آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در ردیابی تکامل طولانی فلسفی فردریش فون شلینگ، جان لاگلند به ویژه جدایی او از ایده آلیسم آلمانی و واکنش او را در زندگی بعدی علیه هگل بررسی می کند. او استدلال می‌کند که این داستان فراتر از خود واقعیت‌ها ارتباط دارد و در مورد جهت‌گیری فلسفه در قرن اول دوره مدرن بسیار توضیح می‌دهد. توسعه شلینگ اساساً به مسائل مربوط به آزادی و خلقت انسان معطوف شد. شلینگ به دنبال اختلاف شدید با دوست قدیمی خود هگل بر سر پدیدارشناسی در سال 1807، مقاله ای کوتاه اما درخشان در مورد آزادی انسان در سال 1809 نوشت و پس از آن هرگز کلمه دیگری منتشر نکرد. شلینگ در دهه های باقی مانده از زندگی خود (متوفی 1854) در جهتی فزاینده محافظه کارانه و مسیحی توسعه یافت و به رابطه بین مسیحیت و متافیزیک مشغول بود. او در سخنرانی‌های متعدد و آثار منتشرنشده، به آنچه به‌عنوان غرور و تصنع عقل‌گرایی هگلی می‌دید حمله کرد. با این حال، راهی که شلینگ در برابر آن هشدار داد، راهی بود که فلسفه در نهایت در پیش گرفت. شلینگ مصمم بود نشان دهد که فلسفه (به ویژه هستی شناسی) چگونه مسیحیت را تبیین می کند و توضیح می دهد، و اینکه هر دو توسط عقل گرایی مدرن آسیب دیده اند. اما رهبران مارکسیستی هگل که در سخنرانی‌های بعدی او شرکت کردند، به تمسخر گرفتند و هگلیسم پیروز شد. این یک مطالعه زیبا نوشته شده و جذاب در تاریخ ایده های یک فیلسوف در طرف بازنده است.

ترجمه ماشینی : در این رساله، من استدلال می‌کنم که برعکس، هگل تلاشی برای دستیابی به نظام‌بندی کامل عقل به معنای خود بازتابی در نظام فلسفی خود ندارد. کاملاً برعکس، من معتقدم که ایده مطلق، فعلیت تعالی نفس الهی است. در همین راستا، من (در توافق با اسلاوی ژیژک) استدلال می کنم که «ایده» مطلق غیر کل و ناقص است. از این نظر، هگل نه متفکری مدرن است و نه متفکری پسامدرن، بلکه نسخه‌ای از تفکر ارائه می‌کند که هم مدرن و هم پسامدرن است، در حالی که نه تنها یکی و نه دیگری به تنهایی در نظر گرفته می‌شود. متعاقباً، من استدلال می‌کنم که هم مواضع هگل (درباره علم منطق او) و هم مواضع شلینگ (درباره ولتالتر او) در آغاز از نظر متافیزیکی سازگار هستند. من پیوندهای عمیق بین این دو اثر را با کنکاش در آغاز علم منطق هگل و چگونگی مقایسه آن با آغاز ولتالتر شلینگ نشان می دهم. در این دو اثر، هر دو متفکر بر دوگانگی شدید ماتریالیسم و ​​ایده آلیسم غلبه می کنند. در نهایت، من استدلال می‌کنم که هم هگل و هم شلینگ بیان می‌کنند که فلسفه به‌عنوان تعالی از خود مطلق آغاز می‌شود، که آن‌ها آن را به‌عنوان فعلیت آزادی الهی می‌دانند. من با این ادعای ژیژک موافقم که هگل و شلینگ هر دو خطوط مشابهی را در رابطه با جنبش متافیزیکی کلی ارائه می دهند (مثلاً هر دو متفکر معتقدند که روح مطلق خود را متعهد به ایثار می کند). با این حال، بحث من تا آنجا بدیع است که استدلال می‌کنم شرح شلینگ جامع‌تر است، زیرا او پاسخی مستقیم (و صریح) به این سؤال ارائه می‌دهد که چرا حرکت در وهله اول رخ می‌دهد: به منظور مکاشفه الهی از خودش به عنوان عشق به عنوان آزادی

ترجمه ماشینی : زیبایی‌شناسی و فلسفه روح به بررسی زیبایی‌شناسی فلوطین، فردریش ویلهلم جوزف فون شلینگ و گئورگ ویلهلم فردریش هگل می‌پردازد. این کتاب مبانی افلاطونی زیبایی‌شناسی فلوطین و مبانی فلوتینی زیبایی‌شناسی شلینگ و هگل در فلسفه روح، فلسفه هویت و ایده‌آلیسم متعالی را مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه تطبیقی ​​بین رویکردهای کانت و شلینگ در مورد تضاد مکانیسم و ​​غایت‌شناسی در طبیعت است. من نشان می‌دهم که چگونه این تقابل در فلسفه طبیعت شلینگ دوباره صورت‌بندی می‌شود، و چگونه او در نهایت آن را به عنوان تقابل نگرش‌های معرفتی نسبت به طبیعت حل می‌کند. نتیجه‌گیری من این است که نتیجه شلینگ مشابه نتیجه کانت است، اما برعکس. به عقیده کانت، این تضاد نتیجه تضاد بین ظرفیت ها در تمایل آنها به طرح اصول خود است که خود متقابلاً منحصر به فرد هستند. چشم انداز تعارض به این صورت است: از یک سو، قضاوت بازتابی اصل خود را قرار می دهد، که بیان می کند که برخی از محصولات طبیعی، یعنی موجودات زنده، را نمی توان از نظر قوانین مکانیکی ممکن ارزیابی کرد. از سوی دیگر، درک تأیید می‌کند که اگر از طریق قوانین طبیعی قابل توضیح نباشد، موجودات زنده نوع دیگری از علیت را به دنبال دارند. بنابراین، دو اصل، آنتی تز و تز، دو نوع علیت متفاوت را فرض می کنند. اولی یک علیت است که به نظر می رسد توسط اهداف اداره می شود، دومی به نظر می رسد مکانیکی است، اما اگر فرض کنیم که برخی از محصولات طبیعی تنها در صورتی امکان پذیر هستند که به عنوان اهداف تصور شوند، با سناریوی متناقض تلاش برای تطبیق یک علیت غیر علت مواجه خواهیم شد. آزادی) در جهانی تعیین شده توسط روابط مکانیکی، که فی نفسه هر گونه امکان آزادی را رد می کند. راه حل کانت برای تضاد این است که اصول را به جایگاه مناسب خود به عنوان کارکردهای تنظیمی عقل محدود کند، بنابراین اصل هدفمندی هیچ ادعایی بر حقیقت عینی ندارد. از سوی دیگر، راه‌حل شلینگ صرفاً صوری نیست، بلکه هستی‌شناختی است. شلینگ در آثار خود در مورد فلسفه طبیعی، رویکردی مونیستیک به واقعیت به عنوان یک کل واحد ایجاد کرد که از جنبه های متضاد تشکیل شده بود که تنها از طریق اصل اصلی فلسفه و طبیعت با هم سازگار می شوند. چنین چارچوبی نقش تبیینی و وضعیت هستی‌شناختی مکانیسم و ​​غایت‌شناسی را در طبیعت معکوس می‌کند: این دومی بیانگر یک اصل سازنده و اصیل طبیعت در کل است. اولی، به عنوان یک استراتژی توضیحی مربوط به تحقیقات تجربی تنزل یافت. در این پایان نامه نشان می‌دهم که وقتی شلینگ مکانیسم را به رویکردی مشتق، جزئی و صرفاً کارکردی تنزل داد، دیگر نمی‌تواند با غایت‌شناسی مخالفت کند و بنابراین تضاد از بین می‌رود. علاوه بر این، من همچنین توضیح می‌دهم که در چارچوب شلینگ، ناهماهنگی شناختی بین ظرفیت‌های عقل همچنان وجود دارد. دقیقاً تفاوت معرفتی کارکرد و دامنه بین فهم گفتمانی و شهود فکری است که به ما از طریق دو دیدگاه متضاد به طبیعت دسترسی پیدا می‌کند: شهود فکری، شهود فلسفی مناسب، به ما امکان دسترسی به بهره‌وری کلیت را می‌دهد. بازتاب، بازتاب تجربی، که فرعی است، مجموعه‌ای از حقایق و محصولات مجزا را به ما می‌دهد. به عقیده شلینگ، فیلسوف با تغییر نگرش، از تأمل به شهود، قادر است با نشان دادن اینکه، قبل از کلیت ارگانیک طبیعت، مکانیسم یکی از اصول سازنده آن نیست، بر مخالفت اولیه غلبه کند.

اين کتاب با تأملات کلي درباره نياز، فرض و اصول اساسي و غيره فلسفه آغاز مي‌شود. در آن‌ها نقيصه‌اي است که تأملات کلي‌اند، ولي موجب آن اين واقعيت است که فرض، اصول و اشکالي از اين قبيل هنوز ورود به فلسفه را با تارعنکبوت‌هايشان مي‌پوشانند. بدين سال تا جايي هنوز ضروري است بدان‌ها تا روزي که فرامي‌رسد، هنگامي‌که از آغاز تا فرجام، خود فلسفه است که صدايش شنيده مي‌شود.