۀ ازلی نیز بمعنای تأثیر و تأثر تاریخی نیست. بنابرین، نه خوانشهای شرق¬محور و نه خوانشهای غرب¬محور از حکمت اشراق سهروردی، صحیح نیست.