آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : چکیده این پژوهش بر آن است تا از فلسفه ژان لوک ماریون تفسیری عرفانی از موضوع را بیان کند. فصل اول تاریخ متافیزیک را دنبال می کند که ماریون به منظور ایجاد شرایط استعلایی برای طرد متقابل خدا و سوژه، به دنبال آن است. فصل دوم به جایگزینی می‌پردازد که ماریون برای وسعت بخشیدن به حوزه عقلانیت فلسفی ارائه می‌کند که متافیزیک آن را باریک‌تر کرده است. ماریون پدیدارشناسی اهدا را برای فراتر رفتن از محدودیت های تفکر متافیزیکی پیشنهاد می کند. فصل آخر سعی دارد بین امر عرفانی، به معنای دقیق تقدم خیر بر هستی، و معتادی که چهره جدید سوبژکتیویته به خود می گیرد، پیوندی برقرار کند. واژگان کلیدی: ژان لوک ماریون، تاریخ متافیزیک، پدیدارشناسی ماهیت، پدیده اشباع، الهیات عرفانی

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی اندیشه ژان لوک ماریون در پرتو برخورد او با وحی الهی و در ارتباط با پدیدارشناسی هرمنوتیک پل ریکور می پردازد. اولاً، این استدلال می‌کند که اندیشه ماریون دارای ابهامات مهمی است که توسط میراث مفاهیم کلیدی که کار او را سازماندهی می‌کنند تعیین می‌کنند: «بخشش» (اهدا) و اشباع. ثانیاً، همچنین استدلال می‌کند که حتی اگر بتوان راهی برای رفع این ابهامات یافت، پیشنهاد حاصل با انتقاد پل ریکور در اشاره به پدیدارشناسی‌های دینی که توسط «ایدئالیسم هوسرلی» تعیین می‌شوند، پاسخ نمی‌دهد. پایان نامه مطالعه ای در مورد هرمنوتیک وحی ریکور در تلاش برای جا انداختن روایت ماریون و ارائه یک پیشنهاد جایگزین ارائه می دهد. به طور خاص، ارتباط دگرگونی پیشنهادی ریکور از پدیدارشناسی را از طریق هرمنوتیک، ایده هرمنوتیک شهادت که در نتیجه آن دگرگونی ایجاد می‌شود، و مفهوم ریکور از وحی را به عنوان بیان شده در ارجاع به «جهان متن» در نظر می‌گیرد. با تمرکز بر مفهوم «تقدیم» در سراسر تحلیل، پایان‌نامه استدلال می‌کند که نه تنها کار ماریون با تعهدات رسمی‌اش به ظاهر محض محدود می‌شود، بلکه از دستیابی به نوعی تقدم رادیکال که به دنبال آن است نیز ناکام می‌ماند. این به این دلیل است که همچنان با فلسفه‌ای از آگاهی گره خورده است که از دسترسی به سطح پیش‌انعکاسی تعلق که توسط پدیدارشناسی هرمنوتیک ریکور قابل دسترسی است، مسدود شده است. با ارائه این استدلال، پایان نامه تحلیلی انتقادی از کار ماریون از منظر وحی الهی ارائه می کند و علاوه بر این، آن اثر را با پل ریکور به گفتگو می آورد. این تعامل مهم بین ریکور و ماریون به اندازه کافی در ادبیات ثانویه فعلی مورد توجه قرار نگرفته است و این پایان نامه این شکاف را پر می کند.

ترجمه ماشینی: ماریون می گوید پس از موضوع و فراتر از هستی شناسی هایدگری، وجود پدیده ها بدون قید و شرط وجود دارد. در الهیات، این رهایی به معنای بازاندیشی در مورد خدا بر حسب پدیده هایی مانند عشق، هدیه و افراط است. علاوه بر مقاله مهم ماریون، دلیل هدیه، و گفت و گوی ماریون و ریچارد کرنی، این کتاب شامل مقالات محرک ده مشارکت کننده دیگر است: لیلیان آلوایس، ایون کسیدی، مارک دولی، برایان الیوت، ایان لیسک، شین مکینلی، درک. مورو، جان اودونوهو، جوزف اس. اولری، و فلیکس آ مورچادا. پس از سوژه و فراتر از هستی شناسی هایدگری، ماریون می گوید، داده شدن پدیده ها بدون قید و شرط وجود دارد. در الهیات، این رهایی به معنای بازاندیشی در مورد خداوند در زمینه پدیده هایی مانند عشق، هدیه و افراط است. این کتاب علاوه بر یک مقاله مهم از ماریون، دلیل هدیه، و گفت و گوی بین ماریون و ریچارد کرنی، حاوی مقالات مهیج از ده مشارکت کننده دیگر است: لیلیان آلوایس، ایون کسیدی، مارک دولی، برایان الیوت، ایان لیسک، شین. مکینلی، درک مورو، جان اودونوهو، جوزف اس. اولری و فلیکس آ مورچادا

ترجمه ماشینی: این اثر برجسته به بررسی مسائل هستی‌شناسی و ارتباط آن‌ها با به اصطلاح «چرخش الهیاتی» پدیدارشناسی اخیر فرانسه می‌پردازد. Joeri Schrijvers تمرکززدایی از موضوع را که توسط ژان لوک ماریون، ژان ایو لاکوست و امانوئل لویناس، سه فیلسوفی که با الهام از خوانش هایدگر، تلاش می کنند سوژه فعال و مستقل را واژگون کنند، بررسی و نقد می کند. شریورز در بررسی هر متفکری نشان می‌دهد که یک وارونگی ساده از تمایز سوژه-ابژه حاصل شده است، اما هیچ تمرکززدایی واقعی از سوژه وجود ندارد. از نظر لاکوست، موضوع به نیت خدا تبدیل می شود. از نظر ماریون، سوژه به ابژه و هدف داده شدن بدل می شود. و برای لویناس، سوژه بدون راز است، مانند یک شی، در برابر دیگری بزرگتر. شریورز با نقد بدیهیات و مفروضات فلسفه معاصر استدلال می کند که هیچ غلبه ای وجود ندارد. او در نهایت رویکردی پدیدارشناختی و وجودی تر، ارائه امر نامرئی را برای پرداختن به دغدغه های هستی شناسی پیشنهاد می کند.

ترجمه ماشینی: هدف این کتاب این است که فلسفه مدرن قاره‌ای، به‌ویژه حوزه‌های فرعی پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم، هرمنوتیک، ساختارشکنی، نظریه انتقادی و تبارشناسی را با حوزه الهیات معاصر وارد گفتگو کند. کولبی دیکنسون روشی را نشان می دهد که در آن دیالکتیک منفی یا نفی نفی ممکن است به ما کمک کند تا مرزهای نازک (یا وجود ندارد) بین فلسفه و الهیات قاره ای را درک کنیم، زیرا متفکران برجسته هر دو حوزه با ورود خود به عصر جدید دست و پنجه نرم می کنند. با رو به زوال جایگاه «مقدس» در حوزه عمومی، ما باید بیش از هر زمان دیگری به چگونگی بازگشت فلسفه قاره‌ای به ریشه‌های کلامی مشخص توجه کنیم. دیکنسون از طریق نقشه‌برداری تبارشناسی فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم، ریشه‌های همیشه حاضر یهودی-مسیحی تفکر فلسفی مدرن غرب را برجسته می‌کند. مقوله های متضاد مانند ماندگاری/استعلایی، تناهی/بی نهایت، جهانی/جزئی، موضوع/ابژه در مرکز آثار متفکرانی چون آگامبن، ماریون، واتیمو، لویناس، لاتور، کاپوتو و آدورنو قرار دارند. این کتاب استدلال می‌کند که استفاده از یک دیالکتیک منفی به ما امکان می‌دهد از تثبیت ظاهری با دوگانگی‌های موجود در آن حوزه‌ها فراتر برویم و شروع به اجرای مجدد فلسفه و الهیات کنیم.

ترجمه ماشینی: من خوانش جدیدی از مجموعه ای از تفاسیر فلسفی قاره ای از ماهیت اگزیستانسیالیسم را پس از چرخش دیالوگ پیشنهاد می کنم. این تجزیه و تحلیل بر مطالعه موردی خاصی از شخصیت ابراهیمی در کتاب مقدس به عنوان یک مورد متمرکز خواهد بود. بررسی‌های فلسفی آن امکان در نظر گرفتن رویکردهای متفاوت اما مرتبط را از طریق مطالعه و بازخوانی شخصیت ابراهیم می‌دهد، که با بازخوانی معروف کی‌یرکگور از قربانی شدن اسحاق آغاز می‌شود. این پژوهش با توجه به گرایش فلسفی قاره‌ای بر تفاسیر از زمان کی یرکگور تمرکز خواهد کرد. چهار متفکری که من آورده‌ام، همگی نقدها و حتی ردهایی از موضعی صرفا وجودی ارائه کردند. این موقعیت ها در این زمینه شناخته شده است. با این حال، اگزیستانسیالیسم با وجود این چهار نقد از الگوی کی یرکگارد از ابراهیم، ​​هرگز در عمل غلبه نمی کند. من این را از طریق تحلیل موردی از تفسیرهای شخصیت ابراهیمی در کتاب مقدس نشان خواهم داد، و نشان خواهم داد که چگونه کی یرکگور در فلسفه گفتگو و حتی ساختارشکنی حضور دارد. از نظر فرانتس روزنزوایگ، موضع او رابطه‌ای است و بنابراین نسبت به آمادگی ابراهیم برای قربانی کردن، مجذوب و در عین حال دوگانه است. امانوئل لویناس تاکید کی یرکگور بر موضوع/فعالیت (نام های مناسب و آزادی دشوار) را تحسین می کند. ژاک دریدا شور و شوق ابراهیم (هدیه مرگ و آبراهام به عنوان دیگر) را تحسین می کند. و برای ژان لوک ماریون، فداکاری آبراهام تسلیم نفس نیست، بلکه عمل پدیدارشناختی نمادی از بازگشت یک هدیه است.