آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: یوجین ناگاساوا در کتاب خدا و آگاهی پدیداری، بحث ها را در دو حوزه متمایز از فلسفه پل می زند: فلسفه ذهن و فلسفه دین. او مخالفت‌های بدیعی را با «استدلال‌های معرفتی» معروف توماس ناگل و فرانک جکسون علیه رویکرد فیزیکالیستی به آگاهی پدیداری با استفاده از ایرادات خود به استدلال‌هایی علیه وجود خدا مطرح می‌کند. از شکست این استدلال‌ها، ناگاساوا تز متافیزیکی منحصربه‌فردی به نام «فیزیکالیسم غیرنظری» به دست می‌آورد که بر اساس آن اگرچه این جهان کاملاً فیزیکی است، اما حقایقی فیزیکی وجود دارد که حتی با نظریه‌های کامل علوم فیزیکی نمی‌توان آنها را تصرف کرد.

ترجمه ماشینی: «معجزه» فقط همان موضوعی است که برای مجموعه گسترده «معرفی های بسیار کوتاه» انتشارات دانشگاه آکسفورد مناسب است، زیرا به اندازه کافی خاص است که امکان درمان متمرکز را فراهم می کند، و در عین حال به اندازه کافی گسترده است که مورد توجه خوانندگان گسترده باشد. در واقع، معجزه یک جنبه کلیدی از تجربیات بسیاری از افراد مذهبی است. داستان‌های معجزه‌آسا در اسطوره‌های مذهبی و نیز رویدادهای معجزه‌آسا امروزی به افراد مذهبی اطلاع می‌دهند که خدایانشان می‌توانند و می‌توانند در زندگی‌شان مداخله کنند، حتی به روش‌هایی که با قوانین طبیعی نظم خلق شده در تضاد است. دانشگاهیان در بسیاری از رشته‌ها مدت‌هاست که معجزات را مطالعه کرده‌اند تا سعی کنند به سؤالات مختلفی از جمله: معجزه چیست؟ آیا توضیحات روانشناختی یا علمی دیگر برای باور مداوم به معجزه وجود دارد؟ داستان‌های معجزه‌آسا درباره ساختارهای درونی و الهیات ادیان چه ارتباطی دارند؟ معجزات چه نقشی در زندگی کسانی که آن را تجربه می کنند دارند؟ این کتاب بررسی خوبی از برخی از این سوالات و نحوه پرداختن به آنها ارائه می دهد. یوجین ناگاساوا، نویسنده این مقدمه بسیار کوتاه، استاد فلسفه در دانشگاه بیرمنگام است، و بنابراین جای تعجب نیست که او به تعاریف فلسفی کلاسیک از معجزات، نقد معروف هیوم از معجزات، و اینکه آیا همیشه علاقه مند است. اعتقاد به معجزه عقلانی است او بحث خود را در مورد این مسائل با مروری بر تحقیقات شناختی در مورد منشأهای احتمالی تکاملی برای گرایش انسان به اعتقاد به هر چیز ماوراء طبیعی، از جمله مداخله ظاهری الهی که معجزه را نشان می دهد، تقویت می کند. از آنجایی که تعاریف او (و بسیاری دیگر) از "معجزه" بر یک عامل ماوراء طبیعی تکیه دارد، ناگاساوا همچنین شامل بررسی مختصری از داستان های معجزه باستانی از یهودیت، مسیحیت، اسلام، هندوئیسم و ​​بودیسم است. این کتاب با فصلی غافلگیرکننده به پایان می‌رسد که نشان می‌دهد رفتار نوع‌دوستانه، حتی اگر از نظر فنی معجزه‌آسا نباشد، یک جایگزین عقلانی ستودنی برای معجزات در دنیای امروز است. بهترین بخش این کتاب کوچک بحث روشن و مختصر ناگاساوا در فصل اول از معجزه است. سبک نوشتاری جذاب او شامل بسیاری از نمونه‌های دنیای واقعی و همچنین آزمایش‌های فکری ظریفی است که به خواننده کمک می‌کند تا تفاوت‌های بین رویدادهای غیرمعمول یا شگفت‌انگیز و آنچه را که باید معجزه واقعی در نظر بگیریم را درک کند. به عنوان مثال، او داستان انفجار گاز در کلیسایی در نبراسکا در سال 1950 را بازگو می کند که مطمئناً تمام اعضای گروه کر را که قرار بود برای جلسه تمرین هفتگی خود در آنجا حضور داشته باشند، کشته می شد، اگر همه آنها به دلایل مختلف غیرمرتبط به تأخیر نمی افتادند. (10). او از این رویداد شگفت‌انگیز استفاده می‌کند تا نشان دهد، در حالی که معتقدان ممکن است چنین رخدادی را معجزه بدانند، احتمالاً تعاریف رضایت‌بخشی از معجزه را برآورده نمی‌کند، که ایجاب می‌کند که معجزه ادعایی ممکن است صرفاً یک تصادف احتمالی بعید نباشد. او این بخش را با صورت بندی خاص خود از تعریف رایج فلسفی معجزه به پایان می رساند: «معجزه نقض قوانین طبیعت است که توسط عامل عمدی ایجاد می شود. و اهمیت دینی دارد» (18). یکی دیگر از فصل های مهم کتاب، فصل 3 است، با عنوان "چرا بسیاری از مردم به معجزه اعتقاد دارند؟" خلاصه تحقیقات روان‌شناختی و شناختی ناگاساوا در مورد معجزات، او را به این نتیجه می‌رساند که «اعتقاد به معجزه بسیار گسترده است، زیرا انسان‌ها از نظر شناختی و رشدی نسبت به شکل‌گیری و انتقال چنین باوری تعصب دارند» (68). نمونه‌هایی از این سوگیری‌های شناختی عبارتند از «نظریه ضد شهودی حداقلی» - که معتقد است ایده‌ها یا رویدادهای کمی شگفت‌انگیز با موفقیت بیشتری نسبت به موارد معمولی منتقل می‌شوند - و «پاریدولیا»: پدیده‌ای که به وسیله آن انسان‌ها الگوهای معناداری را در جایی که واقعاً وجود ندارند، کشف می‌کنند، مانند دیدن چهره‌ها. در پوست درخت به همین ترتیب، روان‌شناسان نشان داده‌اند که انسان‌ها اغلب قصد هدفمندی را به عوامل فراطبیعی نسبت می‌دهند که مسلماً رویدادهای تصادفی هستند. ناگاساوا توضیح می‌دهد که به دلیل این تمایل است که شنیدن اینکه مردم اعلام می‌کنند «همه چیز به دلیلی اتفاق می‌افتد» امری عادی است. خوانندگانی که با این نوع نظریه‌های شناختی و روان‌شناختی برای رفتار دینی همدل هستند، این بخش از کتاب را راضی‌کننده می‌دانند. کسانی که چنین نظریه‌هایی را تقلیل‌دهنده می‌دانند، کمتر راضی خواهند بود، زیرا نویسنده هیچ بحثی درباره نقدهای رایج از رویکرد شناختی ارائه نمی‌کند. در واقع، محققان ادیان، که اکثریت آنها نوعی تحلیل فرهنگی را برای مطالعات خود به ارمغان می‌آورند، احتمالاً برخورد اجمالی ناگاساوا با تحقیقات انسان‌شناختی درباره معجزات را ناکافی می‌دانند. پروژه اصلی او این است که توضیح دهد معجزات چیست و چرا مردم در اعتقاد به آنها پافشاری می کنند حتی زمانی که این باور به وضوح غیرمنطقی است. این بدان معناست که او عمدتاً مطالعات پدیدارشناختی افراد مذهبی، روایت‌های معجزه‌آسا و کارکردهای اجتماعی این روایت‌ها را نادیده می‌گیرد یا نادیده می‌گیرد. البته، در یک «مقدمه بسیار کوتاه»، نمی توان انتظار داشت که همه جنبه های موضوع به تفصیل پوشش داده شود، اما دانشمندان علوم دینی که بر پیامدهای اجتماعی معجزه تمرکز می کنند، ممکن است از یافتن اندکی از بینش ها و اکتشافات خود ناامید شوند. در این کتاب به طور کلی، معجزه: یک مقدمه بسیار کوتاه به هدف خود می رسد تا خوانندگان عمومی را با موضوع معجزه آشنا کند. این کتاب مطمئناً مکمل مفیدی برای هر دوره کارشناسی است که به معجزات می پردازد، به ویژه به دلیل تصاویر و نمونه های پر جنب و جوشی که ناگاساوا در متن آورده است. در حالی که دیدن یک بررسی قوی تر از مفاهیم اجتماعی داستان های معجزه در زندگی تمرین کنندگان مذهبی بسیار خوب بود، این کتاب همچنان یک مدخل مفید و نوشته شده برای مطالعه آکادمیک معجزات است.

برهان وجودی آنسلم از همان بدو معرفی، هم از حیث تصوری که از خدا ارائه کرده و هم از حیث استدلالی که برای وجود او به دست داده، معرکه‌ی آرا بوده است. سنخی از نقدها معتقدند که الف) خدای آنسلمی مستلزم خدای مطلق است؛ اما ب) خدای مطلق ناممکن است. یوجین ناگاساوا، فیلسوف دین معاصر، در پاسخ به این نقدها معتقد است که حتی اگر (ب) صادق باشد، باز هم به سبب کذب (الف)، نقصی بر برهان آنسلم نیست؛‌ زیرا خدای آنسلمی نه مستلزم خدای مطلق، بلکه مستلزم خدای بیشینه است. اولاً نشان خواهم داد که ناگاساوا معتقد است که در سناریوهایی که خدای مطلق، ازلحاظ متافیزیکی ناممکن است، نمی‌توان او را تصور کرد؛ ثانیاً استدلال خواهم کرد که چنین ادعایی مخدوش است و خدشه‌ی به آن، استدلال ناگاساوا را از پا می‌اندازد؛ ثالثاً استدلال خواهم کرد که با یک تعدیل مختصر، یعنی فراسازدانستن امکان، می‌توان این خدشه را برطرف کرد و استدلال ناگاساوا را دوباره سر پا کرد.

هدف کتاب حاضر ارائه دیدگاه های بدیل در مورد مفهوم خداوند ، خارج از حوزه راست کیشی ادیان ابراهیمی است. بدین ترتیب که این کتاب ابتدا مفاهیم الهیات کلاسیک یا الهیات توحیدی را توصیف می کند یعنی خدایی که قادر مطلق و دانای مطلق و موجود کامل است و سپس مفاهیمی دیگر در مورد خداوند همچون پان تئیسم و پان انتئیسم را به عنوان الهیاتی غیر ابراهیمی مطرح می کند.