آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه فارسی : هانس اورس فون بالتاسار و تئودور آدورنو اغلب در یک شرکت ذکر نمی شوند. در حالی که بدون شک متفاوت است، من استدلال می کنم که تشخیص های کلی آنها از شرایط پدیدارشناختی کنونی به شدت تأیید کننده است. هر دو تجربه کنونی را آسیب دیده می بینند و این آسیب در از دست دادن شناخت ما از حضور پنهان یا ظاهر آشکار است. این امر با نوعی «فراموشی» امکان‌پذیر شده است که عمدتاً با عبارات روان‌شناختی درک نمی‌شود، اما از نظر تاریخی، از طریق ظهور مفاهیم کاملاً مدرن از هنر و زیبایی‌شناسی مشهود است. از طریق کاوش در این پیوندها در رابطه با مفاهیم آنها از «هاله» و «جلال»، من پیشنهاد می‌کنم که نه تنها الهیات و نظریه انتقادی می‌توانند پشتیبان یکدیگر باشند، بلکه زیبایی‌شناسی الهیاتی محور مسیح‌شناسی، امکاناتی را برای بازیابی انتقادی تجربه واقعی ارائه می‌دهد.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه بررسی موتیف کنوتیک در الهیات هانس اورس فون بالتاسار، به ویژه با توجه به توجه او به حفاظت از عاملیت انسان است. این پایان‌نامه استدلال می‌کند که بالتاسار تمرین معنوی کنوتیک را راهی برای دستیابی به عاملیت واقعی انسانی می‌داند. این مسیر حرکتی به سمت عاملیت در تقابل با مفهوم بالتاسار از گناه اصلی به عنوان تلاشی از سوی بشر برای دستیابی به عاملیت بر اساس شرایط خود قرار می گیرد. روایت گناه اولیه برای بالتاسار دو نتیجه ممکن را به همراه دارد: یک مسیر معنوی به سمت جذب خود، که منجر به نابودی خود می شود، یا اینکه خودمختاری خود تا حدی تأکید می شود که خودشکوفایی به هدف تبدیل می شود. از سفر معنوی و سایر انسان ها به عنوان موانعی برای خودسازی تلقی می شوند. این پروژه مضامین kenosis را در آموزه تجسم و تثلیث به عنوان راه حلی برای درک عاملیت انسان و به عنوان پاسخی به گناه اصلی در و از طریق تجسم بررسی می کند. شکل مسیحیت و تثلیث تقدس و معنویت در دو فصل پایانی بررسی شده است. برخورد بالتاسار با سنت جان صلیب، سنت ترز لیزیو، و الیزابت تثلیث نمونه هایی از چگونگی آشکار شدن موتیف کنوتیک در زندگی قدیسان است. فصل آخر به معنویت بالتاسار به‌عنوان کاملاً کنوتیکی می‌نگرد و این فعالیت کنوتیک را نمی‌توان در یک الگوی اخلاقی یا معنوی جهانی نظام‌مند کرد. بلکه از طریق تشخیص وضع می شود. این تشخیص بر اساس هنجار انجیل به عنوان «سخنان سخت» و به عنوان «مژده» است. هر انسان منفرد دعوت می شود تا مأموریت منحصر به فردی را به عهده بگیرد، که آنها را به یک فرد الهیات تبدیل می کند، افرادی که حس عمیق و واقعی از عاملیت انسانی را ارائه می دهند. پایان نامه با تعامل نظری اندیشه کنوتیک بالتاسار با سه محقق دیگر، ادیت ویشوگرود، سارا کوکلی، و سالی مک فاگ، به پایان می رسد تا نگاهی اجمالی به بحث های آینده کنوزیس در الهیات معاصر ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه اثری از الهیات سازنده است که درک مسیحی باستان از خدا را به عنوان حقیقت برای گفتمان الهیات معاصر بازیابی می کند و به ارتباط آن با مطالعات کتاب مقدس و فلسفه دین اشاره می کند. مشارکت سه جانبه است: اول، این پایان نامه یک روش جدید را برای الهیات سازنده معرفی می کند که شامل توسعه پارامترهای مفهومی از منابع منبع است که سپس در یک پیشنهاد الهیات ترکیب می شود. دوم، به کار بردن این روش در متون گزینشی آگوستین از هیپوس و عهد عتیق مسیحی، کار اصلی را برای کاوش در گزارش های آنها از حقیقت و الوهیت انجام می دهد. سوم، این برداشت مجدداً تفسیر شده و به یک پیشنهاد الهیات سازنده تبدیل می‌شود، که درک خدا به‌عنوان حقیقت می‌تواند قویاً به گزارش‌های حقیقت به طور کلی کمک کند. فصل اول مطالعه من را در حوزه های بحث کلامی و فلسفی قرار می دهد و روش شناسی آن را ارائه می کند. این رابطه آن را با الهیات تاریخی روشن می‌کند و تعامل سازنده با مطالعات کتاب مقدس و زبان‌شناسی شناختی را مشخص می‌کند که بازیابی الهیاتی را انجام می‌دهد و تنش میان رشته‌ای را حل می‌کند. فصل دوم به بررسی نوشته‌های آگوستین درباره اراده آزاد (De Libero Arbitrio)، اعترافات (اعترافات) و درباره تثلیث (De Trinitate) می‌پردازد. این درگیری پارامترهای مفهومی را تولید می کند که حقیقت ریاضی، منطق تثلیثی و محدودیت های معرفتی انسانی را پوشش می دهد. فصل تشنگی به بررسی عهد عتیق می پردازد. تعامل عاقلانه با دانش کتاب مقدس و زبان شناسی شناختی، بیان پیچیده متن عبری از حواس و مفاهیم مرتبط با حقیقت را روشن می کند. از این جا، من پارامترهای مفهومی را که به حاملان حقیقت و ارتباط حقیقت الهی با عشق، هستی، قانون، کلام و حکمت خدا می پردازد، استنباط می کنم. فصل چهارم، پارامترهای مفهومی توسعه یافته در فصل های دو و سه را ترکیب و تقویت می کند. الهیات سازنده حاصل، پیامدهای نزدیک شدن به «خدا به مثابه خود حقیقت» را برای حقیقت به طور کلی مشخص می کند. ارتباط با مناقشات همیشگی در الهیات، همراه با پتانسیل آن برای حل چالش های فلسفی با مطالعه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.