آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

مسائل اصلی فلسفه درآمدی حقیقتاً عالی است بر فلسفه که در قالب جذاب درس‌گفتار همراه با کادرهایی شامل خواندنی‌های بیشتر، پرسش‌های پایان هر فصل و فهرستی از مسائل برای بیشتر اندیشیدن نوشته شده است. نویسندۀ کتاب، الیوت سوبر، فیلسوفی حرفه‌ای و نام‌آشنا است که تحقیقاتش در فلسفۀ علم و فلسفۀ زیست‌شناسی شهرت جهانی دارد. کتاب به دانشجویان و خوانندگان علاقه‌مند نشان می‌دهد چگونه می‌توان از فلسفه برای ارزیابی انواع استدلال‌ها و شکل دادن به نظریه‌های معقول استفاده کرد. در لابه‌لای فصول کتاب بخش‌هایی از متون کلاسیک فلسفه نیز آمده است، اما نه برای مرور آنچه فیلسوفان گفته‌اند، بلکه برای درگیر شدن با ایده‌های آنان و سپس نقادی کردن و بهبود بخشیدن به آنها. از سوی دیگر، از آنجا که فلسفه نمی‌تواند جدا از تعامل با جامعه به حیات خود ادامه دهد، ربط و نسبت مسائل سنتی و معاصر فلسفه با علوم فیزیکی، زیستی و اجتماعی به بحث گذاشته شده است. کتاب مشتمل بر پنج بخش و سی‌وپنج فصل است و موضوعاتی مانند چیستی فلسفه و انواع استدلال، فلسفۀ دین، نظریۀ معرفت، فلسفۀ ذهن و اخلاق را پوشش می‌دهد. این کتاب سال‌ها است به‌عنوان متن درسی مورد استفادۀ دانشجویان دوره‌های کارشناسی و عموم علاقه‌مندان به فلسفه است و ویرایش‌های متعددش گواهی است بر موفقیت در جلب توجه مخاطبان. «مسائل اصلی فلسفه» نوشته‌ی الیوت سوبر به‌عنوان چراغی برای کسانی است که سفری فلسفی را آغاز می‌کنند و کاوشی در دسترس و در عین‌حال دقیق از جستارهای بنیادی را ارائه می‌دهد که برای قرن‌ها اندیشه‌ی بشر را مجذوب خود کرده است. در این کتاب درسی جامع، سوبر، فیلسوف و استاد برجسته، خوانندگان را از طریق هزارتوی سوالات عمیق راهنمایی می‌کند و از آنها دعوت می‌کند تا با معماهای فلسفی جاودانه درگیر شوند. این کتاب برای ذهن کنجکاو جوینده‌ی حقایق عمیق که مشتاق دست‌و‌پنجه نرم کردن با جوهر هستی است، ساخته شده است. رویکرد سوبر هم دقیق و هم جذاب است، و به‌طور یکپارچه وضوح را با عمق ترکیب می‌کند، زیرا او به سوالاتی می‌پردازد که فیلسوفان را در سراسر فرهنگ‌ها و ادوار به خود مشغول کرده است. خواه دانشجوی فلسفه باشید که مشتاق غوطه‌ور شدن در پرس‌و‌جوهای اساسی این رشته هستید یا یک خواننده‌ی کنجکاو که به‌دنبال تحریک فکری است، «مسائل اصلی فلسفه» سفری مهیج به قلب تحقیقات انسانی ارائه می‌دهد. سوبر در میان موضوعات مختلف از متافیزیک تا اخلاق و معرفت شناسی تا اگزیستانسیالیسم حرکت می‌کند و یک نمای کلی از چشم‌انداز متنوع تحقیق فلسفی ارائه می‌دهد. هر فصل به‌عنوان دروازه‌ای به قلمرو فکری متفاوت عمل می‌کند و خوانندگان را تشویق می‌کند تا در مورد پرسش‌هایی مانند ماهیت واقعیت، مبانی اخلاق، و محدودیت‌های دانش بشری فکر کنند. یکی از ویژگی‌های متمایز کار سوبر در دسترس‌پذیری آن است. این کتاب با هدف ابهام‌زدایی از مفاهیم پیچیده‌ی فلسفی نوشته شده است و آنها را برای کسانی که تازه وارد این رشته شده‌اند قابل دسترس می‌کند. با این‌حال، این قابلیت دسترسی، سختگیری فکری را به خطر نمی‌اندازد. روایت سوبر هم جذاب و هم تفکر برانگیز است و تعادلی را ارائه می‌دهد که هم برای مبتدیان و هم برای فیلسوفان باتجربه به‌طور یکسان پاسخگو است. «مسائل اصلی فلسفه» یک جشن فکری برای کسانی است که از چالش دست‌و‌پنجه نرم کردن با جستارهای بنیادی لذت می‌برند. این کتابی است برای فیلسوف مشتاقی که مشتاق توسعه‌ی مهارت‌های تفکر انتقادی و درک عمیق پرسش‌های همیشگی است که سیر تاریخ فکری بشر را شکل داده است. علاوه‌بر این، برای خواننده‌ی عام که شیفته‌ی پیچیدگی‌های هستی و شرایط انسانی است، این کتاب نقطه‌ی ورود به ملیله‌ی غنی تفکر فلسفی است. در اصل، کار الیوت سوبر دعوتی است برای درگیر شدن با معماهای ماندگاری که در طول اعصار به تحقیقات فلسفی دامن زده‌اند. ذهن کنجکاو، جویندگان خرد و کسانی را که از کاوش در ایده‌های عمیق لذت می‌برند، اشاره می‌کند. «مسائل اصلی فلسفه» فراتر از یک کتاب درسی است و همراهی برای کسانی است که می‌خواهند به جست‌و‌جوی فلسفی بپردازند، رازهایی را که در زیر سطح ادراکات ما نهفته است کشف کنند و خوانندگان را به تأمل در ماهیت معنای انسان بودن دعوت کنند.

نظریه تطور، از بدو انتشار موجی از مخالفت‌های فلسفی و دینی را برانگیخت. تفسیر متعارف امروزین این نظریه نیز در چالش با خداباوری تلقی می‌گردد. طبیعی است که تلاش‌هایی از بدو پیدایش این نظریه تا به امروز در راستای نشان دادن سازگاری یا ناسازگاری دعاوی این نظریه با آموزه‌های دینی صورت گرفته است. الیوت سوبر، فیلسوف زیست‌شناسی برجسته معاصر، روایت بدیعی از نسبت تطور و خداباوری ارائه نموده است. او می‌کوشد با نشان دادن خصلت احتمالاتی نظریه تطور، سازگاری آن را با وجود عوامل پنهانِ تعین‌بخش (و از جمله خدا) نشان دهد و از سوی دیگر، نسبت ادعای هدایت‌نشده بودن جهش‌های زیستی را با خداباوری بررسی کند. دستاورد نهایی بررسی‌های او این است که نظریه تطور، نسبت به دعاوی خداباورانه خنثاست و بنابراین ضوابط طبیعت‌گرایی روش‌شناختی را رعایت می‌کند. در این مقاله، موضع سوبر تشریح شده و نهایتاً مورد ارزیابی قرار گرفته است. به نظر می‌رسد تصویری که او از هدایت‌نشده بودن تطور مبتنی بر شواهد تجربی ارائه می‌کند، ناتمام است و او به‌صورت نابجا از جهش‌های هدایت‌نشده به تطور هدایت‌نشده منتقل شده است.

موضوع پژوهش حاضر بررسی نقادانه چالش استاندارد درباره صورت‎بندی نوینی از برهان نظم است؛ چالشی معرفت‎شناسانه که با تلقی فلسفی خاصی از اصل آنتروپیک (/ اصل)، به برهان تنظیمِ ظریفِ کیهانی (/ برهان) وارد شده‎ است. بر مبنای این چالش، ابراز شگفتی ما از مشاهده جهانی پذیرای حیات، که احتمال پیشینی آن بی‎اندازه ناچیز است، بی‎مورد است، چراکه انسان نمی‎تواند خود را در جهانی که با شرایط حضورش وفق ندارد، ببیند. بنابراین، برهان متهم به استنتاج نتایجی است که صرفاً «معلول مشاهده گزینشی» است و ارزش دیگری ندارد (چالش آنتروپیک). در مقام دفاع از برهان، دو خطا را مدعی می‎شویم: 1. خطای معرفت‎شناختی: نخست، نشان ‎می‎دهیم این چالش در بُن‎مایه‎های انتقادهای هیوم به برهان تمثیلی نظم وجود دارد و آن این است که منشأ انتزاع نظم، وهمی (و نه واقعی) است. آنگاه، از برهان در برابر این چالش دفاع می‎کنیم. نشان ‎می‎دهیم اصل امری نه صرفاً نظری، بدیهی و همان‎گویانه، بلکه تحقیق‎پذیر، ناظر به ‌واقع، وابسته به استش (/ وضعیت) جهان است. استدلال به سود نظم را بر اساس این مقدمات شکل می‎دهیم؛ 2. خطای روش‎شناختی: جست‎زدن از استدلال بر مبنای نظم به استدلال به سود نظم را خطای روش‎شناختی می‎نامیم و آن را درباره ردیه معرفت‎شناختی سوبر (Sober) در چالش آنتروپیک وارد می‎دانیم. در نهایت، از معقولیت برهان در برابر چالش استاندارد دفاع می‎کنیم.

طراحی هوشمند به عنوان یک جنبش اجتماعی با انتقادهای فیلیپ جانسون به طبیعت‌گرایی و داروینیسم و همراهی او با افرادی همچون مایر، دمبسکی و بیهی و حمایت فیلسوفانی همچون پلنتینگا، مورلند و کریگ در دهۀ آخر قرن بیستم شکل گرفت. در نگاه آنان طراحی هوشمند یک برنامۀ پژوهش علمی با مشارکت دانشگاهیان است که نشان خواهد داد بر عالم یک طراحی هوشمند حاکم است. سوبر به عنوان یکی از منتقدان طراحی هوشمند معتقد است که طرفداران ایدۀ طراحی هوشمند گرفتار تطبیق‌های ناقص در مورد پدیده‌ها هستند. از نظر او طراحی هوشمند شرط آزمون‌پذیری را ندارد و در نتیجه قابل ورود به عرصۀ علمی و تحقیقاتی نیست. در این مقاله نشان داده شده که اولاً تصویر او از آزمون‌پذیری کامل نیست. ثانیاً طراحی هوشمند، می‌تواند، با ملاحظاتی، همان معیار سوبر را نیز تأمین کند. اساس اِشکال او ناشی از تصور نادرستی است که از وجود یک طراح هوشمند فراطبیعی دارد. نقد نخست این مقاله را می‌توان، علاوه بر یک تقریر قیاسی معتبر از کبرای برهان نظم، انتقادی بر طبیعت‌گرایی روش‌شناختی نیز در نظر گرفت.