آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

هدف اصلی این تحقیق، بررسی رابطه سبک زندگی و نگرش دینی با میزان گرایش به سمت مدگرایی دانشجویان کارشناسی دانشگاه پیام نور است. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه تحقیق شامل همه دانشجویان سال دوم، سوم و چهارم کارشناسی دانشگاه پیام نور خرم آباد به تعداد 4500 نفر و نمونه ای به حجم 354 نفر است که با روش نمونه گیری طبقه ای متناسب، از جامعه فوق انتخاب شده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های محقق ساخته سبک زندگی، مدگرایی و نگرش دینی استفاده شد. در این تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل واریانس و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین نگرش دینی و سبک زندگی دانشجویان رابطه همبستگی قوی و مثبتی وجود دارد، به طوری که سطوح بالای نگرش دینی دانشجویان با سطوح بالای سبک زندگی و سطوح پایین نگرش دینی با سطوح پایین سبک زندگی همراه است. همچنین بین نگرش دینی و سبک زندگی با مدگرایی دانشجویان رابطه همبستگی قوی و منفی وجود دارد، به طوری که سطوح بالای نگرش دینی و سبک زندگی دانشجویان با سطوح پایین مدگرایی و سطوح پایین نگرش دینی و سبک زندگی دانشجویان با سطوح بالای مدگرایی آنان همراه است. همچنین مدگرایی دانشجویان سال چهارم نسبت به سال دوم و سوم کمتر است.

چکیده هدف پژوهش حاضر شناسایی رابطۀ دین‌داری با کیفیت زندگی و کارکرد آموزشی دانش‌آموزان دورۀ متوسطۀ دوم است. این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری در این پژوهش تمامی دانش‌آموزان دورۀ متوسطۀ دوم شهرستان بابل هستند که از میان 168 دانش‌آموز، 87 دختر و 81 پسر، با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش پرسش‌نامهٔ کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی (SF-36) و پرسش‌نامهٔ دین‌داری گلاک و استارک (1965) است. برای سنجش کارکرد آموزشی دانش‌آموزان معدل پایان ترم آن‌ها نیز درنظر گرفته شد. نتیجه‌های آزمون همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که میان دین‌داری و کیفیت زندگی و کارکرد آموزشی دانش‌آموزان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین، یافته‌های پژوهش دربردارندۀ نکته‌های کاربردی مفیدی برای سیاست‌گزاران عرصۀ آموزش‌وپرورش است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین و تحلیل نسبت هنر و دین بر اساس دیدگاههای مسیحیت، روشنگری(کانت) و دین اسلام انجام شد. روش: روش پژوهش، توصیفی و تحلیلی، استنتاج قیاسی و مقایسه‌ای است. به همین منظور، نخست دیدگاههای مسیحیت و دورۀ روشنگری با نظر به دیدگاه کانت پیرامون نسبت هنر و دین تبیین و تحلیل، سپس نسبت هنر و دین در چشم‌انداز زیباشناسی اسلامی به عنوان نظریۀ بدیل معرفی شده است. سؤال اصلی پژوهش این است که هنر و دین در دیدگاه مسیحت، دیدگاه روشنگری کانت و دیدگاه اسلامی چه نسبتی با یکدیگر دارند. یافته‌ها: دین اسلام به طور متفاوت و منسجم در مقایسه با دو دیدگاه رقیب، به نسبت هنر و دین پرداخته و از منظر زیبایی‌شناسی هنر و دین را بر مبانی توحیدی استوار ساخته است. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش ضمن بازنمود چنین تحلیلهایی نشان داد که در رویکرد مسیحی، جداییِ بین هنر و دین را با عنوان «انحصارگراییِ هنر» می‌توان تصور کرد. دیدگاه روشنگری، به ویژه دیدگاه کانت، ارزش هنر را در لذت حاصل از آن می‌داند و تنها ارتباط دین و هنر، در دین اخلاقی قابل توجه است. در زیبایی‌شناسی اسلامی، هنر در هیچ شرایطی مستقل از دین نیست. در رویکرد مسیحی، استقلال هنر از سایر قلمروهای علمی، به وضوح دیده می‌شود. اما در رویکرد اسلامی، هنر با توحید الهی و آموزه‌های قرآن گره خورده است. بر همین اساس، نظریۀ زیبایی‌شناسی اسلامی منسجم بوده و به عنوان یک نظریۀ بدیل بر دو نظریۀ دیگر دقیق‌تر است.

تعیین و اجرای اصول و روش‌های تربیتی متأثر از جهان‌بینی و ایدئولوژی حاکم بر نظام تربیتی است. قرآن کریم با ترسیم حیات طیبه و نشان دادن راه وصول به آن، از اصول و روش‌های گوناگونی به‌منظور ایجاد انگیزه برای وصول به هدف بهره برده است. پژوهش حاضر با هدف برشماری این مؤلفه‌ها از قرآن کریم، بر سوره‌ لقمان تأکید دارد. بدین منظور نخست تفاسیر و ترجمه‌های موجود و معتبر این سوره مورد مداقه قرار گرفته است. سپس به بررسی مفاهیمی همچون «مبانی»، «اصول» و «روش‌های تربیتی» پرداخته و ارتباط بین آنها روشن شده است. در ادامه با توجه به ارتباط منطقی بین این عناصر، به استنباط گزاره‌های انشایی راهنمای عمل و روش‌های تربیتی کمال‌جویانه متناظر با آنها پرداخته شده است. و در نهایت، مقاله با روش تحلیل مفهومی و قیاس عملی و با استفاده از الگوی بازسازی شده فرانکنا، به بررسی پنج اصل و هفت روش تربیتی سامان می‌یابد که عبارت‌اند از: آموزش تفکر منطقی و تعلیم حمکت «مبتنی بر اصل تبیین عقلانی»، میانه‌روی در گفتار و کردار «مبتنی بر اصل اعتدال»، تبشیر و انذار «مبتنی بر اصل بشارت»، امر به معروف و نهی از منکر و موعظه «مبتنی بر اصل تذکر»، مشاهده‌ طبیعت و تفکر در آن «مبتنی بر اصل شناخت شریعت با طبیعت».

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی چیستی فلسفۀ تعلیم و تربیت بومی، شناسایی و اعتباربخشی شاخصهای بومی‌سازی این رشته در ایران و نیز بررسی وضعیت رساله‌های دکتری رشتۀ فلسفۀ تعلیم و تربیت در دانشگاههای دولتی تهران طی سالهای 1396 و 1397 از منظر توجه به مسئلۀ بومی‌سازی انجام شد. روش: در پژوهش حاضر، تمامی رساله‌های دکتری رشتۀ فلسفۀ تعلیم و تربیت دانشگاههای دولتی تهران طی سالهای 1396 و 1397 (16 رساله) از منظر توجه به مسئلۀ بومی‌سازی، با روش توصیفی- تحلیلی ارزیابی شدند تا مشخص شود پژوهشهایی که در این حیطه صورت می‌گیرند تا چه میزان در راستای بومی‌سازی و پاسخ به نیازهای کشور می‌باشند. بدین منظور، ابتدا با روش نظریۀ بنیادی شاخصهای مدّ نظر(9 شاخص) شناسایی و سپس با روش دلفی، اعتبارسنجی شدند. در نهایت، رساله‌ها با توجه به شاخصهای مذکور تحلیل شدند. یافته‌ها: از بین تمام شاخصها، تنها پنج مورد به طور کامل رعایت شده‌اند که شامل بهره‌مندی از میراث علمی بشری در حد امکان، برآوردن نیازها، نظرورزی عالمانه، نوآورانه بودن و مستدل بودن می‌باشند. شاخص انتقادی بودن هم تا حد زیادی رعایت شده است. بعلاوه معلوم شد که در رساله‌های مذکور توجه چندانی به سه شاخص بهره‌مندی از میراث علمی ایرانی- اسلامی، بازسازی میراث علمی ایرانی- اسلامی و اصلاح منابع معرفتی نشده است. نتیجه‌گیری: از کل رساله‌های مورد بررسی، تنها 25/31 درصد رساله‌ها به طور کامل در راه بومی‌سازی این رشته گام برداشته‌اند و بقیه توجه چندانی به مسئلۀ بومی‌سازی و رفع نیازهای بومی کشور نداشته‌اند. به علاوه، آنگونه که باید، مسئلۀ بومی‌سازی در رشتۀ فلسفۀ تعلیم و تربیت در قالب رساله‌های دکتری در دانشگاههای دولتی تهران مورد توجه قرار نگرفته است. این امر علاوه بر از بین بردن سرمایه‌های ارزشمند انسانی و مالی، مانع بزرگی برای دستیابی به هدف والای بومی‌سازی علوم تربیتی خواهد بود. به نظر می‌رسد رفع این مانع می‌تواند مسیر دستیابی به هدف بومی‌سازی علوم انسانی را هموارتر کند.

چکیده رسانه‏های جدید و در رأس آن‌ها شبکه‏های اجتماعی مجازی موجب نوسازی فرایندهای اجتماعی شده‌ و نگرش‏ها و رفتارهای کاربران را تحت تأثیر قرار داده‌اند؛ ازاین‌رو، باید به نقش اینترنت در شکل‌گیری و یا تغییر اخلاق و باورها و نگرش‏های دینی جوانان، به‌عنوان اجتماعی از کاربران توجه بیشتری کرد. پژوهش حاضر تلاش می‏کند با استفاده از روش‏شناسی پدیدارشناختی به آسیب‌شناسی نقش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، مانند فیس‌بوک، لاین،[1] وایبر[2] و واتس‌آپ[3] در شکل‌گیری و یا تغییر اخلاق و باورهای دینی جوانان بپردازد. جامعهٔ این پژوهش شصت نفر استکه برای گردآوری اطلاعات از این افراد، روش مصاحبهٔ اکتشافی و نیمه‌ساختاریافته و همچنین نمونه‌گیری هدفمند و انتخابی به‌کار گرفته شد. برای جمع‌آوری اطلاعات، نخست مصاحبه‌ها ضبط و سپس تجزیه و تحلیل شد و نتیجه‌های پژوهش از درون داده‌ها و مصاحبه‌ها به‌دست آمد. پیامدهای منفی فضای مجازی براساس یافته‌های این پژوهش عبارت است از: رواج بی‌بندوباری و گسترش روابط نامشروع در بین جوانان در شبکه‌های اجتماعی، مانند فیس‌بوک، لاین و ...، تهدید بنیان خانواده، بلوغ زودرس در جوانان، هرزه‌نگاری، ضعف بینش دینی و سهل‌انگاری در انجام واجبات، بحران هویت در جوانان، تهاجم فرهنگی، انتشار هنجارهای غربی و دگرگونی در سبک زندگی جوانان، ترویج باورهای خرافی، ایجاد شبهات دینی، ترویج مدهای نامناسب لباس و گسترش بدحجابی.

هدف: محققان در این مقاله به بررسی ضرورتها و چالشهای بومی‌سازی برنامة درسی علوم تربیتی در ایران پرداخته و نحله‌های مختلف آن را در حوزة علوم تربیتی بررسی کرده است. روش: در پژوهش حاضر از روشهای تحلیل مفهومی و قیاس نظری استفاده شده است. یافته‌ها: در این رویکرد با تفکیک مفاهیم مختلف در گفتمان علوم تربیتی بومی، چهار مورد از مهم‌ترین ضرورتهای بومی‌سازی برنامة درسی علوم تربیتی در ایران، شناسایی و مهم‌ترین چالشهای آن استخراج شد که عبارتند از: 1) تفابل فرهنگ اسلامی ایرانی با فرهنگ غربی، 2) فقدان دانش اسلامی پایه در اساتید علوم تربیتی، 3) نبود برنامه‌های درسی بومی برای علوم تربیتی، 4) عدم حمایت برخی روشنفکران ایرانی از بومی‌سازی علوم تربیتی و 5) حجم زیاد ترجمه‌ها به جای اقتباس در علوم تربیتی بومی. نتیجه‌گیری: نقد و بررسی ضرورتها و تحلیل جامعی از چالشهای بومی‌سازی علوم تربیتی نشان داد با دوری از هر گونه افراط و تفریط در دانش بومی و دانش جهانی می‌توان در مواجهه با فرصتها و چالشهای پیش رو، تصمیمات بهتر و مؤثرتری اتخاذ کرد وگامی در مسیر بومی‌سازی برنامة درسی علوم تربیتی در ایران برداشت.

چکیده ندارد.

نیچه فیلسوفی است که به مسائل گوناگون فلسفی، اخلاقی و تربیتی توجه کرده است، او علاقه‌ی خاصی نسبت به این مسائل دارد. پژوهش حاضر تلاشی برای تبیین و نقد ارزش شناسی نیچه و دلالت‌های آن در تربیت اخلاقی است. این پژوهش سوالاتی را دنبال می‌کند که عبارتند از: - بر بنیاد اندیشه‌ی ارزش‌شناسی نیچه اهداف تربیت اخلاقیکدام است؟ دوم دلالتهای ارزش شناسی نیچه در مورد ویژگی‌ها و اصول تربیت اخلاقی کدام است؟سوال سوم: چه نقدی بر ارزشناسی نیچه و تربیت اخلاقی او وارد است؟ این پژوهش با بهره‌گیری از روش قیاس عملی از نوع رویکرد‌های کیفی و نقد درونی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته‌هایپژوهش، نیچه اهداف تربیت اخلاقی را آفرینش ارزش‌های نو و واژگونی ارزش‌های کهن و دست یابی به قدرت می داند. اصول اخلاقی از منظر نیچه شامل اصل آزادی، ارزش آفرینی، توجه به خود (خود‌آگاهی)می‌باشد. و نقد نیچه در مورد ارزش شناسی و تربیت اخلاقی عبارت از: نفی خدا و اخلاق مذهبی، ترویج خودخواهی، توجه به اخلاق فردی، توجه به تن و غریزه و اخلاق‌های زمینی نادیده گرفتن همه‌ی ارزش‌ها. بر این اساس می‌توان گفت تربیت اخلاقی نیچه در چند محور خلاصه می‌شود که عبارتند از: فرد‌گرایی، ضد دینی، قدرت محوری، اکتسابی، نسبی.کلید واژه ها:ارزش شناسی، اهداف تربیت اخلاقی، اصول تربیت اخلاقی، دلالت‌های تربیت اخلاقی، اخلاق، تربیت اخلاقی.

ویژگی مهم انسان این است که باورهایی دارد و در شرایطی باورهایش را تغییر می‌دهد؛ این فعل آدمی که به قوای معرفتی او مربوط می‌شود را فرآیند «باورسازی وتنظیم باور» می‌نامند. با کاربرد اخلاق در معرفت شناسی، این فرآیند هویت جدیدی یافته است. «اخلاق باور» اولین بار در قرن نوزدهم توسط کلیفورد مطرح و زمینه ساز پژوهش‌های بسیاری شد. با این حال می‌توان پیشینه آن را در فلسفه اسلامی نیز، تحت مفاهیم خاصی مانند «اخلاق درتفکر» و «بینش در مرحله کسب اعتقاد قلبى و ایجاد باور» پیدا کرد. هدف این مقاله شناسایی بایسته‌های معرفت شناختی اخلاق باور، در دیدگاه اندیشمند معاصر، آیت الله جوادی آملی، به روش تحلیل مفهومی و قیاس نظری است. ما با بررسی آثار ایشان به شش بایسته متلازم، دست یافته ایم: تلازم اراده و تکلیف معرفتی، تلازم قرینه و شهود، تلازم شاهدگرایی و اعتمادگرایی در توجیه باور، تلازم توجیه معرفتی با توجیه اخلاقیِ باور، تلازم حسن فاعلی با حسن فعلیِ باور و تلازم شبکه باور با عمل فردی و اجتماعی.