آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

آینده مفهومی است که اندیشه و تامل در خصوص آن، برای همگان لازم و پرجاذبه است. افراد دوست دارند بدانند سرنوشت جهان در آینده چگونه رقم خواهد خورد؟ انسان چه اهداف و برنامه هایی برای آینده باید داشته باشد؟ با توجه به پیشرفت های صورت گرفته در عرصه های مختلف، آیا بشر در آینده به عدالت،‌ امنیت، رفاه و آسایش دست خواهد یافت؟ چگونه می توان از رخدادها و موقعیت های پیش آمده فعلی، جهت کیفیت بخشی به فعالیت های آینده بهره جست؟ امروزه فهم آینده و تصویرسازی واقع بینانه از آینده، امری بایسته و ضروری به نظر می آید. از آنجا که خداوند مدبر و آگاه،‌ نظام هستی را با غایت مندی ترسیم نموده است؛ قطعا چشم اندازهای آینده نگرانه ای را برای روشن شدن مسیر حرکت آدمی مورد نظر قرار داده است که آگاهی افراد از این دورنماها و کسب معرفت صحیح در خصوص آنها می تواند نقش اساسی در جهت دهی و کیفیت بخشی به بینش،‌ نگرش،‌ گرایش و اعمال و رفتار آدمی ایفا نماید. بدین منظور این نوشتار به دنبال آن است که مفاهیم مورد اشاره در آموزه های دین اسلام را که دلالت آشکار و ضمنی بر مفهوم آینده نگری دارند شناسایی و آثار تربیتی آنها را در ابعاد فردی و اجتماعی بیان دارد.

این تحقیقبر آناست تا به تبیین فلسفه بازی بپردازد. منظور از فلسفه بازی در این تحقیق،بیان چیستی، چرایی، چگونگی آن است. در راستای تحقق این هدف، .ابتدا مبانی انسان شناسی و معرفت شناسی بازی متناظر با آموزه های دینی اسلام از منابع معتبر استخراج گردیده است، سپس دیدگاه های اندیشمندان در خصوص بازی سازگار بامبانی مورد نظر مورد بحث قرار گرفته و بر اساس آن چیستی بازی یعنی ماهیت آن شامل تعریف و ویژگی های بازی؛ چرایی شامل ضرورت و هدف بازی؛ و چگونگی شامل ارکان و اصول مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس مبانی مورد نظر تعریف بازی عبارت است از: " فعالیتی هدایت شده و هدفمند، که به صورت آزاد و لذت بخش انجام می گردد و از طریق آن، توانایی و استعدادها، احساسات و عواطف کودک با کسب مراتبی از شناخت بروز و ظهور می یابد.طی این جریان شکل گیری هویت وامر تربیت کودک در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی متناظر با ساحت های مختلف، ضمن حفظ کرامت و توجه به محدودیت ها به صورت عادلانه صورت می گیرد." وویژگی های بازی شامل کرامت، فعالیتی آزاد، فعالیتی در جهت ظهور احساس و عواطف کودک، شکل دهنده شخصیت و هویت کودک، برانگیزاننده توانایی کودک، فعالیتی که کودک با آن مراتبی از شناخت را کسب می کند، فعالیتی نیازمند جهت دهی و هدایت، فعالیتی که باعث رشد و تربیت جنبه فردی و اجتماعی کودک می گردد،فعالیتی که به محدودیت ها توجه دارد، می باشد. ضرورت بازی شامل نیاز کودک به مورد کرامت واقع شدن، نیاز کودک به آزادی، نیاز او به جستجو و کنکاش، نیاز کودک به توجه به عواطف و احساساتش، نیاز کودک به اجتماعی شدن، نیاز او به هدایت مندی، نیاز به شکل گیری شخصیت، نیاز کودک به ظهور و بروز توانایی هایش، نیاز به استفاده از حس و خیال در شناخت و نیاز او به شناخت محدودیت هایش؛ و نیز هدف بازی که خودِ بازی است،تبیین گشته است. و در نهایت چگونگی بازی شامل ارکانی مانند خانواده، مهد کودک و کودکستان،مدرسه و رسانه؛ و نیز اصولی مانند، عزتمندی، همراهی والدین و مربیان با کودک در بازی، آزادمنشی، مسئولیت پذیری، خردورزی، پرورش عواطف، اجتماعی بار آوردن کودک، هدایتگری کودک، تحول پذیری شخصیت کودک، غنی کردن محیط، توانمند سازی کودک، شناخت پذیری کودک، ارتقاءشناخت حسی در کودک، پرورش خلاقیت، توجه به محدودیت ها استخراج گردیده است.کلمات کلیدی: بازی، فلسفه بازی، مبانی انسان شناسی، معرفت شناسی

این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل تطبیقی مبانی فلسفی لیبرالیسم آموزشی با فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است. سوالات تحقیق عبارتند از : مبانی فلسفی لیبرالیسم آموزشی کدامند، شباهت ها و تفاوت های این مکتب با فلسفه تعلیم و تربیت اسلام ایران کدامند. در این تحقیق از روش تحلیل تطبیقی از رویکردهای پژوهش کیفی و نظری استفاده شد. ابتدا مبانی فلسفی لیبرالیسم آموزشی در چهاربخش هستی شناسی، معرفت شناسی، انسان شناسی و ارزش شناسی تحلیل شد. و سپس با فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که در فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران خداوند در کانون هستی قرار دارد ولی لیبرالیسم آموزشی انسان محور است. لیبرالیسم آموزشی تجربه گرا و خردگرا است اما فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران علاوه بر تجربه و خرد به وحی نیز توجه دارد. در لیبرالیسم آموزشی ارزشها نسبی هستند اما در فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران برخی ارزش های مطلق وجود دارند. در فلسفه تعلیم وتربیت جمهوری اسلامی ایران به تمام ابعاد وجودی انسان و شئون مختلف فردی و اجتماعی او توجه می شود. در این مکتب انسان سرشتی الهی دارد زیرا آدمی در اعماق وجود خود معرفت و احساس نسبت به مبدا قدسی دارد. تعلیم وتربیت لیبرال از مبانی لیبرالیسم تبعیت می کند و هدف تربیت فرد بر اساس طبیعی اوست. لیبرالیسم برای فرد و خواسته های او که آزادی در راس آن قرار دارد اهمیت خاصی قائل است. لیبرالیسم آموزشی تجربه گرا و خرد گرا و در جهت رشد ذهنی فرد تلاش می کند. این مکتب به غایتمندی جهان توجهی ندارد. نهایت اینکه هر دو دیدگاه به عقل و اندیشه توجه داشته و بر ابتکار و خودباوری و شکوفا شدن استعداد ها تاکید می ورزند گرچه نوع توجه آنها متفاوت است.

یکی از ابعاد آموزش‌های قرآن کریم، دعوت به تفکر است تا مسیر دستیابی انسان به حیات طیبه هموار شود؛ ازاین‌رو مقاله پیش رو بر آن است تا با بهره‌مندی ‌از آیات قرآن و برخی از مفاهیم ناظر بر تفکر، ابعاد تفکر را ذیل دو محور موضوعات تفکر و ملزومات آن ترسیم و سپس دلالت‌های آن را در تربیت فکری بررسی کند. روش مورد استفاده در این مقاله تحلیل و تفسیر مفهومی است. یافته‌ها نشان می‌دهد که موضوعات تفکر شامل تفکر در آفریده‌های زمینی، آفریده‌های آسمانی، آفریده‌های مشترک زمین و آسمان، آفریده‌های دریایی، خود، تاریخ و سرنوشت ملت‌ها، کتاب الهی و ماهیت زندگی دنیا و آخرت و ملزومات آن نیز شامل همراهی اندیشه و علم، داشتن روح علمی، توانایی ارزیابی و قضاوت و آزادی فکر از قید عادت‌های اجتماعی است. همچنین، گسترش نگرش آیه‌ای به جهان، فراهم‌سازی امکان کسب معرفت از طریق منابع اصلی شناخت، گسترش مهارت‌های ادراکی و تقویت خودشناسی از جمله دلالت‌های ابعاد تفکر در تربیت فکری کودکان و نوجوانان هستند.

هدف این پژوهش تبیین تجارب زیسته آمران به معروف و ناهیان ازمنکر، تحلیل و ارزیابی آن باروش‌های امر به معروف و نهی از منکر در سیره ائمه اطهار(ع) است. این پژوهش سعی دارد نخست به بررسی نمود شناسانه آراءوافکاروروش های تربیتی آمران وناهیان در زمینه امر به معروف ونهی ازمنکر ،با استفاده از روش تحلیل پدیدارشناختی بپردازد . جامعه پژوهش ،طلاب حوزه های علمیه قم، کرج و تهران است که برای انجام مصاحبه ها10 نفر از طلاب که به اقامه این فریضه درجامعه مشغول می باشندرا به صورت هدفمندانتخاب ومورد مصاحبه قرار داده است .سپس روش های تربیتی ائمه اطهار (ع)پیرامون امر به معروف ونهی ازمنکر ،باتوجه به احادیث وسیره تربیتی آنان توصیف وبررسی شده ودر آخر شیوه های آمران وناهیان در مقایسه با شیوه های ائمه اطهار(ع)مورد تحلیل وارزیابی قرارگرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می دهد؛ شیوه هایی که آمران وناهیان برای هدایت افرادجامعه بکار می بردند عبارتنداز:موعظه وگفتگو، شیوه هدایت مرحله ایی ،تکریم شخصیت و کرامت بخشی،آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی، علت‌شناسی وریشه‌یابی ،الگوسازی و معرفی الگوهاو......برای تحلیل وارزیابی این شیوه ها با شیوه های امرونهی معصومین(ع) سعی شده شیوه هایی که آمران وناهیان به آن اشاره نمودند ، درسیره تربیتی ائمه اطهار (ع) بررسی وتوصیف گردد.

چکیده ندارد.

این تحقیق تحت عنوان تبیین فلسفه ی حج و دلالت های تربیتی آن است و به دنبال پاسخگویی به سوالات- 1:ماهیت حج با توجه به آموزه های دینی اسلام چیست؟- 2ضرورت و اهداف حج با توجه به آموزه های دینی اسلام چیست؟- 3اصول حاکم بر حج چیست؟ 4-اثرات تربیتی حج بر روی افراد و در جامعه چگونه است؟ که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی انجام گردیده است. و نتایج تحقیقات نشان می دهد که حج میعاد با حضرت ابراهیم) ع (و تداوم بخش خط توحید و فراهم کننده ی زمینه ی ارتقاء انسان به سوی عالم معنا و محور رهایی و آزادی انسان از تعلّقات دنیوی است و از سوی دیگر حج ایجاد کننده منافع مختلف مادی و معنوی از جمله سیاسی،اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی می باشد .و موجب اتّحاد و همبستگی و اقتدار مسلمانان جهان می باشد .و در نهایت به افراد و جامعه درس دین مداری ،اخلاق مداری،عدالت خواهی و مساوات و برابری میان تمام انسان ها و درس تلاش و هوشیاری اجتماعی و نظم گرایی در جامعه را می آموزد.در پایان پیشنهاد می گردد سازمان حج و زیارت با بهره گیری از اساتید مجرّب، برنامه ای هدفمند و دوره آموزشی به منظور آشنایی تمام حجاج با مبانی فلسفی حج که شامل سه محور چیستی،چرائی و چگونگی حج است طرّاحی نمایند.

چکیده ندارد.