آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) اسوه مومنان است. رفتار وگفتار آن پیامبر بزرگ با پدرخوانده‌اش، آزر وچگونگی دعوت وی به خداپرستی ومنع وی از بت‌، وهمچنین با فرزندانش، به ویژه اسماعیل، بهترین نمونه برای رفتار پدر-فرزندی به ویژه در عرصه دعوت به باورها واحکام دینی است. با بررسی آیات وارد، نُه ویژگی در ارتباط حضرت ابراهیم با آزر می‌یابیم: تأکید بر عاطفه خویشاوندی؛ طرح پرسش و دعوت به بازنگری؛ دعوت به اندیشه و دانش؛ بازگشت به فطرت پیراسته؛ حکم عقل به لزوم دفع ضرر محتمل؛ و آن گاه معرفی خداوند به صفات مهربانی و پروردگاری. وچون آزر به تهدید ونامهربانی با ابراهیم سخن گفت، ابراهیم وی را به درود، کناره‌گیری ووعده آمرزش‌خواهی پاسخ داد. این ویژگی‌ها الگویی را ترسیم می‌کنند که مبتنی بر تاکید بر روابط خانوادگی در مسیر خیرخواهی ودعوت خردمحور وتدریجی به باورهای دینی است. آیات قرآنی ویژگی‌هایی را نیز در رفتار وگفتار ومنش ابراهیم با فرزندان ودودمانش آشکار می‌کند. محور این ویژگی‌ها، حرمت نهادن به شخصیت مستقل واختیار فرزند وهمراهی همیشگی ابراهیم با فرزند است که در جلوه‌هایی همچون مشورت با فرزند، مشارکت در تجربه‌ها، ودعا ودرخواست خیر متداوم برای فرزندان، آشکار می‌شود. این پژوهش بر پایه مطالعات کتابخانه‌ای در کتاب‌های تفسیر قرآن، سیره و تاریخ؛ و تحلیل یافته‌ها برای دریافت مشخصه‌های الگوی رفتارِ پدر-فرزندی در سیره و سخن حضرت ابراهیم انجام گرفته است.

ترجمه ماشینی: اسماعیل در مرز یک مطالعه عمیق درباره رفتار خاخامی با پسر اول ابراهیم، ​​اسماعیل است. این کتاب به بررسی تصویر متضاد اسماعیل در یک دوره هزار ساله می پردازد و تغییرات و تفاوت های ظریف در بازنمایی او در سنت یهودی قبل و بعد از ظهور اسلام را دنبال می کند. در متون کلاسیک خاخام، اسماعیل به شیوه های گوناگونی به تصویر کشیده شده است. تنش بین عضویت و اخراج او از خاندان ابراهیم - از یک طرف او با ابراهیم ختنه شده است، اما از طرف دیگر، به دلیل لطف الهی، برادرش جایگزین او به عنوان اولیاست. خاخام ها به طرق مختلف به وضعیت وی می پردازند. مانند عیسو، او اغلب با عبارات ضد پا ترسیم می شود. او «دیگری» اسرائیل است. باخوس خاطرنشان می کند که ظهور اسلام و تغییر چشم انداز قومی، مذهبی و سیاسی خاور نزدیک در قرن هفتم بعدها بر تصویرهای خاخام در قرون وسطی از اسماعیل تأثیر گذاشت که به موجب آن او به نماد اسلام و نمونه اولیه اعراب تبدیل شد. با این تحقیق در مورد تصویر خاخامانه اسماعیل، این کتاب با تداخل تاریخ و هرمنوتیک و شیوه‌های سکونت خاخام‌ها در دنیایی از نیروهای سیاسی، اجتماعی و الهیاتی در هم تنیده مواجه می‌شود. کارول باخوس استاد یهودیت باستانی در دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس و ویراستار یهودیت باستان در زمینه هلنیستی آن است.

ترجمه ماشینی: مطالعات قبلی درباره ماجرای دیدار ابراهیم از اسماعیل در «پیرقه د ربی الیزر» : Pirkei De-Rabbi Eliezer» : (PRE)» بر ارتباط آن با نسخه‌های اسلامی متمرکز بوده و آن را به عنوان جدلی یا عذرخواهی خوانده است. همچنین فرض بر این است که یا نویسنده PRE یک نسخه اسلامی از داستان را بازسازی کرده است یا اینکه داستان منشأ یهودی دارد. با این حال، چنین قرائتی عمدتاً مبتنی بر تصوراتی از شخصیت اسماعیل در داستان است که سایر ارجاعات به اسماعیل در PRE را نادیده می گیرد. بنابراین این مقاله با توجه به همه اشارات به اسماعیل در PRE داستان را بررسی می کند.