آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهشی است در تبیین معاد و تأثیر اعتقاد به آن در زندگی بشر با بهره گیری از آیات، روایات و منابع کلامی و فلسفی. این پژوهش در سه بخش و هشت فصل تدوین شده است. نویسنده در بخش اول پس از بررسی واژة معاد، جسمانی یا روحانی بودن معاد و آثار ایمان به معاد را مورد توجه قرار داده است. وی سپس حقیقت نفس، تجرد و جاودانگی و ادلة اثبات معاد و امکان آن را تبیین کرده و نمونه های عینی از معاد را آورده است. نویسنده در بخش دوم با عنوان «تأثیر اعتقاد به معاد در بینش ها» بر این باور است، اعتقاد به معاد، نگاه انسان را به دنیا تغییر داده و انسان دنیا را به عنوان هدف مستقل برای خود نمی داند، همچنین در این بخش به هدف آفرینش انسان و جاودانگی اعمال نیز اشاره شده است. نویسنده در بخش پایانی به طور مفصل «تأثیر اعتقاد به معاد در زندگی بشر» را بیان کرده و بر اساس حدیث نبوی مرگ انسان آغاز معاد و اولین مرحله قیامت دانسته شده و سپس سایر مراحل و منازل معاد و آثار فردی و اجتماعی معاد ذکر گردیده است.

عنوان پایان نامه، نقد و بررسی شبهات وهابیت در مسأله مهدویت است. در این رساله، تلاش شده است عقاید کلی وهابیت را دربارة مهدویت و انتقاداتی که در این زمینه از سوی آنان وارد شده است، مورد بررسی قرار گیرد و در هر قسمت به شبهات، پاسخ داده شود. تاریخچه هر فرقه ای دردل خود نکات قابل توجهی را نهفته است. لذا کلیاتی در مورد پیدایش عقاید وهابیت وبنیان گذاران این مکتب و عقاید اصلی این مکتب و در نهایت نگرش آنان در مورد مهدویت،بررسی شده است. شبهاتی که وهابیان در رابطه با منشأ اعتقاد به مهدویت در بین شیعیان واردکرده اند، اینست که آن را به عبدالله بن سبأ نسبت داده اند و از آنجا به یهودی بودن این اعتقادرسیده اند که به هر یک از این شبهات پاسخ داده شده است. درباره تولد حضرت مهدی (عج)، واینکه ایشان اکنون هستند و وجود دارند مطابق با احادیث متعدد از شیعه و سن ی، مطالبی جمع آوری شده است. هم چنین، دلایل و هابیون بر عدم تولد ایشان مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. یکی از شبهات اصلی که در حقیقت باعث شده است وهابیان را به انکار وجود حضرت مهدی (عج) برساند، مساله طول عمر است. بحث طول عمر و عوامل طول عمر و کسانی که دارای طول عمر بودند و در نهایت پاسخ به شبهات آنان از جمله مطالبی است که در مورد آن بحث شده است. بررسی فلسفه غیبت حضرت مهدی (عج) از دیدگاه عقل و نقل موضوع دیگری است که موردحمله شبهات وهابیون قرار گرفته است که مفصلا به آن پاسخ داده شده است.

انسان همواره از نیست شدن و معدوم گردیدن گریزان، و به دنبال ابدیت و ماندگاری است . و برای وصل به این غایت از هیچ کاری روی گردان نیست . امام روشن است تا آن زمان که راه ابدیت را نشناسد، در بیراهه ها و کوره راهها حیران و سرگردان مانده جز حسرت و ناامیدی بهره ای نمی یابد. لذا همواره انسانهای اندیشمند به دنبال شناخت راه و طریق نجات بخشی بوده اند و در راستای ادیان آسمانی که ترسیم کنندگان حقیقی این راهند، مکاتب مختلف فکری از جمله عرفان اسلامی را تدوین نموده اند. امام حقیقت که این مکتب نه مکتبی برخاسته از فکر بشر و در مقابل اسلام، بل مکتبی جوشیده از دورن و بطن دین مبین محمدی (ع) است . یعنی، این مکتب مفسر و مبین و یا بهتر بگوییم لسان باطن و حقیقت شریعت اسلام است و منسوبین به آن، تفکرات خود را با گذر از ظاهر به باطن کلام قرآن و عترت (ع)-که گنجهای پنهان معارفند-به دست آورده اند. در هر حال، بهترین راه تحقق و وصول به ابدیت و جاودانگی در این مکتب، سیر الی الله و فنا فی الله می باشد. یعنی عارف هستی را در نیستی می جوید و فنا را نه نیستی بلکه، حقیقی ترین هستی می انگارد. و بر این باورند که این راه ارشاد مرشد کامل طی شدنی نیست و انسان ره جایی نمی برد. ما در این رساله حقیقت این ادعا را جستجو نمودیم و به این نتیجه دست یافتیم که نزد عارفان، انسان حقیقتی است نامتناهی، که شعاع حق مطلق و متصل به او-جل جلاله-می باشد. حقیقت در پس تعینات و عوارض خلقی که مجموعه ای است که از امور حقیز و ظلمانی چون شهوات و تعلقات مادی و صفات رذیله، تا اموری لطیف و نورانی چون محبت به تعالی و هستی و انسانیت خود، محبوب گشته است . چنانچه امام العارفین و سید الساجدین، مولای زین العابدین می فرمایند: "الهی ... انک لا تحتجب عن خلقک الان ان تحجبهم الامال دونک " و عارف که وصول به ابدیت را همان هویدا گشتن حقیقت انسان می داند معتقد است، تا این حجابها و تعینات توهمی کنار نرود، خورشید وجود انسان طالع نمی گردد، و خرق این حجب در گرو اعراض و عدم اقبال به آنهاست از یک طرف و توجه تام و تمام به باطن و حقیقت خود-که جدا از حقیقت حق تعالی نیست و این اعراض و توجه، باید از مسیر شریعت و احکام آن گذر نمود. چرا که شریعت و ناموس الهی است و تاکید دارند که: "از هتک این ناموس بپرهیز د وگرنه آبت ریزند و به روی سر بیاویزند/

آگاهی از روش معصومین، به خصوص امام علی (ع) به عنوان وارث علم پیامبر، ما را در استفاده صحیح و روشمند از قرآن رهنمون می سازد. ضرورت پرداختن به این موضوع وقتی دوچندان می نماید که بدانیم شمار شایان توجهی از روایات این امام همام در تفاسیر اهل سنت ذکر و به آن ها استناد شده است.مقاله حاضر به روش توصیفی - کتابخانه ای ابتدا روایات تفسیری امام علی (ع) را از این مصادر استخراج و سپس گونه ها و روش های آن را بررسی کرده است و نتیجه می گیرد که امام در سخنان خود، بسته به ظرفیت و فضای حاکم، به روش های گوناگون روایی، لغوی، بیان مصداقی، تمثیلی و غیره قرآن را تبیین کرده است.

این رساله دو بخش دارد که بخش نخست آن، مسیح شناسی در روایات را طی هشت فصل بررسیده است. مریم و معبد اورشلیم، بشارت آمدن عیسی و ذهنیتهای مردم، تولد و زندگی عیسی، مسائل اخلاقی عیسی، ادعاهای عیسی و برخورد یهودیان و احبار، عروج عیسی، حواریون، مواعظ، کلمات و تعلیمات عیسی عناوین این فصلها است. بخش دوم مسیحیت در روایات را در سه فصل: تعریف مسیحیت، اعتقادات مسیحی و شخصیت پولس شرح داده است

پیوست در منابع دیجیتالی