آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از پیامدهای عرفی مهر سنگین، وادار شدن زوجه به انجام تصرفاتی است که غالبا در صورت وقوع طلاق، بر خلاف مصلحت او می باشد. با توجه به اهمیت حمایت از زوجه، لازم است، وضعیت تصرفاتی که او در مهر انجام داده است، مورد بررسی قرار گیرد.تصرفات حقوقی زوجه ممکن است، توافق بر عدم مهر یا مهر المثل، قبل یا بعد از نزدیکی باشد، که چنین تصرفاتی به دلیل مخالفت آن با قانون، باطل است. همچنین ممکن است تصرفات حقوقی او مبتنی بر تهدید زوج یا ثالث باشد. در این فرض، قرارداد انتقال مهر، غیرنافذ و ابرا آن باطل است. تصرفات ناشی از فریب و تقلب یا اضطرار ناشی از بدرفتاری زوج معتبر نیست. تصرفات مشروط به شرط ضمنی در صورت تخلف از شرط، قابل فسخ، و تصرفات مطلق او نافذ است؛ ولی اگر چنین تصرفی قبل از نزدیکی باشد، مناسب است بر مبنای قواعد اخلاقی، زوج را از حق رجوع به نصف مهر منصرف کرد.

در قانون اهدای جنین به منظور باروری زوجین نابارور، مشروعیت باروری منوط به رعایت موازین شرعی شده است، بدون اینکه در قانون این موازین معلوم و مشخص شود. با توجه به اینکه بارورکنندگان پزشک هستند، لازم است قانونگذار در این قانون تجدید نظر و روشی را انتخاب کند که امکان رعایت ضوابط شرعی باشد و نیز ضوابط شرعی باروری را به طور دقیق مشخص کند که مهم ترین آن، حرمت رحم زوجه دریافت کننده، عده ایام بارداری و حفظ نسب کودک است (که شکل دهنده هویت اوست).

یکی از موضوعات قابل بررسی شرط ضمان این است زیرا در عرف جامعه در بسیاری از معاملات امانی، شرط ضمان امین می‌شود. بنابراین، ضروری است که وضعیت چنین شرطی از لحاظ فقهی روشن گردد. نظریات فقهی در این مورد را می‌توان در سه گروه خلاصه کرد: نخست نظریه بطلان شرط و عقد به استناد اینکه شرط خلاف مقتضای ذات عقد است؛ دوم نظریه بطلان شرط، به این دلیل که شرط ضمان امین، شرطی مخالف با کتاب و سنت است؛ سوم نظریه صحت شرط، زیرا دلیلی بر بطلان چنین شرطی وجود ندارد و آنچه در مورد بطلان شرط یا عقد به سبب شرط گفته شده است، قابل استناد نیست.