آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

تاريخ امام حسین عليه‌السلام = موسوعة الإمام الحسين عليه‌السلام ، دانشنامه‌ای 24 جلدی پیرامون زندگی امام حسین علیه السلام، واقعه عاشورا و مباحث مرتبط با آن است. اگرچه عنوان و زبان کتاب، عربی - فارسی است، اما این موضوع تنها در مقدمه رعایت شده و مباحث متن کتاب ترجمه نشده است؛ لذا برای محققان بیشتر قابل استفاده خواهد بود. هدف از این تحقیق، گردآورى و دسته‌‏بندى همه مطالبى است که از قدیم تاکنون درباره واقعه عاشورا در کتب و مقاتل مختلف آمده است؛ تا به این ترتیب، نویسندگان، ادبا، محققان و خطبا بتوانند به‌آسانى و به‌‏طور مطلوب از آن استفاده کنند. کتاب در 24 جلد بدین‌ترتیب تألیف شده که در جلد اول پس از مقدمه ناشر و علامه جعفری تا جلد ششم به واقعه عاشورا پرداخته شده است. در جلد هفتم و هشتم قیام توابین و خروج مختار ذکر شده است. از جلد نهم تا چهاردهم اولاد امیرالمؤمنین، امام حسن و امام حسین علیه السلام و عقیل و مسلم بن عقیل معرفی شده‌اند. از جلد پانزدهم تا هفدهم ویژگی‌های اصحاب امام حسین علیه السلام بیان شده است. پس از آن تا جلد آخر کتاب اختصاصات و مطالبی که در منابع مختلف در رابطه با آن‌حضرت آمده، گردآوری و ارائه شده است. این کتاب به سه محور زیر تقسیم شده است: محور اوّل: بررسى تاریخ عاشورا و علل حوادث و پیامدهاى آن است. این‏ محور شامل دوره امامت امام حسین علیه السلام تا هلاکت معاویه، خلافت یزید و خوددارى امام از بیعت با وى و خروج از مدینه، هجرت از مکه به کربلا و حادثه عاشورا، مقتل سادات شهدا و سید الشهدا علیه السلام و حوادث پس از عاشورا تا بازگشت اهل‌بیت علیهم السلام به مدینه مى‏‌باشد. در انتهاى این محور، فصلى با عنوان «عقوبت قاتلان و خونخواهى مختار از آنان» گنجانده شده است. محور دوم: گردآورى اطلاعات در مورد احوال شخصیت‌هاست و شامل اهل‌بیت علیهم السلام، اصحاب سیدالشهدا علیه السلام و زنانى مى‏‌باشد که در جریان واقعه عاشورا با ایشان همراه بودند. محور سوم: حیات امام حسین علیه السلام از ولادت تا زمان حادثه عاشورا، فضایل و سیره سیدالشهدا علیه السلام و همچنین آیات و احادیثى را در بر می‌‏گیرد که در مورد آن ‌حضرت و یا مربوط به شهادت ایشان است. در آخرین جلد از کتاب نیز مطالبی چون فلسفه شهادت امام حسین علیه السلام، رفع شبهات حول شهادت آن حضرت، گریه و نوحه‌سرایی، استشفا به تربت و فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام مطرح شده است. جلد 19 نصوص امامت امام حسین علیه السلام و آیاتی که در شأن امام نازل شده است از موضوعات این مجلد است.

تاريخ امام حسین عليه‌السلام = موسوعة الإمام الحسين عليه‌السلام ، دانشنامه‌ای 24 جلدی پیرامون زندگی امام حسین علیه السلام، واقعه عاشورا و مباحث مرتبط با آن است. اگرچه عنوان و زبان کتاب، عربی - فارسی است، اما این موضوع تنها در مقدمه رعایت شده و مباحث متن کتاب ترجمه نشده است؛ لذا برای محققان بیشتر قابل استفاده خواهد بود. هدف از این تحقیق، گردآورى و دسته‌‏بندى همه مطالبى است که از قدیم تاکنون درباره واقعه عاشورا در کتب و مقاتل مختلف آمده است؛ تا به این ترتیب، نویسندگان، ادبا، محققان و خطبا بتوانند به‌آسانى و به‌‏طور مطلوب از آن استفاده کنند. کتاب در 24 جلد بدین‌ترتیب تألیف شده که در جلد اول پس از مقدمه ناشر و علامه جعفری تا جلد ششم به واقعه عاشورا پرداخته شده است. در جلد هفتم و هشتم قیام توابین و خروج مختار ذکر شده است. از جلد نهم تا چهاردهم اولاد امیرالمؤمنین، امام حسن و امام حسین علیه السلام و عقیل و مسلم بن عقیل معرفی شده‌اند. از جلد پانزدهم تا هفدهم ویژگی‌های اصحاب امام حسین علیه السلام بیان شده است. پس از آن تا جلد آخر کتاب اختصاصات و مطالبی که در منابع مختلف در رابطه با آن‌حضرت آمده، گردآوری و ارائه شده است. این کتاب به سه محور زیر تقسیم شده است: محور اوّل: بررسى تاریخ عاشورا و علل حوادث و پیامدهاى آن است. این‏ محور شامل دوره امامت امام حسین علیه السلام تا هلاکت معاویه، خلافت یزید و خوددارى امام از بیعت با وى و خروج از مدینه، هجرت از مکه به کربلا و حادثه عاشورا، مقتل سادات شهدا و سید الشهدا علیه السلام و حوادث پس از عاشورا تا بازگشت اهل‌بیت علیهم السلام به مدینه مى‏‌باشد. در انتهاى این محور، فصلى با عنوان «عقوبت قاتلان و خونخواهى مختار از آنان» گنجانده شده است. محور دوم: گردآورى اطلاعات در مورد احوال شخصیت‌هاست و شامل اهل‌بیت علیهم السلام، اصحاب سیدالشهدا علیه السلام و زنانى مى‏‌باشد که در جریان واقعه عاشورا با ایشان همراه بودند. محور سوم: حیات امام حسین علیه السلام از ولادت تا زمان حادثه عاشورا، فضایل و سیره سیدالشهدا علیه السلام و همچنین آیات و احادیثى را در بر می‌‏گیرد که در مورد آن ‌حضرت و یا مربوط به شهادت ایشان است. در آخرین جلد از کتاب نیز مطالبی چون فلسفه شهادت امام حسین علیه السلام، رفع شبهات حول شهادت آن حضرت، گریه و نوحه‌سرایی، استشفا به تربت و فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام مطرح شده است. جلد 23 احادیث، خطب و بیانات امام حسین علیه السلام، امام زمان وامام حسین علیهماالسلام و اخبار شهادت امام حسین علیه السلام از موضوعات این مجلد است.

مَناقِبُ الإمام عَلی بْن أبی طالب (علیه السلام) مشهور به مناقب اِبْن مَغازِلی در بیان مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) و اهل بیت (علیهم السلام)، اثر ابوالحسن علی بن محمد جُلابی (م. ۴۸۳ق)، معروف به ابن مغازلی، محدث اهل سنت. ابن مغازلی در این کتاب بیشتر به فضائل علی (علیه السلام)، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و حسنین علیهما السلام پرداخته و درباره دیگر ائمه علیهم السلام به ندرت مطالبی نقل کرده است. ابن مغازلی در تالیف کتاب از منابع شیعه و اهل سنت استفاده کرده. این کتاب با نام مناقب اهل البیت علیهم السلام هم منتشر شده است. نویسنده، مطالب را به صورت مسند و با سلسله سند نقل می‌کند اما نام کتاب‌های مورد استفاده خود را یاد نکرده است. اکثر کسانی که وی از آنها روایت می‌کند از محدثان و دانشمندان اهل واسط هستند. مناقب ابن مغازلی آمیزه‌ای از اطلاعات و گزارش‌های نویسندگان شیعی و اهل سنت است که در این کتاب گرد آمده است

‫در اين تحقيق ، با تكيه بر قرآن كريم و تفاسير معروف ، به تحليل سيره ي اجتماعي و سايسي امام حسين (ع) پرداخته شده ، كه فهرست وار معرّفي مي گردد . فصول اصلي اين مقال ، درسه فصل تنظيم شده ، كه يك فصل آن سيره ي اجتماعي و دو فصل ديگر سيره سياسي را در بر مي گيرد . فصل اجتماعي ، به سه بخش تقسيم شده ، كه بخش اوّل آن عاطفي – رواني است و شامل قدرشناسي ، مواعظ، انذارها ، تواضع ، مذّمت كينه توزي ، عفو و وفاي به عهد مي باشد . بخش دوّم اين فصل ، فرهنگي است ، كه فضايل اهل بيت (ع) ، دفاع از عقايد و معرّفي شيعه ، نفرين ، اعتراض به بيعت شكنان و تشويق به ازدواج را در بر مي گيرد . بخش سوّم آن ، اقتصادي و شامل انفاق ، پس گرفتن سهم امام ، خودداري از فروش وقف ، پرداخت مزد و مهريّه مي شود . فصل دوّم ، به سيره ي سياسي امام (ع) در دوران قبل از خلافت يزيد اختصاص يافته و شامل دو بخش است . بخش اوّل كه در قبال دوستان است به مواردي چون ، بيان حقيقت پيرامون حقّ اهل بيت (ع) بالاخص حضرت علي (ع) ، مطيع محض امام (ع) ، مودّه القربي مزد رسالت و بدرقه ي ابوذر به ربذه پرداخته است . بخش دوّم همين فصل ، در برابر دشمنان نام گرفته و به دسته هايي چون ، حق محوري و ظلم ستيزي ، جهاد عليه ستمگران ، افشاي بني اميّه ، سرزنش عثمان ، رسوا كردن معاويه ، بيان حقيقت و تذكّر به غصب خلافت و پيمان شكني ، شجاعت در گفتار ، جدال با مخالفان مانند عمر ، عايشه و مروان ، قصاص و تلافي وقبول پاداش ستمگران تقسيم مي شود . فصل سوّم ، به سيره ي سياسي امام (ع) درزمان خلافت يزيد اختصاص دارد ، به دو بخش تقسيم مي شود . بخش اول ، كه در قبال دوستان است به باب امامت و معرّفي امام بعد از خود ، بشارت به ظهور ، نصرت طلبي، شكايت به خدا و پيامبر (ص) ، امتحان و آزمايش ، ايجاد اعتماد به نفس ، تقويت روحيه شهادت طلبي و تذكّر به بي وفايي دنيا ، اشاره دارد . بخش دوّم آن ، در برابر يزيديان مي باشد و شامل مبارزه ي امام (ع) مانند امر به معروف و نهي از منكر ، ظلم ستيزي ، اصول مبارزه مانند صلح طلبي و سعي در مهار آتش جنگ ، استخدام ابزار سالم و تضعيف روحيه ي دشمن ، خصائص امام (ع) در مبارزه از جمله وظيفه شناسي ، عزتمندي ، كياست و دور انديشي ، استقامت و پايداري و وقايع پس از شهادت مانند گريه ي آسمان ها و زمين ، قصاص قاتلين و نعره ي دوزخ مي شود . اين فصول سه گانه ، به دو طريق ، استشهاد قرآني امام (ع) و يافتن آياتي كه سيره ي ايشان را پشتيباني مي كنند تحليل قرآني شده است . و در پايان ، به اين جمع بندي مي رسيم كه سيره ي ايشان ، الهي و كاملاً معتضد از جانب قرآن است . كليد واژه هاي اين پژوهش عبارتند از : 1- تحليل 2- استشهاد 3- قرآن 4- سيره 5- امام 6- حسين (ع) 7- تفسير 8- سنّت

سید امیر محمود انوار از شاعران معاصر ذواللسانین فارسی و عربی ایران است. ذهن وقاد و اشتیاق فراوان او به شعر و ادب باعث شد که از اوان کودکی آثار برجسته فارسی و عربی را به خوبی فرا گیرد و به حافظه قوی خود بسپارد. اشعار مشهور عربی و فارسی و ترجمه و تفسیر قرآن مجید و معارف اسلامی و بهره گیری از استادان برجسته به ویژه استاد عبداله انوار و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی به حدی ذهن و زبان او را در سیطره خود گرفت که در ایام نوجوانی به سرودن اشعار فارسی و عربی روی آورد. ارادت او به خاندان پیامبر (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام، مضامین اشعار او را به سوی اشعار آیینی کشاند و از این رو گفتمان دینی و مذهبی را برای اشعارش برگزید. در میان اشعار او، مدح و منقبت امام حسین (ع) و اصحاب و یاران او که با مضامین عرفانی در هم آمیخته، بارزتر است.