آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مجلد هفده مقاله جدید از محققان برجسته و جوان را در مورد ارتباط فلسفی فلسفه متاکسولوژی و مدافع اصلی آن، ویلیام دزموند، گردآوری می کند. این جلد به دلیل برجسته بودن آن در بحث های معاصر در فلسفه قاره ای، به ویژه در زمینه های متافیزیک، فلسفه دین، اخلاق و زیبایی شناسی، اندیشه متاکسولوژیک را استخراج می کند. از جمله موضوعات مورد بحث عبارتند از خوبی هستی، وجود و ماهیت خداوند و ابعاد زیبایی شناختی انسان شدن. علاقه به فلسفه متاکسولوژی در سال‌های اخیر رو به افزایش بوده است و این جلد هم مقدمه‌ای عملی و هم تعامل کامل با آن توسط متخصصان این حوزه را فراهم می‌کند. این جلد با مجموعه‌ای از پاسخ‌های ویلیام دزموند درباره مسائل مطرح‌شده توسط مشارکت‌کنندگان به پایان می‌رسد.

ترجمه ماشینی: اثری بدیع که با روحیه‌ای سازنده به پرسش خدا بازاندیشی می‌کند و با در نظر گرفتن ایده‌های دریافتی از فلسفه و دین به نتیجه‌گیری می‌پردازد. کمک جدید مهمی به بحث‌های علمی در حال انجام پیرامون تلاقی فلسفه و دین می‌کند. نشان می‌دهد که این پیوند فقط توسط دین دیکته نمی‌شود که باید اعتبار خود را به فلسفه عقلانی ثابت کند، بلکه این موضوع فلسفه است که بداند آیا دین همان است یا خیر. شریک نهایی در گفتگو شامل بحث در مورد طیف وسیعی از متفکران مهم، چه سنتی و چه معاصر، مانند فلوطین، اسپینوزا، کانت، هگل، و نیچه و جانشینان او است. بین و اخلاق و بین.

ترجمه ماشینی: فصل‌های مراقبه‌ای این کتاب که به دنبال تجدید یک همنشینی باستانی بین امر فلسفی و دینی است، به تجربیات یا اتفاقات اساسی خاصی می‌پردازد که روح را در معمای الهی زنده نگه می‌دارد. ویلیام دزموند از جمله کارهای فلسفی پاسکال، کانت، هگل، نیچه، شستوف و سولوویف را درگیر می کند و با ذهنیتی فلسفی آنچه را که در ما صمیمی ترین و در عین حال جهانی ترین است دنبال می کند: خواب، فقر، تخیل، شجاعت و شاهد. احترام، نفرت و عشق، صلح و جنگ. مذهبی بودن با آن جهانی صمیمی، فراتر از ذهنیت گرایی دلخواه و عینیت گرایی تقلیل گرایانه، ارتباط دارد. در این کتاب، او سعی دارد با ذهنی تازه و باز به دین بنگرد و بپرسد که چگونه فلسفه ممکن است خود در برابر برخی از پرسش‌هایی که دین برای آن مطرح می‌کند، ایستادگی کند، نه اینکه چگونه دین می‌تواند در برابر پرسش‌هایی که فلسفه برایش مطرح می‌کند. . دزموند سعی می کند سیاستی جدید و متفاوت را دنبال کند، سیاستی که به پرتو این گفتگو وفادار است.

ترجمه ماشینی: کار اصیل و خلاقانه ویلیام دزموند در متافیزیک بیش از پیش مورد توجه فیلسوفان دین قرار می گیرد. کریستوفر بن سیمپسون با قرار دادن دزموند در گفتگو با جان دی.کاپوتو رویکرد تطبیقی ​​به سیمپسون اجازه می دهد تا در هسته اصلی بحث های اخیر در فلسفه دین قرار گیرد. او درکی غنی از چگونگی شناخت اخلاق و دین توسط متافیزیک ایجاد می‌کند و این رویکرد را با موضع قطعی ضد متافیزیکی در فلسفه قاره‌ای مقایسه می‌کند. دین، متافیزیک و پسامدرن، تحلیلی نظام مند از اندیشه دزموند ارائه می کند که کار بر روی تفکر کاپوتو و فلسفه دین را پیش می برد.

هگل فيلسوف غامض‌‌گو و پيچيده‌‌نويسی است كه تفسير ديدگاه‌‌هايش در ميان متخصصان فن، ماجرای درازدامنی دارد. برخي وی را به اعتقاد به همه‌‌خدايی، همه‌‌درخدايی و حتی كفر متهم ساخته‌‌اند و برخی ديگر وي را ستوده‌‌اند؛ اما آنچه پيداست اين است كه هگل خود را متعهد به مسيحيت لوتری دانسته، دامن خود را از اين اتهامات بر می شويد. دزموند فيلسوف معاصری است كه پس از 25 سال مطالعه در آراء هگل، در كتابي با عنوان خداي هگل: بدَلِ ساختگي؟ به تفسير ديدگاه هگل درباره خدا و دين پرداخته است. اين كتاب، كه آكنده از اصطلاحات پيچيده فلسفه هگل و نيز نوواژه‌‌هاي خاص خود دزموند است، در اين مقاله مورد بررسی و نقد اجمالی قرار گرفته است. نكته مهم در اين بررسی تأكيد آن بر اين نكته است كه بايد از داوري شتاب‌‌زده درباره فيلسوف بزرگی چون هگل پرهيز كرد و بدون هيچ‌‌گونه محدودنگري به ساير ديدگاه‌‌هايي كه در تفسير نظرپردازی های هگل درباره دين مطرح شده‌‌اند، توجه كرد.

ترجمه ماشینی: کاترین مالابو، آنتونیو نگری، جان دی. کاپوتو، برونو بوستیلز، مارک سی تیلور، و اسلاوی ژیژک به هفت نفر دیگر – از جمله ویلیام دزموند، کاترین پهل، آدریان جانستون، ادیت ویشوگرود و توماس آ. لوئیس- می‌پیوندند تا اندیشه هگل را در فلسفه، سیاست و دین قرن بیست و یکم. این متفکران با حذف ادعاهایی مبنی بر پایان یافتن تکامل اندیشه و تاریخ، از نوآوری های هگل در برابر بی ربط بودن محافظت می کنند و مهمتر از همه، تمایز سکولار و مقدس را مجدداً تغییر می دهند. این مشارکت های اولیه بر تحلیل هگلی و ارزش دگرگون کننده اندیشه فیلسوف در رابطه با «روی به دین» کنونی ما متمرکز است. ملابو موتیف اعتراف هگل را در رابطه با بخشش توسعه می دهد. نگری در مورد فلسفه حق هگل می نویسد. کاپوتو بر الاهیات رادیکالی که توسط هگل ممکن شده است، تاکید می کند. و Bosteels خوانش های مد روز از فیلسوف را نقد می کند و بر ضد تقلیل پذیری دیالکتیک او استدلال می کند. تیلور مطلق بودن هگل را به عنوان فرآیندی از بی قراری بی پایان باز پس می گیرد، و ژیژک مفاهیم مذهبی مفهوم رها کردن هگل را دوباره بررسی می کند. این مقالات که منعکس کننده مسیر خود فیلسوف هستند، از طریق سیاست، الهیات، هنر، ادبیات، فلسفه و علم به صورت دیالکتیکی پیشرفت می کنند، گفتمان های نظری پیشرفته را طی می کنند و راه هایی را که هگل در آنها زندگی می کند، روشن می کند.